Ανοικτή επιστολή
Προς τους αγίους Καθηγουμένους και τους αγίους αντιπροσώπους των είκοσιν
Ιερών Μονών εις την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους Άθω.
Ενταύθα.
Κοινοποίησις: Οικουμενικόν Πατριαρχείον.
Άγιοι Καθηγούμενοι και Άγιοι Πατέρες, Ευλογείτε. Αισθανόμεθα την ανάγκην δια της παρούσης Β’ Επιστολής να δευτερολογήσωμεν και να εκφράσωμεν την βαθύτατην λύπην μας δια τας δύο προσφάτους Ανακοινώσεις της ιεράς Κοινότητος Αγ. Όρους, αι οποίαι απηυθύνοντο προς τον εκκλησιαστικόν αφ’ ενός και προς τον ημερήσιον αφ’ ετέρου τύπον και τα Μ.Μ.Ε. Θεωρούμε δε εκ των προτέρων, ότι αι δύο αυταί Ανακοινώσεις έγιναν προς καθησυχασμόν και εξαπάτησιν ημών των ανησυχούντων και αντιδρώντων δια τα εν τοις καιροίς μας συμβαίνοντα αντορθόδοξα και αιρετικά διαβήματα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
Κατ’ αρχάς η Ανακοίνωσις της ιεράς Κοινότητος είναι ύποπτος και ανουσία. Ύποπτος μεν διότι, ενώ θα έπρεπε να απευθύνεται εις τους δύο πρωτεργάτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή εις τον Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον και εις τον Αρχιεπίσκοπον κ. Χριστόδουλον, απηυθύνετο εις τα μέσα ενημερώσεως, ωσάν τα μέσα ενημερώσεως να διέπραξαν τας εν λόγω ατασθαλίας. Εδώ προσέτι διαφαίνεται και η δειλία της Ιεράς Κοινότητος να ελέγξη τους αυτουργούς του εγκλήματος, αυτούς δηλαδή, που ως κακοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας προδίδουν την Πίστιν, και εστράφη εις τα μέσα ενημερώσεως, διακηρύσσουσα θεωρητικά και ανώδυνα την ορθοδοξότητά της, η οποία βεβαίως δύναται από ορθοδόξου πλευράς να αμφισβητηθή δια τους λόγους, τους οποίους θα εκθέσωμεν κατωτέρω. Σημειωθήτω δε, ότι ημείς οι αποστείλαντες και την Α’ επιστολήν δεν ελάβαμεν μέχρι τούδε καμμίαν απάντησιν.
Είναι δε και ανουσία η ανακοίνωσις αυτή, διότι εις τοιούτου είδους ανακοινώσεις και ομολογίας, έχει προβή η Ιερά Κοινότης και κατά το παρελθόν, όπως αυτή της 9 /22-4-1980, την οποίαν μνημονεύετε εις την προς τον εκκλησιαστικόν τύπον ανακοίνωσι, χωρίς βεβαίως ουσιαστικόν αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου δε, δεν δυνάμεθα να κατανοήσωμεν ποίον άλλον σκοπόν είχαν αι εν λόγω ανακοινώσεις, πέραν του ιδικού μας εφησυχασμού και της δημιουργίας εντυπώσεων.
Επιθυμούμεν λοιπόν εξομολογητικώς να σας αναφέρωμεν τί δεν μας ανέπαυσεν από τας δύο αυτάς ανακοινώσεις και ποίαι ενέργειαι της Ιεράς Κοινότητος κατά την γνώμην μας θα ήσαν ενδεδειγμέναι εις την παρούσαν κατάστασιν.
