Ἀὀρατοι Γυμνοὶ Ἀσκητὲς τοῦ Ἂθωνος
Μια περιοχή του Αγίου Όρους Άθω η οποία εκτείνεται από τη Μικρή Αγία Άννα μέχρι τη σκήτη της «Γλωσσίας» (Προβάτας), πολύ μεγάλη έκταση γεμάτη δέντρα και πυκνά δάση, αυτή είναι και λέγεται «Έρημος του Άθω». Εκεί κατά καιρούς σε πολύ λίγους κατοίκους της περιοχής αυτής κάνουν την εμφάνισή τους σεβάσμιοι στην όψη και αποσκελετωμένοι ασκητές, αλλά αυτοί, κατά κοινή ομολογία, είναι τελείως γυμνοί από ενδύματα υλικά, αλλά καλύπτονται από τη χάρη του Θεού.
Έτσι σ’ ένα αγιορείτικο περιοδικό που κυκλοφόρησε με το τίτλο «Αγιορείτικη Βιβλιοθήκη» από το 1930 έως το 1938, ο γιατρός Σπυρίδων (μετέπειτα, μεγαλόσχημος μοναχός) Αθανάσιος Καμπανάου, αδελφός της Ιεράς μονής Μεγίστης Λαύρας, έγραφε για τους γυμνούς και χωρίς κατοικία αυτούς μοναχούς ότι, «πολλά πράγματα γνωρίζει το τα πάντα εφορών άμμα», περί δε των αοίκων, που βρίσκονται στα Κρύα Νερά τι να πω; Το πανέφορον όμμα ξέρει τη πολιτεία τους». Ο πατήρ Γεράσιμος Μοναχός (Μενάγιας), που ήταν πρώτα χημικός και έγινε ησυχαστής και κάτοικος της ερήμου του Αγίου Βασιλείου, είχε αδερφική φιλία με το γιατρό της Λαύρας Αθανάσιο Καμπανάου , όταν είδε να δημοσιεύει αυτά τα πράγματα στο περιοδικό της «Αγιορείτικης Βιβλιοθήκης», του έκανε σύσταση και παρατήρηση, να μην κάνει τέτοιες δημοσιεύσεις και γράφει πράγματα αμάρτυρα, τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν δυσπιστίες και γέλωτες σε βάρος της μοναχικής πολιτείας του Αγίου Όρους. Στις παρατηρήσεις αυτές ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος απάντησε όπως συνήθισε να λέει :
- Καλέ μου άνθρωπε και αγαπητέ μου αδελφέ, δεν μπορώ να μην γράψω και να μην δημοσιεύσω αυτά τα οποία ήρθε άνθρωπος και μου είπε, ότι «θα αρρωστήσω και θα πεθάνω». Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο γερο-Αντώνιος από τον «Άγιο Πέτρο». Στον άνθρωπο αυτό, οι αόρατοι εκείνοι ασκητές είπαν : – Να πας και να πεις στο γιατρό σου ότι σε λίγο θα αρρωστήσει και θα πεθάνει γι’ αυτό πρέπει να ετοιμαστεί. Ο δε γερο-Αντώνιος, αφού είπε στο γιατρό εκείνο που του είχαν πει οι αόρατοι ασκητές, του έδειξε και ένα σταυρό ξύλινο, τον οποίο έδωσαν οι ασκητές εκείνοι. Σ’ αυτόν το σταυρό επάνω ήταν σκαλισμένα τα γράμματα «Μακάριος Ιερομόναχος». Αυτά για απάντηση έγραψε στον Αγιοβασιλιάτη χημικό Γεράσιμο Μοναχό, ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος και ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα αρρώστησε και χωρίς καμιά βαριά ασθένεια κοιμήθηκε ο πατήρ Αθανάσιος τον αιώνιο ύπνο, αφού πρώτα απεκάλυψε και δημοσίευσε ότι υπάρχουν και περιφέρονται από τόπο σε τόπο στην Έρημο του Άθω, οι Άγιοι αυτοί ασκητές και ερημίτες μοναχοί.
