«Χρεωκοπία - οι ρίζες της βρίσκονται στο 1974» .
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το άρθρο, «Χρεωκοπία - οι ρίζες της βρίσκονται στο 1974» http://www.enkripto.com/2012/05/1974_30.html είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό.
Ο συντάκτης αναλύει και περιγράφει τα γεγονότα του 1974 επισημαίνοντας την τεράστια προδοσία εις βάρος του Ελληνισμού και την επιπτωση της στα σήμερα συμβαίνοντα. Ανεπιφύλακτα πρέπει κατά τη γνώμην μου να το διαβάσει κάθε Έλληνας.
Να μου επιτρέψει όμως ο συντάκτης του άρθρου να το συμπληρώσω με στοιχεία που τίθενται κατωτέρω στην κρίση σας και από τα οποία συνάγεται σαφώς (στην κρίση σας) ότι υπήρξε από ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ συμφωνία ελεύθερης αποβίβασης των τούρκων στην Κύπρο για να «επιλυθεί» το Κυπριακό με ένα είδος διχοτόμησης (που ήταν ο πάγιος στόχος των τούρκων ως πρώτο βήμα εκτουρκισμού της Κύπρου).
Αφού θυμηθούμε ότι κατά τον Μένανδρο, «Αδύνατον , ως έοικε, ταληθές λαθείν (είναι αδύνατον, ως φαίνεται, η αλήθεια να μείνει κρυμμένη)», και ότι το ίδιο έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα επιδιώχθηκε να συμπληρωθεί από τους ιδίους αντεθνικούς κύκλους το 2004 με το σχέδιο Αννάν πλήρους εκτουρκισμού της Κύπρου και που οι ίδιοι κύκλοι προσπάθησαν και προσπαθούν να νεκραναστήσουν και ότι οι ίδιοι κύκλοι υποδούλωσαν τώρα την ίδια την Ελλάδα, επισυνάπτω κατωτέρω στην κρίσην σας:
1. Από τα έγγραφα του Στέϊτι Ντιπάρτμεντ, συνομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Κίσσινγκερ την 26/7/1974 από την οποία συνάγεται ότι υπήρχε συμφωνία με τους τούρκους για ελεύθερη εισβολή τους στην Κύπρο, που αυτοί την παραβίασαν.
2. Απόσπασμα άρθρου του αείμνηστου μεγάλου Έλληνα Νεοκλή Σαρρή από όπου συνάγονται όσα αποδεικνύονται από την ανωτέρω συνομιλία Κίσσινγκερ Καραμανλή.
3. Την ανάλυση του έγκριτου ερευνητή Λεωνίδα Λεωνίδου, «Ο Αβέρωφ προτείνει διχοτόμηση το 1956» από όπου φαίνεται ότι η προδοσία της Κύπρου είχε σχεδιασθεί από πολύ παλιά. Δυστυχώς δεν επιτρέπεται στο HEC να επισυνάψω τα έγγραφα των αρχείων του Φόρεϊν Οφφις (που είναι στη διάθεση όποιου το επιθυμεί) από όπου συνάγονται όσα αναφέρει ο ερευνητής κ. Λεωνίδου. Θερμές ευχαριστίες στον κ. Λεωνίδου για τα πολύτιμα στοιχεία του.
4. Στοιχεία ότι από το 1957 ο ορισθείς από τον Καραμανλή πρόξενος στην Κύπρο Βλάχος έψαχνε να βρεί ποια περιοχή να έδιδαν στους τούρκους για τη διχοτόμηση. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ήταν η ίδια περιοχή για την οποία συνεφώνησε το 1974 ο Καραμανλής , αφού εισβάλουν ελεύθερα οι τούρκοι, να την καταλάβουν. Οι τούρκοι όμως «τον ξεγέλασαν» όπως αποδεικνύει η ανωτέρω συνομιλία του με τον Κίσσινγκερ.
Κατωτέρω τα ανωτέρω 1 νέως 4.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
1.Συνομιλία Καραμανλή Κίσσινγκερ την 26/7/1974.
Posted on Monday, July 19 @ 13:28:03 EDT by greek_news
Στο σημερινό αφιέρωμα της GreekNews για τα 30 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Μιχάλης Ιγνατίου παραθέτει δύο αποκαλυπτικά ντοκουμέντα της περιόδου. Το πρώτο αφορά στη συνομιλία του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Χένρι Κίσιγκερ, δύο μέρες μετά την επιστροφή του πρώτου στην Ελλάδα. Το δεύτερο στη συνομιλία του Κίσιγκερ με τον τότε αρχηγό της CIA Ουίλιαμ Κόλμπι, που συμβαίνει τη στιγμή που οι Τούρκοι άρχισαν την εισβολή.
Πρόκειται για καινούργια ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν πλήρως το μπέστ σέλλερ των Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου «Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ» σε Εκδόσεις Λιβάνη.
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Για πρώτη φορά, επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον Χένρι Κίσιγκερ, ότι το 1973, ένα χρόνο πριν από την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναντήθηκε στο Παρίσι με τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών. Τόπος της συνάντησής τους, ήταν η κατοικία του εκδότη της εφημερίδας «New York Times», Σάϊρους Σουλτσμπέργκερ, στο Παρίσι. Ο κ. Σουλτσμπέργκερ, που έχει ιδιόκτητη έπαυλη και στην Υδρα, ήταν στενός φίλος, τόσο του Καραμανλή, όσο και του Κίσιγκερ.
Στο δείπνο παραβρέθηκε και ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ιάκωβος. Κατά τα λοιπά, ουδείς γνωρίζει τί συζητήθηκε και είναι σημαντικό να τονιστεί ότι κατά καιρούς ο Ιάκωβος αναφέρθηκε σ' αυτό το περίφημο δείπνο, αλλά δεν ομολόγησε ΠΟΤΕ ότι παραβρέθηκε και ο Κίσιγκερ.
Ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι ο Καραμανλής συναντήθηκε με τον Αμερικανό υπουργό στο Παρίσι, ήταν ο χουντικός πρέσβης Κων. Παναγιωτάκος, ο οποίος όμως επέμενε πως στο τραπέζι καθόταν και ο Μπουλέντ Ετσεβίτ. Η πληροφορία αυτή διαψεύστηκε τόσο από το περιβάλλον του Καραμανλή, όσο και από τους ανθρώπους του Κίσιγκερ.
Ο Αμερικανός υπουργός, αποκαλύπτει την μυστική συνάντησή του με τον Καραμανλή, στη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας τους, δύο ημέρες μετά την περιπετειώδη επιστροφή του στην Ελλάδα. Ο Καραμανλής είναι έντονα εκνευρισμένος, επειδή οι Τούρκοι παραβιάζουν συνέχεια την εκεχειρία και απειλεί δύο φορές ότι εάν δεν σταματήσουν θα κηρύξει τον πόλεμο.
Σε ένα σημείο της συνομιλίας τους, ο Καραμανλής, ενημερώνει τον Κίσιγκερ ότι ο ελληνικός λαός είναι έντονα απογοητευμένος και οι στρατιωτικοί, αν και ανατράπηκε η χούντα, παραμένουν πολύ επικίνδυνοι.
Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
Ολο το κείμενο της συνομιλίας του κ. Καραμανλή με τον Χένρι Κίσιγκερ έχει ως εξής:
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ (TELCON)
Μεταξύ του υπουργού Κίσιγκερ και του πρωθυπουργού Καραμανλή
Παρασκευή 26 Ιουλίου 1974
1:25 μ.μ. (ώρα ανατολικής ακτής), 8:25 μ.μ. ώρα Αθήνας
Κίσιγκερ: Κύριε πρωθυπουργέ.
Καραμανλής: Εμπρός...
Κίσιγκερ: Κύριε πρωθυπουργέ
Καραμανλής: Εμπρός, εμπρός...
Κίσιγκερ: Κύριε Καραμανλή, εδώ Χένρι Κίσιγκερ. Είμαι ο υπουργός Εξωτερικών Κίσιγκερ.
Καραμανλής: Α, τί κάνεις;
Κίσιγκερ: Τί κάνετε;
Καραμανλής: Είμαι καλά, αλλά έχω πολλές, πολλές δυσκολίες αυτή την στιγμή.
Κίσιγκερ: Το ξέρω. Τηλεφωνώνησα για να σας πω, πρώτα απ' όλα, ότι θυμάμαι με μεγάλο ενθουσιασμό το δείπνο που είχαμε την περασμένη χρονιά (1973). Στο σπίτι του Σάϊρους Σουλτζμπέργκερ (ιδιοκτήτης της εφημερίδας "New York Times"). [Το δείπνο δόθηκε προς τιμή του κ. Καραμανλή, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής κ. Ιακώβου, στο Παρίσι).