Nα επαινέσετε τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, και επειδή δεν ευρήκατε να έχη κάνει κάποιον αγώνα υπέρ της πίστεως, ή κάποιαν ομολογίαν, η οποία να έχη συνεπείας, ή έστω να εβάδισεν εις κάποιον σημείον εις τα ίχνη των Πατέρων, αναφέρετε την υπεράσπισιν των δικαίων του Πατριαρχείου, την στήριξιν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και την προβολήν του μηνύματος του Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον κόσμον. Αυτά όλα, συγχωρέστε μας, είναι ευσεβείς φλυαρίαι. Ως προς την προβολήν δε του Ορθοδόξου μηνύματος εις τον κόσμον, αυτό που αναφέρετε νομίζομεν είναι απάτη και ψεύδος. Εκτός βεβαίως, αν θεωρείτε προβολήν του Ορθοδόξου μηνύματος τας συμπροσευχάς και τας κοινάς δηλώσεις με τους αιρετικούς, την αναγνώρισιν των μυστηρίων των αιρετικών ή ακόμη την οικολογικήν μέριμναν δια το περιβάλλον.
Αναφέρετε, εν συνεχεία ότι ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας και περιφρουρείτε ως κόρην οφθαλμού την δογματικήν σας συνείδησιν. Επικαλείσθε δε εις το σημείον αυτό τους αγώνας των ομολογητών Πατέρων και ιδίως του αγιορείτου Αγ. Γρηγορίου Παλαμά και των αγιορειτών οσιομαρτύρων, που εθανατώθησαν από τον λατινόφρονα Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον. Είναι, άγιοι πατέρες, εις το σημείον αυτό άξιον απορίας, πως μπορείτε να ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας μνημονεύοντες ένα αιρετικόν Πατριάρχην και πως επικαλείσθε τους επί Βέκκου αθλήσαντας αγίους Πατέρας οι οποίοι δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον εθανατώθησαν, επειδή δεν εμνημόνευαν και δεν ανεγμώριζαν ως Πατριάρχην τον εκπέσοντα εις τον Παπισμόν Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον.
Επίσης ο Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς θεωρεί ότι δεν ανήκει εις την Εκκλησίαν του Χριστού όποιος δεν έχει την αλήθειαν και δεν την ομολογεί με λόγια και έργα, έστω και αν είναι μοναχός, ηγούμενος, Επίσκοπος ή Πατριάρχης.
ΠΗΓΗ:http://pureorthodoxvoice.blogspot.ca/20 ... st_14.html
Ενταύθα.
Κοινοποίησις: Οικουμενικόν Πατριαρχείον.
Άγιοι Καθηγούμενοι και Άγιοι Πατέρες, Ευλογείτε. Αισθανόμεθα την ανάγκην δια της παρούσης Β’ Επιστολής να δευτερολογήσωμεν και να εκφράσωμεν την βαθύτατην λύπην μας δια τας δύο προσφάτους Ανακοινώσεις της ιεράς Κοινότητος Αγ. Όρους, αι οποίαι απηυθύνοντο προς τον εκκλησιαστικόν αφ’ ενός και προς τον ημερήσιον αφ’ ετέρου τύπον και τα Μ.Μ.Ε. Θεωρούμε δε εκ των προτέρων, ότι αι δύο αυταί Ανακοινώσεις έγιναν προς καθησυχασμόν και εξαπάτησιν ημών των ανησυχούντων και αντιδρώντων δια τα εν τοις καιροίς μας συμβαίνοντα αντορθόδοξα και αιρετικά διαβήματα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
Κατ’ αρχάς η Ανακοίνωσις της ιεράς Κοινότητος είναι ύποπτος και ανουσία. Ύποπτος μεν διότι, ενώ θα έπρεπε να απευθύνεται εις τους δύο πρωτεργάτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή εις τον Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον και εις τον Αρχιεπίσκοπον κ. Χριστόδουλον, απηυθύνετο εις τα μέσα ενημερώσεως, ωσάν τα μέσα ενημερώσεως να διέπραξαν τας εν λόγω ατασθαλίας. Εδώ προσέτι διαφαίνεται και η δειλία της Ιεράς Κοινότητος να ελέγξη τους αυτουργούς του εγκλήματος, αυτούς δηλαδή, που ως κακοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας προδίδουν την Πίστιν, και εστράφη εις τα μέσα ενημερώσεως, διακηρύσσουσα θεωρητικά και ανώδυνα την ορθοδοξότητά της, η οποία βεβαίως δύναται από ορθοδόξου πλευράς να αμφισβητηθή δια τους λόγους, τους οποίους θα εκθέσωμεν κατωτέρω. Σημειωθήτω δε, ότι ημείς οι αποστείλαντες και την Α’ επιστολήν δεν ελάβαμεν μέχρι τούδε καμμίαν απάντησιν.
