Εὐχή·

  Εὐχή·
Ἔξ ὔψους Θείαν στήριξη

ζητῶ, πρὶν ἔλθει ἡ ρήξη

καὶ ἀπολέσω ὁ εὐτελής,

ὄσα δὲ πρέπει ὁ ἀτελής …

Τῆς Παντανάσσης χάδιν

πρὶν ἔλθει τὸ σκοτάδιν,

ζητᾶ ἡ καρδιά, μὲ τὴν εὐχή

καὶ φεύγει εὐθὺς ἡ  ταραχή….

Τὰ σύννεφα, φεύγουν μακριά

καὶ ὁ πλοῦτος ὄλος, ὠχριά

ἐμπρὸς τὴν Θεία δωρεά….

Ἀνάλαφρη γοργὰ ἡ καρδιά

εἰς στὰ οὐράνια πετᾶ

στὸ θρόνον, γόνυν κλείνει

ποὺ  βασιλεύει, Ἐκείνη…

Μέσα εἰς τὴν ψυχή, γαλήνη

τοῦ Πλάστη μου ἡ εἰρήνη,

στὸν νοῦν μου, σωφροσύνη…

Τοῦ  Ἄθωνος ἡ διδαχή,

ἡ μονολόγιστη εὐχή ,

ποὺ τὴν ψιθύρισε ἡ ψυχή

ἔγινε  δέησις – προσευχή

καὶ  ἐδραίωσε τὴν συνοχή,

πλάσμα – Θεός, μία ψυχή

καὶ ξαναρχίζω ἀπὸ τὴν ἀρχή…


Μνάσων ὁ Παλαιὸς Μαθητής