Διάσπαρτη μες, τη γραφή
είναι αυτή η σχέση
σε άλλη θρησκεία δε θα βρεις
να έχει τέτοια θέση….
Συνομιλεί ο Δημιουργός
ευθέως με το κτίσμα
και είναι η σχέση ερωτική
στου εωσφόρου, πείσμα…
Ομίλησε με τον Αδάμ
εις της Εδέμ, τα μέρη
και του έδωσε εκ της σαρκός
να έχει εκείνος ταίρι..
Στου Αβραάμ παρέστηκε
την τράπεζα η Τριάδα
και με Αγγέλους μίλησε
γιατί είχε θεία λάβα…
Στο Λώτ, ευθέως ομιλεί
στα Σόδομα ο σωτήρας
να έχει το νου στο Θεό
μη χάσει την ελπίδα..
Του Νώε τον κατακλυσμό
προλέγει , για να σώσει
και στο όρος το θεοβάδιστο
στο Μωυσή θα δώσει,
τις εντολές ο Πλάστης μου
το άνθρωπο να σώσει…
Ποιός είσαι ο δίκαιος ρώτησε
και η βάτος αποκρίθει,
((τόπος ειν, τούτος ιερός))
και ο Ων αποκαλύθφει..
Ο των πατέρων σου θεός,
του Αβραάμ και άλλων
είμαι ο Γιαχβρέ, ω Μωυσή
ποίος νομίζεις άλλος……
Πατήρ και Πνεύμα Άγιο
τρείς υποστάσεις σ, ένα,
Πρόσωπο για τον άνθρωπο
που σώζει τον καθέναν….
Και έδωσε η Θεοτόκος
Δώρον τον Θείον Τόκο,
Πατέρα νέον και αδελφό,
σε αυτόν για να στηρίζεις,
το φόβο σου και τον καημό,
μα πού αλλού να ελπίζεις…
Και η Χαναναία ανέκραξε
και ο ουρανός κατέβει
να δώσει ότι ζήτησε,
ο Πλάστης επενέβει..
Ο τρούλος έγινε αγκαλιά
του ουράνιου πατέρα,
για να χωρέσει στην καρδιά
μέσα η Πλατυτέρα….
Και ως κληρονόμοι αδελφοί
της θείας βασιλείας
βαδίζουμε οι ευτελείς
εις την επαγγελία….
Σωτήρ μου εσύ , γλυκύτατε
τους κτύπους της καρδίας
πάρε ψηλά στον ουρανό,
μη δεις την αμαρτία…
Κοίτα το κλάμα της ψυχής,
το ήμαρτον Χριστέ μου
και δέξε με τον αγαθόν,
μετανοούντα, Θεέ μου…
Διάλογους ατέρμονους
για να κρατάς του πόνους,
το μέτρο που καθόρισες
μετά τον Αδάμ, που εξόρισες…
Κύριε , κράζω ολομερής
μέσα στις ανομίες,
κοίταζε τον κατάλογο
με τις συνομιλίες…
Τους κτύπους της καρδίας μου
που γράφουν το όνομα σου,
της Δέσποινας την αίτηση
και σώζε τα παιδιά σου……
Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής
