Ποίημα Γερόντισσας διὰ τὴν Καταστασιν στὴν Ἑλλάδα ...
Ἔρχομαι ὁ στοργικὸς Πατὴρ
διά νὰ σας ἐνισχύσω τέκνα μου ἀγαπητὰ
στὴν ἀγκαλιὰ μου νὰ σας κλείσω.
Βλέπετε γύρω σας πολλὰ
ἀπ' τους πολιτικούς σας
καὶ βιώνετε καθημερινὰ
τους δύσκολους καιροὺς σας.
Ὅλοι ἀναρωτιόσαστε
ἡ Ἑλλάς πώς θὰ πάει
κι ἂν οἱ φόροι οἱ ἑπόμενοι
θὰ εἶναι πιὸ μεγάλοι.
Δύσκολη εἶναι ἡ κατάστασις
διατὶ οἱ κυβερνῶντες
ξεπούλησαν ὅτι ἀπέμεινε
ἀκόμα καὶ τους στρατιῶτες.
Τὶ ἄλλο θέλετε νὰ σᾶς πῶ
τέκνα μου ἀγαπημένα;
Πονάω καὶ ἐγὼ μαζὶ μὲ ἐσᾶς
πώς φθάσατε σὲ χέρια ξένα!!
Ἡ ὕλη σας ξελόγιασε
καὶ ἐχάσατε τὸ μυαλό σας
ὅλα τα ποδοπατήσατε
ἀκόμα καὶ τον Χριστόν σας.
Τώρα θρηνεῖτε δυνατὰ
διά το κατάντημά σας
διὰ τὴν πείνα, την ἀνεργία σας,
διὰ τὴν ὑπερηφάνειά σας.
Ἀντὶ ὅμως νὰ φτάνετε
σὲ τέτοια ἀπελπισία
κλίνατε γόνυ ὅλοι σας
ἐλᾶτε στὴν ἐκκλησία.
Προσευχηθεῖτε ὅλοι μαζὶ
νηστέψετε, ἀνομολογηθεῖτε,
μετανοῆστε διὰ τὶς ἁμαρτίες σας
καὶ την βοήθειαν θὰ δεῖτε.
Ὁ ἕνας τοῦ ἂλλου τέκνα μου
το χέρι νὰ κρατάει
καὶ ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας σας
τον ἀδελφὸν του νὰ βοηθάει.
Μὲ λόγον παρηγορητικὸν
μὰ καὶ μὲ ὅτι ἔχει
ροῦχα, ψωμὶ καὶ φαγητὸ
ὁ ἕνας τον ἄλλον νὰ συντρέχει.
Νὰ ξέρετε ὅτι εἶναι περαστικὸ
ὅλο αὐτό σᾶς τό φορτίον,
μπόρα εἶναι περαστικὴ
καί γρήγορα θὰ βγεῖ ὁ ἥλιος.
Γι' αὐτό μήν ἀπελπίζεστε
ἡ ἐλπίδα νᾷ μήν σάς λείπει
χαρά νᾷ ἔχετε στήν καρδία
γιά νᾷ μήν ὑπάρχει μέσα ἐκεῖ ἡ λύπη.
Ἂλλά εἶναι τὰ σχέδια τῶν δυνατῶν,
καί ἀλλά λογαριάζουν,
ὅμως δέν λογαριάζουν τόν Θεόν,
στά σχέδια τούς δέν Τόν βάζουν.
Γι' αὐτό καί ὅλοι αὐτοί
θά πάθουν μεγάλη πανωλεθρία.
Μήν ἀπελπίζεστε τέκνα μου
καί θά ἔλθει ἡ τιμωρία.
Γιατί τήν Ἑλλάδα μας τήν ἀγαπῶ
δέν πρόκειται νᾷ τήν ἀφήσω, γιά λίγο τήν παιδαγωγῶ
καὶ ἔπειτα θά τήν τιμήσω.
Ἀμήν
Ἔρχομαι ὁ στοργικὸς Πατὴρ
διά νὰ σας ἐνισχύσω τέκνα μου ἀγαπητὰ
στὴν ἀγκαλιὰ μου νὰ σας κλείσω.
Βλέπετε γύρω σας πολλὰ
ἀπ' τους πολιτικούς σας
καὶ βιώνετε καθημερινὰ
τους δύσκολους καιροὺς σας.
Ὅλοι ἀναρωτιόσαστε
ἡ Ἑλλάς πώς θὰ πάει
κι ἂν οἱ φόροι οἱ ἑπόμενοι
θὰ εἶναι πιὸ μεγάλοι.
Δύσκολη εἶναι ἡ κατάστασις
διατὶ οἱ κυβερνῶντες
ξεπούλησαν ὅτι ἀπέμεινε
ἀκόμα καὶ τους στρατιῶτες.
Τὶ ἄλλο θέλετε νὰ σᾶς πῶ
τέκνα μου ἀγαπημένα;
Πονάω καὶ ἐγὼ μαζὶ μὲ ἐσᾶς
πώς φθάσατε σὲ χέρια ξένα!!
Ἡ ὕλη σας ξελόγιασε
καὶ ἐχάσατε τὸ μυαλό σας
ὅλα τα ποδοπατήσατε
ἀκόμα καὶ τον Χριστόν σας.
Τώρα θρηνεῖτε δυνατὰ
διά το κατάντημά σας
διὰ τὴν πείνα, την ἀνεργία σας,
διὰ τὴν ὑπερηφάνειά σας.
Ἀντὶ ὅμως νὰ φτάνετε
σὲ τέτοια ἀπελπισία
κλίνατε γόνυ ὅλοι σας
ἐλᾶτε στὴν ἐκκλησία.
Προσευχηθεῖτε ὅλοι μαζὶ
νηστέψετε, ἀνομολογηθεῖτε,
μετανοῆστε διὰ τὶς ἁμαρτίες σας
καὶ την βοήθειαν θὰ δεῖτε.
Ὁ ἕνας τοῦ ἂλλου τέκνα μου
το χέρι νὰ κρατάει
καὶ ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας σας
τον ἀδελφὸν του νὰ βοηθάει.
Μὲ λόγον παρηγορητικὸν
μὰ καὶ μὲ ὅτι ἔχει
ροῦχα, ψωμὶ καὶ φαγητὸ
ὁ ἕνας τον ἄλλον νὰ συντρέχει.
Νὰ ξέρετε ὅτι εἶναι περαστικὸ
ὅλο αὐτό σᾶς τό φορτίον,
μπόρα εἶναι περαστικὴ
καί γρήγορα θὰ βγεῖ ὁ ἥλιος.
Γι' αὐτό μήν ἀπελπίζεστε
ἡ ἐλπίδα νᾷ μήν σάς λείπει
χαρά νᾷ ἔχετε στήν καρδία
γιά νᾷ μήν ὑπάρχει μέσα ἐκεῖ ἡ λύπη.
Ἂλλά εἶναι τὰ σχέδια τῶν δυνατῶν,
καί ἀλλά λογαριάζουν,
ὅμως δέν λογαριάζουν τόν Θεόν,
στά σχέδια τούς δέν Τόν βάζουν.
Γι' αὐτό καί ὅλοι αὐτοί
θά πάθουν μεγάλη πανωλεθρία.
Μήν ἀπελπίζεστε τέκνα μου
καί θά ἔλθει ἡ τιμωρία.
Γιατί τήν Ἑλλάδα μας τήν ἀγαπῶ
δέν πρόκειται νᾷ τήν ἀφήσω, γιά λίγο τήν παιδαγωγῶ
καὶ ἔπειτα θά τήν τιμήσω.
Ἀμήν