Ένα μάθημα ορθόδοξης επιβίωσης. Π. Σεραφείμ Ρόουζ
Στην εισαγωγή της σειράς των μαθημάτων του ο, ο π. Σεραφείμ δήλωσε:
Ένας μεγάλος κίνδυνος της εποχής μας για την κίνηση αυτών που προσέρχονται στην Ορθοδοξία είναι αυτό που κάποιος μπορεί να αποκαλέσει, σε πολύ απλή γλώσσα, φαινόμενο των «πνευματικών μπαμπουίνων», δηλαδή των ανθρώπων που φαινομενικά είναι ορθόδοξοι και υπερηφανεύονται ότι είναι πολύ σωστοί στην ορθοδοξία τους, αλλά βαθιά μέσα τους δεν έχουν αλλάξει πραγματικά, δεν καλλιεργούνται στην Ορθοδοξία και παραμένουν κομμάτι του σύγχρονου κόσμου ο οποίος είναι ριζωμένος στον αντί-Χριστιανισμό.
Επειδή δεν καλλιεργούνται, δεν βλέπουν την σύγκρουση μεταξύ της αληθινής Ορθοδοξίας και του κόσμου, τον οποίο δεν έχουν ακόμη αφήσει πίσω τους. Σε αντιδιαστολή με αυτό, μια μεταστροφή στην αληθινή Ορθοδοξία πρέπει να είναι ολοκληρωτική, πρέπει να έχει επιπτώσεις σε όλα όσα κανείς πράττει, στον τρόπο που κάποιος βλέπει τα πράγματα και αξιολογεί το καθετί στην ζωή του. Διαφορετικά, η Ορθοδοξία γίνεται άλλη μια αίρεση, η οποία διαφοροποιείται μόνο εξωτερικά από άλλες αιρέσεις όπως ο Μορμονισμός.
Ένα κάποιος κοιτάξει σε όλες τις αιρέσεις, είναι όλες στο ίδιο επίπεδο’ είναι όλες σαν να έχουν μία μόνο διάσταση, χωρίς τίποτα βαθύτερο-διαφέρουν μόνο κατά το δόγμα. Εάν η Ορθοδοξία είναι μία από αυτές, τότε δεν είναι η Αλήθεια, αλλά απλώς μία αίρεση μέσα στις πολλές.
Αλλά η Ορθοδοξία είναι κυρίως η Αλήθεια, και θα έπρεπε να αλλάζει ολοσχερώς τη ζωή κάποιου. Γι αυτό, προκειμένου να έχουμε αυτή την ολική ορθόδοξη άποψη για τον κόσμο, πρέπει συνεχώς να παιδαγωγούμαστε, να πηγαίνουμε βαθύτερα, στα ουσιώδη και καίρια…
Αυτή η σειρά μαθημάτων θα επικεντρωθεί στα πιο σημαντικά κινήματα και στους πιο σημαντικούς συγγραφείς που βοήθησαν να διαμορφωθεί η νοοτροπία που έχουμε σήμερα. Εάν κάποιος δεν επαγρυπνεί για όλα αυτά, μπορεί να είναι φυσικά ορθόδοξος, αλλά διατρέχει μεγάλο κίνδυνο, διότι τα διάφορα κινήματα της διανόησης που έχουν διαμορφωθεί κατά τους τελευταίους οκτώ ή εννέα αιώνες τον επηρεάζουν άμεσα και δεν μπορεί να γνωρίζει πώς να απαντήσει σε αυτά εάν δεν του είναι σαφές, που είναι σωστά, που σφάλλουν και πως έχουν προκύψει.
Κάποιος μπορεί να βρεθεί σε πολύ επισφαλή θέση, ακόμη και στη θέση ενός «ορθόδοξου συντηρητικού» που απλώς κάθεται στη γωνιά του και λέει: «Ώ! Πιστεύω αυτό και οτιδήποτε άλλο είναι κακό.»Αυτό φυσικά, είναι πολύ ψεύτικο διότι πρέπει να έχεις επαφή με τον κόσμο: τα παιδιά σου πηγαίνουν στο σχολείο, διαβάζεις εφημερίδες, έχεις επαφή με ανθρώπους που πιστεύουν διαφορετικά πράγματα, ακόμη και με ορθόδοξους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι πιστεύουν. Εάν δεν έχεις επίγνωση περί τίνος πρόκειται, η ορθοδοξία σου θα μολυνθεί¸ χωρίς καν να το γνωρίζεις, με όλα τα είδη των σύγχρονων ιδεών.
Θα πηγαίνεις στην εκκλησία την Κυριακή και την υπόλοιπη εβδομάδα θα ζεις με κάποιο άλλο είδος προτύπων, τα οποία μπορεί να είναι καταστροφικά. Προκειμένου να το αποφύγουμε αυτό, πρέπει να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου και να αρχίσουμε να εισπράττουμε από τον κόσμο γύρω μας τη σοφία -όπου υπάρχει σοφία- και όπου υπάρχει ανοησία, να γνωρίζουμε γιατί αυτό είναι ανοησία.
