Σήμερα επικρατεί η άποψη σε αρκετούς ανθρώπους...Mιχαλης Kαρακατσανης
2:26pm Jun 2
Σήμερα επικρατεί η άποψη σε αρκετούς ανθρώπους ότι οι διαχωρισμοί Παπισμού και Ορθοδοξίας είναι τυπικές και αφορούν εγωιστικές αντιπαραθέσεις,τίτλους και όχι ουσιαστικές, εφόσον στον Ιδιο Θεό πιστέυουμε.
Οπωσδήποτε εδώ αγνοούμε κάτι ουσιαστικό το οποίο είναι το Δόγμα.
Στην ουσία είναι σαν να λέμε ότι εφόσον ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί τα εργαλεία ενός ιατρού, είναι ιατρός αλλά ας το εξετάσουμε καλύτερα.
Και δεν είναι μόνον οι αιρέσεις(περίπου 450 σήμερα) αλλά και <<εντός>> ορθοδοξίας οι άνθρωποι κατασκευάζουν δικά τους δόγματα,τουτέστιν πιστέυουν με τον δικό τους τρόπο!!!!και λένε ότι εγώ πιστέυω στον Θεό με τον δικό μου τρόπο και δεν έχω ανάγκη να μου δείξει κάποιος τον δρόμο και τον τρόπο.
Τι είναι όμως το Δόγμα?
Δόγμα είναι τα πνευματικά όρια της διανοητικής διεργασίας αναζητήσεως και κατανοήσεως του Θεού, τα οποία αν ο άνθρωπος ξεπεράσει,τότε βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και ο θεός που <<λατρέυει>> η έχει στο μυαλό του,είναι ένας θεός φανταστικός είτε ανθρώπινης επινόησης είτε διαβολικής προελέυσεως.
Και στις δύο περιπτώσεις αυτός που κρύβεται πίσω από αυτόν το θεό-κατασκέυασμα ,είναι ο διάβολος.
Θα χρησιμοποιήσουμε ένα υλιστικό παράδειγμα έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα την σημασία και την έννοια του Δόγματος.
Ολοι έχουμε δεί η ξέρουμε το αεροπλάνο.
Το αεροπλάνο για να πετάξει χρειάζεται να πληρεί κάποιες βασικές προυποθέσεις όπως:
-Ο οριοθετημένος με ειδικές γραμμές και συγκεκριμένης αποστάσεως αεροδιάδρομος.
-Το κατάλληλο κάυσιμο.
-Το κατάλληλο σχεδιασμένο και κατασκευασμένο αεροπλάνο.
Αν η ψυχή μας είναι το αεροπλάνο ,η οποία καλείται να πετάξει στον ουρανό ,έυκολα αντιλαμβανόμαστε ότι οι ειδικές γραμμές που οριοθετούν τον αεροδιάδρομο είναι το ΔΟΓΜΑ, ώστε το αεροπλάνο(η ψυχή μας) να μην βγεί εκτός και συγκρουστεί με κάποιο άλλο η πέσει πάνω σε κάποιο κτίριο κτλπ και συντριβεί.
Ο αεροδιάδρομος είναι το Ευαγγέλιο ,η Αγία Γραφή τουτέστιν ο Δρόμος που μας έδειξε ο Ιδιος ο Θεός δια του Υιού Του και Θεού μας,του Ιησού Χριστού, και ανά τους αιώνες ακολούθησαν και μας υπέδειξαν όλοι οι Αγιοι.
Το κατάλληλο καύσιμο είναι το Αγιον Πνεύμα ,το Οποίον ζωοποιεί,κινεί,συγκρατεί,μετασκευάζει ,τα πάντα διαπερνά και πληρεί και μας το δίδει ο Χριστός μας, μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας Του.
Ενώ ο Θεός έφτιαξε το αεροπλάνο(την ψυχή μας) με εξαιρετική αεροδυναμική,με τέλειο μέταλλο ,εμείς μην θέλοντας να ακολουθήσουμε τον αεροδιάδρομο,τσαλαπατήσαμε το αεροπλάνο ,πέσαμε πάνω σε τοίχους,συγκρουστήκαμε,σακατέψαμε τα φτερά του και συνεχίζουμε να το οδηγούμε εκτός αεροδιαδρόμου με κίνδυνο να το κάνουμε ανίκανο να πετάξει.
Οπωσδήποτε εφόσον μιλάμε για αεροπλάνο , η ουσία βρίσκεται στα φτερά.
Τα δύο φτερά του αεροπλάνου(της ψυχής μας) είναι η ταπείνωση και η αγάπη.
Οι ιδιότητες που προσδιορίζουν την ταπείνωση και την αγάπη είναι αντίστοιχα η υπακοή εν Χριστώ και η θυσία εν Χριστώ.
