Αθήνα, έτος 2011. Καταυλισμός μουσουλμάνων βορειοαφρικανών εποίκων στο κτίριο που άλλοτε στέγαζε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αθήνα, έτος 2011. Καταυλισμός μουσουλμάνων βορειοαφρικανών εποίκων στο κτίριο που άλλοτε στέγαζε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η αθηναϊκή δημοκρατία, με τα μάτια του Πλάτωνα

"Πώς ζουν λοιπόν, ρώτησα, οι άνθρωποι στη δημοκρατία; Ποιάς λογής είναι τούτο το πολίτευμα;Γιατί είναι φανερό πως ο άνθρωπος που αντιστοιχεί στο δημοκρατικό πολίτευμα θα είναι κάπως ανάλογος με αυτό.
(...)
Πρώτα από όλα θα είναι ελεύθεροι, και η πολιτεία θα είναι ξέχειλη από ελευθερία κι αδέσμευτη έκφραση γνώμης, και θά'ναι στην εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει.
(...)
Κι όπου υπάρχει αυτή η εξουσία, είναι φανερό ότι καθένας εκεί θα φτιάχνει τη ζωή του όπως του αρέσει.
(...)
Φαντάζομαι λοιπόν ότι σ' αυτή την πολιτεία, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, θα συνυπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι.
(...)
Το ότι κανένας σ' αυτή την πόλη, είπα, δεν σε υποχρεώνει να αναλαμβάνεις κυβερνητικό αξίωμα ακόμα και όταν είσαι ικανός να κυβερνήσεις ούτε πάλι να σε κυβερνούν, όταν εσύ δεν θέλεις να είσαι στις διαταγές άλλων, ούτε να πηγαίνεις στον πόλεμο, όταν οι άλλοι πηγαίνουν, ούτε να ζεις ειρηνικά, όταν οι άλλοι ζουν ειρηνικά, άμα εσύ δεν το θέλεις, ή ακομη, αν κάποιος νόμος δεν σου επιτρέπει να έχεις ένα αξίωμα ή να είσαι δικαστής, εσύ παρ' όλο τούτο και το αξίωμα να παίρνεις και να δικάζεις, εφόσον εσένα σού' ρθε να το κάνεις αυτό, άραγε αυτός ο τρόπος ζωής δεν φαντάζει προς στιγμήν θεσπέσιος και απολαυστικός;
(...)
Αλλά και η απάθεια ορισμένων από όσους έχουν καταδικαστεί, τί σου λέει; Δεν είναι διασκεδαστική; Ή δεν έχεις δει σε τέτοιες πολιτείες ανθρώπους καταδικασμένους σε θάνατο ή εξορία να μη φεύγουν αλλά να μένουν εκεί και να τριγυρνούν ελεύθεροι ανάμεσα στους άλλους σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, χωρίς κανένας να δίνει προσοχή και κανένας να βλέπει, λες και πρόκειται για κάποιο αερικό από έναν Άλλο Κόσμο;
(...)
Όλα αυτά τούτη η πολιτεία τα γράφει μεγαλοπρεπώς στα παλιά της τα παπούτσια χωρίς διόλου να νοιάζεται να μάθει με τί είχε ως τώρα ασχοληθεί αυτός που έρχεται να μπει στην πολιτική, αλλά τον εμπιστεύεται, αρκεί μόνο να δηλώσει ότι είναι με το λαό. Σωστά;
(...)
Αυτά, είπα, και άλλα παρόμοια με αυτά έχει η δημοκρατία, και θα λέγαμε πως, καθώς φαίνεται, πρόκειται για ένα ευχάριστο πολίτευμα, άναρχο και παρδαλό, που αντιμετωπίζει τους πάντες με ένα είδος ισότητας, ίσους και μη ίσους".

Πλάτων, Πολιτεία, κεφ. 557-558 (αποσπάσματα) (μετάφρ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, εκδ. Πόλις).