Ἀλφάβητον συμβουλευτικὸν α´
Ἀγάπα πρῶτον τὸν Θεόν, ἔπειτα τὸν ἐχθρόν σου·
Βλέπε τῶν ἄλλων τὰ καλά, τὸ σφάλμα τὸ δικόν σου.
Γυναῖκα ἔχεις; Τίμα την. Δὲν ἔχεις; Μὴ γυρεύσῃς·
Δίδε καλὸν ἀντὶ κακοῦ, καὶ θέλει ἀφεντεύσεις.
Ἔχε διὰ χειρότερον, μόνον τὸν ἑαυτόν σου·
Ζήσεις καλῶς ἄν τὸ κακό, τὸ φεύγῃς ὡς ἐχθρόν σου.
Ἡμέρα δίχως προσευχήν, ποτὲ μὴ σὲ περάσῃ·
Θρόνον Θεοῦ θέλεις γενῇ, ταπεινωθεὶς ἐν πᾶσι.
Ἴξευρε καὶ βεβαίωνε, πῶς σήμερα πεθαίνεις·
Κόλακα μήτε νὰ δεχθῇς, μήτε ἐσὺ νὰ γένῃς.
Λιμὴν νὰ εἶσαι τῶν πτωχῶν, χαρὰ τῶν θλιβομένων·
Μήτηρ, πατὴρ τῶν ὀρφανῶν, ξενοδοχιὸ τῶν ξένων.
Νὰ κοινωνᾷς δύο βολαῖς, τὸν χρόνον ἀναγκαῖον·
Ξομολογοῦ δέκα φοραῖς, ὅμως καὶ ἔτι πλέον.
Ὅσο μπορεῖς καὶ περπατεῖς, τρέχε στὴν Ἐκκλησίαν·
Πουλήσου καὶ ἀγόρασαι, τὴν ἄνω Βασιλείαν.
Ῥίψαι τὸν πόνον τοῦ κορμιοῦ, καὶ πόνει τὴν ψυχήν σου·
Σέβου τὴν Πίστιν σου γερά, ἕως εἰς τὴν θανήν σου.
Τοῦ Ἀφεντός μας τοῦ Χριστοῦ, τὰ Πάθη νὰ θυμᾶσαι·
Ὕμνει καὶ δόξαζε Αὐτόν, ἄν θέλῃς Χριστοῦ νἆσαι.
Φοβοῦ δὲ καὶ ἀγάπα Τον, ὡσὰν τὰ δυό σου μάτια·
Χαῖρε γιὰ τὴν ἀγάπην Του, ἂν γένῃς καὶ κομμάτια.
Ψάλλε Αὐτῷ βράδυ ταχύ, καθημερινῇ καὶ σχόλῃ·
ᾯ πρέπει δόξα καὶ τιμή, Ἀμὴν εἰπέτε ὅλοι.
