Παναγία Πορταΐτισσα

Παναγία Πορταΐτισσα

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Ἡ ἀλήθεια γιά τή λεγόμενη νέα ἐποχή. Ὄχι στό νέο AIDS.(NO TO THE NEW AGE)

Ἡ ἀλήθεια γιά τή λεγόμενη νέα ἐποχή. Ὄχι στό νέο AIDS.(NO TO THE NEW AGE)

Τοῦ Μοναχοῦ Ἀρσένιου Βλιαγκόφτη


Περιοδικό “ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ”


Τ.Θ.: 118407, 540 03 Θεσσαλονίκη.


Τά τελευταία χρόνια ὅλο καί περισσότερο ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος γιά “Νέα Ἐποχή”. Ὅλο καί περισσότερο βλέπουμε νά χρησιμοποιεῖται τό οὐράνιο τόξο, ἡ πυραμίδα, ὁ ἀριθμός 666, ἡ πεντάλφα, ἀγαπημένα σύμβολα ὅλα αὐτά τῆς “Νέας Ἐποχῆς”. Ἀκοῦμε ἐπίσης νά γίνεται πολύς λόγος γιά Παγκοσμιοποίηση καί γιά μία Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Μπαίνουμε, λοιπόν, σέ μία χρυσῆ ἐποχή καθολικῆς εὐτυχίας, ἤ, μήπως, ἄραγε κάτι μᾶς κρύβουν;


Οἱ ρίζες τῆς “Νέας Ἐποχῆς” στήν ἀστρολογία καί τόν ἀποκρυφισμό.

 Ἡ λεγομένη Νέα Ἐποχή βασίζεται σέ μία παλαιά σκέψη πού συναντᾶται σέ ἐξωχριστιανικές θρησκεῖες. Πρόκειται γιά μία ἄποψη τῆς ἀστρολογίας, ὅτι δῆθεν κάθε 2.000 περίπου χρόνια εἰσέρχεται ἡ ἀνθρωπότητα σέ μία Νέα Ἐποχή. Ἡ προηγούμενη ἦταν -μᾶς λένε- ἡ Ἐποχή τῶν Ἰχθύων, ἡ ἐποχή τοῦ Χριστιανισμοῦ.


Τώρα εἰσερχόμεθα -λένε- στή Νέα Ἐποχή , στήν Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, μία χρυσῆ ἐποχή γιά τήν ἀνθρωπότητα.
Ὁ Χριστιανισμός θά τεθεῖ στό περιθώριο τῆς Ἱστορίας, θά ἔρθουν νέες ἀλήθειες, θά τίς φέρει ὁ “μεσσίας” ἤ Χριστός τῆς Νέας Ἐποχῆς , δηλαδή, ὁ Ἀντίχριστος.


Καί μόνον αὐτά, βέβαια, ἀρκοῦν γιά νά καταλάβει κανείς ὅτι ἡ λεγομένη Νέα Ἐποχή εἶναι ἀντίθετη καί ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδοξο πίστη μας.


Τί εἶναι ἡ “Νέα Ἐποχή”


Εἶναι ἕνα “ἀόρατο δίκτυο” παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων σ’ ὅλο τόν κόσμο. Ὀργανώσεις ἰνδουιστικές, βουδιστικές, γκουρουϊστικές, νεογνωστικές, ψυχολατρεῖες, “θετική σκέψη”, μασονία, θεοσοφία, νεοειδωλολατρία, νεοσατανισμός, μαγεία, ἀστρολογία, ὑπνωτισμός, πνευματισμός, σουφισμός, “ἐναλλακτικές θεραπεῖες”, “πολεμικές τέχνες τῆς Ἀνατολῆς” κ.α.Τόν σκληρό πυρήνα τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀποτελοῦν ὁλοκληρωτικοῦ χαρακτήρας ὁμάδες, πού ἀποκρύπτουν τούς πραγματικούς των σκοπούς καί δροῦν πίσω ἀπό ἕνα παραπλανητικό προσωπεῖο.
Ὅλες αὐτές τίς Ὀργανώσεις ἑνώνουν οἱ κοινοί στόχοι καί ἡ κοινή ἀντίληψη γιά τόν Θεό, τόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο, τήν ὁποία ἀντλοῦν ἀπό τίς ἀνατολικές θρησκεῖες καί τόν ἀποκρυφισμό.


