Σὲ λίγα χρόνια θὰ ρῶτα τὸ παιδί τὸν πατέρα !

Σὲ λίγα χρόνια θὰ ρῶτα τὸ παιδί τὸν πατέρα !
Αθανάσιος πάμμαχον Συνάθης παγκράτιον

Ὅταν τὰ κάνανε αὐτὰ
τὶ ἔκανες πατέρα;
Στὸν καναπέ καθόσουνα,
καὶ τὰ κανες ἀέρα;
Τὶ νὰ σου πῶ παιδάκι μου,
ἴσως δὲν εἶχα γνῶση!
Δὲν ἤξερα δὲν γνώριζα
μὲ εἴχανε φλομώσει!
Πατέρα τὸ τηλεκοντρόλ,
ἄν ἄφηνες λιγάκι,
ἄν λίγο ἄντρας ἤσουνα,
καὶ ὄχι χαϊβανάκι.
Ἄν πιὸ πολύ ἀγάπαγες,
ἔμένα τὸ παιδί σου,
δὲν κοιταγες τὴ πάρτη σου ,
τὴ καλοπέρασή σου.
Ὅπλο στὰ χέρια θὰ παιρνες,
τοῦς δρόμους θὰ'χες πάρει,
προδότες θὰ κυνήγαγες ,
μὲ Ἥλιο καὶ Φεγγάρι.
Μὰ ἐσὺ ραχάτι ἤθελες,
σουλεϊμάν νὰ βλέπεις,
νὰ σὲ φορομπήγουνε ,
νὰ τοῦς τὸ ἐπιτρέπεις.
Καὶ τὸ καθήκον ἔκανες ,
ψήφο μόνο νὰ δῶσεις
σὲ κλέφτες καὶ ἐλεεινοῦς,
ποὺ 'πρεπε νὰ σκοτώσεις.
Τῶρα νὰ μὰς κλέβουνε,
καὶ νὰ μὰς ξεπουλάνε,
νὰ μὴν ἀφήσουν τίποτα ,
ὅλα θὰ μὰς τὰ φάνε!
Τὶ νὰ σου κάνω γέρο μου,
καὶ ἔτσι ὅπως πάμε,
ἄντὶ γιά κάσα, καναπέ,
στὸ τάφο θά σὲ πάνε!
Ζήσε στὴν ἀποβλάκωση,
στὴ δουλική ζωή σου,
ἀφου γιά πλάκα ἔφερες,
στὸ κόσμο τὸ παιδί σου.