Κάτι το οποίο σημαίνει ότι χωρίς την κατανόηση του ευαγγελίου η ταπείνωσης μπορεί έυκολα να γίνει δαιμονική ταπεινολογία και η αγάπη ασφυκτική ,παθολογική αρρώστια και προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους.
Η ταπεινοφροσύνη δεν βιώνεται με αυτουποτιμητικό λόγο καθώς και η αγάπη με κολακευτικό λόγο και πράξεις επιδείξεως και ικανοποιήσεως.
Χωρίς τα δύο αυτά φτερά όλα είναι μάταια και χωρίς αποτέλεσμα.
Θα λέγαμε ότι η προσπάθεια να επισκευάσουμε το στραπατσαρισμένο αεροπλάνο(την ψυχή μας)ενώ δεν έχουμε την τεχνογνωσία,η να το παραδόσουμε σε απατεώνες=ψευδομηχανικούς(αιρέσεις,πνευματιστές θρησκείες κτλπ), μαθηματικώς θα μας οδηγήσει στην καταστροφή
Αυτό είναι το μεγαλείο της Ορθοδοξίας μας , και γι΄αυτό οι Αγιοι Πατέρες μας έλεγαν και συνεχίζουν να λένε ότι σωτηρία εκτός Ορθοδοξίας δεν υπάρχει,καθώς επίσης και ότι η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ,ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ,η Ορθόδοξη η οποία συνεχίζει ανόθευτα και ακέραια το έργο του Αρχηγού της,του Ιησού Χριστού,την σωτηρία του ανθρώπου.
Οσο ο άνθρωπος ζεί εν τω φθαρτώ και πεπερασμένω σώμα και αντιλαμβάνεται με τις πεπερασμένες αισθήσεις ,τότε το Δόγμα είναι απαραίτητη προυπόθεση της πνευματικής πορείας.
Πολλοί Αγιοι έφθασαν σε θεοπτία.Το διάστημμα το οποίο ο άνθρωπος βρίσκεται σε θεοπτία=μερική θέωσης, το Δόγμα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν έχει κανένα νόημα και ο άνθρωπος βιώνει τον πνευματικό κόσμο χωρίς όρια τον οποίο δεν μπορεί ούτε να ερμηνέυσει ούτε να τον περιγράψει ,παρα μόνον να βιώσει.
Ας παρατηρήσουμε τον έρωτα(αμοιβαίο ,διότι ο μονόπλευρος είναι διαβολικής χρήσεως προς καταστροφή του ανθρώπου)ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, που στην ουσία είναι μία ελάχιστη ενέργεια της Χάρης του Θεού,θα λέγαμε ένα ερέθισμα της Χάρης για να μπορέσει ο άνθρωπος να προσδιορίσει το νόημα της ζωής και να χαράξει την άνωθεν πορεία , όλο το ανθρώπινο γένος δεν μπόρεσε να το προσδιορίσει ανά τους αιώνες με άπειρες αναφορές,τραγούδια κτλπ και τελικά κατέληξε σε κάποιες περιπτώσεις να το συμβολίσει απλά π.χ φτερούγισμα ψυχών,ανάβασης
στον ουρανό κτλπ.
Αν το αποτέλεσμα μιας σταγόνας θα λέγαμε του ωκεανού(Χάρης του Θεού), που είναι ο ανθρώπινος έρωτας τραντάζει επί αιώνες το ανθρώπινο γένος , τότε εύκολα φανταζόμαστε τι εστί να <<κάνουμε βουτιά>> στον άπειρο,ατελεύτητο Ωκεανό της Θείας Χάρης δηλαδή του Αγίου Πνέυματος και να γίνουμε ένα μαζί Του.
Θα πει εύλογα κάποιος, μα γιατί δεν μας δίνει ο Θεός να δοκιμάσουμε?
Η απάντηση είναι απλή.
Διότι εάν βάλουμε το κάυσιμο σε ένα σταπατσαρισμένο αεροπλάνο(ψυχή μας) με κατεστραμένα τα φτερά και προσπαθήσουμε να το απογειώσουμε τότε αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί.
Οσο αρνούμαστε πεισματικά να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να επιτρέψουμε στους μηχανικούς Του να επισκευάσουν την στραπατσαρισμένη μας ψυχή,τότε κάθε προσπάθεια απογείωσης θα μας οδηγεί στην τραγωδία.
Ας έχουμε υπόψην ότι ο Θεός δεν προσεγγίζεται με διανοητικές διεργασίες(οι οποίες θα μας βοηθήσουν απλώς στην ΄΄απογείωση΄΄) και ούτε οι έντονοι συναισθηματισμοί και οι ορμονικές εκρήξεις που προσφέρουν στιγμαία ευφορία,είναι ενέργειες της Χάριτος.Στην πλάνη αυτή υπέπεσαν όλες οι θρησκείες και οι αιρέσεις.
