Εκκλησιασμός και Θεία Λειτουργία
Πάτερ, πειράζει που έρχομαι καθυστερημένα την Κυριακή στην Εκκλησία;
-Το ότι πηγαίνεις στην Εκκλησία έστω και καθυστερημένα είναι παρήγορο για την ψυχή σου αλλά είναι αρκετό; Τι θέλω να πω, όταν σε καλέσει το αφεντικό σου σε γεύμα και σου έχει υποσχεθεί ότι το τραπέζι θα έχει τα καλύτερα φαγητά από τον καλύτερο μάγειρα, εσύ θα πήγαινες στο επιδόρπιο, την ώρα που θα σερβιριζόταν το γλυκό ή θα πήγαινες από νωρίς πριν αρχίσει το γεύμα; Δεν θα ήταν κατ' αρχήν προσβολή προς το αφεντικό σου το ότι άργησες; Αλλά δεν θα ήταν και κρίμα, όλα αυτά τα φαγητά που ετοίμασαν και για σένα να μην τα γευτείς και να αρκεστείς στο επιδόρπιο; Έτσι λοιπόν έχει το θέμα και εδώ. Μας καλεί ο Χριστός στην κοινή τράπεζα, στην τράπεζα που προσφέρεται όχι κάποιο εύγευστο φαγητό αλλά το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Μας καλεί ο Χριστός για να γευματίσουμε μαζί του τρώγοντας όμως τον Ίδιο.
-Δηλαδή στην Θεία Λειτουργία γευόμενος τον Χριστό ... κοινωνώ μόνο μαζί Του; Το Μυστήριο αφορά μόνο την προσωπική μου σχέση με τον Χριστό; Ποια η θέση των συνανθρώπων μου στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας;
-Η Θεία Λειτουργία έχει μία Οικουμενική διάσταση, δηλαδή προσευχόμαστε υπέρ του σύμπαντος κόσμου, υπέρ των αρχών, υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, υπέρ ευκρασίας αέρων ... κανείς και τίποτε δεν μένει έξω από το Μυστήριο.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι στο ίδιο Άγιο Ποτήριο από το οποίο κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ο Ιερέας συστέλλει (τοποθετεί) και όλες τις «μερίδες» των ζώντων και κεκοιμημένων που έχουν μνημονευθεί κατά την διάρκεια της προετοιμασίας (Πρόθεση) Έτσι λοιπόν μέσα στο Άγιο Ποτήριο τελείται η μυστηριακή ένωση του Σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, ενώνονται δηλαδή οι πιστοί με τον Χριστό αλλά και μεταξύ τους.
Η Θεία Λειτουργία είναι μία «βιωματική ανάμνηση» του λυτρωτικού έργου του Χριστού το οποίο είναι Οικουμενικό, απευθύνεται δηλαδή σε κάθε άνθρωπο, όλων των εποχών χωρίς όρια και φραγμούς.
Άλλωστε ο ίδιος ο Χριστός έθεσε ως προϋπόθεση στο Μυστήριο την προς αλλήλους συχώρεση και αγάπη. Βεβαίως όπως είπαμε παραπάνω η ένωσή μας με τον Χριστό και τους άλλους δια του Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική η οποία αδυνατεί να εξηγήσει τα Θεία Μυστήρια και μας εισαγάγει στην σφαίρα του προσωπικού βιώματος, ενός βιώματος που ποικίλει βεβαίως σε κάθε άνθρωπο, ανάλογα με την δική του προσωπική πνευματική κατάσταση.
Γι' αυτό δεν είναι και τυχαίο που γράφτηκε το εξής όμορφο κείμενο, που εξηγεί το αδιέξοδο της λογικής μπροστά στην Ένωση όλης της Κτίσης με τον Χριστό.
Πως χωρούν οι χριστιανοί μες στο ποτήρι,
τ' Αχωρήτου, δε χωρά αυτό στο νου τους!
Αδιαίρετη Τριάδα προσκυνούντες,
οι γνωστοv με τους αγνώστους γίνοντ' ένα.
Ένα Σώμα τους ενώνει σ' ένα σώμα,
μια καρδιά και μια ψυχή σ' ένα ποτήρι,
ίδιο αίμα,ίδια σάρκα σ' ένα γεύμα,
μες στο Πνεύμα του Θεού Χριστοποιούνται.
Πως συμβαίνει, όταν ανοίγουνε το στόμα,
μύρια πρόσωπα σε μια μπουκιά να τρώνε
και να τρώγονται ο ένας με τον άλλο,
τη μερίδα του Χριστού σαν κοινωνούνε!
Αδιαίρετη Μυριάδα ο Χριστός μας,
γιατί ζει μέσα στην ύπαρξη μυριάδων.
Η λαβίδα κουβαλά Χριστό κι ανθρώπους
που γνωρίζουνε πως έγιναν Μονάδα
πλουτισμένη σε μυριάδες υποστάσεις,
που γνωρίζουνε πως ζουν στον ίδιο χώρο
ενωμένοι όλοι μαζί πως συνχωρούνε.
Θεανθρώπινη γι' αυτή η Κοινωνία
κι όσοι τρων ψυχή και σώμα του πλησίον
δεν τον βλάπτουνε και δεν τον εξοντώνουν,
γιατί !η Αγάπη στο ποτήρι τ' Αχωρήτου
καταπάτησε το θάνατο για πάντα.
Πως χωρούν οι χριστιανοι μες στο ποτήρι
τ' Αχωρήτου, δε χωρά αυτό στο νου τους!
