Posted: 29 Nov 2015 11:20 AM PST
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Σε μία προσπάθεια εξασφάλισης της παραμονής στο Κοινοβούλιο τα μικρά κόμματα (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, Ένωση Κεντρώων) αποφάσισαν να συζητήσουν θετικά την αλλαγή του υφιστάμενου εκλογικού νόμου, προσδίδοντάς του μία αναλογικότερη μορφή, κατεβάζοντας το εκλογικό όριο στο 2%, παραβλέποντας πως δίνουν με αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα εκλογής κάποιου αμιγώς μουσουλμανικού –επί της ουσίας εθνικιστικού τουρκικού- κόμματος.
Αυτή η απόφαση των κομμάτων που διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να μην επανεκλεγούν στη νέα Βουλή, όποτε ξαναγίνουν εκλογές, και η ταξινόμηση των κομματικών συμφερόντων ως ισχυρότερων επί του εθνικού συμφέροντος, αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο εκείνων που επιδιώκουν με κάθε μέσο και τρόπο την συνέχιση της ύπαρξής τους στην Ελληνική Βουλή. Προχωρούν σε μία απόφαση – κόλαφο, με σοβαρό κίνδυνο να δημιουργήσουν –εκ των ουκ άνευ- ένα κόμμα τουρκοφρόνων, δηλαδή ένα κόμμα που θα επισημοποιεί (με τις θέσεις του) την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας εντός της Ελλάδας, αποδεικνύοντας περίτρανα την επικινδυνότητά τους στην πολιτική ζωή της χώρας.
Αδιαφορούν για τις συνέπειες της αλλαγής του εκλογικού νόμου και τα «δαιμόνια» που θα προστεθούν επί των εθνικών θεμάτων, αφ0ού θεωρούν ότι η δική τους πολιτική διάσωση και μακροημέρευση επί του Κοινοβουλίου, είναι σπουδαιότερη από πιθανά νέα εθνικά προβλήματα εις βάρος της χώρας.
Έχοντας διαφύγει, ξεκάθαρα, από τα πλαίσια της πολιτικής γελοιότητας και βρίσκονται –με αυτή τους την πολιτική πρόταση (η κυβέρνηση) και αποδοχή (τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης), αποδεικνύουν πως είναι εθνικά επικίνδυνοι, αφού γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως υποβόσκουν σοβαρά προβλήματα στην μείωση του εκλογικού ορίου. Να σημειώσουμε πως το εκλογικό όριο του 3% επιβλήθηκε επί κυβερνήσεως Κ. Μητσοτάκη (1991), με κοινή συναίνεση όλων των τότε κομμάτων, όταν καταγράφηκε ο κίνδυνος δημιουργίας (και εκπροσώπησης στο ελληνικό κοινοβούλιο) ενός εθνικιστικού τουρκικού κόμματος με ηγέτη (τότε) τον Αχμέτ Σαδίκ, ο οποίος όμως σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα και «πάγωσαν» τα σχέδια της Άγκυρας για την Ελληνική Θράκη μέσω κομματικής εκπροσώπησης στην Ελληνική Βουλή.