Καραμανλής: Ο πρώην φίλος μας. (σ.σ.: εννοεί ο φίλος από τα παλιά).
Κίσιγκερ: Και δεύτερον, θέλω να γνωρίζετε ότι υποστηρίζουμε με σθένος τις προσπάθειές σας. Θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να βοηθήσουμε την κυβέρνηση σας.
Καραμανλής: Σε ευχαριστώ γι' αυτό, αλλά πρέπει να προχωρήσεις και να κάνεις περισσότερα.
Κίσιγκερ: Συγγνώμη;Καραμανλής: Το ξέρεις ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν το ψήφισμα της... (σ.σ.: εννοεί ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν τις πρόνοιες του ψηφίσματος των Ην. Εθνών, που αφορά την εκεχειρία, η οποία συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου στις 22 Ιουλίου 1974). Είναι.. (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Είμαι σε επαφή με την τουρκική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή.
Καραμανλής: (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)... Γιά πέντε ημέρες παραβιάζουν το ψήφισμα και (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Λένε ότι είναι πολύ επικίνδυνοι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Καλά, θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου. Εργαζόμαστε αθόρυβα με τους Τούρκους αυτή τη στιγμή.
Καραμανλής: (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ) αλλά νομίζω ότι πρέπει να τους πείσεις για...
Κίσιγκερ: Κάνουμε ότι μπορούμε.
Καραμανλής: Αχ, κ. Κίσιγκερ. Νομίζω ότι οι ευχές (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ) δεν είναι αρκετές. Πρέπει να κάνεις κάτι για να εμποδίσεις (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Γράφω ένα... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά
Καραμανλής: Θα το κάνεις; Οι Τούρκοι θα παραβιάσουν... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Σημείωση Ε. Μπίλλη: Εννοεί κάποια συμφωνία αφού λέει θα. Δεν εννοεί την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας
Κίσιγκερ: Το καταλαβαίνω. Κύριε πρωθυπουργέ, σας στέλλω επιστολή στην οποία σας εξηγώ τί κάνουμε.
Καραμανλής: Ευχαριστώ. Η κοινή γνώμη εδώ. Ο στρατός είναι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Είναι ανήσυχοι, στενοχωρεμένοι και πολύ επικίνδυνοι.
Κίσιγκερ: Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά εδώ και τώρα.Καραμανλής: Εν πάση περιπτώσει, σε παρακαλώ προσπάθησε να τους ελέγξεις (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Να σταματήσει αυτή η παρανομία.
Κίσιγκερ: Θα το κάνω αμέσως.Καραμανλής: Διαφορετικά, εάν δεν το πράξεις εσύ, έχω υποχρέωση να το κάνω εγώ.
Κίσιγκερ: Οχι, θα... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Μπορείς να συγκρατηθείς για μία ημέρα; Είμαι αυτή τη στιγμή σε επαφή με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας. Αυτή την στιγμή... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Καραμανλής: Νομίζω ότι ξέρεις τί είναι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Σημείωση Ε. Μπίλλη: εννοεί μάλλον η συμφωνία (γι αυτό είναι διαγραμμένο)
Κίσιγκερ: Ναι, τους τηλεφωνώ τώρα.
Καραμανλής: Συνεχίζουν να παραβιάζουν (την εκεχειρία) και να επεκτείνουν τον έλεγχο (εδαφών) στην Κύπρο. Τέλος πάντων, πίεσέ τους να σταματήσουν.
Κίσιγκερ: Θα τους πιέσουμε.Καραμανλής: Αλλά εάν δεν το κάνεις, έχω υποχρέωση να το κάνω από μόνος μου.
Κίσιγκερ: Οχι, όχι. Θα τους πιέσουμε. Θα κάνουμε ότι προτείνατε εσείς.
Καραμανλής: Ευχαριστώ.
Κίσιγκερ: Θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου.
Καραμανλής: Θα περιμένω να ακούσω τα νέα που θα μου φέρεις.
Κίσιγκερ: Καλά, χάρηκα που σας μίλησα κύριε πρωθυπουργέ.
Καραμανλής. Ναι. Καλά.
Κίσιγκερ: Θα είμαι σε επαφή μαζί σας.
Καραμανλής: Ευχαριστώ.
