ΕΚ ΤΟΥ
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΑΜΜΟΥΝ
Του λέγει ό αββάς Αντώνιος: «Επειδή εγώ αγαπώ τον Θεό περισσότερο από σένα». [Ή ερώτηση έγινε αποκλειστικά για να υπάρξει ή συγκεκριμένη απάντηση...].
Έλεγαν για τον αββά Αμμούν ότι πέρασε δυο μήνες (μέσα) σ' ένα μετρητή κριθαριού. Και επισκέφθηκε ό ίδιος τον αββά Ποιμένα και του λέγει: «Αν πάω στο κελί του πλησίον ή και αυτός μ' επισκεφθεί για κάποια ανάγκη, διστάζουμε να συνομιλήσουμε, μη τυχόν καταλήξουμε σε ομιλία πού δεν είναι πνευματική».
Του λέγει ό Γέροντας: «Καλά κάνεις• γιατί ή νεότητα χρειάζεται επιτήρηση».
Του λέγει ό αββάς Αμμούν: «Οι Γέροντες λοιπόν τι έκαμναν;» Και του απάντησε: «Οι Γέροντες, επειδή πρόκοψαν (πνευματικά), δεν είχαν μέσα τους κάτι άλλο ή κάτι ξένο στο στόμα για να το πουν».
«Εάν λοιπόν παραστεί ανάγκη, λέγει ό αββάς Αμμούν, να μιλήσω με τον πλησίον, θέλεις να μιλήσω από τίς (αγίες) Γραφές η από τους λόγους των Γερόντων;» Λέγει ό Γέροντας: «Αν δεν μπορείς να σιωπήσεις, καλό είναι μάλλον από τους λόγους των Γερόντων να μιλήσεις και όχι από την (άγία)Γραφή• διότι είναι κίνδυνος όχι μικρός».
Κάποιος αδελφός ήλθε από την Σκήτη προς τον αββά Αμμούν και του λέγει: «Με στέλνει ό (πνευματικός) μου πατέρας σε (εξωτερική) διακονία και φοβάμαι να μη πέσω σε πορνεία».
Του λέγει ό Γέροντας: «Όποια ώρα σου έρχεται πειρασμός, πες: Θεέ των δυνάμεων, με τίς ευχές του πατέρα μου, γλίτωσε με».
Κάποια ήμερα λοιπόν κάποια κοπέλα έκλεισε την πόρτα μπροστά του. Και αυτός φώναξε με δυνατή φωνή: «Θεέ του πατέρα μου, γλίτωσε με». Και αμέσως (θαυματουργικά) βρέθηκε στο δρόμο της Σκήτεως.
(Από τη «Φιλοκαλία...» της σειράς Ε Π. Ε, Αποφθέγματα Γερόντων, τόμ. 1, σελ. 141-143.