Τί πιστεύει ἡ “Νέα Ἐποχή”


Βασικά στοιχεῖα τῆς διδασκαλίας τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι ἡ πίστη σέ ἀπρόσωπο Θεό, στό “νόμο” τοῦ κάρμα καί τῶν μετενσαρκώσεων, καί στή δυνατότητα τῆς μετεξελίξεως τοῦἀνθρώπου σέ κατ’ οὐσίαν Θεό μέ τίς δικές του μόνο δυνάμεις καί μέ τή βοήθεια καί χρήση τοῦ “διαλογισμοῦ”. Κεντρική θέση στή διδασκαλία τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχει ὁἀπόλυτος πανθεϊστικός μονισμός (“Ἐν τό πᾶν” της θεοσοφίας – “ὁλιστικό μοντέλο”). Πιστεύουν ἐπίσης ὅτι μέσα μας ἔχουμε “ἀπόκρυφες δυνάμεις” καί ὅτι ἡ Γῆ εἶναι ἐμψυχωμένη (“Γαῖα”). Ὅλα αὐτά εἶναι ἐπιδράσεις τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν (βουδισμοῦ – ἰνδουισμοῦ) μέσω τῆς Μασονίας καί τῆς Θεοσοφίας.
Τό μήνυμα τους συνοψίζεται στό μεγάλο ἑωσφορικό ψέμα, ὅτι, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀπό τή φύση του Θεός καί δέν χρειάζεται τόν Θεό γιά νά σωθεῖ.


Τά μηνύματα τῆς Νέας Ἐποχῆς καί κυρίως τό τρίπτυχο: σέξ, βία καί ἐξοικείωση μέ τή μαγεία καί τό δαιμονικό στοιχεῖο, διοχετεύονται κυρίως ἀπό τά Μ.Μ.Ε., τή μουσική (κυρίως ρόκ), τίς λεγόμενες πολεμικές τέχνες τῆς Ἀνατολῆς, τίς λεγόμενες ἐναλλακτικές θεραπεῖες, τά “παιδικά” παιχνίδια κ.α.
Ἡ Νέα Ἐποχή καλλιεργεῖ τή σύγχυση χρησιμοποιώντας ὅρους ὅπως Χριστός, προσευχή, ἀγάπη, ἐλευθερία, μέ ἄλλο νόημα ὅμως, καί μάλιστα πολλές φορές ἀντίστροφο αὐτοῦ πού δίνουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί σ’ αὐτές τίς λέξεις.




Στόχοι τῆς “Νέας Ἐποχῆς”


Αὐτοί πού κατευθύνουν τήν κίνηση τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχουν δύο βασικούς στόχους:


1) Τήν ἐγκαθίδρυση μίας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σέ πολιτικοοικονομικό ἐπίπεδο, μέ κατάληξη τήν ἐπιβολή μίας παγκόσμιας κυβέρνησης μέ ἐπικεφαλῆς ἕνα παγκόσμιο κυβερνήτη (δικτάτορα), τόν ἀναμενόμενο ἀπό αὐτούς “μεσσία” τῆς Νέας Ἐποχῆς


2) Τήν ἐγκαθίδρυση μίας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σέ θρησκευτικό ἐπίπεδο. Δηλαδή τή δημιουργία μίας νέας παγκοσμίας θρησκείας ἤ πανθρησκείας, ἡ ὁποία θά προκύψει ἀπό τήν συνένωση ὅλων τῶν γνωστῶν θρησκειῶν. Γι’ αὐτό καί βλέπουμε νά βάζουν ὅλες τίς θρησκεῖες νά συζητοῦν μεταξύ τους γιά νά βροῦν αὐτά πού τίς “ἑνώνουν”. (Διαχριστιανικός καί Διαθρησκειακός συγκρητισμός).


Καταλαβαίνει κανείς εὔκολα ὅτι πρόκειται γιά μία δαιμονική ἐπιδίωξη.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός λέγει κατηγορηματικά: “Ἐγώ εἰμί ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή”. (Ἰω. 14, 6).