Είναι δε και ανουσία η ανακοίνωσις αυτή, διότι εις τοιούτου είδους ανακοινώσεις και ομολογίας, έχει προβή η Ιερά Κοινότης και κατά το παρελθόν, όπως αυτή της 9 /22-4-1980, την οποίαν μνημονεύετε εις την προς τον εκκλησιαστικόν τύπον ανακοίνωσι, χωρίς βεβαίως ουσιαστικόν αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου δε, δεν δυνάμεθα να κατανοήσωμεν ποίον άλλον σκοπόν είχαν αι εν λόγω ανακοινώσεις, πέραν του ιδικού μας εφησυχασμού και της δημιουργίας εντυπώσεων.
Επιθυμούμεν λοιπόν εξομολογητικώς να σας αναφέρωμεν τί δεν μας ανέπαυσεν από τας δύο αυτάς ανακοινώσεις και ποίαι ενέργειαι της Ιεράς Κοινότητος κατά την γνώμην μας θα ήσαν ενδεδειγμέναι εις την παρούσαν κατάστασιν.
Nα επαινέσετε τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, και επειδή δεν ευρήκατε να έχη κάνει κάποιον αγώνα υπέρ της πίστεως, ή κάποιαν ομολογίαν, η οποία να έχη συνεπείας, ή έστω να εβάδισεν εις κάποιον σημείον εις τα ίχνη των Πατέρων, αναφέρετε την υπεράσπισιν των δικαίων του Πατριαρχείου, την στήριξιν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και την προβολήν του μηνύματος του Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον κόσμον. Αυτά όλα, συγχωρέστε μας, είναι ευσεβείς φλυαρίαι. Ως προς την προβολήν δε του Ορθοδόξου μηνύματος εις τον κόσμον, αυτό που αναφέρετε νομίζομεν είναι απάτη και ψεύδος. Εκτός βεβαίως, αν θεωρείτε προβολήν του Ορθοδόξου μηνύματος τας συμπροσευχάς και τας κοινάς δηλώσεις με τους αιρετικούς, την αναγνώρισιν των μυστηρίων των αιρετικών ή ακόμη την οικολογικήν μέριμναν δια το περιβάλλον.
Αναφέρετε, εν συνεχεία ότι ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας και περιφρουρείτε ως κόρην οφθαλμού την δογματικήν σας συνείδησιν. Επικαλείσθε δε εις το σημείον αυτό τους αγώνας των ομολογητών Πατέρων και ιδίως του αγιορείτου Αγ. Γρηγορίου Παλαμά και των αγιορειτών οσιομαρτύρων, που εθανατώθησαν από τον λατινόφρονα Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον. Είναι, άγιοι πατέρες, εις το σημείον αυτό άξιον απορίας, πως μπορείτε να ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας μνημονεύοντες ένα αιρετικόν Πατριάρχην και πως επικαλείσθε τους επί Βέκκου αθλήσαντας αγίους Πατέρας οι οποίοι δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον εθανατώθησαν, επειδή δεν εμνημόνευαν και δεν ανεγμώριζαν ως Πατριάρχην τον εκπέσοντα εις τον Παπισμόν Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον.
Επίσης ο Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς θεωρεί ότι δεν ανήκει εις την Εκκλησίαν του Χριστού όποιος δεν έχει την αλήθειαν και δεν την ομολογεί με λόγια και έργα, έστω και αν είναι μοναχός, ηγούμενος, Επίσκοπος ή Πατριάρχης.
ΠΗΓΗ:http://pureorthodoxvoice.blogspot.ca/20 ... st_14.html
