Παναγία Πορταΐτισσα

Παναγία Πορταΐτισσα

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

ΠPOΣEYXH EΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟN ΜΑΣ ΙΗΣΟΥN ΧΡΙΣΤΟN

Ναζαρηνέ Ἰησοῦ, Θεαρχικώτατε τοῦ Θεοῦ Λόγε, Ζῶν καί Ἀθάνατε Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Πατρός.
Κύριε Ἰησοῦ, Βρυθηνοέστατε Ραββί καί Πολυγνωμονέστατε Διδάσκαλε ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν.
Προαιώνιε τοῦ Θεοῦ Λόγε, Παναθωότατο Νήπιον τῆς Βηθλεέμ, Μόνε Ἀληθινέ Θεέ καί Μόνε Ἀληθινέ ὁμοῦ Ἄνθρωπε.
Θεοφόρε Ἄνθρωπε καί Σαρκοφόρε Θεέ, Πρωτότοκε τῶν νεκρῶν, Ὕπατε καί Ἄκρε Ἀρχιερεῦ, Θεῖε Λόγε τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, Υἱέ Θεοῦ καί Υἱέ ἀνθρώπου, Θεάνθρωπε Κύριε Ἰησοῦ, Συναΐδιε Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Θεέ ἐκ Θεοῦ καί Ὅμοιε πᾶσι τῷ γεγεννηκότι, Υἱέ τοῦ Θεοῦ Μονογενῆ, Νήπιον τῆς Βηθλεέμ, Παναθωότατον καί Πανασπιλώτατον.
Μοναδικέ Θεοῦ καί ἀνθρώπων Διαλλακτά καί Μεσίτα, Μοναδικέ καί Πανοικουμενικέ Σῶτερ καί Λυτρωτά, Μέγιστε καί Μοναδικέ Εἰρηνοποιέ καί Εἰρηνόδωρε Κύριε Ἰησοῦ, Τρισενδοξώτατε, Καταπαλαιστά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, Μοναδικέ Νικητά τοῦ θανάτου, ὅλων τῶν θανάτων εἰς ὅλους τούς κόσμους, Θέανδρε Κύριε Ἰησοῦ, Θνητόθνητε Θεέ, Ὑπέρτατε Κριτά τοῦ ἀνθρωπίνου γένους παντός, Μοναδικέ καί Ἀναντικατάστατε.
Σύ μόνος κατά φύσιν ἡ Αὐτοάγιος  Αὐτοαγιότης καί ἡ Πανακήρατος Πανακηρατότης εἶ, καί τούτων εἰς τό ἀπειροπλασίως ἀπειροπλάσιον ὑπερβαίνεις. Ἡ Μόνη Ἀπόλυτος καί Τελεία καί Μόνη Ὑπερτελής καί Αὐτοτελής ὑπεραγιότης, Μόνος Ἅγιος ἐν ἀπολύτῳ καί ἰδιαζούσῃ ἐννοίᾳ, ὁ Ὤν, ἡ πᾶσα Ἀρετή καί Τελειότης εἰς τόν Ὕψιστον καί πλέον κατά φαντασίαν πραγματοποιήσιμον βαθμόν. Μονώτατος κατ’ εἰδικόν καί ἐξαιρετικόν ὅλως τρόπον.
Πανυπεράγιος καί Ὑπερπάναγνος. Μόνος τήν τῆς ἁγιότητος ὑπερπληρότητα ἐν Σεαυτῷ φέρεις καί τοῦτον ὑπερφερόντως ὑπερφέρεις καί αὐτόχρημα αὐτή αὕτη ἡ Αὐτοκάθαρσις τυγχάνεις. Μόνος Πρύτανης τῆς ἀπορρητοτάτης Ἁγιότητος καί Μόνος Ταμίας τῆς ἀθεσφατοτάτης ἀκηρατότητος.
Ἀσυγκρίτως Ἅγιος καί ἀπαραβλήτως Ἄμωμος, ἀπαραθέτως Ἄσπιλος καί ἀπαραλληλίστως Ἀμόλυντος. Τό ἀπαραβλήτως ἄμεινον τῆς ἁγιότητος ὑπάρχεις καί τό ἀπαραθέτως μεῖζον τῆς ἠθικῆς καθαρότητος τυγχάνεις καί τούτων ἀπείροις μέτροις ὑπερβάλλεις.