Κίσιγκερ: Γειά σας.
2.Από το άρθρο του Νεοκλή Σαρρή «Αναζητώντας διάλογο με την τουρκία»
ΠΑΡΟΝ, 7 Φεβρουαρίου 2010
http://www.paron.gr/v3/articles/digital/2010-02-07/pdf/26.pdf
.............
Ο Τριανταφυλλίδης ήταν προσωπικός φίλος του Καραμανλή, άλλωστε με το όνομα του ο τελευταίος ταξίδεψε για το Παρίσι (Σημ. το 1963 όταν έχασε τις εκλογές), ο οποίος μετά τη Μεταπολίτευση παρέμεινε στο περιθώριο εξομολογούμενος σε φίλους «ότι γνώριζε με ποιες δεσμεύσεις ήλθε ο Καραμανλής», υπονοώντας ότι είχε αποδεχθεί να μην αντιδράσει στον Αττίλα (Σημειώση Ε. Μπίλλη: Στην εισβολή των τούρκων το 1974)
3. Ο Αβέρωφ προτείνει διχοτόμηση το 1956. Μέρος Γ
Λεωνίδα Λεωνίδου*
Ο τότε υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελος Αβέρωφ, το Σεπτέμβριο του 1956 πρότεινε τη διχοτόμηση ως την καλύτερη λύση του Κυπριακού.
ΜΕΡΟΣ Γ: Δηλώνει στον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα Ικσέλ ότι η Ελλάδα θα εγκατέλειπε το αίτημα για αυτοδιάθεση και θα αποδεχόταν τη διχοτόμηση
Το φθινόπωρο του 1956 στην Κύπρο συνεχιζόταν με σθένος ο αγώνας της ΕΟΚΑ. Εκατοντάδες Κυπρίων νέων έπαιρναν καθημερινά τον όρκο της ΕΟΚΑ έτοιμοι να πεθάνουν για το σύνθημα Αυτοδιάθεση - Ένωση. Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος βρισκόταν εξόριστος στις Σεϋχέλλες ενώ ο Διγενής είχε εγκαταλείψει το κρησφύγετό του στην κυπριακή πρωτεύουσα και βρισκόταν στα βουνά του Τροόδους εκπαιδεύοντας τις ανταρτικές ομάδες.
Ενώ λοιπόν η Κύπρος διεξήγαγε ένα σκληρό και άνισο αγώνα ο τότε υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελος Αβέρωφ, πρότεινε στο Νορβηγό ομόλογό του στο Παρίσι τη διχοτόμηση της Κύπρου ως τη λύση του Κυπριακού. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας H. M. Lange ενημέρωνε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1956 το Βρετανό υπουργό εξωτερικών Selwyn Lloyd για τις θέσεις του κ. Αβέρωφ. Ο Lloyd έσπευσε αμέσως να ενημερώσει το Βρετανό πρωθυπουργό Anthony Eden για τη συνταρακτική αυτή εισήγηση του Αβέρωφ.
Δυο περίπου βδομάδες αργότερα ο Αβέρωφ ανάπτυξε στον Τούρκο πρέσβη Ικσέλ στην Αθήνα τις ιδέες του για το Κυπριακό και του αποκάλυψε ότι σε τελευταία ανάλυση η Ελλάδα θα έβαζε το αίτημα για αυτοδιάθεση στο ράφι και θα αποδεχόταν τη διχοτόμηση της Κύπρου. Σε δύο συναντήσεις που είχαν στις 6 και 7 Οκτωβρίου συζήτησαν το Κυπριακό και το σχετικό έγγραφο παρέχει τις εξής λεπτομέρειες:
2. Αφού περίμενε μία βδομάδα μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ο (Τούρκος) πρέσβης επισκέφθηκε τον κ. Αβέρωφ ο οποίος τον δέχτηκε εγκάρδια και τον ρώτησε αν ήταν διατεθειμένος να συζητήσουν τις Τουρκο-Ελληνικές σχέσεις. Ο πρέσβης είπε ότι δεν είχε εντολή να το κάνει αλλά ήταν διατεθειμένος να ακούσει. Ο κ. Αβέρωφ τότε είπε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έχει φτάσει σε αδιέξοδο σχετικά με την Κύπρο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν αναγκαίο να βάλουν το αίτημα της αυτοδιάθεσης στο ράφι για ένα χρονικό διάστημα. Αδημονούσαν όμως απελπιστικά να βρουν κάποια λύση. Ήταν υποχρεωμένοι να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να εγγράψουν το θέμα της Κύπρου στην ημερήσια διάταξη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και αν ακόμα το πετύχαιναν δεν ήταν καθόλου βέβαιοι για το αποτέλεσμα της συζήτησης. Αν η συζήτηση στρεφόταν εναντίον της Ελλάδας η παρούσα Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να βρίσκεται στην εξουσία. Η εναλλακτικές πιθανότητες ήταν είτε στρατιωτική δικτατορία ή εκλογές με την πιθανότητα μίας νίκης της αριστεράς. Σε όποια περίπτωση η διάδοχος της παρούσης Ελληνικής Κυβέρνησης θα αναθεωρούσε την εξωτερική της πολιτική και ίσως να αποχωρούσε από το ΝΑΤΟ. Αναφέρθηκε στις εκθαμβωτικές προσφορές για βοήθεια τις οποίες ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών είχε κάνει όταν βρισκόταν στην Αθήνα νωρίτερα αυτή τη χρονιά.