Ἀντιθέτως, ἡ Νέα Ἐποχή ὑποστηρίζει ὅτι ὅλοι οἱ δρόμοι, ὅλες οἱ θρησκεῖες, ὁδηγοῦν στήν Ἀλήθεια. Ὅσοι ὑποστηρίζουν -ὅπως π.χ. ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι- ὅτι μόνον ἡ δική τους πίστη εἶναι ἡ ἀληθινή καί σώζει τόν ἄνθρωπο, αὐτοί θεωροῦνται “κολλημένοι στήν παλιά ἐποχή”, θεωροῦνται ἐχθροί της Νέας Ἐποχῆς καί συκοφαντοῦνται ὡς φανατικοί, μισαλλόδοξοι, ρατσιστές, φονταμενταλιστές κ.ο.κ.


Ὁ Χριστός -λένε οἱ κήρυκες τῆς Νέας Ἐποχῆς – ἦταν ἕνας ἀπό τούς πολλούς μύστες καί διδασκάλους τῆς ἀνθρωπότητας. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού μέ τίς δικές Του δυνάμεις ἀνέβηκε ψηλά.


Ἀπό ὅσα εἴπαμε παραπάνω, φαίνεται καθαρά ὁ ἀντιχριστιανικός χαρακτήρας τῆς Νέας Ἐποχῆς Φαίνεται, ἐπίσης, ὅτι ὁ βασικός στόχος τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι ἡ παγκόσμια κυριαρχία. Αὐτός ἦταν καί εἶναι ὁ βασικός στόχος καί τό σχέδιο τῶν λεγομένων μυστικῶν ἑταιρειῶν ὅπως ἡ μασονία, ἡ Θεοσοφία, οἱ Ἰλουμινάτοι (πεφωτισμένοι), καί “λεσχῶν” ὅπως ἡ Τριμερής Ἐπιτροπή καί ἡ Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Αὐτός ὁ ἴδιος στόχος, ἡ παγκόσμια δηλαδή κυριαρχία, ἀποτελεῖ ὄνειρο τοῦ σιωνισμοῦ. Οἱ σιωνιστές Ἑβραῖοι περιμένουν ἀκόμη τόν μεσσία. Τόν περιμένουν ὡς ἐκεῖνον πού θά τούς ἐξασφαλίσει τήν παγκόσμια πολιτικοοικονομική ἐπικράτηση.


Γιά νά ἐπιτευχθοῦν οἱ παραπάνω στόχοι, κρίνουν οἱ σχεδιαστές τῆς Νέας Ἐποχῆς , ὅτι θά πρέπει νά ἐπιβληθεῖ ἕνα σύστημα ἀπολύτου ἐλέγχου στήν παγκόσμια οἰκονομία, στό ἐμπόριο, στή διατροφή. Αὐτό ἀκριβῶς ἐπιδιώκει ἡ πολυσυζητημένη παγκοσμιοποίηση, καί ὄχι τήν μεγιστοποίηση τῆς εὐημερίας ὅπως διαφημίζουν οἱ προπαγανδιστές της.


Γιά νά γίνει ὁ κόσμος ἀπολύτως ἐλεγχόμενος, σχεδιάζεται ἡ κατάργηση τοῦ γνωστοῦἡ καθιέρωση τοῦ λεγομένου πλαστικοῦ χρήματος μέσω τῶν καρτῶν. μας χρήματος καί


Γιά νά ἐλεγχθοῦν καί κατασταλοῦν οἱ ἀντιδράσεις πού ἀναμένονται, προωθεῖται ἕνα καθεστώς παγκοσμίου ἀστυνομικοῦ ἐλέγχου μέσω τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καί τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος.


Ἐδῶ ἐντάσσεται καί ἡ Συμφωνία Σένγκεν καί ὁ νόμος 2472/97 γιά τήν δῆθεν “προστασία τοῦ ἀτόμου ἀπό τήν ἐπεξεργασία δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα”. Περιορίζεται, μέ στόχο τήν παντελῆ ἐξαφάνιση, ἡ προσωπική ζωή καί ἐλευθερία. Ἐφιαλτικά σενάρια μίας κοινωνίας ἐλεγχομένων ἀνθρώπων – ρομπότ, σάν αὐτή πού περιγράφει ὁ Ὄργουελ στό γνωστό βιβλίο τοῦ “1984″, ἀποτελοῦν σταθερή ἐπιδίωξη τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων.


Τά πάντα ὑπό τόν ἔλεγχο καί τήν καθοδήγηση τοῦ “Μεγάλου Ἀδελφοῦ”.


Ἡ Τακτική της “Νέας Ἐποχῆς”


1) Ἡ Νέα Ἐποχή γιά νά ἐπικρατήσει σέ πολιτικοοικονομικό ἐπίπεδο χρησιμοποιεῖ κυρίως δύο τρόπους: α) Ἀφ’ ἑνός δρᾶ ὡς ὁδοστρωτήρας πού ἰσοπεδώνει γλῶσσες, πολιτισμούς, παραδόσεις, ἐθνικές ἰδιαιτερότητες, προωθώντας τόν ἐξαμερικανισμό τῶν ἐθνῶν μέ τήν ἔννοια τῆς υἱοθετήσεως τῶν ὑποπροϊόντων τοῦ “ἀμερικανικοῦ τρόπου ζωῆς”. Προωθεῖ τήν ὑποταγή τῶν ἐθνῶν, θέτοντας οὐσιαστικά τέλος στήν ἐθνική ἀνεξαρτησία καί λαϊκή κυριαρχία. Ἤδη τά ἐθνικά κέντρα ἐξουσίας δέν ἐλέγχουν πλήρως τήν οἰκονομική πολιτική. Εἶναι ὑποχρεωμένα νά προσαρμόζονται στίς ἐπιταγές ἄλλων διεθνῶν κέντρων.


Στό πολιτικό ἐπίπεδο ὑπονομεύονται πολλοί ἀπό τούς δημοκρατικούς θεσμούς καί ἐξασθενεῖ ἡ ἰσχύς, τό κύρος καί ἡ ἀποτελεσματικότητά τους.


β) Ἀφ’ ἑτέρου ἡ Νέα Ἐποχή καλλιεργεῖ καί ὀξύνει τίς ἐθνικές ἀντιπαραθέσεις. (Διαίρει καί βασίλευε). Τά δικαιώματα τῶν πραγματικῶν ἤ, συνηθέστερα, κατασκευασμένων “μειονοτήτων”, ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν, εἶναι ὁ μοχλός γιά τήν ἀνατροπή τῆς παλαιᾶς καί τήν ἐγκαθίδρυση τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων.


Δόγμα τοῦ νέου ΝΑΤΟ εἶναι ὅτι ἡ ἐθνική κυριαρχία μπορεῖ νά παραβιάζεται (ἀπό τό ΝΑΤΟ) ὁπουδήποτε στή γῆ κρίνει αὐτό ὅτι παραβιάζονται δικαιώματα μειονοτήτων!


2) Ἡ Νέα Ἐποχή γιά νά ἐπικρατήσει σέ θρησκευτικό ἐπίπεδο, γιά νά ἐγκαθιδρύσει τή δαιμονική της πανθρησκεία, ὑποστηρίζει ὅτι τάχα ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τό ἴδιο καί ἐπιδιώκει νά διαβρώσει, νά ἀλώσει δηλαδή ἐκ τῶν ἔνδον, τόν χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διεθνῶς, μιά καί οἱ ὑπόλοιπες “Ἐκκλησίες” ἤ θρησκεῖες, λίγο-πολύ εἶναι μέσα στό παιχνίδι τῆς Νέας Ἐποχῆς , καί μάλιστα μέ ἐπικεφαλῆς τόν πάπα, ἐπίδοξο θρησκευτικό πλανητάρχη.


Οἱ νεοεποχίτες καλλιεργώντας τή σύγχυση -πλανῶντες καί πλανώμενοι- συνήθως παρουσιάζονται καί ὡς χριστιανοί! Συγχρόνως, σταδιακῶς, κατασυκοφαντοῦν τήν Ἁγία Γραφή.


Στόχος τους δέν εἶναι νά ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλά νά γεμίσουν μέ ἀνθρώπους πού θά ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα!
Παραλλήλως, διοχετεύονται μέσω τῆς διαφημίσεως τέτοια πρότυπα πού τείνουν νά μεταβάλουν τόν ἄνθρωπο σέ ἕνα ὄν τοῦ ὁποίου “ἡ ζωή καί ἡ κίνηση θά περιορίζεται, ὅπως ἐλέχθη, μεταξύ δύο συσκευῶν τῆς τηλεοράσεως καί τοῦ ψυγείου. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον ἐλέγχεται καί κατευθύνεται ὅλος ὁ κόσμος”! (“Χριστ. Σπίθα”, φ. 543, Ἰούλιος 1977).


Συμπεράσματα


Ἡ λεγομένη Νέα Ἐποχή δέν εἶναι καθόλου νέα. Εἶναι τό ἀρχαῖο ἑωσφορικό ψέμα, ὅτι ὁἄνθρωπος εἶναι ἀπό τή φύση του Θεός. Εἶναι ἡ παλαιά ἐπιδίωξη τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῶν “μυστικῶν ἑταιρειῶν” γιά παγκόσμια κυριαρχία. Ἡ Νέα Ἐποχή δέν ἀποτελεῖ πηγαία καί ἐνδογενή ἀναζήτηση τῶν ἀνθρώπων καί τῶν κοινωνιῶν. Σχεδιάζεται καί ἐπιβάλλεται ἔξωθεν.


Ἡ στάση τῶν χριστιανῶν


Σ’ ὅλα αὐτά τά σκοτεινά καί ἐπικίνδυνα σχέδια, γιά ἐπιβολή μίας Νέας Τάξεως Πραγμάτων καί μίας Παγκοσμιοποιήσεως χωρίς Χριστό καί ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί ἔχουμε νά ἀντιτάξουμε τό φῶς καί τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Στήν ψευδῆἑωσφορική ὑπόσχεση τῆς αὐτοθεώσεως, ἔχουμε νά ἀντιπροτείνουμε τήν ἀληθινή -κατά Χάριν- θέωση στήν ὁποία καλούμεθα ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, σέ κοινωνία ἀγάπης μέ Αὐτόν καί ὑπακοῆς στό πανάγιο θέλημά Του. καί


Ὅλες αὐτές τίς κοσμογονικές ἀλλαγές, πού μεθοδευμένα καί ὄχι τυχαῖα γίνονται γύρω μας, πρέπει νά τίς δοῦμε μέ τήν “καλή ἀνησυχία” ὅπως τόνιζε καί ὁ μακαριστός Γέρων Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Καί “νά μήν κοιμόμαστε μέ τά τσαρούχια”, τή στιγμή πού καί κοσμικοί ἄνθρωποι ἀρχίζουν πλέον νά ξυπνοῦν καί νά συνειδητοποιοῦν τί σημαίνει στήν πραγματικότητα ἡ παγκοσμιοποίηση.


Ἡ καλή ἀνησυχία πρέπει νά ἐκφράζεται ὡς πνευματική ἐπαγρύπνηση, ὡς ἔνταση τοῦῦ ἀγῶνος, τῆς προσευχῆς καί τῆς μετανοίας. Ἀλλά καί ὡς παρέμβαση, ὅπου καί ὅταν χρειασθεῖ καί μᾶς καλέσει ἡ Ἐκκλησία. Ἔτσι θά μπορέσουμε νά βοηθήσουμε καί ὅσους ἀνθρώπους ἀπό ἄγνοια παγιδεύτηκαν στό μεγάλο ψέμα τῆς Νέας Ἐποχῆς πνευματικο


Πρέπει “νά βροῦμε τρόπους ἐπιβίωσης τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ πολιτισμοῦ… Ὅσοι ἀντισταθοῦμε στή διάλυση τῶν ἐθνικῶν ταυτοτήτων καί γλωσσῶν, θά ἀντισταθοῦμε ὄχι στόν ἀμερικάνικο ἰμπεριαλισμό, ἀλλά στήν ἐπικυριαρχία τοῦ διεθνοῦς ἐγκλήματος” (ἀπό τήν ὁμιλία τόν ἀρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου στή “Συνάντηση τῶν Ἀθηνῶν” 1999).


Καί μήν ξεχνοῦμε: Αὐτοί πού σχεδιάζουν παγκοσμιοποιήσεις χωρίς Χριστό καί ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων, κάνουν “λογαριασμούς χωρίς τόν ξενοδόχο”, γιατί ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μοναδικός καί πραγματικός Κύριος της Ἱστορίας καί τοῦ κόσμου.


ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:
http://www.psathades.gr/bibliothiki/eresis-thriskies/

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: http://www.ert.gr/aerialphoto/photos/big_new/agio_oros/agio_82.jpg