Εὐχὴ πρὸ τοῦ ὕπνου
ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου
Κύριε, Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὴν ἁγίαν σου μητέρα τιμιωτέραν
ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου
Κύριε, Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὴν ἁγίαν σου μητέρα τιμιωτέραν
ἀναδείξας πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων, αὐτὸς, Πανάγαθε, διὰ
τῶν πρεσβειῶν αὐτῆς καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων, παρακλήθητι καὶ
συγχώρησόν μοι τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου, εἴ τι ἥμαρτον σήμερον ὡς
ἄνθρωπος, τὰ ἑκούσιά μου πταίσματα καὶ τὰ ἀκούσια·
Τὰ ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ, τὰ ἐκ συναρπαγῆς καὶ ἀπροσεξίας
καὶ πολλῆς μου ραθυμίας καὶ ἀμελείας γεγενημένα·
Εἴτε τὸ ὄνομα σου τὸ ἅγιον ὤμοσα εἴτε ἐπιώρκησα ἤ ἐβλασφήμησα
κατὰ διάνοιαν ἤ ἐν τινί σε παρώργησα.
Ἤ ἐκλεψα ἤ ἐψευσάμην ἤ φίλος παρέβαλε πρὸς μ᾿μὲ καὶ παρεῖδον
αὐτόν· ἤ ἀδελφὸν ἐθλιψα καὶ παρεπίκρανα·
Ἤ ἱσταμένου μου ἐν προσευχῇ καὶ ψαλμωδίᾳ ὁ νοῦς μου ὁ πονηρὸς
εἰς τὰ πονηρὰ καὶ βιοτικὰ περιεπόλευσεν ἤ παρὰ τὸ πρέπον ἐτρύφησα.
Ἀμήν.
Τὰ ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ, τὰ ἐκ συναρπαγῆς καὶ ἀπροσεξίας
καὶ πολλῆς μου ραθυμίας καὶ ἀμελείας γεγενημένα·
Εἴτε τὸ ὄνομα σου τὸ ἅγιον ὤμοσα εἴτε ἐπιώρκησα ἤ ἐβλασφήμησα
κατὰ διάνοιαν ἤ ἐν τινί σε παρώργησα.
Ἤ ἐκλεψα ἤ ἐψευσάμην ἤ φίλος παρέβαλε πρὸς μ᾿μὲ καὶ παρεῖδον
αὐτόν· ἤ ἀδελφὸν ἐθλιψα καὶ παρεπίκρανα·
Ἤ ἱσταμένου μου ἐν προσευχῇ καὶ ψαλμωδίᾳ ὁ νοῦς μου ὁ πονηρὸς
εἰς τὰ πονηρὰ καὶ βιοτικὰ περιεπόλευσεν ἤ παρὰ τὸ πρέπον ἐτρύφησα.
Ἀμήν.