Στο μέρος αυτό της συζήτησης ο Αβέρωφ αποκαλύπτει στον πρέσβη της Τουρκίας, της χώρας που ήταν ο ένας από τους δύο βασικούς αντιπάλους της Ελλάδας στο Κυπριακό, τα πιο αδύνατα σημεία της ελληνικής στρατηγικής. 1) Του δηλώνει ότι η Ελλάδα ήταν διατεθειμένη να βάλει στο ράφι το βασικό αίτημα Ελλήνων της Κύπρου για πάνω από ένα αιώνα για αυτοδιάθεση και το οποίο αποτελούσε την πνοή και τον τελικό στόχο του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Εγκαταλείπει δηλαδή χωρίς κανένα προβληματισμό το αίτημα για Αυτοδιάθεση. 2) Αποκαλύπτει στον Τούρκο πρέσβη το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο βρισκόταν η κυβέρνησή του, γνωρίζοντας βέβαια ότι η αποκάλυψη αυτή θα οδηγούσε την Τουρκία σε πιο αδιάλλακτες θέσεις στο Κυπριακό. 3) Σχεδόν απολογείται προς τον Τούρκο πρέσβη γιατί η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να προσπαθήσει να εγγράψει το Κυπριακό ζήτημα στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και του αποκαλύπτει ότι και αν ακόμα πετύχαινε κάτι τέτοιο το αποτέλεσμα θα ήταν μηδέν.
Η συζήτηση μεταξύ Αβέρωφ και Τούρκου πρέσβη συνεχίστηκε ως εξής:
3. Ο κ. Αβέρωφ στη συνέχεια είπε ότι η ελάχιστη λύση που θα ήταν αποδεκτή στην Ελληνική κοινή γνώμη ήταν η αυτοκυβέρνηση για την Κύπρο με ένα φιλελεύθερο σύνταγμα και αναβολή του αιτήματος για αυτοδιάθεση. Ο ίδιος προσωπικά πίστευε ότι ακόμα και η εφαρμογή της αυτοδιάθεσης δεν θα οδηγούσε στην ένωση με την Ελλάδα, αλλά και αν ακόμη γινόταν κάτι τέτοιο η Ελληνική Κυβέρνηση φυσικά θα ήταν έτοιμη να προσφέρει κάθε είδους εγγυήσεις προς την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους. Έδωσε μερικά παραδείγματα.
4. Ο Τούρκος Πρέσβης απάντησε ότι οι απόψεις της Κυβέρνησής του τόσο στο ζήτημα της αυτοδιάθεσης όσο και της αυτοκυβέρνησης για την Κύπρο ήταν πολύ γνωστές και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να αλλάξουν στο ζήτημα της αυτοδιάθεσης και ότι σχετικά με την αυτοκυβέρνηση οι αναγκαίες προϋποθέσεις για οποιαδήποτε αλλαγή στην Τουρκική θέση ήταν ότι έπρεπε πρώτα να επιτευχθεί η τάξη και ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει οριστικά και αμετάθετα να αποκηρύξει τις επιδιώξεις της προσάρτησης. Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει επίσης να καταλάβει ότι το μέλλον της Κύπρου ήταν υπόθεση τόσο της Τουρκίας όσο της Ελλάδας και του Ηνωμένου Βασιλείου.
