Προσευχή τοῦ κατατρεγμένου ἀπό τούς ἀνθρώπους.

Toῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Σέ εὐχαριστῶ, Κύριε καί Θεέ μου, γιά ὅλα ὅσα ἔπαθα. Σέ εὐχαριστῶ γιά ὅλες τίς θλίψεις
καί τίς δοκιμασίες πού μέ βρῆκαν, μέ δική Σου παραχώριση, γιά τήν κάθαρσή μου ἀπό
τούς μολυσμούς τῶν ἁμαρτημάτων, γιά τή θεραπεία τῆς ψυχῆς καί τού σώματός μου
ἀπό τίς πληγές τῆς ἁμαρτίας.

Ἐλέησε καί σῶσε, Κύριε, τά ὄργανα ἐκεῖνα πού χρησιμοποίησες γιά τή θεραπεία μου,
τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού μέ ἔβλαψαν. Εὐλόγησέ τους καί σ᾿ ἐτούτη καί στήν
ἄλλη ζωή. Ἑτοίμασέ τους, ἀπό τούς αἰώνιους θησαυρούς Σου, πλούσιες ἀμοιβές.Τί Σοῦ πρόσφερα; Ποιές θυσίες εὐάρεστες σ᾿ Ἐσένα; Ἁμαρτίες μόνο Σοῦ πρόσφερα, παραβάσεις μόνο τῶν θείων ἐντολῶν Σου.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, συγχώρεσέ με, τόν ἔνοχο ἀπέναντί Σου καί ἀπέναντι στούς
ἀνθρώπους. Συγχώρεσέ με, τόν ἀσυγχώρητο. Κάνε με νά βεβαιωθῶ καί εἰλικρινά νά
συναισθανθῶ πώς είμαι ἁμαρτωλός. Κάνε με νά ἀπορρίψω τίς πονηρές δικαιολογίες.
Χάρισε μου μετάνοια. Χάρισέ μου καρδιακή συντριβή. Χάρισέ μου πραότητα καί ταπείνωση.
Χάρισέ μου ἀγάπη ὅμοια πρός ὅλους, τόσο ἐκείνους πού μέ παρηγοροῦν ὅσο κι ἐκείνους
πού μέ προσβάλλουν. Χάρισέ μου ὑπομονή σ᾿ ὅλες τίς θλίψεις μου. Νέκρωσέ με γιά τόν κόσμο.

Πάρε μου τήν ἁμαρτωλή βούληση καί φύτεψε στήν καρδιά μου τή δική Σου ἁγία βούληση,
γιά νά ὁδηγοῦμε ἀπ᾿ αὐτήν καί στά ἔργα καί στά λόγια καί στίς σκέψεις καί στά αἰσθήματά μου.

Σ᾿ Ἐσένα ἀνήκει ἡ δόξα γιά ὅλα, μόνο σ᾿ Ἐσένα ἀνήκει ἡ δόξα. Τά μοναδικά ἀγαθά πού ἔχω, είναι ἡ ντροπή τοῦ προσώπου μου καί ἡ σιωπή τῶν χειλιῶν μου. Καθώς στέκομαι μπροστά στό φοβερό Κριτήριο Σου μέ τή φτωχική προσευχή μου, δέν βρίσκω στόν ἑατό μου οὔτε μιά καλή πράξη, οὔτε μιάν ἀρετή. Ἀπό παντοῦ μέ ζώνει τό ἀναρίθμητο πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μου σάν σύννεφο πυκνό, σάν καταχνιά. Μιά μόνο παρηγοριά ἔχει ἡ ψυχή μου:
τήν ἐλπίδα στήν ἄπειρη εὐσπλαχνία καί ἀγαθότητά Σου.

Ἀμήν.

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!