Τὶ εἶναι τὸ Κομποσχοῖνι

                                 Τὶ εἶναι τὸ Κομποσχοῖνι

Με τη νοερά προσευχή ασχολούνταν όλοι οι μοναχοί είτε στις ιερές Ακολουθίες είτε στα διακονήματά τους ή στον προσωπικό τους κανόνα.

Με κάθε μία μετάνοια έλεγαν τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς». Για να έχουν μέτρο και σαφή την άσκηση, μάζευαν πολλά λιθαράκια, τα έβαζαν στο δεξί μέρος και κάνοντας μία γονυκλισία έπαιρναν ένα λιθαράκι και το έβαζαν στο αριστερό, μέχρι να τελειώσουν , αν ήταν εκατό ή τριακόσιες ή όσες ήθελαν να κάνουν.

Πλησιάζοντας τότε ο παμπόνηρος και πολυμήχανος διάβολος, έπαιρνε λιθαράκια από τα μετρημένα για τις γενόμενες μετάνοιες και τα έβαζε στο δεξιό μέρος, δηλαδή στα μη τελειωμένα λιθαράκια. Έτσι κοπίαζαν υπερβολικά , κουράζονταν και θλίβονταν, μη γνωρίζοντες οι μοναχοί τί να πράξουν. Ένας από τους ασκητές εκείνους πήρε τότε ένα σχοινί, έδεσε μερικούς κόμβους και με αυτό άρχισε να μετρά τις μετάνοιες. Αλλά και αυτούς τους κόμβους ο πονηρός δαίμονας τους διέλυσε και το σχοινί εξαφάνισε.

Βρισκόμενος σε θλίψη και αδημονία παρακαλούσε το Θεό να τον φωτίσει τί να κάνει. Βλέπει την επόμενη νύχτα στον ύπνο του άγγελο Κυρίου, ο οποίος κρατούσε στο αριστερό του χέρι κομποσχοίνι, το τραβούσε με τον αντίχειρα του αριστερού του χεριού και με το δεξί του έκανε σταυρούς, δηλαδή το σημείο του Σταυρού πάνω στο σώμα του. Ύστερα τραβούσε το κομποσχοίνι και δεν έκανε σταυρούς, αλλά μόνο προσευχόταν. Μετά άρχισε να κάνει μετάνοιες, γονυκλισίες και να τις μετρά με το κομποσχοίνι που κρατούσε στο αριστερό χέρι. Κάθε κόμπος και μία μετάνοια.

Έδωσε ο άγγελος Κυρίου αυτό το κομποσχοίνι στον ασκητή και παίρνοντας στα χέρια του νήμα, του λέει: Τώρα θα σου δείξω πώς να πλέκεις το κομποσχοίνι, το οποίο ποτέ δε θα μπορέσει να χαλάσει ο πονηρός δαίμονας , και του έδειξε πώς να το πλέκει σταυρωτά , από εννέα σταυρούς αποτελούμενος ο κάθε κόμβος (καθώς εννέα είναι τα αγγελικά τάγματα) , και άφησε ατελείωτο το κομποσχοίνι. Όταν ξύπνησε ο ασκητής βρήκε στα χέρια του τα δύο κομποσχοίνια, το τέλειο, με το οποίο ο άγγελος έκανε την προσευχή, τους σταυρούς και τις μετάνοιες, και το ατελείωτο. Συνέχισε ο ασκητής και τελείωσε το κομποσχοίνι εκείνο, καθώς διδάχθηκε από τον άγγελο. Έκανε και άλλα, δίδαξε και άλλους και έκτοτε επικράτησε να γίνεται αυτό το άγιο, αγγελοδίδακτο κομποσχοίνι.

Υπάρχουν κομποσχοίνια με τριάντα τρεις , πενήντα, εκατό, τριακόσιους και χίλιους κόμβους. Τα τριαντατριάρια συμβολίζουν τα τριάντα τρία χρόνια του Ιησού Χριστού που έζησε πάνω στη γη. Δυστυχώς πολλοί στην εποχή μας φέρουν το κομποσχοίνι για μόδα ή για γούρι, ακόμα και για λόγους φοβίας. Το κομποσχοίνι είναι το ιερό και ασφαλές φυλακτό που θα μας βοηθήσει, ώστε να ενώσουμε το νου μας με τα λόγια της προσευχής και να επικαλούμαστε με πόθο και θεία φλόγα το όνομα του Ιησού Χριστού…

Πηγή: Θεολογία και Θαύματα

της Νοεράς Προσευχής

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ

ΠΑΥΛΟΥ Κ. ΝΤΑΝΑ

ΙΕΡΟΚΥΡΗΚΟΣ

Εκδόσεις «Άθως»