5. Ο κ. Αβέρωφ στη συνέχεια αναφέρθηκε σε ομιλία που έγινε τελευταία από μέλος της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο στην οποία η διχοτόμηση αναφέρθηκε ως μία δυνατή λύση. Η διχοτόμηση ασφαλώς θα ήταν η τελευταία θέση (υποχώρησης) από πλευράς της Ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά ίσως να παράσχει διέξοδο από το παρόν αδιέξοδο. Ζήτησε τη γνώμη της Τουρκικής Κυβέρνησης γι' αυτή την ιδέα. Ο Τούρκος Πρέσβης είπε ότι προσωπικά ο ίδιος ουδέποτε μελέτησε την ιδέα αυτή, αλλά ήταν πρόθυμος να υποβάλει την ερώτηση του κ. Αβέρωφ στην Κυβέρνησή του.
Ο κ. Αβέρωφ λοιπόν το φθινόπωρο του 1956 πρότεινε τη διχοτόμηση της Κύπρου ως λύση του Κυπριακού απ' ευθείας στον ίδιο τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα και ζητούσε από την Τουρκική Κυβέρνηση να απαντήσει εάν την αποδεχόταν!
Όπως θα ανέμενε κανείς, ο Τούρκος Πρέσβης, μετά τα όσα του αποκάλυψε ο κ. Αβέρωφ, έβγαλε το συμπέρασμα ότι αν η προσφυγή της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη αποτύχαινε τότε η Ελληνική Κυβέρνηση ίσως επίσημα να πρότεινε τη διχοτόμηση ως μέσο τερματισμού του αδιεξόδου!
Χωρίς να γνωρίζει τις συνταρακτικές αυτές λεπτομέρειες και τις ενέργειες του Αβέρωφ ο Διγενής σε επιστολή του στο μητροπολίτη Κιτίου Άνθιμο στις 3 Δεκεμβρίου 1956 έγραφε:
Η στάσις της Ελληνικής Κυβερνήσεως με απεγοήτευσε,
ιδία ο λόγος του Πρωθυπουργού ήτο κενός. Εάν σκοπός της Ελληνικής Κυβερνήσεως είναι η επίτευξις οπωσδήποτε συμφωνίας, αδιάφορον εάν αύτη είναι σύμφωνος με τους πόθους μας, τότε νομίζω ότι είναι προτιμότερον να πέση το συντομώτερον. Διότι οι αγώνες και αι τόσαι θυσίαι μας, αλλά και το δίκαιόν μας δεν δύναται να επιστεφθούν με ένα ψευδοσύνταγμα.
Όπως είναι φανερό η στάση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελου Αβέρωφ κάθε άλλο παρά διεκδικητική ήταν ως προς το δίκαιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κύπρου για αυτοδιάθεση.
*Λ.Λεωνίδου, συγγραφέας και ερευνητής στο Λονδίνοemail: erevna@nostos.com
4. Πρέσβης Α. Βλάχος
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το άρθρο, «Χρεωκοπία - οι ρίζες της βρίσκονται στο 1974» http://www.enkripto.com/2012/05/1974_30.html είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό.
Ο συντάκτης αναλύει και περιγράφει τα γεγονότα του 1974 επισημαίνοντας την τεράστια προδοσία εις βάρος του Ελληνισμού και την επιπτωση της στα σήμερα συμβαίνοντα. Ανεπιφύλακτα πρέπει κατά τη γνώμην μου να το διαβάσει κάθε Έλληνας.
Να μου επιτρέψει όμως ο συντάκτης του άρθρου να το συμπληρώσω με στοιχεία που τίθενται κατωτέρω στην κρίση σας και από τα οποία συνάγεται σαφώς (στην κρίση σας) ότι υπήρξε από ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ συμφωνία ελεύθερης αποβίβασης των τούρκων στην Κύπρο για να «επιλυθεί» το Κυπριακό με ένα είδος διχοτόμησης (που ήταν ο πάγιος στόχος των τούρκων ως πρώτο βήμα εκτουρκισμού της Κύπρου).
