H εφοπλίστρια-μοναχή με την ιώβειο υπομονή και την οσία θυγατέρα
Ηγουμένη Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Οινουσσών
Του Γιώργου Φ. Παπαδόπουλου - Αντιδημάρχου Χίου
Η
Ιερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών έχει ονομασθεί
αγιοτόκος και τούτο διότι από το μαρτυρικό μας νησί
αναδείχθηκαν δεκάδες Αγίων, Μαρτύρων, Οσίων, Ιεραρχών,
πνευματικών μορφών που ανέδειξε η Αγία μας Εκκλησία, η
Ορθοδοξία.
Στις μορφές εκείνες των Οσίων και των Ηρώων της πίστεώς μας επάξια συμπεριλαμβάνονται και οι Γέροντες και Γερόντισσες των σύγχρονων εποχών που δόθηκαν ΄΄ψυχή τε και σώματι΄΄ στην Ιερή διακονία της ασκήσεως, ενώ πολλοί εξ αυτών κατόρθωσαν να ιδρύσουν Μονές και Ασκητήρια, τα προπύργια αυτά και τους προμαχώνες της Ορθοδοξίας, φυλάσσοντας ΄΄Θερμοπύλες΄΄ στην ακριτική αυτή εσχατιά του Αιγαίου.
Ρίγη ιερά και συγκίνηση καταλαμβάνει όποιον πιστό επισκέπτεται τη γνωστή, περιώνυμη και περικαλλή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις γειτονικές Οινούσσες, εκεί που σε κάθε σημείο υψώνεται η γαλανόλευκη και ο βυζαντινός δικέφαλος, αναπτερώνοντας το ηθικό των χριστιανών.
Σαράντα δύο (42) ολόκληρα χρόνια στέκει αγέρωχα, δυναμικά και με κάθε μοναστική τάξη που της αρμόζει η Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού.
Η Μονή που πριν από λίγους μήνες έχασε από την πρόσκαιρη τούτη ζωή την Ιδρύτρια και Καθηγουμένη της Μοναχή Μαρία - Μυρτιδιώτισσα (κατά κόσμον Κατίγκω Πατέρα) η οποία πλήρης ημερών, σε ηλικία 93 ετών, πορεύθηκε την αιωνιότητα και μετέστη προς την επουράνια ΄΄θριαμβεύουσα΄΄ Εκκλησία, αφού εκπλήρωσε στο έπακρον όλες της τις υποχρεώσεις έναντι Θεού και ανθρώπων στην επίγεια - ΄΄στρατευομένη΄΄ Εκκλησία.
Ο βίος της Γερόντισσας Μαρίας - Μυρτιδιώτισσας Πατέρα είναι θαυμαστός.
Η ζωή της όμοια με των Αγίων ασκητών της Εκκλησίας μας, μια ζωή γεμάτη πόνο μα και ελπίδα στον Κύριο και Θελητή του ελέους.
Οι θεάρεστες πράξεις της αναρίθμητες. Τα λόγια της λίγα και άγια. Το έργο της, κοινωνικό - θρησκευτικό και φιλανθρωπικό, τεράστιο.
Σε ηλικία 50 ετών περίπου ίδρυσε την Ιερά Μονή και ο Θεός, έπειτα από την εμπνευσμένη καθοδήγηση Αγίων Γερόντων της εποχής μας (π. Φιλόθεος Ζερβάκος, π. Ιερώνυμος της Αίγινας, κ.α) αξίωσε το σύζυγό της Πανάγο Πατέρα να λάβει λίγους μήνες πριν το θάνατό του (το 1966) το μοναχικό σχήμα με το όνομα Ξενοφών Μοναχός.
Η θυγατέρα της, επίσης Μοναχή, Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα, αγία και καρτερική μορφή έλαβε προγενέστερα το μοναχικό σχήμα (το 1959) και ένα χρόνο κατόπιν εκοιμήθη, αφού είχε αρρωστήσει από τη θανατηφόρο νόσο HODGKINS. Η Μοναχή Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα κατά την επίγεια ζωή της έδειξε πρωτοφανή ζήλο προς την Εκκλησία, τήρησε με ιδιαίτερη αυστηρότητα τα μoναχικά της καθήκοντα και διακρίθηκε για την μεγάλη αρετή, υπομονή και καρτερικότητά των βασάνων της.
Η τότε Κατίγκω Πατέρα (το γένος Λαιμού) οδηγήθηκε τελευταία στο μοναχικό και αγγελικό σχήμα το 1967, ένα έτος μετά την οσιακή κοίμηση του μακαριστού γέροντος Ξενοφώντος και επτά έτη μετά την κοίμηση της μακαριστής Ειρήνης Μυρτιδιώτισσας Μοναχής, μετονομασθείσα Μαρία - Μυρτιδιώτισσα και ανέλαβε την διαποίμανση της Ιεράς Μονής των Οινουσσών.