2:26pm Jun 2
Σήμερα επικρατεί η άποψη σε αρκετούς ανθρώπους ότι οι διαχωρισμοί Παπισμού και Ορθοδοξίας είναι τυπικές και αφορούν εγωιστικές αντιπαραθέσεις,τίτλους και όχι ουσιαστικές, εφόσον στον Ιδιο Θεό πιστέυουμε.
Οπωσδήποτε εδώ αγνοούμε κάτι ουσιαστικό το οποίο είναι το Δόγμα.
Στην ουσία είναι σαν να λέμε ότι εφόσον ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί τα εργαλεία ενός ιατρού, είναι ιατρός αλλά ας το εξετάσουμε καλύτερα.
Και δεν είναι μόνον οι αιρέσεις(περίπου 450 σήμερα) αλλά και <<εντός>> ορθοδοξίας οι άνθρωποι κατασκευάζουν δικά τους δόγματα,τουτέστιν πιστέυουν με τον δικό τους τρόπο!!!!και λένε ότι εγώ πιστέυω στον Θεό με τον δικό μου τρόπο και δεν έχω ανάγκη να μου δείξει κάποιος τον δρόμο και τον τρόπο.
Τι είναι όμως το Δόγμα?
Δόγμα είναι τα πνευματικά όρια της διανοητικής διεργασίας αναζητήσεως και κατανοήσεως του Θεού, τα οποία αν ο άνθρωπος ξεπεράσει,τότε βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και ο θεός που <<λατρέυει>> η έχει στο μυαλό του,είναι ένας θεός φανταστικός είτε ανθρώπινης επινόησης είτε διαβολικής προελέυσεως.
Και στις δύο περιπτώσεις αυτός που κρύβεται πίσω από αυτόν το θεό-κατασκέυασμα ,είναι ο διάβολος.
Θα χρησιμοποιήσουμε ένα υλιστικό παράδειγμα έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα την σημασία και την έννοια του Δόγματος.
Ολοι έχουμε δεί η ξέρουμε το αεροπλάνο.
Το αεροπλάνο για να πετάξει χρειάζεται να πληρεί κάποιες βασικές προυποθέσεις όπως:
-Ο οριοθετημένος με ειδικές γραμμές και συγκεκριμένης αποστάσεως αεροδιάδρομος.
-Το κατάλληλο κάυσιμο.
-Το κατάλληλο σχεδιασμένο και κατασκευασμένο αεροπλάνο.
Αν η ψυχή μας είναι το αεροπλάνο ,η οποία καλείται να πετάξει στον ουρανό ,έυκολα αντιλαμβανόμαστε ότι οι ειδικές γραμμές που οριοθετούν τον αεροδιάδρομο είναι το ΔΟΓΜΑ, ώστε το αεροπλάνο(η ψυχή μας) να μην βγεί εκτός και συγκρουστεί με κάποιο άλλο η πέσει πάνω σε κάποιο κτίριο κτλπ και συντριβεί.
Ο αεροδιάδρομος είναι το Ευαγγέλιο ,η Αγία Γραφή τουτέστιν ο Δρόμος που μας έδειξε ο Ιδιος ο Θεός δια του Υιού Του και Θεού μας,του Ιησού Χριστού, και ανά τους αιώνες ακολούθησαν και μας υπέδειξαν όλοι οι Αγιοι.
Το κατάλληλο καύσιμο είναι το Αγιον Πνεύμα ,το Οποίον ζωοποιεί,κινεί,συγκρατεί,μετασκευάζει ,τα πάντα διαπερνά και πληρεί και μας το δίδει ο Χριστός μας, μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας Του.
Ενώ ο Θεός έφτιαξε το αεροπλάνο(την ψυχή μας) με εξαιρετική αεροδυναμική,με τέλειο μέταλλο ,εμείς μην θέλοντας να ακολουθήσουμε τον αεροδιάδρομο,τσαλαπατήσαμε το αεροπλάνο ,πέσαμε πάνω σε τοίχους,συγκρουστήκαμε,σακατέψαμε τα φτερά του και συνεχίζουμε να το οδηγούμε εκτός αεροδιαδρόμου με κίνδυνο να το κάνουμε ανίκανο να πετάξει.
Οπωσδήποτε εφόσον μιλάμε για αεροπλάνο , η ουσία βρίσκεται στα φτερά.
Τα δύο φτερά του αεροπλάνου(της ψυχής μας) είναι η ταπείνωση και η αγάπη.
Οι ιδιότητες που προσδιορίζουν την ταπείνωση και την αγάπη είναι αντίστοιχα η υπακοή εν Χριστώ και η θυσία εν Χριστώ.