Αφού θυμηθούμε ότι κατά τον Μένανδρο, «Αδύνατον , ως έοικε, ταληθές λαθείν (είναι αδύνατον, ως φαίνεται, η αλήθεια να μείνει κρυμμένη)», και ότι το ίδιο έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα επιδιώχθηκε να συμπληρωθεί από τους ιδίους αντεθνικούς κύκλους το 2004 με το σχέδιο Αννάν πλήρους εκτουρκισμού της Κύπρου και που οι ίδιοι κύκλοι προσπάθησαν και προσπαθούν να νεκραναστήσουν και ότι οι ίδιοι κύκλοι υποδούλωσαν τώρα την ίδια την Ελλάδα, επισυνάπτω κατωτέρω στην κρίσην σας:
1. Από τα έγγραφα του Στέϊτι Ντιπάρτμεντ, συνομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Κίσσινγκερ την 26/7/1974 από την οποία συνάγεται ότι υπήρχε συμφωνία με τους τούρκους για ελεύθερη εισβολή τους στην Κύπρο, που αυτοί την παραβίασαν.
2. Απόσπασμα άρθρου του αείμνηστου μεγάλου Έλληνα Νεοκλή Σαρρή από όπου συνάγονται όσα αποδεικνύονται από την ανωτέρω συνομιλία Κίσσινγκερ Καραμανλή.
3. Την ανάλυση του έγκριτου ερευνητή Λεωνίδα Λεωνίδου, «Ο Αβέρωφ προτείνει διχοτόμηση το 1956» από όπου φαίνεται ότι η προδοσία της Κύπρου είχε σχεδιασθεί από πολύ παλιά. Δυστυχώς δεν επιτρέπεται στο HEC να επισυνάψω τα έγγραφα των αρχείων του Φόρεϊν Οφφις (που είναι στη διάθεση όποιου το επιθυμεί) από όπου συνάγονται όσα αναφέρει ο ερευνητής κ. Λεωνίδου. Θερμές ευχαριστίες στον κ. Λεωνίδου για τα πολύτιμα στοιχεία του.
4. Στοιχεία ότι από το 1957 ο ορισθείς από τον Καραμανλή πρόξενος στην Κύπρο Βλάχος έψαχνε να βρεί ποια περιοχή να έδιδαν στους τούρκους για τη διχοτόμηση. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ήταν η ίδια περιοχή για την οποία συνεφώνησε το 1974 ο Καραμανλής , αφού εισβάλουν ελεύθερα οι τούρκοι, να την καταλάβουν. Οι τούρκοι όμως «τον ξεγέλασαν» όπως αποδεικνύει η ανωτέρω συνομιλία του με τον Κίσσινγκερ.
Κατωτέρω τα ανωτέρω 1 νέως 4.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
1.Συνομιλία Καραμανλή Κίσσινγκερ την 26/7/1974.
Μυστικός δείπνος Κίσιγκερ με Καραμανλή και Ιάκωβο το '73
Κύπρος: Κύπρος: Αφιέρωμα - Μυστικός δείπνος Κίσιγκερ με Καραμανλή και Ιάκωβο το '73Posted on Monday, July 19 @ 13:28:03 EDT by greek_news
Στο σημερινό αφιέρωμα της GreekNews για τα 30 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Μιχάλης Ιγνατίου παραθέτει δύο αποκαλυπτικά ντοκουμέντα της περιόδου. Το πρώτο αφορά στη συνομιλία του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Χένρι Κίσιγκερ, δύο μέρες μετά την επιστροφή του πρώτου στην Ελλάδα. Το δεύτερο στη συνομιλία του Κίσιγκερ με τον τότε αρχηγό της CIA Ουίλιαμ Κόλμπι, που συμβαίνει τη στιγμή που οι Τούρκοι άρχισαν την εισβολή.
Πρόκειται για καινούργια ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν πλήρως το μπέστ σέλλερ των Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου «Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ» σε Εκδόσεις Λιβάνη.
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Για πρώτη φορά, επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον Χένρι Κίσιγκερ, ότι το 1973, ένα χρόνο πριν από την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναντήθηκε στο Παρίσι με τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών. Τόπος της συνάντησής τους, ήταν η κατοικία του εκδότη της εφημερίδας «New York Times», Σάϊρους Σουλτσμπέργκερ, στο Παρίσι. Ο κ. Σουλτσμπέργκερ, που έχει ιδιόκτητη έπαυλη και στην Υδρα, ήταν στενός φίλος, τόσο του Καραμανλή, όσο και του Κίσιγκερ.
