* ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΟΥΜΕ;
Κάθε λεπτό που ζούμε είναι ένα θαύμα.
Αλλά μέσα στην καθημερινότητά μας, το ξεχνάμε.
Τα ξεχνάμε όλα και με βουλιμία ζητάμε, ζητάμε, ατέλειωτα ζητάμε, θέλουμε , τα θέλω μας είναι εκατομμύρια...κάνουμε σχέδια ,πλάθουμε όνειρα, και ξεχνάμε πως αν δεν θέλει Εκείνος, τίποτα δεν θα γίνει....
Βέβαια ενδεδυμένοι τον σάρκινο χιτώνα.....λειτουργούμε, όπως λειτουργούμε....δυστυχώς, γι' αυτό δεν έχουμε προκοπή....
Είμαστε άθλια πλάσματα,αχάριστα....
Χρειάζεται μεγάλη περισυλλογή, έστω και την τελευταία στιγμή, μπας και συνέλθουμε σαν άνθρωποι και πλησιάσουμε το χέρι μας προς τον Θεό όπως στην τοιχογραφία του Μιχαήλ Άγγελου...οπου ο άνθρωπος, ο σαρκικός άνθρωπος τείνει να πλησιάσει το χέρι του Θεού...ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ μαζί Του, αφού κι αυτός είναι ο σκοπός της παρουσίας του στη γη.
ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ....
