«Αγία και Μεγάλη» μόνο μία Σύνοδος σύμφωνη με τους Αγίους Πατέρες
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Στη Σύναξη των Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιών που συνήλθε στο Φανάρι και ολοκληρώθηκε την Κυριακή της Ορθοδοξίας αποφασίστηκε η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών» να συγκληθεί στην Κωνσταντινούπολη το 2016. Ασχέτως του εαν μέχρι τότε θα προκύψουν εμπόδια που θα οδηγήσουν σε αναβολή της σύγκλησης, είναι σαφές ότι το Φανάρι επιδιώκει με κάθε τρόπο η Σύνοδος αυτή να συγκληθεί άμεσα και σίγουρα επί ημερών Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Είναι μάλιστα εμφανής η προσπάθεια να δοθεί στη Σύνοδο αυτή πολύ μεγάλη βαρύτητα και ιστορική σημασία μολονότι έχει πλέον εγκαταλειφθεί ο αρχικός της χαρακτηρισμός ως Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου.
Για τη σύγκληση της Συνόδου αυτής υπάρχουν πολλά ερωτήματα όπως γιατί δεν γνωστοποιούνται στον ευρύτερο θεολογικό και εκκλησιαστικό κόσμο τα θέματα που πρόκειται να συζητηθούν και η μέχρι σήμερα προετοιμασία τους. Οι Ιεράρχες των Ορθοδόξων Εκκλησιών θα αποφασίσουν δηλαδή για τον πιστό κλήρο και λαό χωρίς αυτόν;
Μείζον θέμα είναι το ποιοι Ιεράρχες θα συμμετέχουν στην λήψη των αποφάσεων αυτής της «Μεγάλης Συνόδου». Οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν συγκλήθηκαν ούτε ως «Οικουμενικές» ούτε ως «Μεγάλες» αλλά αναγνωρίστηκαν εκ των υστέρων ως «Οικουμενικές» λόγω της εγκυρότητας των αποφάσεων τους. Οι άγιοι Πατέρες που συμμετείχαν σε αυτές ήταν πραγματικά θεοφόροι, σκεύη εκλογής του Αγίου Πνεύματος και για τούτο έλαβαν αποφάσεις αγιοπνευματικές. Οποιαδήποτε σύγκριση των μεγάλων Πατέρων που συμμετείχαν στις Οικουμενικές Συνόδους με κάποιους από τους Ιεράρχες που εκπροσωπούν σήμερα τις Ορθόδοξες Εκκλησίας στις συνάξεις Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιών δημιουργεί εύλογη ανησυχία στους παρακολουθούντες με αγωνία τις εξελίξεις. Ιεράρχες που διακρίνονται για την πιστότητά τους στην αγιοπατερική Παράδοση της Εκκλησίας μας και για τους αντιοικουμενιστικούς τους αγώνες αποκλείονται μεθοδικά από τέτοιες πανορθόδοξες συναντήσεις για να μην προκαλέσουν τριγμούς στα φαναριώτικα –και όχι μόνο- σχέδια προώθησης του οικουμενισμού και μιας εκκοσμικευμένης «ορθοδοξίας».
Το κύρος της λεγόμενης «Μεγάλης και Αγίας Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών» όποτε και εάν συγκληθεί, δεν θα κριθεί ούτε από το πλήθος των Ιεραρχών που θα συμμετέχουν σε αυτήν ούτε από την πλειονότητα των ψήφων με τις οποίες θα ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις. Το κύρος της θα κριθεί από τη συμφωνία των αποφάσεων της με την παραδοθείσα από τους αγίους Πατέρες Πίστη της Εκκλησίας μας. «Μεταπατερικές» αναθεωρήσεις της Πίστης, των Ιερών Κανόνων και της πνευματικής ζωής δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές ακόμη κι αν κάποιοι επιχειρήσουν να τις περιβάλλουν με το «κύρος» μιας «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου».
