Σύγχρονη ἄσκηση
Παύλου Εὐδοκιμώφ
Ὁ
ἄνθρωπος δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐπιπρόσθετη καταπόνηση: τρίχινα ροῦχα,
ἁλυσίδες, φραγκελλώσεις, θά ἐκινδύνευαν νά τόν συντρίψουν χωρίς λόγο. Ἡ
αὐτονέκρωσις συνίσταται ἴσως στήν ἀπελευθέρωση ἀπό κάθε ἀνάγκη
διεγερτικῶν: ταχύτητα, θόρυβο, εἰδικά διεγερτικά, κάθε εἴδους ἀλκοολικά.
Ἄσκησις
θά ἦταν μᾶλλον ἡ ἐπιβαλλόμενη ἀνάπαυσις ἡ πειθαρχία τῆς ἠρεμίας καί τῆς
σιωπῆς, ὅπου ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τήν ἱκανότητα νά σταθεῖ γιά τήν προσευχή
καί τόν στοχασμό, στήν καρδιά τοῦ θορύβου τοῦ κόσμου νά ἀκούει τήν
παρουσία τῶν ἄλλων. Ἄσκησις θά ἦταν μᾶλλον ἡ χαρούμενη ἀπάρνησις τοῦ
περιττοῦ, τό μοίρασμά του μέ τούς φτωχούς, μιά ζαρούμενη ἰσορροπία, μιά
δοξολογία
