ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ
Δημήτρης Κόρακας
3:01am Oct 27
Φτωχότερους θα κάνει το νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο τους συνταξιούχους και μισθωτούς του δημόσιου τομέα. Από εδώ και στο εξής θα βγαίνουμε 2 χρόνια αργότερα στη σύνταξη και πολλοί από μας θα χάσουν τα κοινωνικά επιδόματα.
Εξάλλου, η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ύψη, διότι 27.000 δημόσιοι
υπάλληλοι θα πάρουν τον δρόμο της απόλυσης και πολλές ιδιωτικές
επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο έως το τέλος του 2013.
Όλα τα παραπάνω, που αθροίζονται σε εξοικονομήσεις 13,5 δισ. ευρώ για τον
προϋπολογισμό του κράτους τα δυο επόμενα χρόνια, είναι λίγο έως πολύ το
τίμημα που καλείται να πληρώσει η ελληνική κοινωνία έναντι της συνέχισης
της δανειοδότησης.
Με τα μέτρα αυτά, οι διεθνείς τοκογλύφοι και η δοτή συγκυβέρνηση εκτιμούν ότι ο προϋπολογισμός θα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα (αφαιρουμένων των τόκων) στο ύψος του 4,5% του ΑΕΠ, κάτι που είναι προϋπόθεση - σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τοκογλύφων - για ένα βιώσιμο δημόσιο χρέος.
Δεν είναι όμως μόνο τα παραπάνω δημοσιονομικά μέτρα που περιλαμβάνει το Μνημόνιο. Είναι και τα λεγόμενα διαρθρωτικά, που έχουν στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και - τελικά - της ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που θα χρειαστεί πάντως άλλους 12-18 μήνες για να φανεί στον ορίζοντα.
Στο πλαίσιο αυτό έρχονται ανατροπές σε μια σειρά από επαγγέλματα, από τους δικηγόρους μέχρι τους φορτοεκφορτωτές. Ανατροπές επιβάλλονται και στις αγορές, με την κατάργηση περιορισμών. Παράλληλα, στο όνομα της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, θυσιάζονται κεκτημένα των εργαζομένων, όπως τα επίμαχα που αφορούν το ύψος της αποζημίωσης των απολυθέντων.
Το Μνημόνιο δρομολογεί τέλος ένα νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που χωρίς να
εγκαταλείπει τον τελικό στόχο των 50 δισ. ευρώ, συμβιβάζεται στα 6,6 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2014, στα 10 δισ. ευρώ ώς το 2016 και στα 25 δισ. ευρώ ώς το 2020.
Τα μέτρα που έρχονται στη βουλή είναι καταστροφικά για την εθνική μας οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Να γνωρίζει ο θλιβερός θίασος της συγκυβέρνησης ότι ακόμη και αν πετύχει την υπερψήφισή τους, συντόμως η εφαρμογή τους θα καταστεί αδύνατη.
Δημήτρης Κόρακας
3:01am Oct 27
Φτωχότερους θα κάνει το νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο τους συνταξιούχους και μισθωτούς του δημόσιου τομέα. Από εδώ και στο εξής θα βγαίνουμε 2 χρόνια αργότερα στη σύνταξη και πολλοί από μας θα χάσουν τα κοινωνικά επιδόματα.
Εξάλλου, η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ύψη, διότι 27.000 δημόσιοι
υπάλληλοι θα πάρουν τον δρόμο της απόλυσης και πολλές ιδιωτικές
επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο έως το τέλος του 2013.
Όλα τα παραπάνω, που αθροίζονται σε εξοικονομήσεις 13,5 δισ. ευρώ για τον
προϋπολογισμό του κράτους τα δυο επόμενα χρόνια, είναι λίγο έως πολύ το
τίμημα που καλείται να πληρώσει η ελληνική κοινωνία έναντι της συνέχισης
της δανειοδότησης.
Με τα μέτρα αυτά, οι διεθνείς τοκογλύφοι και η δοτή συγκυβέρνηση εκτιμούν ότι ο προϋπολογισμός θα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα (αφαιρουμένων των τόκων) στο ύψος του 4,5% του ΑΕΠ, κάτι που είναι προϋπόθεση - σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τοκογλύφων - για ένα βιώσιμο δημόσιο χρέος.
Δεν είναι όμως μόνο τα παραπάνω δημοσιονομικά μέτρα που περιλαμβάνει το Μνημόνιο. Είναι και τα λεγόμενα διαρθρωτικά, που έχουν στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και - τελικά - της ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που θα χρειαστεί πάντως άλλους 12-18 μήνες για να φανεί στον ορίζοντα.
Στο πλαίσιο αυτό έρχονται ανατροπές σε μια σειρά από επαγγέλματα, από τους δικηγόρους μέχρι τους φορτοεκφορτωτές. Ανατροπές επιβάλλονται και στις αγορές, με την κατάργηση περιορισμών. Παράλληλα, στο όνομα της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, θυσιάζονται κεκτημένα των εργαζομένων, όπως τα επίμαχα που αφορούν το ύψος της αποζημίωσης των απολυθέντων.
Το Μνημόνιο δρομολογεί τέλος ένα νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που χωρίς να
εγκαταλείπει τον τελικό στόχο των 50 δισ. ευρώ, συμβιβάζεται στα 6,6 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2014, στα 10 δισ. ευρώ ώς το 2016 και στα 25 δισ. ευρώ ώς το 2020.
Τα μέτρα που έρχονται στη βουλή είναι καταστροφικά για την εθνική μας οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Να γνωρίζει ο θλιβερός θίασος της συγκυβέρνησης ότι ακόμη και αν πετύχει την υπερψήφισή τους, συντόμως η εφαρμογή τους θα καταστεί αδύνατη.
