Μία ἀξιοσημείωτος ἄποψις τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου διὰ τὴν Παναγίαν Θεοτόκον

«Ἄν κατ’ ὑπόθεσιν (ἄν ὑποθέσωμεν) ὅτι ὅλα τὰ τάγματα τῶν         Ἀγγέλων ἤθελον κρημνισθῆ ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ γίνουν δαίμονες, ἄν ὅλοι οἱ ἀπὸ αἰῶνος ἄνθρωποι ἤθελον γίνουν κακοὶ καὶ ὁλοι να ὑπάγουν εις την κόλασιν χωρίς να γλυτώση τις. Ἄν ὅλα τὰ κτίσματα, Οὐρανός, Φωστῆρες, Ἄστρα, Στοιχεῖα, Φυτά, Ζῶα νὰ ὑπάγουν εἰς τὸ μὴ ὄν, μ’ ὅλον τοῦτον ὅλες αὐτές αἱ κακίες τῶν κτισμάτων, συγκρινόμενοι μὲ τὸ πλήρωμα τῆς ἁγιότητος τῆς Θεοτόκου δὲν ἠδύνατο νὰ λυπήσουν τὸν Θεόν. Διότι μόνη ἡ Κυρία Θεοτόκος ἦτο ἰκανὴ νὰ τὸν εὐχαριστήση κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα καὶ ἤθελε τὸν κάνει νὰ χαίρη ὑπερβαλλόντως διὰ λόγου της μόνον. Καὶ ἐν συντομία δὲ εἰπεῖν, Αὐτὴ ἔγινε ἕνας ἄλλος δεύτερος κόσμος ἀσυγκρίτως καλύτερος ἀπὸ ὅλον τὸν νοητὸν καὶ αἰσθητὸν κόσμον».