Η μακαριστή Γερόντισσα έζησε και άλλες πίκρες. Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη πόνο. Το 1978 πέθανε η άλλη της κόρη, η Καλλιόπη, παντρεμένη με τρία παιδιά, στο Λονδίνο. Και το έτος 1983 ο γιός της Διαμαντής, σε νεότατη ηλικία, από καρδιακή προσβολή.
Η Γερόντισσα υπέμεινε τα πάντα και το μόνο που ψιθύριζε το στόμα της ήταν το ΄΄Δόξα σοι ο Θεός΄΄.
Η μορφή, το έργο και η δράση της μακαριστής Γερόντισσας Μαρίας - Μυρτιδιώτισσας Πατέρα θα μείνει στην ιστορία του τόπου αλλά και της Εκκλησίας με γράμματα χρυσά, ανεξίτηλα στο διάβα των αιώνων.
Η Γερόντισσα ήταν αυστηρή Μοναχή για τον εαυτό της και πρώτη απ΄ όλες τις Μοναχές έδινε το καλό παράδειγμα στην προσευχή, τη μελέτη, την άσκηση.
Με την Ιερή της σοφία οδήγησε πολλούς χριστιανούς στο σωστό δρόμο και έσωσε άλλους από σίγουρο ψυχικό μαρασμό.
Ήταν φιλόξενη, ελεήμων, στοργική και γενναία.
Δωρεές της, αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών έγιναν από την ίδια και όταν ήταν λαϊκή μα, κυρίως, ως Ηγουμένη.
Τα νοσοκομεία των Αθηνών, όπως το Γενικό Νοσοκομείο Άνω Πατησίων, το Αντικαρκινικό (Αγ. Σάββας), ο Ευαγγελισμός, το νοσοκομείο της Χίου, κ.α. έτυχαν τέτοιων δωρεών.
Εκατοντάδες άπορες οικογένειες βοηθήθηκαν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να παντρέψουν τις κόρες τους, να βρουν στέγη και δουλειά.
Καλές πράξεις ανθρωπιάς ΄΄ων ουκ έστιν αριθμός΄΄, αναρίθμητες, που μόνον οι οφθαλμοί του Θεού γνωρίζουν.
Αυτή ήταν η μακαριστή Γερόντισσα που σήμερα αναπαύεται στην Ιερά Μονή της, πλάι στον σύζυγό της Μοναχό Ξενοφώντα, τη θυγατέρα της Μοναχή Ειρήνη - Μυρτιδιώτισσα, τα υπόλοιπα παιδιά και τους γονείς της. Αγία Οικογένεια.
Ας είναι η μνήμη της αιωνία, η ευχή της μαζί μας και το έργο που δημιούργησε, παράδειγμα προς μίμηση για τις γενιές που ακολουθούν, για όλους τους ανθρώπους, Κληρικούς, Μοναχούς και λαϊκούς.
Στις μορφές εκείνες των Οσίων και των Ηρώων της πίστεώς μας επάξια συμπεριλαμβάνονται και οι Γέροντες και Γερόντισσες των σύγχρονων εποχών που δόθηκαν ΄΄ψυχή τε και σώματι΄΄ στην Ιερή διακονία της ασκήσεως, ενώ πολλοί εξ αυτών κατόρθωσαν να ιδρύσουν Μονές και Ασκητήρια, τα προπύργια αυτά και τους προμαχώνες της Ορθοδοξίας, φυλάσσοντας ΄΄Θερμοπύλες΄΄ στην ακριτική αυτή εσχατιά του Αιγαίου.
Ρίγη ιερά και συγκίνηση καταλαμβάνει όποιον πιστό επισκέπτεται τη γνωστή, περιώνυμη και περικαλλή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις γειτονικές Οινούσσες, εκεί που σε κάθε σημείο υψώνεται η γαλανόλευκη και ο βυζαντινός δικέφαλος, αναπτερώνοντας το ηθικό των χριστιανών.
Σαράντα δύο (42) ολόκληρα χρόνια στέκει αγέρωχα, δυναμικά και με κάθε μοναστική τάξη που της αρμόζει η Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού.
Η Μονή που πριν από λίγους μήνες έχασε από την πρόσκαιρη τούτη ζωή την Ιδρύτρια και Καθηγουμένη της Μοναχή Μαρία - Μυρτιδιώτισσα (κατά κόσμον Κατίγκω Πατέρα) η οποία πλήρης ημερών, σε ηλικία 93 ετών, πορεύθηκε την αιωνιότητα και μετέστη προς την επουράνια ΄΄θριαμβεύουσα΄΄ Εκκλησία, αφού εκπλήρωσε στο έπακρον όλες της τις υποχρεώσεις έναντι Θεού και ανθρώπων στην επίγεια - ΄΄στρατευομένη΄΄ Εκκλησία.
Ο βίος της Γερόντισσας Μαρίας - Μυρτιδιώτισσας Πατέρα είναι θαυμαστός.
Η ζωή της όμοια με των Αγίων ασκητών της Εκκλησίας μας, μια ζωή γεμάτη πόνο μα και ελπίδα στον Κύριο και Θελητή του ελέους.
