Εάλω η Πόλις της ψυχής
Εάλω η Πόλις της ψυχής
Εάλω η Πόλις (!) φωνάζεις και από τρόμο σηκώνεσαι και φεύγεις.
Εάλω η Πόλις (!) και χάνεσαι μες την ομίχλη του πολέμου.
Εάλω η Πόλις (!) και αφήνεις την Πύλη ανοιχτή και μπαίνουν οι εχθροί.
Εάλω η Πόλις (!) και η μάχη χάνεται και αυτή…
Έτσι αλώθηκε Εκείνη η Πόλη πριν 560 χρόνια.
Μα και κάποια άλλη Πύλη αφήνεις ανοιχτή.
Κάθε μέρα Εάλω η Πόλις, η Πόλις της ψυχή σου.
Περιμένεις μαρμαρωμένο βασιλιά για να σωθείς, μα εσύ χαμένος
στη δική σου ομίχλη αφήνεις να αλωνίζουν στη Πόλη της ψυχής σου τα
δαιμόνια.
Δεν πολεμάς και αφήνεις την Κερκόπορτα ανοιχτή στα Πάθη και την αμαρτία.
Μα εσύ έχεις Βασιλέα τον Χριστό. Είσαι πάροικος σε τούτη τη γη!
Εάλω η Πόλις και εσύ δεν πολεμάς. Εάλω η Πόλις και εσύ σκέφτεσαι το παρελθόν. Εάλω η Πόλις, σου ανήκει το παρόν.
Τη 29η Μαΐου του σωτήριου έτους 2013
Ανάμνησις της θλιβεράς αλώσεως της Βασιλίδος των πόλεων
πηγή:pemptousia.gr
