Πως θα γίνουν τα σώματα μας μετά την Β' Παρουσία; (Μέρος Α')

Δεν γίνεται να λέμε πως πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού εάν δεν πιστεύουμε πως και οι νεκροί θα αναστηθούν...

Ένα από τα πιο παρεξηγημένα θέματα της πίστεώς μας είναι η ανάσταση των νεκρών.

Πράγματι οι περισσότεροι άνθρωποι υποτίμησαν το ανθρώπινο σώμα, θεωρώντας το από την αρχαιότητα έως σήμερα, και εις τους αιώνας, ως κάτι το ενοχλητικό, παράτερο και βδελικτό. Άρα αποκλείεται αυτό το «ξεδιάντροπο» ανθρώπινο σώμα να κληρονομήσει Την Βασιλεία Του Θεού.

Κάποιο άλλοι δε, το «υπερ» τίμησαν και το ειδωλο-ποίησαν μέσα από την λατρεία της αμαρτίας και στην πραγματικότητα το υποτίμησαν.

Ακόμη όμως και μέσα στις περισσότερες αντιλήψεις των σημερινών ευλαβών Ορθοδόξων και μη, Χριστιανών, υπάρχει η αντίληψη περί εξαερώσεως του σώματος. Θεωρούμε την αιώνιο ζωή ως κάτι αφηρημένο, νεφελώδες, και μυθικό, όπου εκεί το σώμα και γενικά ο άνθρωπος θα εξελιχθεί σαν κάτι το φαντασιώδες. Θα γίνει απλά ένα άϋλο πνεύμα κάτι σαν το Φαντασματάκι των Γκοστ Μπάστερς.

Προς τούτο η παρεξήγηση γεννήθηκε από μία επιπόλαια ερμηνεία των λόγων του Απ. Παύλου, «σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν. έστι σώμα ψυχικόν, και έστι σώμα πνευματικόν. (Α΄ Κορ.ιε΄-44)

Όμως πνευματικό σώμα, δεν σημαίνει ένα άϋλο φάντασμα, αλλά σημαίνει ότι αυτό το σώμα θα κυβερνάται από την ζωή Του Αγίου Πνεύματος (πνευματικόν) και όχι από τις κατώτερες δυνάμεις τις ψυχής (ψυχικόν).

Αλλά ας ενσκήψουμε λίγο περισσότερο στη Ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας μας για την μέλλουσα Ανάσταση των νεκρών.

Για τούτη την παρεξηγημένη Ανάσταση (!) για την οποία οδήγησαν οι Σαδδουκαίοι τον Κύριο μας στον Σταυρό και στον Θάνατο και για την οποία εκδιώχθηκαν, κατακρίθηκαν και μαρτύρησαν οι Άγιοι Απόστολοι και κάθε αληθινός Χριστιανός κατά πως το λέει ένα Αναστάσιμο τροπάρι της Εκκλησίας μας: «Ἐξέλθετε οἱ τοῦ ἀμπελῶνος ἐργάται, κηρύξατε τὸν τῆς ἀναστάσεως λόγον». Γι’αυτό και η Ανάσταση των νεκρών «εν τη εσχάτη ημέρα» με τα σώματά τους, είναι δόγμα και αλήθεια αποκλειστικώς και μόνο του Χριστιανισμού.

Ο Χριστός μας αναστήθηκε! Ναι!

Αναστήθηκε με το ανθρώπινο σώμα του, αληθινά! πιο αληθινά από αληθινά !
Αναστήθηκε με την σάρκα του, το δέρμα του, τα κόκαλα του και με άρτια όλα τα μέλη του σώματός του.
Το αναφέρει άλλωστε και στους έντρομους αποστόλους στο υπερώον: «ελάτε, δές τε και ψηλαφήσατέ με και καταλάβετε ότι δεν είμαι πνεύμα(φάντασμα)! έχω σάρκα και οστά(κόκαλα) Και λέγοντά τους αυτά τους έδειξε τα χέρια και τα πόδια του. Και κατόπιν έφαγε, μάσησε και κατέπιε μπροστά τους ψάρι και κερήθρα. Τι φοβερός ρεαλισμός! «ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι, ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει, καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. Καὶ τοῦτο εἰπών, ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. Ἒτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς, καὶ θαυμαζόντων, εἶπεν αὐτοῖς· Ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε; Οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος, καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου. Καὶ λαβὼν, ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.» (Λουκ κδ,36-43΄)

Όμως ο Χριστός αναστήθηκε για εμάς, και όχι για τον «εαυτούλη του» και για να αποκτήσει απλά την χαμένη του ανθρώπινη ζωή. Αφού είναι Θεός, έχει ανάγκη την ανθρώπινη ζωή;
Ο Χριστός αναστήθηκε για να αναστηθούμε και εμείς!
Όπως ο Χριστός αναστήθηκε σωματικά έτσι και εμείς θα αναστηθούμε σωματικά, έστω και εάν έχουνε τώρα τα σώματά μας τα κακά τους τα χάλια, είτε είναι άρρωστα, ανάπηρα, ανεπαρκή, γερασμένα. Θα αναστηθούν! Και όταν αναστηθούν θα είναι ανακαινισμένα, αθάνατα, αιώνια, άφθαρτα με την Χάρη Του Αγίου Πνεύματος. Δεν θα υπόκεινται σε θάνατο, σε φθορά σε αρρώστια,ψυχοσωματικά πάθη, αλλά και ούτε σε βιοτικές βιολογικές ανάγκες πάσης φύσεως, τροφή, νερό, περιορισμούς τοπικούς ή χρονικούς, σεξουαλικότητα, ξεκούραση, πιοτό… αφού οι αιώνιες Χαρές θα είναι τέτοιες που τίποτα το εφήμερο από ό,τι βιώνουμε σήμερα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτές.

