Ἐπίγειον Τέλος – Οὐρανία Ἐπιστροφή
<<Μηδείς φοβείσθω θάνατον• ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος» (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Ένα γεγονός της επίγειας Ζωής μας το οποίο όλοι οι άνθρωποι
θα ζήσουμε είναι η ώρα προ του θανάτου μας. Αλήθεια πόσοι είναι οι
άνθρωποι που μόνο και μόνο στην ακοή της λέξεως θ-ά-ν-α-τ-ο-ς τρέμουν
και αλλάζουν απευθείας συζήτηση, πόσοι άνθρωποι επίσης είναι αυτοί οι
οποίοι αποφεύγουν να πηγαίνουν σε εξοδίους ακολουθίες και μνημόσυνα…
διότι τους θυμίζει το όντως φοβερότατον το του Θανάτου Μυστήριον. Ο
άνθρωπος Του Θεού όμως βλέπει τα πράγματα κάπως διαφορετικά, τα βλέπει
θα μπορούσαμε να πούμε όπως πραγματικά είναι και όχι χρωματισμένα με τη
σκιά του Φόβου. Πρώτα απ όλα για τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος
μετά τον θάνατο Του Σωτήρος Χριστού οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν αλλά
κοιμούνται έως την ημέρα της Κρίσεως! Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο με τον
δικό του Θάνατο <<…Θανάτω Θάνατον πατήσας…>> γι αυτό και
πλέον ο άνθρωπος ζει με την ελπίδα και την προοπτική της Αναστάσεως, γι
αυτό έχουμε το δικαίωμα να ομιλούμε περί Κοιμήσεως και όχι περί Θανάτου
του ανθρώπου. Ο Κύριος και Θεός μας, μας χάρισε την <<αιώνιον Ζωήν
και Μέγα Έλεος>>, ώστε να μπορούμε πλέον να ζούμε με την
πεποίθηση ότι το τέλος μας σε αυτή τη γη είναι απλά το σήμα της ενάρξεως
μια Καινής δηλαδή καινούριας Ζωής κοντά στον Δημιουργό μας. Απόδειξη
όλων τούτων είναι ότι οι Άγιοι μας περίμεναν με χαρά και ανυπομονησία
την στιγμή που θα άφηναν τα γήινα και θα αναχωρούσαν για τον Ουρανό!
Δικαιολογημένα και ως κάποιο βαθμό εμείς οι απαίδευτοι
πνευματικώς, να φοβούμαστε την ώρα της κοιμήσεώς μας αλλά με προσοχή και
προσευχή θα προετοιμαστούμε και πνευματικώς για εκείνη την ώρα! Κανείς
δεν εξαιρείται από το μυστήριο του θανάτου… η ώρα αυτή κάποια στιγμή θα
έρθει για όλους μας, τι και αν είσαι 20 ή 30 ή 40 ή 70 ή 80 η ηλικία δεν
έχει σημασία, μεγάλη σημασία έχει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι
για εκείνη την ώρα, για να γίνουμε και πάλι
<<ουρανοπολίτες>>.
Ένας φοιτητής πριν χρόνια παρέδωσε την πτυχιακή του στον
αρμόδιο καθηγητή του, διαβάζοντας ο καθηγητής τα περιεχόμενα παρατήρησε
ότι δυο λέξεις ήσαν γραμμένες με τα αρχικά τους κεφαλαία χωρίς να είναι
στην αρχή πρότασης, οι λέξεις ήταν <<Επίγειο Τέλος>>, τότε
λέει στον φοιτητή το επίγειο τέλος το έγραψες με κεφαλαία, (χαμογελάει
και τον ρωτά) τι σημαίνει για εσένα το επίγειο τέλος; Και απαντά ο
φοιτητής <<Ουράνια Επιστροφή>>.
Χρήστος Φωτόπουλος
Φοιτητής Θεολογίας
