Εθνοφρουρούσα Παντάνασσα
Φρουράν την Εθνικήν, άτρωτον αεί Πάναγνη κρατούσα
σκέπην δωρίσασα ημάς, Κραταιά Εθνοφρουρούσα.
Τω θεοργάφω εκτυπώματι σου θαυμαστόν υποδείξασα,
σπήλαιον ελέους , το θρόνον σου, ευθέως αναδείξασα…
Της Χάριτος ταμείον και αρχηγείου το κλέος , ο ναός σου κατέστη
και πας εισερχόμενος , δια αισθήσεως βιώνει , το Κύριος Ανέστη…
Θησαύρισμα μέγιστον Οστών Αγίων και Ξύλου Τιμίου,
ασπίδαν , δωρήσας ημάς , προς κατατρόπωση του πολεμίου.
Στρατηγέ συ Υπέρμαχε, Άνασσα και Δέσποινα απάντων
θαλάσσης -αιθέρων –ξηράς , πανοπλία κατέστης των πάντων.
Ναρκοπέδιον απροσπέλαστον παντοίων, εχθρικών επιβουλών
δια λόγχης συμμαχούσα, στο στρατόπεδον ημών.
Των ανά της γης Ελλήνων, ενθρονισθείσα πολιούχος,
σκέπην έχει ο στρατός μας και επιστρέφει , τροπαιούχος…..
Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής
