Κάθε αρετή πηγάζει από τη μνήμη του θανάτου. Γι’ αυτό ας τη χρησιμοποιούμε όπως την ίδια την αναπνοή μας.
Όσιος Ησύχιος ο πρεσβύτερος
Όποιος κατορθώνει να λέει κάθε μέρα στον εαυτό του: σήμερα είναι η τελευταία μέρα της ζωής μου, ουδέποτε θα αμαρτήσει θεληματικά προς τον Θεό. Εκείνος όμως που περιμένει πως έχει πολλά χρόνια ακόμα να ζήσει, δίχως άλλο θα περιπλακεί στα βρόγχια της αμαρτίας.
Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής
Εκείνος που καθημερινά περιμένει τον θάνατο, είναι οπωσδήποτε δόκιμος και σπουδαίος αγωνιστής. Ενώ εκείνος που τον επιθυμεί κάθε ώρα, είναι άγιος.
Άγιος Ιωάννης Σιναΐτης
Η ζωηρή μνήμη του θανάτου περιέχει πολλές αρετές. Γεννά το πένθος, προτρέπει σε εγκράτεια, υπενθυμίζει γέεννα, είναι μητέρα της προσευχής και των δακρύων, φρουρεί την καρδιά, παύει την εμπαθή προσκόλληση στη σάρκα αφού αυτή είναι από πηλό, αναβλύζει οξύτητα του νου μαζί με διάκριση.
Όσιος Φιλόθεος Σιναΐτης
Οι άνθρωποι του κόσμου αποφεύγουν τη θύμηση του θανάτου, για να μην κόψουν την αρέσκεια και την όρεξή τους, που έχουν στα γήϊνα πράγματα, που με το να είναι προσκολλημένοι σ’ αυτά λυπούνται, αν σκεφτούν πως πρόκειται να τα αφήσουν!
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