Ορθόδοξος Τύπος, 28/03/2014
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Στη Σύναξη των Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιών που συνήλθε στο Φανάρι και ολοκληρώθηκε την Κυριακή της Ορθοδοξίας αποφασίστηκε η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών» να συγκληθεί στην Κωνσταντινούπολη το 2016. Ασχέτως του εαν μέχρι τότε θα προκύψουν εμπόδια που θα οδηγήσουν σε αναβολή της σύγκλησης, είναι σαφές ότι το Φανάρι επιδιώκει με κάθε τρόπο η Σύνοδος αυτή να συγκληθεί άμεσα και σίγουρα επί ημερών Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Είναι μάλιστα εμφανής η προσπάθεια να δοθεί στη Σύνοδο αυτή πολύ μεγάλη βαρύτητα και ιστορική σημασία μολονότι έχει πλέον εγκαταλειφθεί ο αρχικός της χαρακτηρισμός ως Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου.
Για τη σύγκληση της Συνόδου αυτής υπάρχουν πολλά ερωτήματα όπως γιατί δεν γνωστοποιούνται στον ευρύτερο θεολογικό και εκκλησιαστικό κόσμο τα θέματα που πρόκειται να συζητηθούν και η μέχρι σήμερα προετοιμασία τους. Οι Ιεράρχες των Ορθοδόξων Εκκλησιών θα αποφασίσουν δηλαδή για τον πιστό κλήρο και λαό χωρίς αυτόν;
Μείζον θέμα είναι το ποιοι Ιεράρχες θα συμμετέχουν στην λήψη των αποφάσεων αυτής της «Μεγάλης Συνόδου». Οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν συγκλήθηκαν ούτε ως «Οικουμενικές» ούτε ως «Μεγάλες» αλλά αναγνωρίστηκαν εκ των υστέρων ως «Οικουμενικές» λόγω της εγκυρότητας των αποφάσεων τους. Οι άγιοι Πατέρες που συμμετείχαν σε αυτές ήταν πραγματικά θεοφόροι, σκεύη εκλογής του Αγίου Πνεύματος και για τούτο έλαβαν αποφάσεις αγιοπνευματικές. Οποιαδήποτε σύγκριση των μεγάλων Πατέρων που συμμετείχαν στις Οικουμενικές Συνόδους με κάποιους από τους Ιεράρχες που εκπροσωπούν σήμερα τις Ορθόδοξες Εκκλησίας στις συνάξεις Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιών δημιουργεί εύλογη ανησυχία στους παρακολουθούντες με αγωνία τις εξελίξεις. Ιεράρχες που διακρίνονται για την πιστότητά τους στην αγιοπατερική Παράδοση της Εκκλησίας μας και για τους αντιοικουμενιστικούς τους αγώνες αποκλείονται μεθοδικά από τέτοιες πανορθόδοξες συναντήσεις για να μην προκαλέσουν τριγμούς στα φαναριώτικα –και όχι μόνο- σχέδια προώθησης του οικουμενισμού και μιας εκκοσμικευμένης «ορθοδοξίας».
Το κύρος της λεγόμενης «Μεγάλης και Αγίας Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών» όποτε και εάν συγκληθεί, δεν θα κριθεί ούτε από το πλήθος των Ιεραρχών που θα συμμετέχουν σε αυτήν ούτε από την πλειονότητα των ψήφων με τις οποίες θα ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις. Το κύρος της θα κριθεί από τη συμφωνία των αποφάσεων της με την παραδοθείσα από τους αγίους Πατέρες Πίστη της Εκκλησίας μας. «Μεταπατερικές» αναθεωρήσεις της Πίστης, των Ιερών Κανόνων και της πνευματικής ζωής δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές ακόμη κι αν κάποιοι επιχειρήσουν να τις περιβάλλουν με το «κύρος» μιας «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου».
Ορθόδοξος Τύπος, 28/03/2014