Πάτερ, πειράζει που έρχομαι καθυστερημένα την Κυριακή στην Εκκλησία;
-Το ότι πηγαίνεις στην Εκκλησία έστω και καθυστερημένα είναι παρήγορο για την ψυχή σου αλλά είναι αρκετό; Τι θέλω να πω, όταν σε καλέσει το αφεντικό σου σε γεύμα και σου έχει υποσχεθεί ότι το τραπέζι θα έχει τα καλύτερα φαγητά από τον καλύτερο μάγειρα, εσύ θα πήγαινες στο επιδόρπιο, την ώρα που θα σερβιριζόταν το γλυκό ή θα πήγαινες από νωρίς πριν αρχίσει το γεύμα; Δεν θα ήταν κατ' αρχήν προσβολή προς το αφεντικό σου το ότι άργησες; Αλλά δεν θα ήταν και κρίμα, όλα αυτά τα φαγητά που ετοίμασαν και για σένα να μην τα γευτείς και να αρκεστείς στο επιδόρπιο; Έτσι λοιπόν έχει το θέμα και εδώ. Μας καλεί ο Χριστός στην κοινή τράπεζα, στην τράπεζα που προσφέρεται όχι κάποιο εύγευστο φαγητό αλλά το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Μας καλεί ο Χριστός για να γευματίσουμε μαζί του τρώγοντας όμως τον Ίδιο.
-Δηλαδή στην Θεία Λειτουργία γευόμενος τον Χριστό ... κοινωνώ μόνο μαζί Του; Το Μυστήριο αφορά μόνο την προσωπική μου σχέση με τον Χριστό; Ποια η θέση των συνανθρώπων μου στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας;
-Η Θεία Λειτουργία έχει μία Οικουμενική διάσταση, δηλαδή προσευχόμαστε υπέρ του σύμπαντος κόσμου, υπέρ των αρχών, υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, υπέρ ευκρασίας αέρων ... κανείς και τίποτε δεν μένει έξω από το Μυστήριο.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι στο ίδιο Άγιο Ποτήριο από το οποίο κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ο Ιερέας συστέλλει (τοποθετεί) και όλες τις «μερίδες» των ζώντων και κεκοιμημένων που έχουν μνημονευθεί κατά την διάρκεια της προετοιμασίας (Πρόθεση) Έτσι λοιπόν μέσα στο Άγιο Ποτήριο τελείται η μυστηριακή ένωση του Σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, ενώνονται δηλαδή οι πιστοί με τον Χριστό αλλά και μεταξύ τους.
Η Θεία Λειτουργία είναι μία «βιωματική ανάμνηση» του λυτρωτικού έργου του Χριστού το οποίο είναι Οικουμενικό, απευθύνεται δηλαδή σε κάθε άνθρωπο, όλων των εποχών χωρίς όρια και φραγμούς.
Άλλωστε ο ίδιος ο Χριστός έθεσε ως προϋπόθεση στο Μυστήριο την προς αλλήλους συχώρεση και αγάπη. Βεβαίως όπως είπαμε παραπάνω η ένωσή μας με τον Χριστό και τους άλλους δια του Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική η οποία αδυνατεί να εξηγήσει τα Θεία Μυστήρια και μας εισαγάγει στην σφαίρα του προσωπικού βιώματος, ενός βιώματος που ποικίλει βεβαίως σε κάθε άνθρωπο, ανάλογα με την δική του προσωπική πνευματική κατάσταση.
Γι' αυτό δεν είναι και τυχαίο που γράφτηκε το εξής όμορφο κείμενο, που εξηγεί το αδιέξοδο της λογικής μπροστά στην Ένωση όλης της Κτίσης με τον Χριστό.
Πως χωρούν οι χριστιανοί μες στο ποτήρι,
τ' Αχωρήτου, δε χωρά αυτό στο νου τους!
Αδιαίρετη Τριάδα προσκυνούντες,
οι γνωστοv με τους αγνώστους γίνοντ' ένα.
Ένα Σώμα τους ενώνει σ' ένα σώμα,
μια καρδιά και μια ψυχή σ' ένα ποτήρι,
ίδιο αίμα,ίδια σάρκα σ' ένα γεύμα,
μες στο Πνεύμα του Θεού Χριστοποιούνται.
Πως συμβαίνει, όταν ανοίγουνε το στόμα,
μύρια πρόσωπα σε μια μπουκιά να τρώνε
και να τρώγονται ο ένας με τον άλλο,
τη μερίδα του Χριστού σαν κοινωνούνε!
Αδιαίρετη Μυριάδα ο Χριστός μας,
γιατί ζει μέσα στην ύπαρξη μυριάδων.
Η λαβίδα κουβαλά Χριστό κι ανθρώπους
που γνωρίζουνε πως έγιναν Μονάδα
πλουτισμένη σε μυριάδες υποστάσεις,
που γνωρίζουνε πως ζουν στον ίδιο χώρο
ενωμένοι όλοι μαζί πως συνχωρούνε.
Θεανθρώπινη γι' αυτή η Κοινωνία
κι όσοι τρων ψυχή και σώμα του πλησίον
δεν τον βλάπτουνε και δεν τον εξοντώνουν,
γιατί !η Αγάπη στο ποτήρι τ' Αχωρήτου
καταπάτησε το θάνατο για πάντα.
Πως χωρούν οι χριστιανοι μες στο ποτήρι
τ' Αχωρήτου, δε χωρά αυτό στο νου τους!
