Βίος καί πολιτεία
τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη
(6ο Μέρος)
Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»
 
Συνάντηση ὁσίων
 
Ἀπογοητευμένοι καί ταλαιπωρημένοι, κατέφυγαν στό κελλί τοῦ ἁγίου Μάμαντος, γιά νά βροῦν κάποια μικρή ἀναψυχή. Ἀκριβῶς ἐκεῖ ἔρχεται ὁ ὅσιος καί τούς χαιρετάει ὀνομαστικά ὅλους, χωρίς, ἐννοεῖται, νά γνωρίζει προηγουμένως κανέναν! Ἐπί πλέον τούς ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ δάσκαλός τους σκέπτεται ν᾿ ἀναχωρίσει ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί νά πάει στά Παρόρια*. Οἱ ἀπεσταλμένοι ἔμειναν κατάπληκτοι μέ τά λόγια του αὐτά. Γνώριζε τίς μυστικές βουλές τοῦ γέροντά τους, χωρίς ποτέ νά ἔχει συνομιλήσει μαζί του!
Τόν προσκάλεσαν γιά τή συνάντηση. Ἐκεῖνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν ὅλοι μαζί γιά τή σκήτη τοῦ Μαγουλᾶ. Ὁ ὅσιος ἔψαλλε στό δρόμο:
 
«Ἦρα τούς ὀφθαλμούς μου εἰς τά ὄρη,
ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου.
Ἡ βοήθειά μου παρά Κυρίου
τοῦ ποιήσαντος τόν οὐρανόν καί τήν γῆν».
 
Μόλις ἔφτασαν στό κελλί, εἶπε στούς συνοδούς του:
  • Ὁ γέροντάς σας ἀναπαύεται τώρα, γιατί κοπίασε πολύ στήν προσευχή. Ξεκουραστεῖτε λοιπόν καί σεῖς λίγο. Τό ἴδιο θά κάνω κι ἐγώ.
Τούς ἄφησε, κατευθύνθηκε στό δάσος καί προσευχήθηκε ἐκεῖ μέχρι πού τόν προσκάλεσε ὁ ὅσιος Γρηγόριος.
Κατόπιν οἱ δύο ἅγιοι συναντήθηκαν καί ἀντάλλαξαν τόν ἀσπασμό τῆς ἀγάπης. Ὁ μέγας Σιναΐτης δίνει τότε ἐντολή καί βγαίνουν ἔξω ὅλοι οἱ ἄλλοι, γιά νά πληροφορηθεῖ μόνος, ἀπό τόν ἴδιο τόν Καυσοκαλύβη, τό βίο καί τήν πολιτεία του.
  • Συγχώρεσέ με, πάτερ, εἶπε ἐκεῖνος. Ἐγώ εἶμαι ἄνθρωπος πλανεμένος καί μωρός.
  • Ἄφησέ τα αὐτά καί, γιά χάρη τοῦ Κυρίου, διηγήσου μου τή ζωή σου. Θέλω νά μέ πληροφορήσεις. Δέν σέ ρωτάω γιά νά σέ παγιδέψω, ὅπως κάνουν κάποιοι ἐπιτήδειοι. Ἐγώ δέν ἐκθέτω, ἀλλ᾿ ἀγαπῶ τόν πλησίον μου ὅπως τόν ἑαυτό μου. Μίλησέ μου λοιπόν γιά τήν ἀρετή σου.
Τότε ὁ ὅσιος Μάξιμος τοῦ φανέρωσε ὅσα εἶχε κάνει ἀπό τή νεανική του ἡλικία. Τοῦ μίλησε γιά τόν ἔνθεο ζῆλο, τήν ἀφιέρωση, τή φυγή ἀπό τόν κόσμο, τήν ὑποταγή του, τήν πλαστή μωρία, τούς ἀσκητικούς ἀγῶνες, τήν ὑπέρλαμπη ἐμφάνιση τῆς Θεοτόκου, τό κατά δαιμόνων χάρισμα πού ἔλαβε, τό φῶς πού κατά καιρούς τόν περικύκλωνε, τούς πειρασμούς τῶν δαιμόνων καί ἄλλες ἐκδηλώσεις τῆς ἀγγελικῆς ζωῆς του.
 
*** Πράγματι, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης μαζί μέ μερικούς μαθητές του ἐγκαταστάθηκε γύρω στό 1335 στά Π α ρ ό ρ ι α (βλ. καί σημ. σελ. 39), μοναστική περιοχή τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμυλίας πού βρίσκεται στό ὄρος Στράνζα, μεταξύ τῆς Ἀδριανουπόλεως καί τῆς Σωζοπόλεως. Τά Παρόρια ἦταν ἕνα ἀπό τά κύρια κέντρα ἡσυχαστικῆς πνευματικότητος στά Βαλκάνια κατά τόν 14ο αἰ. (βλ. J. Meyendorff, A Study of Gregory Palamas, The Faith Press, Leighton Buzzard, England 19742 , σελ. 51).
 
Συνεχίζεται…