Οι θεάρεστες πράξεις της αναρίθμητες. Τα λόγια της λίγα και άγια. Το έργο της, κοινωνικό - θρησκευτικό και φιλανθρωπικό, τεράστιο.
Σε ηλικία 50 ετών περίπου ίδρυσε την Ιερά Μονή και ο Θεός, έπειτα από την εμπνευσμένη καθοδήγηση Αγίων Γερόντων της εποχής μας (π. Φιλόθεος Ζερβάκος, π. Ιερώνυμος της Αίγινας, κ.α) αξίωσε το σύζυγό της Πανάγο Πατέρα να λάβει λίγους μήνες πριν το θάνατό του (το 1966) το μοναχικό σχήμα με το όνομα Ξενοφών Μοναχός.
Η θυγατέρα της, επίσης Μοναχή, Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα, αγία και καρτερική μορφή έλαβε προγενέστερα το μοναχικό σχήμα (το 1959) και ένα χρόνο κατόπιν εκοιμήθη, αφού είχε αρρωστήσει από τη θανατηφόρο νόσο HODGKINS. Η Μοναχή Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα κατά την επίγεια ζωή της έδειξε πρωτοφανή ζήλο προς την Εκκλησία, τήρησε με ιδιαίτερη αυστηρότητα τα μoναχικά της καθήκοντα και διακρίθηκε για την μεγάλη αρετή, υπομονή και καρτερικότητά των βασάνων της.
Η τότε Κατίγκω Πατέρα (το γένος Λαιμού) οδηγήθηκε τελευταία στο μοναχικό και αγγελικό σχήμα το 1967, ένα έτος μετά την οσιακή κοίμηση του μακαριστού γέροντος Ξενοφώντος και επτά έτη μετά την κοίμηση της μακαριστής Ειρήνης Μυρτιδιώτισσας Μοναχής, μετονομασθείσα Μαρία - Μυρτιδιώτισσα και ανέλαβε την διαποίμανση της Ιεράς Μονής των Οινουσσών.
Η μακαριστή Γερόντισσα έζησε και άλλες πίκρες. Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη πόνο. Το 1978 πέθανε η άλλη της κόρη, η Καλλιόπη, παντρεμένη με τρία παιδιά, στο Λονδίνο. Και το έτος 1983 ο γιός της Διαμαντής, σε νεότατη ηλικία, από καρδιακή προσβολή.
Η Γερόντισσα υπέμεινε τα πάντα και το μόνο που ψιθύριζε το στόμα της ήταν το ΄΄Δόξα σοι ο Θεός΄΄.
Η μορφή, το έργο και η δράση της μακαριστής Γερόντισσας Μαρίας - Μυρτιδιώτισσας Πατέρα θα μείνει στην ιστορία του τόπου αλλά και της Εκκλησίας με γράμματα χρυσά, ανεξίτηλα στο διάβα των αιώνων.
Η Γερόντισσα ήταν αυστηρή Μοναχή για τον εαυτό της και πρώτη απ΄ όλες τις Μοναχές έδινε το καλό παράδειγμα στην προσευχή, τη μελέτη, την άσκηση.
Με την Ιερή της σοφία οδήγησε πολλούς χριστιανούς στο σωστό δρόμο και έσωσε άλλους από σίγουρο ψυχικό μαρασμό.
Ήταν φιλόξενη, ελεήμων, στοργική και γενναία.
Δωρεές της, αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών έγιναν από την ίδια και όταν ήταν λαϊκή μα, κυρίως, ως Ηγουμένη.
Τα νοσοκομεία των Αθηνών, όπως το Γενικό Νοσοκομείο Άνω Πατησίων, το Αντικαρκινικό (Αγ. Σάββας), ο Ευαγγελισμός, το νοσοκομείο της Χίου, κ.α. έτυχαν τέτοιων δωρεών.
Εκατοντάδες άπορες οικογένειες βοηθήθηκαν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να παντρέψουν τις κόρες τους, να βρουν στέγη και δουλειά.
Καλές πράξεις ανθρωπιάς ΄΄ων ουκ έστιν αριθμός΄΄, αναρίθμητες, που μόνον οι οφθαλμοί του Θεού γνωρίζουν.
Αυτή ήταν η μακαριστή Γερόντισσα που σήμερα αναπαύεται στην Ιερά Μονή της, πλάι στον σύζυγό της Μοναχό Ξενοφώντα, τη θυγατέρα της Μοναχή Ειρήνη - Μυρτιδιώτισσα, τα υπόλοιπα παιδιά και τους γονείς της. Αγία Οικογένεια.
Ας είναι η μνήμη της αιωνία, η ευχή της μαζί μας και το έργο που δημιούργησε, παράδειγμα προς μίμηση για τις γενιές που ακολουθούν, για όλους τους ανθρώπους, Κληρικούς, Μοναχούς και λαϊκούς.
(στις
φωτογραφίες το μοναστήρι του Ευαγγελισμού στις Οινούσσες,η γερόντισσα
Μαρία ως λαϊκή μαζί με την κόρη της Ειρήνη.Το άφθορο λείψανο της νεαρής
μοναχής φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία)
