Ἡ προσευχὴ διὰ τοὺς ἐχθρούς μας
Ἡ προσευχή γιά τούς ἐχθρούς μας εἶναι ἐντολή τοῦ Κυρίου:
«Προσεύχεσθαι ὑπέρ τῶν ἐπηρειαζόντων καί διωκόντων
ὑμᾶς»
(Ματθ.5.43). Προσεύχεσθαι, μᾶς παραγγέλλει, γιά
ὅσους σᾶς
ἐνοχλοῦν καί σᾶς διώκουν ἀκόμα. Μέ τήν προσευχή γιά σωτηρία
τῶν ἐχθρῶν μας, ἐκφράζουμε ἀγάπη καί συμπάθεια πρός αὐτούς καί
αὐτό εὐαρεστεῖ τό Θεό, γιατί
ἔτσι ἐνεργοῦντες μοιάζουμε μ’
Αὐτόν . Δείχνουμε ὅτι εἴμαστε γνήσια παιδιά Του. Αὐτή ἡ πράξη
εἶναι ἀπαραίτητη νά γίνεται ἀπό κάθε πιστό γιά νά δικαιώνεται ὁ ἴδιος
ἐνώπιον τοῦ δικαίου Θεοῦ. (Ματθ. 6.14).
Αὐτή ἡ πράξις πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς νά κάνουμε γιά τούς ἐχθρούς μας δέ μᾶς στοιχίζει τίποτα, εἶναι εὔκολη καί ἀδάπανη. Τήν κάνει δύσκολη καί ὁδυνηρή ὁ ἐγωϊσμός μας. Τί πιό εὐκολο ἀπό τοῦ νά προσευχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας, νά παρακαλοῦμε τόν Κύριο νά τούς συγχωρέσει γιά ὅσα μᾶς ἔβλαψαν καί νά τούς ἀποτρέψει ἀπό τήν κακία γιά νά σωθεῖ ἡ ψυχή τους, νά τούς ὁδηγήσει στό δρόμο τῆς καλωσύνης καί νά τούς χαρίσει εἰρήνη μετάνοια καί σωτηρία.
Ἔχουμε ὑποχρέωση νά εὐχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας, γιατί καί ἐμεῖς μέ τίς πράξεις καί ἐνέργειές μας γινόμαστε
Αὐτή ἡ πράξις πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς νά κάνουμε γιά τούς ἐχθρούς μας δέ μᾶς στοιχίζει τίποτα, εἶναι εὔκολη καί ἀδάπανη. Τήν κάνει δύσκολη καί ὁδυνηρή ὁ ἐγωϊσμός μας. Τί πιό εὐκολο ἀπό τοῦ νά προσευχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας, νά παρακαλοῦμε τόν Κύριο νά τούς συγχωρέσει γιά ὅσα μᾶς ἔβλαψαν καί νά τούς ἀποτρέψει ἀπό τήν κακία γιά νά σωθεῖ ἡ ψυχή τους, νά τούς ὁδηγήσει στό δρόμο τῆς καλωσύνης καί νά τούς χαρίσει εἰρήνη μετάνοια καί σωτηρία.
Ἔχουμε ὑποχρέωση νά εὐχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας, γιατί καί ἐμεῖς μέ τίς πράξεις καί ἐνέργειές μας γινόμαστε
ἐχθροί τοῦ Θεοῦ καί ὅμως
Αὐτός μᾶς συγχωρεῖ, καί ὄχι μόνο, ἀλλά καί θυσιάστηκε γιά τή
σωτηρία μας, «Χριστός
ὑπέρ ἀσεβῶν ἀπέθανε» Καί ὅταν ἦταν
καρφωμένος στό σταυρό προσευχόταν γιά τούς σταυρωτές Του,
«Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23.34). Καί
τό παράδειγμα αὐτό τοῦ Κυρίου ἐφάρμοσαν κατόπιν ὅλοι οἱ
γήσιοι ὀπαδοί του. πρῶτος καί καλύτερος ὁ Πρωτομάρτυρας
Στέφανος. Ἐνῶ οἱ πέτρες σκέπαζαν τό ματωμένο σῶμα του αὐτός
παρακαλοῦσε γιά τούς φονεῖς του, «Κύριε, μή στήσεις αὐτοῖς τήν
ἁμαρτίαν ταύτην» (Πράξ. 7. 59).
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει σχετικῶς: «Ὅταν προσερχόμαστε στήν προσευχή καί ἱκετεύομεν τό Θεό γιά τούς ἐχθρούς μας, Ἄγγελοι παρίστανται καί μέ πολλήν προσοχή παρακολουθοῦν, καί ὅταν τελειώσει ἡ προσευχή
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει σχετικῶς: «Ὅταν προσερχόμαστε στήν προσευχή καί ἱκετεύομεν τό Θεό γιά τούς ἐχθρούς μας, Ἄγγελοι παρίστανται καί μέ πολλήν προσοχή παρακολουθοῦν, καί ὅταν τελειώσει ἡ προσευχή
θαυμάζουν καί χειροκροτοῦν αὐτήν. Γιατί τέτοια
προσευχή καταισχύνει τούς δαίμονες καί τούς τρέπει σέ
φυγή...τέτοια προσευχή ἐξομοιώνει τόν ἄνθρωπο ὄχι μέ
ἀγγέλους καί
Ἀρχαγγέλους, ἀλλά μέ αὐτόν τόν βασιλέα τῶν
οὐρανῶν».
Ἀπό αὐτά τά λίγα πού λέχθηκαν γιά τό θέμα φαίνεται
Ἀπό αὐτά τά λίγα πού λέχθηκαν γιά τό θέμα φαίνεται
ἀναγκαία ἡ εὐχή διά τούς
ἐχθρούς μας καί δέν πρέπει νά
τήν παραλείπουμε ἄν θέλουμε τή
δική μας σωτηρία.