Μόνος ἰδιαίτατα καί εἰς ὕψιστον βαθμόν Ἁγνός καί Σοῦ Μονωτάτου ἡ Ἠθική Ἀρτιότης, χρῆμα τι ἔστι πανθαυμαστότατον καί μεγαλειωδέστατον, μοναδικῶς καί κυρίως Ἄμωμος καί ἀποκλειστικῶς καί ὑπέρ ὄντως Ἄσπιλος.
Μόνος τήν ἐκ πάντων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς Ἁγιότητα εἰς τήν πλήρη τελειότητα κατέχεις καί Μονώτατος τοῦ ἁμαρτάνειν οὐ γινώσκεις.
Οὐ κατά μετουσίαν καί μέθεξιν τήν ἄσπιλον ἀσπιλότητα κατέχεις, ἀλλά φύσει καί οὐσιωδῶς αὐτή αὕτη ἡ Ὑπεράσπιλος Ὑπερασπιλότης ὑπάρχεις. Μόνος ἐν Σεαυτῷ ἐγγενῶς τούς ἀπειροπλατεῖς καί ἀπειρομήκεις ὠκεανούς τοῦ ἀθώου περικλείεις καί αὐτόχρημᾳ καί Μονώτατος αὐτή αὕτη Ὑπεράμωμος Ὑπεραμωμότης αὐτοκαταφύσιν τυγχάνεις.
Οὐ καταχρηστικῶς καί κατά μετοχήν χάριτος Ἅγιος, οὐδέ τοιοῦτος ἐν σχετικῷ βαθμῷ, ἀλλά πανατρεκῶς ἀμεθέκτως καί ἀσχέτως Πανυπεράγιος. Πάσης ἐννοίας ἠθικῆς καθαρότητος ἀφάτως ὑπερίδρυσαι. Καί ἁπάσης ἰδέας πνευματικῆς ἀρτιότητος ἀπερινοήτως ὑπέρκεισαι.
Μόνος πλήρης πάσης ἁγιότητος οὐσιωδῶς ὑπάρχεις καί Μόνος ἐκτός καί ἐκεῖθεν ἁπάσης τοῦ ἁγιασμοῦ δεκτικότητος φυσικῶς τυγχάνεις. Μόνος ὑπό τόν οὐρανόν, Καθεαυτόν ὀντολογικῶς Ἅγιος ὑπάρχεις καί Μόνος οὐσιωμένως πᾶσαν τήν ἁγιότητα κατέχεις καί Μονώτατος ἡ Μοναδική Ἀρχή καί Γέννησις πάσης ἀρετῆς καί τελειότητος τυγχάνεις.
Μόνος φυσικῶς καί κατ’ οὐσίαν τό ἀπλήρωτον πλήρωμα τῆς ὑπερτάτης ἠθικῆς καθαρότητος ἐν Σεαυτῷ φορεῖς - κατέχεις καί Μονώτατος τούς Ἁγίους ἁγιάζεις. Τοῦ ὅλως ἄμωμου ἀμέτρως ἐπέκεινα καί τῷ πάντη ἀσπίλῳ ἀπείρως ὑπερέκεινα. Καί αὐτοῦ ἔτι τοῦ ἀπληρώτου πληρώματος τοῦ ἀκηράτου ἀπεριλήπτως κατεπέκεινα. Μόνος πανασπίλως Πανάσπιλος καί Μόνος παναμώμως Πανάμωμος καί Μονώτατος πανακηράτως Πανακήρατος. Καί τοῦτον ἀνεξιχνιάστοις ὅροις ὑπερτέρως Ὑπέρτερος. Το ἀμέτρως ἁγνόν καί τό ἀπείρως ἅγιον οὐ κατά λῆψιν καί μέθεξιν τήν παρ’ ἑτέρῳ τινός φέρεις, ἀλλ’ οἴκοθεν καί οὐσιωδῶς ταῦτα πλουτεῖς.