Ο Χριστός άνοιξε τον δρόμο για εμάς. Αναλήφθηκε για να αναληφθούμε και εμείς.
Ο Χριστός μεταμορφώθηκε για να μεταμορφωθούμε και εμείς.

Ό,τι συνέβει στον Χριστό είναι μία προ-οδοποίηση και προ-ειδοποίηση για το τι θα επακολουθήσει και σε εμάς.
Γι' αυτό και μαζί με την ανάστασή του, παράλληλα, όπως μας βεβαιώνει το Ευαγγέλιο, αναστήθηκαν και πολλοί νεκροί από τα Ιεροσόλυμα (ως ένα μικρό δείγμα για το τι πρόκειται να συμβεί και στα δικά μας σώματα).

«Καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» (Ματθ. κζ΄52-53).

Συγκλονιστικά ακόμη είναι όσα αναφέρονται στο μαρτύριο των 7 Μακαβαίων παίδων, όταν ο αντίθεος Αντίοχος ο Επιφανής τους έκοβε τα μέλη του σώματός τους: «…Επειτα δε από αυτόν εβασανίσθη ο τρίτος αδελφός. Οταν δε ο δήμιος του εζήτησε να εξαγάγη αμέσως την γλώσσαν του και τας χείρας του, δια να του τα κόψουν, εκείνος τα επρότεινε με θάρρος καὶ γενναίως εἶπεν · «έχω πάρει τα μέλη αυτά από τον ουράνιον Θεόν και χάριν του νόμου του Θεού δεν τα λογαριάζω, διότι πιστεύω ότι από τον Θεόν θα τα αποκτήσω πάλιν κάποτε». «μετὰ δὲ τοῦτον ὁ τρίτος ἐνεπαίζετο καὶ τὴν γλῶσσαν αἰτηθεὶς ταχέως προέβαλε καὶ τὰς χεῖρας εὐθαρσῶς προέτεινε καὶ γενναίως εἶπεν· ἐξ οὐρανοῦ ταῦτα κέκτημαι καὶ διὰ τοὺς αὐτοῦ νόμους ὑπερορῶ ταῦτα καὶ παρ᾿ αὐτοῦ ταῦτα πάλιν ἐλπίζω κομίσασθαι» (Μακαβ.ζ΄-10-11).

Γι' αυτό και δεν είναι σωστό να ιστορούνται και εικονογραφούνται οι Άγιοι με τυχόν αναπηρίες που είχαν στην ζωή αυτή. Γιαλάκια, αναπηρικά καροτσάκια κ.α. αφού η Αγιογραφία εικονίζει το ανθρώπινο σώμα με την προοπτική της μέλλουσας, ένδοξης και άρτιας μορφής του. Εξαιρούνται βεβαίως οι Αγιογραφίες από τα βίαια μαρτύρια των ενδόξων μαρτύρων που με όποιο τρόπο και εάν μαρτύρησαν και απεκόπησαν τα σώματά τους, ο Θεός θα τους τα επιστρέψει στην Β΄Παρουσία.

Ως εκ τούτου και οι ψυχές των δικαίων που βρίσκονται τώρα στον Παράδεισο, δεν είναι ευχαριστημένες εντελώς χωρίς το σώμα τους. Το αποζητούν, τους λείπει ο μισός άνθρωπος, και ακολούθως παρακαλούν τον Χριστό να τους το δώσει και πάλι:

Οι ψυχές παρακαλούν τον Χριστό κάτω από τον «θρόνο» του: «καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς; καὶ ἐδόθη αὐτοῖς ἑκάστῳ στολὴ λευκή, καὶ ἐρρέθη αὐτοῖς ἵνα ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον μικρόν, ἕως πληρώσωσι καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες ἀποκτέννεσθαι ὡς καὶ αὐτοί. (Αποκ.στ΄10-11)

Σωτηρία θα πεί να ξανασταθώ στα πόδια μου, εγώ, που με έβαλαν στον τάφο για να απολαύσει και το σώμα την «μακαρίαν ζωήν».

Διότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ψυχή, αλλά σώμα και ψυχή.

Αλλά εάν άραγε ρωτήσουμε τους Χριστιανούς σήμερα:
-Πιστεύετε ότι θα αναστηθούμε από τους νεκρούς;

Πόσοι θα απαντήσουν καταφατικά;

Δεν μπορείς να λέγεσαι Χριστιανός και να κερδίσεις την Βασιλεία Του Θεού εάν δεν πιστεύεις στο θεμέλιο της πίστεώς μας: Την ανάσταση των νεκρών.

Δεν γίνεται να λέμε πως πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού εάν δεν πιστεύουμε πως και οι νεκροί θα αναστηθούν.

Μην ξεχνάμε επίσης ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι απλά ένας τρόπος για να ζήσουμε μία ωραία και ηθική ζωή, αλλά μία προετοιμασία για να αναστηθούμε ψυχή και σώματι στην Βασιλεία Του Θεού.

Από το Βιβλίο: «Η ανάσταση των νεκρών»,

π.Αθανασίου Μυτιληναίου.

Επιμέλεια: π.Διονύσιος Ταμπάκης-Ναύπλιον.