Κάτι το οποίο σημαίνει ότι χωρίς την κατανόηση του ευαγγελίου η ταπείνωσης μπορεί έυκολα να γίνει δαιμονική ταπεινολογία και η αγάπη ασφυκτική ,παθολογική αρρώστια και προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους.
Η ταπεινοφροσύνη δεν βιώνεται με αυτουποτιμητικό λόγο καθώς και η αγάπη με κολακευτικό λόγο και πράξεις επιδείξεως και ικανοποιήσεως.
Χωρίς τα δύο αυτά φτερά όλα είναι μάταια και χωρίς αποτέλεσμα.
Θα λέγαμε ότι η προσπάθεια να επισκευάσουμε το στραπατσαρισμένο αεροπλάνο(την ψυχή μας)ενώ δεν έχουμε την τεχνογνωσία,η να το παραδόσουμε σε απατεώνες=ψευδομηχανικούς(αιρέσεις,πνευματιστές θρησκείες κτλπ), μαθηματικώς θα μας οδηγήσει στην καταστροφή
Αυτό είναι το μεγαλείο της Ορθοδοξίας μας , και γι΄αυτό οι Αγιοι Πατέρες μας έλεγαν και συνεχίζουν να λένε ότι σωτηρία εκτός Ορθοδοξίας δεν υπάρχει,καθώς επίσης και ότι η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ,ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ,η Ορθόδοξη η οποία συνεχίζει ανόθευτα και ακέραια το έργο του Αρχηγού της,του Ιησού Χριστού,την σωτηρία του ανθρώπου.
Οσο ο άνθρωπος ζεί εν τω φθαρτώ και πεπερασμένω σώμα και αντιλαμβάνεται με τις πεπερασμένες αισθήσεις ,τότε το Δόγμα είναι απαραίτητη προυπόθεση της πνευματικής πορείας.
Πολλοί Αγιοι έφθασαν σε θεοπτία.Το διάστημμα το οποίο ο άνθρωπος βρίσκεται σε θεοπτία=μερική θέωσης, το Δόγμα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν έχει κανένα νόημα και ο άνθρωπος βιώνει τον πνευματικό κόσμο χωρίς όρια τον οποίο δεν μπορεί ούτε να ερμηνέυσει ούτε να τον περιγράψει ,παρα μόνον να βιώσει.
Ας παρατηρήσουμε τον έρωτα(αμοιβαίο ,διότι ο μονόπλευρος είναι διαβολικής χρήσεως προς καταστροφή του ανθρώπου)ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, που στην ουσία είναι μία ελάχιστη ενέργεια της Χάρης του Θεού,θα λέγαμε ένα ερέθισμα της Χάρης για να μπορέσει ο άνθρωπος να προσδιορίσει το νόημα της ζωής και να χαράξει την άνωθεν πορεία , όλο το ανθρώπινο γένος δεν μπόρεσε να το προσδιορίσει ανά τους αιώνες με άπειρες αναφορές,τραγούδια κτλπ και τελικά κατέληξε σε κάποιες περιπτώσεις να το συμβολίσει απλά π.χ φτερούγισμα ψυχών,ανάβασης
στον ουρανό κτλπ.
Αν το αποτέλεσμα μιας σταγόνας θα λέγαμε του ωκεανού(Χάρης του Θεού), που είναι ο ανθρώπινος έρωτας τραντάζει επί αιώνες το ανθρώπινο γένος , τότε εύκολα φανταζόμαστε τι εστί να <<κάνουμε βουτιά>> στον άπειρο,ατελεύτητο Ωκεανό της Θείας Χάρης δηλαδή του Αγίου Πνέυματος και να γίνουμε ένα μαζί Του.
Θα πει εύλογα κάποιος, μα γιατί δεν μας δίνει ο Θεός να δοκιμάσουμε?
Η απάντηση είναι απλή.
Διότι εάν βάλουμε το κάυσιμο σε ένα σταπατσαρισμένο αεροπλάνο(ψυχή μας) με κατεστραμένα τα φτερά και προσπαθήσουμε να το απογειώσουμε τότε αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί.
Οσο αρνούμαστε πεισματικά να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να επιτρέψουμε στους μηχανικούς Του να επισκευάσουν την στραπατσαρισμένη μας ψυχή,τότε κάθε προσπάθεια απογείωσης θα μας οδηγεί στην τραγωδία.
Ας έχουμε υπόψην ότι ο Θεός δεν προσεγγίζεται με διανοητικές διεργασίες(οι οποίες θα μας βοηθήσουν απλώς στην ΄΄απογείωση΄΄) και ούτε οι έντονοι συναισθηματισμοί και οι ορμονικές εκρήξεις που προσφέρουν στιγμαία ευφορία,είναι ενέργειες της Χάριτος.Στην πλάνη αυτή υπέπεσαν όλες οι θρησκείες και οι αιρέσεις.
