Ὁλόκληρος ἡ Ἑλλάς φλέγεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ἀθεϊαν, τὸν οἰκουμενισμόν, τὸν μασσωνισμόν, τὰς αἰρέσεις
Τριάντα χρόνια πρὸ τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου, ὁ μέγας μοναχός τῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου Ἰωσήφ ὁ Βρυέννιος, ἐκήρυττεν εἰς τὸ παλάτι καὶ εἰς τὸν κόσμον ὃτι ἡ ὑποδούλωσις εἰς τοὺς Τούρκους εἶναι ἀναπόφευκτος διὰ τὸν ἁμαρτωλὸν βίον τῶν Βυζαντινῶν, ἀπὸ τοῦ Βασιλέως καὶ τοῦ Πατριάρχου μέχρι τοῦ τελευταίου πολίτου καὶ τοῦ ἐσχάτου Μοναχοῦ. Καὶ τὸ Βυζάντιον ἒπεσε καὶ ὑπεδουλώθη 400 χρόνια. Καὶ αἱ οἰμωγαὶ ὑψώθησαν μέχρι οὐρανοῦ … Ἓδωκεν ὁ Θεός καὶ ἠλευθερώθημεν. Ἀλλὰ πάλιν ἡ ἁμαρτία κατέκλυσε πᾶν τὸ Ἑλληνικὸν καὶ εἐφθάσαμεν σήμερον εἰς τὸ ἀπελπιστικώτερον ἀδιέξοδον, ποὺ ἐγνώρισε ποτὲ ὁ Ἑλληνισμός, καὶ κατηντήσαμεν «ὀνειδισμός καὶ χλευασμὸς τοῖς κύκλω ἡμῶν». Καὶ διατὶ ὃλα αὐτά; Διατὶ αἱ συνεχιζόμεναι συμφοραὶ τοῦ Ἒθνους; Διὰ νὰ συνέλθωμεν ἀπό τὴν ἁμαρτωλὸν νάρκην, ἂρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, Ἐπίσκοποι καὶ Μοναχοί. Διότι ἡ ἁμαρτία ἐπλεόνασεν. Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεόν καθίσταται γενική. Οἱ Ἱεράρχαί μας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς αἰρετικούς ἀπὸ μίαν κακῶς ἐννοουμένην ἀγάπην καὶ ἀπό τὴν φενάκην ὃτι θὰ μᾶς βοηθήσουν οἱ Παπικοί. Ὁλόκληρος ἡ Ελλάς φλέγεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ἀθεϊαν, τὸν οἰκουμενισμόν, τὸν μασσωνισμόν, τὰς αἰρέσεις. Πῶς λοιπὸν αὐτός ὁ δυστυχὴς λαὸς θὰ ἲδη εἰρήνην καὶ εύτυχίαν; Καὶ πῶς νὰ μὴ ἒρρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ; Ἐὰν θὰ ἠμπορούσαμεν νὰ ἲδωμεν μὲ πνευματικοὺς ὀφθαλμοὺς τοὺς ἐξωτερικῶς λαμπροὺς φαινομένους Χριστιανούς μας, δὲν θὰ ἐβλέπαμεν εἰμὴ ἀθλίους, ῥακενδύτους καὶ καταπληγωμένας ψυχὰς ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὰς αἰρέσεις. Θὰ ἐβλέπαμεν ἀνθρώπους δίχως πνεῦμα. Καὸ ὁ πρῶτος δι΄ ὓδατος κατακλυσμὸς ἐγένετο μὲ τὸ αἰτιολογικόν: «διὰ τὸ εἶναι αὐτούς σάρκας». Ἂς φοβηθῶμεν τὸν δεύτερον κατακλυσμόν, τὸν διὰ πυρός, ὡς λέγει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, κατὰ τὸν ὁποίον «οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται!»….
http://pureorthodoxvoice.blogspot.ca
Τριάντα χρόνια πρὸ τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου, ὁ μέγας μοναχός τῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου Ἰωσήφ ὁ Βρυέννιος, ἐκήρυττεν εἰς τὸ παλάτι καὶ εἰς τὸν κόσμον ὃτι ἡ ὑποδούλωσις εἰς τοὺς Τούρκους εἶναι ἀναπόφευκτος διὰ τὸν ἁμαρτωλὸν βίον τῶν Βυζαντινῶν, ἀπὸ τοῦ Βασιλέως καὶ τοῦ Πατριάρχου μέχρι τοῦ τελευταίου πολίτου καὶ τοῦ ἐσχάτου Μοναχοῦ. Καὶ τὸ Βυζάντιον ἒπεσε καὶ ὑπεδουλώθη 400 χρόνια. Καὶ αἱ οἰμωγαὶ ὑψώθησαν μέχρι οὐρανοῦ … Ἓδωκεν ὁ Θεός καὶ ἠλευθερώθημεν. Ἀλλὰ πάλιν ἡ ἁμαρτία κατέκλυσε πᾶν τὸ Ἑλληνικὸν καὶ εἐφθάσαμεν σήμερον εἰς τὸ ἀπελπιστικώτερον ἀδιέξοδον, ποὺ ἐγνώρισε ποτὲ ὁ Ἑλληνισμός, καὶ κατηντήσαμεν «ὀνειδισμός καὶ χλευασμὸς τοῖς κύκλω ἡμῶν». Καὶ διατὶ ὃλα αὐτά; Διατὶ αἱ συνεχιζόμεναι συμφοραὶ τοῦ Ἒθνους; Διὰ νὰ συνέλθωμεν ἀπό τὴν ἁμαρτωλὸν νάρκην, ἂρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, Ἐπίσκοποι καὶ Μοναχοί. Διότι ἡ ἁμαρτία ἐπλεόνασεν. Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεόν καθίσταται γενική. Οἱ Ἱεράρχαί μας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς αἰρετικούς ἀπὸ μίαν κακῶς ἐννοουμένην ἀγάπην καὶ ἀπό τὴν φενάκην ὃτι θὰ μᾶς βοηθήσουν οἱ Παπικοί. Ὁλόκληρος ἡ Ελλάς φλέγεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ἀθεϊαν, τὸν οἰκουμενισμόν, τὸν μασσωνισμόν, τὰς αἰρέσεις. Πῶς λοιπὸν αὐτός ὁ δυστυχὴς λαὸς θὰ ἲδη εἰρήνην καὶ εύτυχίαν; Καὶ πῶς νὰ μὴ ἒρρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ; Ἐὰν θὰ ἠμπορούσαμεν νὰ ἲδωμεν μὲ πνευματικοὺς ὀφθαλμοὺς τοὺς ἐξωτερικῶς λαμπροὺς φαινομένους Χριστιανούς μας, δὲν θὰ ἐβλέπαμεν εἰμὴ ἀθλίους, ῥακενδύτους καὶ καταπληγωμένας ψυχὰς ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὰς αἰρέσεις. Θὰ ἐβλέπαμεν ἀνθρώπους δίχως πνεῦμα. Καὸ ὁ πρῶτος δι΄ ὓδατος κατακλυσμὸς ἐγένετο μὲ τὸ αἰτιολογικόν: «διὰ τὸ εἶναι αὐτούς σάρκας». Ἂς φοβηθῶμεν τὸν δεύτερον κατακλυσμόν, τὸν διὰ πυρός, ὡς λέγει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, κατὰ τὸν ὁποίον «οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται!»….
http://pureorthodoxvoice.blogspot.ca
