Διηγήθηκε ο Γέροντας: «Κάποτε μου ηρθαν δυό καθολικοί. Ο ενας ηταν ηλικιωμένος και ηξερε γράμματα.
Ισως, να ηταν γραμματέας του Βατικανου η δημοσιογράφος. Δεν ξέρω ακριβως, δεν θέλησα να δείξω ενδιαφέρον μεγάλο. Μου λέει λοιπόν ο ενας:
« Ελα να πουμε το Πάτερ ημων».
«Για να το πουμε μαζί», του ειπα, «πρέπει να συμφωνουμε στο δόγμα».
Όμως μεταξύ ημων και υμων χάσμα μέγα εστί.
Υστερα μου λέει: «Μόνο οι ορθόδοξοι ειναι κοντά στο Θεό και μόνο αυτοί θα σωθουνε;
Ο Θεός ειναι με ολο τον κόσμο».
Ναι, του ειπα, εσύ μπορεις να μου πεις πόσος ειναι κοντά στο Θεό; Εχουμε λοιπόν διαφορές.
Ειμαστε, φυσικά, παιδιά του ενός Πατέρα, αλλά μερικά μένουν στο σπίτι και μερικά γυρίζουν εξω».
