ΘΕΕ ΜΟΥ ΔΩΣΕ ΣΤΟ ΠΑΠΑ ΜΑΣ ΥΠΟΜΟΝΗ!
"Ο παπάς μας (ο ιερέας).
Αν είναι ενεργητικός, τον θεωρούν υπερβολικά κουρδισμένο (και εγωιστή).
Αν είναι ήρεμος, τον θεωρούν τεμπέλη (ακαμάτη).
Αν έχει γκρίζα μαλλιά, θεωρείται γέρος.
Αν είναι νέος, λένε πως δεν έχει εμπειρία.
Αν θέλει να κάνει αλλαγές, τον θεωρούν επαναστάτη.
Αν δεν θέλει, λένε πώς δεν παίρνει πρωτοβουλίες (...κοιμάται όρθιος).
Αν κηρύττει κατά της αμαρτίας, τον θεωρούν φανατικό (υπερβολικό).
Αν δεν το κάνει, λένε πώς είναι κοσμικός (μοντέρνος-οικουμενιστής-μασόνος-"νικολαίτης").
Av χρησιμοποιεί κινήσεις των χεριών όταν εκφράζεται, τον θεωρούν ηθοποιό (και γελοίο).
Αν παραμένει ακίνητος, τον λένε ξύλινο (παγωμένο).
Αν υψώνει τη φωνή του, λένε πώς φωνάζει (και είναι αγροίκος).
Αν δεν υψώνει τη φωνή του, τον θεωρούν μονότονο (και μονόχνωτο-κουραστικό).
Αν είναι στο σπίτι του (στο κελλί του), λένε πώς θα έπρεπε να είναι
έξω, επισκεπτόμενος ενορίτες (πιστούς ,ασθενείς ,ανήμπορους κ.α).
Αν θεαθεί στο δρόμο, λένε πώς θα έπρεπε να είναι κλεισμένος μέσα, ετοιμάζοντας το κήρυγμά του (και να προσεύχεται).
Αν επισκέπτεται τους πτωχούς, τον θεωρούν σοσιαλιστή.
Αν επισκέπτεται πλουσίους, λένε πώς κάνει χατίρια(και μάλλον κυνηγάει τις δωρεές και τα χρήματα).
Θεέ μου, δώσε στον παπά μας υπομονή!"
π. Μελέτιος Βαδραχάνης.
