Με ἐρωτᾶς ἐὰν πρέπει νὰ προσευχόμαστε φανερῶς ή μυστικῶς. Καὶ τὸ ἒνα καὶ τὸ ἂλλο. Μόνο νὰ γνωρίζουμε
ὂτι στὴν φανερήν προσευχην πρέπει νὰ φυλαγόμαστε ἀπό τὴν ὐποκρισία μπροστά στους ανθρώπους και στὴν
μυστικήν ἀπό τὴν δικαιολόγησιν τοῦ ἐαυτοῦ μας μπροστά στὸν Θεὀν.
Νὰ ἒνα παράδειγμα μυστικῆς προσευχῆς, που βρέθηκε ἀνάμεσα στὰ χαρτιά τοῦ μητροπολίτου τῆς Μόσχας Φιλάρετου,
μετά τον θάνατόν του:
"Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω άπό Ἐσένα. Μόνον ἐσύ γνωρίζεις τὶ μοῦ χρειάζεται. Σὺ μὲ ἀγαπᾶς περισσότερο ἀπό
ὂσο ἐγώ ξέρω νὰ ἀγαπῶ τὸν ἐαυτόν μου. Πατέρα, δῶσε στὸν δοῦλον Σου ἐκεῖνο ποὺ οὒτε νὰ ζητήσω δὲν μπορῶ.
Δὲν τολμῶ νὰ σοῦ ζητιανέψω οὒτε πάθη οὒτε ἀπόλαυσιν παρά μόνον στέκομαι μπροστά Σου μὲ τὴν καρδίαν μου
ἀνοικτή ἀπέναντί Σου.
Ἐσύ βλέπεις ἀνάγκες ποὺ ἐγώ δὲν βλέπω, κύτταξέ με καὶ πράξε κατά τὸ ἒλεός Σου. Χτύπησε καὶ θεράπευσε, ρίξε με
καὶ ἀνύψωσέ με. Πάλλομαι καὶ σιωπῶ μπροστά στὴν άγίαν θέλησίν Σου καὶ μπροστά στὶς κρίσεις Σου διὰ μένα.
Προσφέρω τὸν ἐαυτόν μου ὠς θυσία πρὸς Ἐσένα. Δὲν ὐπάρχει μέσα μου ἂλλη ἐπιθυμία παρά μόνον νὰ ἐκπληρώσω
τὸ θέλημά Σου.
Μάθε με νὰ προσεύχομαι. Ἒλα Ἐσύ ὀ Ίδιος μέσα μου νὰ προσεύχεσαι! Ἀμήν!".
_________________
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με !