Σήμερα και προ του κινδύνου κάποια κόμματα να βρεθούν οριστικά μακριά από τα κοινοβουλευτικά έδρανα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό για το διακύβευμα επί των εθνικών συμφερόντων, της εσωτερικής ειρήνης και ασφάλειας, επιλέγουν εις βάρος της χώρας να δώσουν τη δυνατότητα στην Άγκυρα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Δυστυχώς, κάποιοι θα πρέπει να κατανοήσουν πως δεν μπορούν, αλλά κυρίως δεν επιτρέπεται, να τοποθετούν εαυτούς υπεράνω των εθνικών συμφερόντων. Όσο για τους «εν κινδύνω πολιτικούς», και κυρίως για τον κ. Στ. Θεοδωράκη, θα πρέπει να γνωρίζουν πως δεν θα βρούνε ΟΥΤΕ ΜΙΑ μουσουλμανική ψήφο στις κάλπες, αφού αυτές θα κατευθυνθούν στο κόμμα των εθνικιστών τουρκοφρόνων (Γκρίζων Λύκων) της Θράκης, οι οποίοι αναμένεται να ενισχυθούν και από τους μουσουλμάνους που έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα, στα πλαίσια της «ανωτερότητας», του «ανθρωπισμού» και του «πολιτικού πολιτισμού», που έχουν ήδη μετατρέψει την Ευρώπη σε θύμα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας…
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η «εισαγωγή», εκ μέρους της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου, της αλλαγής του εκλογικού νόμου, θέτει σοβαρά ερωτήματα τα οποία σχετίζονται με πιθανή προεκλογική συμφωνία (Σεπτεμβρίου 2015) με την Τουρκία, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα «σταλινικά ποσοστά» που εισέπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι (Ξάνθη – Κομοτηνή) στις τελευταίες εκλογές. Και, αν ο κ. Τσίπρας είναι γνωστόν πως δεν αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα των εξελίξεων λόγω των ιδεοληψιών του, το μέγιστο ερώτημα προκύπτει –πλέον- για τον ρόλο του Πάνου Καμμένου, ο οποίος φαίνεται πως «πούλησε» την λέξη «πατρίδα» για να εισπράξει την είσοδό του στην Βουλή και την συνέχιση της υπουργικής του θητείας στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας…
Επειδή οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα αναμένονται ραγδαίες, το συγκεκριμένο θέμα, δηλ. της αλλαγής ορίου εισόδου στην Βουλή, προστίθεται σε μια σειρά αποφάσεων της κυβέρνηςης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για τις οποίες θεωρείται -σχεδόν δεδομένο- πως την "επόμενη ημέρα" θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Δικαιοσύνη, με ένα πλήθος κατηγοριών στις οποίες θα κυριαρχεί εκείνη της "εθνικής προδοσίας"...
Σε μία προσπάθεια εξασφάλισης της παραμονής στο Κοινοβούλιο τα μικρά κόμματα (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, Ένωση Κεντρώων) αποφάσισαν να συζητήσουν θετικά την αλλαγή του υφιστάμενου εκλογικού νόμου, προσδίδοντάς του μία αναλογικότερη μορφή, κατεβάζοντας το εκλογικό όριο στο 2%, παραβλέποντας πως δίνουν με αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα εκλογής κάποιου αμιγώς μουσουλμανικού –επί της ουσίας εθνικιστικού τουρκικού- κόμματος.
Αυτή η απόφαση των κομμάτων που διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να μην επανεκλεγούν στη νέα Βουλή, όποτε ξαναγίνουν εκλογές, και η ταξινόμηση των κομματικών συμφερόντων ως ισχυρότερων επί του εθνικού συμφέροντος, αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο εκείνων που επιδιώκουν με κάθε μέσο και τρόπο την συνέχιση της ύπαρξής τους στην Ελληνική Βουλή. Προχωρούν σε μία απόφαση – κόλαφο, με σοβαρό κίνδυνο να δημιουργήσουν –εκ των ουκ άνευ- ένα κόμμα τουρκοφρόνων, δηλαδή ένα κόμμα που θα επισημοποιεί (με τις θέσεις του) την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας εντός της Ελλάδας, αποδεικνύοντας περίτρανα την επικινδυνότητά τους στην πολιτική ζωή της χώρας.
Αδιαφορούν για τις συνέπειες της αλλαγής του εκλογικού νόμου και τα «δαιμόνια» που θα προστεθούν επί των εθνικών θεμάτων, αφ0ού θεωρούν ότι η δική τους πολιτική διάσωση και μακροημέρευση επί του Κοινοβουλίου, είναι σπουδαιότερη από πιθανά νέα εθνικά προβλήματα εις βάρος της χώρας.
