Γράφει ο Γιώργος Καλαμάρης

Διανύουμε ίσως μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους στην ιστορία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους.

Τα πάντα έχουν αρχίσει και καταρρέουν ενώ ολόκληρη η χώρα μας έχει σχεδόν υποδουλωθεί σε ξένους παράγοντες.
Συγχρόνως μία ολόκληρη προσπάθεια αφελληνισμού και επίθεσης εναντίων σε κάθε τι που θυμίζει και προβάλει την ιστορία του έθνους μας και της φυλής, μας έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και κάθε μέρα εντείνετε όλο και πιο πολύ.

Μία μοιρολατρία έχει απλωθεί παντού και ένα αίσθημα εθνικής ήττας πλανιέται στον αέρα ενώ συγχρόνως, υπάρχει μία προσπάθεια να περαστεί προς όλους μας ότι όλα είναι μάταια και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε.

Η απελπισία έχει κυριέψει πολλούς συμπολίτες μας, που οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν παραδώσει τα όπλα και δέχονται παθητικά ότι συμβαίνει, ενώ είναι και κάποιοι από αυτούς, όχι μεγάλος αριθμός μέχρι στιγμής, που βρίσκουν δυστυχώς την λύση της αυτοκτονίας και της φυγής από την χώρα μας.

Δεν θα σχολιάσω τους λόγους αυτών των πράξεων αυτών, ούτε θα τις κρίνω.
 
Θα κατακρίνω όμως την απαράδεκτη συμπεριφορά των περισσοτέρων που βυθίζουν με τις πράξεις τους και την ανικανότητα να φερθούν γενναία απέναντι σε αυτήν την κατάσταση την χώρα μας ακόμα πιο βαθιά, ενώ προσπαθούν να ρίξουν και το ηθικό και την διάθεση σε αυτούς που έχουν αποφασίσει να παλέψουν.

Απλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να καταλάβουμε όλοι μας ένα πράγμα, είμαστε Έλληνες και σαν λαός, που πάντα κατά την διάρκεια της ιστορία τους αντιμετώπισε τις πιο δύσκολες καταστάσεις και τα κατάφερε, έτσι και τώρα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και με οδηγό την ένδοξη ιστορία που φέρουμε, να πολεμήσουμε και να νικήσουμε.

Πάντα κατά την διάρκεια της ιστορίας και ειδικά τις νεότερης, από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους το 1830 έως σήμερα, κληθήκαμε να δώσουμε τις πιο δύσκολες μάχες.
 
 Δεν μας ένοιαζε ποτέ πόσο ισχυροί είναι οι εχθροί μας, ούτε πόσοι είναι σε αριθμό, αλλά πάντα με πίστη και τόλμη, τους αντιμετωπίζαμε και πάντα βγαίναμε νικητές ακόμα και αν η μάχη δεν είχε κερδηθεί.

Πάντα το αιώνιο ελληνικό πνεύμα που ζει βαθιά μέσα στην ψυχή μας μας έδινε την δύναμη να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία ή πρόβλημα και ποτέ να μην τα παρατήσουμε χωρίς να δώσουμε την μάχη. Έστω και αν αυτή η μάχη ήταν δύσκολη, έστω και όλες οι πιθανότητες ήταν εναντίων μας, πάντα στεκόμασταν στο ύψος των περιστάσεων και συνεχίζαμε τον αγώνα ακόμα και όταν όλα είχαν κριθεί και φαινόντουσαν χαμένα.

Δεν πρέπει να λησμονούμε τα άπειρα παραδείγματα που έχει η ιστορία μας όπως τις Θερμοπύλες και την αθάνατη θυσία των 300 Σπαρτιατών και 700 Θεσπιών, που παρόλο που τα πάντα είχαν κριθεί και η μάχη είχε χαθεί εκείνη παράμειναν και συνέχισαν την μάχη μέχρι εσχάτων πέφτοντας μέχρις ενός, όπως επίσης και την ηρωική θυσία του τελευταίου βασιλιά της Κωνσταντινούπολης που αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη δίνοντας την τελευταία απελπισμένη μάχη και πέφτοντας ηρωικός περνώντας για πάντα στην αθανασία μένοντας για πάντα στην ιστορία και στο πάνθεον των ηρώων.

Ακόμα και κατά την διάρκεια της πιο μαύρης περιόδου της ιστορίας μας, της κατοχής, το αδέσμευτο Ελληνικό πνεύμα που κρύβεται μέσα μας, μας οδήγησε να αντιδράσουμε στον κατακτητή και να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας πληρώνοντας το βαρύ τίμημα αυτής της ενέργειας με όλες του τις συνέπειες.
Για αυτό σε αυτήν την δύσκολη εποχή που διανύουμε και όλα μοιάζουν χαμένα, δεν πρέπει να τα παρατήσουμε ή να δειλιάσουμε, αλλά πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και σαν Έλληνες που είμαστε να δώσουμε και αυτήν την μάχη και να την κερδίσουμε, μία μάχη που ίσως δεν υπάρχει αύριο και όσο δύσκολη και να φαίνεται, δεν υπάρχει οπισθοχώρηση αν θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο αύριο και να παραδώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μας.

Κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που η ιστορία και οι επόμενες γενιές θα μας κρίνουν για τα αποτελέσματα και θα πρέπει να απολογηθούμε για το τι κάναμε σε αυτήν την δύσκολη περίοδο και πώς αντιμετωπίσαμε αυτήν την κατάσταση και θα κριθούμε για τις όλες τις πράξεις μας και τις συνέπειες τους.

Όσο και αν είναι δύσκολα, τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο αν δεν το προσπαθήσεις και τίποτε δεν είναι χαμένο αν δεν το έχεις δοκιμάσει πρώτα.
Ας σταματήσουμε επιτέλους να κρυβόμαστε επιτέλους πίσω από την μας και την μιζέρια μας και ας ετοιμαστούμε να δώσουμε αυτήν την μάχη βάζοντας στην άκρη τις διάφορες Κασσάνδρες και ηττοπαθείς που προ-καταδικάζουν το αποτέλεσμα και όλους εκείνους που μας θεωρούν ανίκανους να καταφέρουμε να αλλάξουμε το οτιδήποτε και θέλουν να μας δούνε ηττημένους.
Και όλοι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση και αυτήν την κατάντια της χώρα μας θα πληρώσουν όταν θα έρθει η ώρα, που δεν απέχει και πολύ αυτή η στιγμή.
 
Γιατί πάντα ισχύει το εξής,

Ότι καμία μάχη δεν είναι ποτέ χαμένη αν δεν έχει δοθεί μέχρι εσχάτων…

πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/