Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Ἀπό τό Γεροντικόν
Ξεκίνησε κάποτε νά πάει νά ἐπισκεφθῆ τούς ἀσκητάς τῆς Νιτρίας ὁ Πατριάρχης τῆς Ἀλεξανδρείας Θεόφιλος. Στό δρόμο του συνάντησε ἕνα γέροντα Ἀσκητή.
Τί κέρδισες, Ἀββᾶ, ζώντας σ’ αὐτή τή μοναξιά; Ἐρώτησε ὁ Πατριάρχης.
Γνώρισα καλά τόν ἑαυτό μου, ἀποκρίθηκε ὁ Γέροντας, κι ἔμαθα νά τόν μέμφωμαι.
Μεγαλύτερο κέρδος ἀπ’ αὐτό εἶναι ἀδύνατο ν’ ἀποκτήση στή ζωή του ὁ ἄνθρωπος, παραδέχθηκε ὁ Πατριάρχης.
Σάν
ἔφθασε στή σκήτη, βγῆκαν οἱ Πατέρες νά τόν ὑποδεχτοῦν κι ὁ καθένας
ἔβρισκε κάποιο καλό λόγο νά τοῦ εἰπῆ. Μόνο ὁ Ὅσιος Παμβώ στεκόταν
παράμερα ἀμίλητος.
Δέν θά πῆς κι ἐσύ τίποτε στόν Πατριάρχη γιά νά τόν ὠφελήσης; Τόν ρώτησαν οἱ Γέροντες.
Ἄν δέν ὠφεληθῆ ἀπό τή σιωπή μου, ἀδελφοί, οὔτε ὁ λόγος μου πρόκειται νά τόν ὠφελήση, ἀποκρίθηκε ὁ σοφός Πατήρ.