Σύ Μόνος κατά φύσιν ἡ Ὑπερτελής Ἁγιότης ὑπάρχεις  καί κατ’ οὐσίαν ἡ παντελής Ἠθική Ἀρτιότης τυγχάνεις. Καί οὐ κατά συμβεβηκός καί ἐκ δανείου τήν ὑπερπλήρη ὑπερπληρότητα τοῦ Ἀσπίλου ἐν Σεαυτῷ φέρεις. Τίνι παραβολῇ Σύ ἐν τῇ σφαῖρᾳ τῆς ἁγιότητος παραβληθήσῃ; ἤ τίνι ἐξομοιώσει ἐν τῷ πεδίῳ τῆς τελειότητος ἐξομοιωθήσῃ; Ὁ παντός ἀμώμου ὑπερέκεινα καί ἅπαντος ἀθώου κατεπέκεινα;
Μόνος οἴκοθεν τήν ἀβυσσοτάτην ἄβυσσον τοῦ παντελείου πλουτεῖς· καί Μόνος οὐσιωμένως τήν ἀχανεστάτην θάλασσαν τοῦ Παναμώμου κατέχεις καί Μονώτατος ἀναγκαίως Αὐτός οὗτος ὁ Ἀπειρότατος Βυθός τοῦ ὑπερασπίλου ὑπάρχεις. Σοί καί μόνῳ τό τῆς ἀπολύτου ἁγιότητος ἀξίωμα φυσικῶς ἔνεστι. Καί Σοί μόνῳ τό τῆς τελείας ἁγνότητος αὔχημα οὐσιωδῶς μέτεστι και Σοί Μονωτάτῳ τό τῆς πλήρους ἠθικῆς καθαρότητος Ὄνομα ἐγγενῶς πρόσεστι. Μόνος ἐν τῇ ἰδίᾳ Σου φύσῃ τό ἀμέτρως Ἄχραντον φορεῖς και Μόνος ἐν τῇ οἰκείᾳ Σου οὐσίᾳ τό ἀπείρως Ἄμωμον φέρεις καί Μονώτατος δι’ ὅλου ὅλην τήν τῆς ἁγνότητος τελειότητα παρά Σεαυτῷ κατέχεις. Καί τούτων ἀνεξερευνήτοις μέτροις ὑπερφέρεις.
Μόνος ἀφ’ Ἑαυτοῦ εἶ ἡ  Ἐνσάρκωσις τῆς ἁγιότητος καί ἡ Προσωποποίησις τῆς ἁγνότητος ὑπάρχεις καί αὐτόχρημᾳ αὐτή αὕτη ἡ τελειοτάτη ἠθική τελειότης τυγχάνεις. Ἐξ ἰδίας φύσεως Μόνος τήν πάντη ἀπερινοήτον ἁγιότητα ἔχεις. Καί Μόνος ἀφ’ Ἑαυτοῦ ἡ ἁπαντάπασι Ἠθική Καθαρότης ὑπάρχεις καί τοῖς δεκτικοῖς ἁγιότητος ἁγιάζειν ἰδιαίτατον προσόν Σου Μονωτάτου ἐστί.
Πάντα τά ὑπερφυῆ καί ὑπερθαύμαστα προσόντα Σου ὡς τό ὑπεράγιον καί πανάσπιλον, τό ὑπεράμωμον καί πανυπέραγνον φύσει κατέχεις. Καί εἰς ἀπείρως ἄπειρον μέτρον Οὐσιωμένος ταῦτα ἐν Σεαὐτῷ φέρεις καί οὐδέν ἐξ’ ὅσων ἔχεις ἐξ ἑτέρου τινός πλουτεῖς.
 Τά ὑπεροχώτερα πνεύματα τῆς ἀνθρωπότητος, οἱ ὀρθολογισταί ὅλων τῶν αἰώνων καί ἐποχῶν, οἱ ἀρνητικοί κριτικοί  καί αὐτοί ἀκόμη οἱ πολέμιοι τοῦ Ἰησοῦ πού ἀρνήθηκαν τή Θεότητά Του, παραδέχθηκαν καί ὕμνησαν τήν ὅλως ἐξαίρετον περικαλλῆ, μοναδική, ἀνεπανάληπτον καί ἀσύγκριτον ἠθικήν ὡραιότητα τοῦ Ἰησοῦ.
AMHN.