Πηγή: Γεροντικό του Αγίου Όρους, τόμος Β’, Ανδρέου μοναχού Θεοφιλοπούλου
Μια περιοχή του Αγίου Όρους Άθω η οποία εκτείνεται από τη Μικρή Αγία Άννα μέχρι τη σκήτη της «Γλωσσίας» (Προβάτας), πολύ μεγάλη έκταση γεμάτη δέντρα και πυκνά δάση, αυτή είναι και λέγεται «Έρημος του Άθω». Εκεί κατά καιρούς σε πολύ λίγους κατοίκους της περιοχής αυτής κάνουν την εμφάνισή τους σεβάσμιοι στην όψη και αποσκελετωμένοι ασκητές, αλλά αυτοί, κατά κοινή ομολογία, είναι τελείως γυμνοί από ενδύματα υλικά, αλλά καλύπτονται από τη χάρη του Θεού.
Έτσι σ’ ένα αγιορείτικο περιοδικό που κυκλοφόρησε με το τίτλο «Αγιορείτικη Βιβλιοθήκη» από το 1930 έως το 1938, ο γιατρός Σπυρίδων (μετέπειτα, μεγαλόσχημος μοναχός) Αθανάσιος Καμπανάου, αδελφός της Ιεράς μονής Μεγίστης Λαύρας, έγραφε για τους γυμνούς και χωρίς κατοικία αυτούς μοναχούς ότι, «πολλά πράγματα γνωρίζει το τα πάντα εφορών άμμα», περί δε των αοίκων, που βρίσκονται στα Κρύα Νερά τι να πω; Το πανέφορον όμμα ξέρει τη πολιτεία τους». Ο πατήρ Γεράσιμος Μοναχός (Μενάγιας), που ήταν πρώτα χημικός και έγινε ησυχαστής και κάτοικος της ερήμου του Αγίου Βασιλείου, είχε αδερφική φιλία με το γιατρό της Λαύρας Αθανάσιο Καμπανάου , όταν είδε να δημοσιεύει αυτά τα πράγματα στο περιοδικό της «Αγιορείτικης Βιβλιοθήκης», του έκανε σύσταση και παρατήρηση, να μην κάνει τέτοιες δημοσιεύσεις και γράφει πράγματα αμάρτυρα, τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν δυσπιστίες και γέλωτες σε βάρος της μοναχικής πολιτείας του Αγίου Όρους. Στις παρατηρήσεις αυτές ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος απάντησε όπως συνήθισε να λέει :
- Καλέ μου άνθρωπε και αγαπητέ μου αδελφέ, δεν μπορώ να μην γράψω και να μην δημοσιεύσω αυτά τα οποία ήρθε άνθρωπος και μου είπε, ότι «θα αρρωστήσω και θα πεθάνω». Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο γερο-Αντώνιος από τον «Άγιο Πέτρο». Στον άνθρωπο αυτό, οι αόρατοι εκείνοι ασκητές είπαν : – Να πας και να πεις στο γιατρό σου ότι σε λίγο θα αρρωστήσει και θα πεθάνει γι’ αυτό πρέπει να ετοιμαστεί. Ο δε γερο-Αντώνιος, αφού είπε στο γιατρό εκείνο που του είχαν πει οι αόρατοι ασκητές, του έδειξε και ένα σταυρό ξύλινο, τον οποίο έδωσαν οι ασκητές εκείνοι. Σ’ αυτόν το σταυρό επάνω ήταν σκαλισμένα τα γράμματα «Μακάριος Ιερομόναχος». Αυτά για απάντηση έγραψε στον Αγιοβασιλιάτη χημικό Γεράσιμο Μοναχό, ο γιατρός πατήρ Αθανάσιος και ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα αρρώστησε και χωρίς καμιά βαριά ασθένεια κοιμήθηκε ο πατήρ Αθανάσιος τον αιώνιο ύπνο, αφού πρώτα απεκάλυψε και δημοσίευσε ότι υπάρχουν και περιφέρονται από τόπο σε τόπο στην Έρημο του Άθω, οι Άγιοι αυτοί ασκητές και ερημίτες μοναχοί.
Πηγή: Γεροντικό του Αγίου Όρους, τόμος Β’, Ανδρέου μοναχού Θεοφιλοπούλου