Έχοντας διαφύγει, ξεκάθαρα, από τα πλαίσια της πολιτικής γελοιότητας και βρίσκονται –με αυτή τους την πολιτική πρόταση (η κυβέρνηση) και αποδοχή (τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης), αποδεικνύουν πως είναι εθνικά επικίνδυνοι, αφού γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως υποβόσκουν σοβαρά προβλήματα στην μείωση του εκλογικού ορίου. Να σημειώσουμε πως το εκλογικό όριο του 3% επιβλήθηκε επί κυβερνήσεως Κ. Μητσοτάκη (1991), με κοινή συναίνεση όλων των τότε κομμάτων, όταν καταγράφηκε ο κίνδυνος δημιουργίας (και εκπροσώπησης στο ελληνικό κοινοβούλιο) ενός εθνικιστικού τουρκικού κόμματος με ηγέτη (τότε) τον Αχμέτ Σαδίκ, ο οποίος όμως σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα και «πάγωσαν» τα σχέδια της Άγκυρας για την Ελληνική Θράκη μέσω κομματικής εκπροσώπησης στην Ελληνική Βουλή.
Σήμερα και προ του κινδύνου κάποια κόμματα να βρεθούν οριστικά μακριά από τα κοινοβουλευτικά έδρανα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό για το διακύβευμα επί των εθνικών συμφερόντων, της εσωτερικής ειρήνης και ασφάλειας, επιλέγουν εις βάρος της χώρας να δώσουν τη δυνατότητα στην Άγκυρα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Δυστυχώς, κάποιοι θα πρέπει να κατανοήσουν πως δεν μπορούν, αλλά κυρίως δεν επιτρέπεται, να τοποθετούν εαυτούς υπεράνω των εθνικών συμφερόντων. Όσο για τους «εν κινδύνω πολιτικούς», και κυρίως για τον κ. Στ. Θεοδωράκη, θα πρέπει να γνωρίζουν πως δεν θα βρούνε ΟΥΤΕ ΜΙΑ μουσουλμανική ψήφο στις κάλπες, αφού αυτές θα κατευθυνθούν στο κόμμα των εθνικιστών τουρκοφρόνων (Γκρίζων Λύκων) της Θράκης, οι οποίοι αναμένεται να ενισχυθούν και από τους μουσουλμάνους που έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα, στα πλαίσια της «ανωτερότητας», του «ανθρωπισμού» και του «πολιτικού πολιτισμού», που έχουν ήδη μετατρέψει την Ευρώπη σε θύμα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας…
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η «εισαγωγή», εκ μέρους της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου, της αλλαγής του εκλογικού νόμου, θέτει σοβαρά ερωτήματα τα οποία σχετίζονται με πιθανή προεκλογική συμφωνία (Σεπτεμβρίου 2015) με την Τουρκία, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα «σταλινικά ποσοστά» που εισέπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι (Ξάνθη – Κομοτηνή) στις τελευταίες εκλογές. Και, αν ο κ. Τσίπρας είναι γνωστόν πως δεν αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα των εξελίξεων λόγω των ιδεοληψιών του, το μέγιστο ερώτημα προκύπτει –πλέον- για τον ρόλο του Πάνου Καμμένου, ο οποίος φαίνεται πως «πούλησε» την λέξη «πατρίδα» για να εισπράξει την είσοδό του στην Βουλή και την συνέχιση της υπουργικής του θητείας στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας…
Επειδή οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα αναμένονται ραγδαίες, το συγκεκριμένο θέμα, δηλ. της αλλαγής ορίου εισόδου στην Βουλή, προστίθεται σε μια σειρά αποφάσεων της κυβέρνηςης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για τις οποίες θεωρείται -σχεδόν δεδομένο- πως την "επόμενη ημέρα" θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Δικαιοσύνη, με ένα πλήθος κατηγοριών στις οποίες θα κυριαρχεί εκείνη της "εθνικής προδοσίας"...
