ΕΛΛΗΝ ΕΙΜΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ Τ’ ΕΝΔΟΞΟΝ

ΕΛΛΗΝ ΕΙΜΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ Τ’ ΕΝΔΟΞΟΝ

Αθανάσιος πάμμαχον Συνάθης

Μάνα μου εσκέφτηκες,
Μάνα μ’ εσυλλογίσθεις,
στη Ἐλευθερία με γέννησες,
στη Ἐλευθερία θα ζήσω!

Πατέρα που μου δίδαξες,
αντρειωμένου δόξα,
τη Λεβεντιά ανάστησες,
προγονικές αξίες.

Ασπίδα δόρυ μού ‘δωκες,
θώρακα και κνημίδες,
κι ευχή, κατάρα άφησες,
σαν τέλειων’ η πνοή σου.

Τα Ιερά τα Όσια,
πιστά να προασπίσω,
τα χώματα που πάτησαν,
πλήθος Αντρειωμένων.

Όρκο βαρύ ορκίστηκα,
στα κόκαλα εκείνων,
στο αίμα που εχύθηκε,
και πότισε τη πλάση.

Και σε ψυχές ηρωικές,
που σαν θα ανταμώσω,
τα μάτια τους θε να κοιτώ,
δίχως ντροπή καμία.

Δε σε φοβάμαι θάνατε,
ούτε κι εσένα χάρε,
διότι αίμα Ελληνικό,
στις φλέβες μου κυλάει.

Και σαν χαθώ ηρωικά,
αγκάλη με προσμένει,
αγκάλη των προγόνων μου,
ψηλά εις τα ουράνια.

Δόξα τιμή και σεβασμός, στη γη θα απομείνει,
Μάνας καμάρι θα γενώ,
και λεβεντιά αιώνια.

Ότι ποτέ δε δείλιασα,
δε πρόδωσα Πατρίδα,
δεν άνοιξα κερκόπορτα,
δεν έγινα εφιάλτης.