Στην εισαγωγή της σειράς των μαθημάτων του ο, ο π. Σεραφείμ δήλωσε:
Ένας μεγάλος κίνδυνος της εποχής μας για την κίνηση αυτών που προσέρχονται στην Ορθοδοξία είναι αυτό που κάποιος μπορεί να αποκαλέσει, σε πολύ απλή γλώσσα, φαινόμενο των «πνευματικών μπαμπουίνων», δηλαδή των ανθρώπων που φαινομενικά είναι ορθόδοξοι και υπερηφανεύονται ότι είναι πολύ σωστοί στην ορθοδοξία τους, αλλά βαθιά μέσα τους δεν έχουν αλλάξει πραγματικά, δεν καλλιεργούνται στην Ορθοδοξία και παραμένουν κομμάτι του σύγχρονου κόσμου ο οποίος είναι ριζωμένος στον αντί-Χριστιανισμό.
Επειδή δεν καλλιεργούνται, δεν βλέπουν την σύγκρουση μεταξύ της αληθινής Ορθοδοξίας και του κόσμου, τον οποίο δεν έχουν ακόμη αφήσει πίσω τους. Σε αντιδιαστολή με αυτό, μια μεταστροφή στην αληθινή Ορθοδοξία πρέπει να είναι ολοκληρωτική, πρέπει να έχει επιπτώσεις σε όλα όσα κανείς πράττει, στον τρόπο που κάποιος βλέπει τα πράγματα και αξιολογεί το καθετί στην ζωή του. Διαφορετικά, η Ορθοδοξία γίνεται άλλη μια αίρεση, η οποία διαφοροποιείται μόνο εξωτερικά από άλλες αιρέσεις όπως ο Μορμονισμός.
Ένα κάποιος κοιτάξει σε όλες τις αιρέσεις, είναι όλες στο ίδιο επίπεδο’ είναι όλες σαν να έχουν μία μόνο διάσταση, χωρίς τίποτα βαθύτερο-διαφέρουν μόνο κατά το δόγμα. Εάν η Ορθοδοξία είναι μία από αυτές, τότε δεν είναι η Αλήθεια, αλλά απλώς μία αίρεση μέσα στις πολλές.
Αλλά η Ορθοδοξία είναι κυρίως η Αλήθεια, και θα έπρεπε να αλλάζει ολοσχερώς τη ζωή κάποιου. Γι αυτό, προκειμένου να έχουμε αυτή την ολική ορθόδοξη άποψη για τον κόσμο, πρέπει συνεχώς να παιδαγωγούμαστε, να πηγαίνουμε βαθύτερα, στα ουσιώδη και καίρια…
Αυτή η σειρά μαθημάτων θα επικεντρωθεί στα πιο σημαντικά κινήματα και στους πιο σημαντικούς συγγραφείς που βοήθησαν να διαμορφωθεί η νοοτροπία που έχουμε σήμερα. Εάν κάποιος δεν επαγρυπνεί για όλα αυτά, μπορεί να είναι φυσικά ορθόδοξος, αλλά διατρέχει μεγάλο κίνδυνο, διότι τα διάφορα κινήματα της διανόησης που έχουν διαμορφωθεί κατά τους τελευταίους οκτώ ή εννέα αιώνες τον επηρεάζουν άμεσα και δεν μπορεί να γνωρίζει πώς να απαντήσει σε αυτά εάν δεν του είναι σαφές, που είναι σωστά, που σφάλλουν και πως έχουν προκύψει.
Κάποιος μπορεί να βρεθεί σε πολύ επισφαλή θέση, ακόμη και στη θέση ενός «ορθόδοξου συντηρητικού» που απλώς κάθεται στη γωνιά του και λέει: «Ώ! Πιστεύω αυτό και οτιδήποτε άλλο είναι κακό.»Αυτό φυσικά, είναι πολύ ψεύτικο διότι πρέπει να έχεις επαφή με τον κόσμο: τα παιδιά σου πηγαίνουν στο σχολείο, διαβάζεις εφημερίδες, έχεις επαφή με ανθρώπους που πιστεύουν διαφορετικά πράγματα, ακόμη και με ορθόδοξους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι πιστεύουν. Εάν δεν έχεις επίγνωση περί τίνος πρόκειται, η ορθοδοξία σου θα μολυνθεί¸ χωρίς καν να το γνωρίζεις, με όλα τα είδη των σύγχρονων ιδεών.
Θα πηγαίνεις στην εκκλησία την Κυριακή και την υπόλοιπη εβδομάδα θα ζεις με κάποιο άλλο είδος προτύπων, τα οποία μπορεί να είναι καταστροφικά. Προκειμένου να το αποφύγουμε αυτό, πρέπει να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου και να αρχίσουμε να εισπράττουμε από τον κόσμο γύρω μας τη σοφία -όπου υπάρχει σοφία- και όπου υπάρχει ανοησία, να γνωρίζουμε γιατί αυτό είναι ανοησία.
Απόσπασμα από το βιβλίο: π. Σεραφείμ Ρόουζ Η ζωή και τα έργα του,
Τόμος Β΄
εκδόσεις Μυριόβιβλος
σελ, 393-395
_________________
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με !