Στο δείπνο παραβρέθηκε και ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ιάκωβος. Κατά τα λοιπά, ουδείς γνωρίζει τί συζητήθηκε και είναι σημαντικό να τονιστεί ότι κατά καιρούς ο Ιάκωβος αναφέρθηκε σ' αυτό το περίφημο δείπνο, αλλά δεν ομολόγησε ΠΟΤΕ ότι παραβρέθηκε και ο Κίσιγκερ.
Ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι ο Καραμανλής συναντήθηκε με τον Αμερικανό υπουργό στο Παρίσι, ήταν ο χουντικός πρέσβης Κων. Παναγιωτάκος, ο οποίος όμως επέμενε πως στο τραπέζι καθόταν και ο Μπουλέντ Ετσεβίτ. Η πληροφορία αυτή διαψεύστηκε τόσο από το περιβάλλον του Καραμανλή, όσο και από τους ανθρώπους του Κίσιγκερ.
Ο Αμερικανός υπουργός, αποκαλύπτει την μυστική συνάντησή του με τον Καραμανλή, στη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας τους, δύο ημέρες μετά την περιπετειώδη επιστροφή του στην Ελλάδα. Ο Καραμανλής είναι έντονα εκνευρισμένος, επειδή οι Τούρκοι παραβιάζουν συνέχεια την εκεχειρία και απειλεί δύο φορές ότι εάν δεν σταματήσουν θα κηρύξει τον πόλεμο.
Σε ένα σημείο της συνομιλίας τους, ο Καραμανλής, ενημερώνει τον Κίσιγκερ ότι ο ελληνικός λαός είναι έντονα απογοητευμένος και οι στρατιωτικοί, αν και ανατράπηκε η χούντα, παραμένουν πολύ επικίνδυνοι.
Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
Ολο το κείμενο της συνομιλίας του κ. Καραμανλή με τον Χένρι Κίσιγκερ έχει ως εξής:
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ (TELCON)
Μεταξύ του υπουργού Κίσιγκερ και του πρωθυπουργού Καραμανλή
Παρασκευή 26 Ιουλίου 1974
1:25 μ.μ. (ώρα ανατολικής ακτής), 8:25 μ.μ. ώρα Αθήνας
Κίσιγκερ: Κύριε πρωθυπουργέ.
Καραμανλής: Εμπρός...
Κίσιγκερ: Κύριε πρωθυπουργέ
Καραμανλής: Εμπρός, εμπρός...
Κίσιγκερ: Κύριε Καραμανλή, εδώ Χένρι Κίσιγκερ. Είμαι ο υπουργός Εξωτερικών Κίσιγκερ.
Καραμανλής: Α, τί κάνεις;
Κίσιγκερ: Τί κάνετε;
Καραμανλής: Είμαι καλά, αλλά έχω πολλές, πολλές δυσκολίες αυτή την στιγμή.
Κίσιγκερ: Το ξέρω. Τηλεφωνώνησα για να σας πω, πρώτα απ' όλα, ότι θυμάμαι με μεγάλο ενθουσιασμό το δείπνο που είχαμε την περασμένη χρονιά (1973). Στο σπίτι του Σάϊρους Σουλτζμπέργκερ (ιδιοκτήτης της εφημερίδας "New York Times"). [Το δείπνο δόθηκε προς τιμή του κ. Καραμανλή, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής κ. Ιακώβου, στο Παρίσι).
Καραμανλής: Ο πρώην φίλος μας. (σ.σ.: εννοεί ο φίλος από τα παλιά).
Κίσιγκερ: Και δεύτερον, θέλω να γνωρίζετε ότι υποστηρίζουμε με σθένος τις προσπάθειές σας. Θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να βοηθήσουμε την κυβέρνηση σας.
Καραμανλής: Σε ευχαριστώ γι' αυτό, αλλά πρέπει να προχωρήσεις και να κάνεις περισσότερα.
Κίσιγκερ: Συγγνώμη;Καραμανλής: Το ξέρεις ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν το ψήφισμα της... (σ.σ.: εννοεί ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν τις πρόνοιες του ψηφίσματος των Ην. Εθνών, που αφορά την εκεχειρία, η οποία συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου στις 22 Ιουλίου 1974). Είναι.. (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Είμαι σε επαφή με την τουρκική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή.
Καραμανλής: (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)... Γιά πέντε ημέρες παραβιάζουν το ψήφισμα και (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Λένε ότι είναι πολύ επικίνδυνοι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Καλά, θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου. Εργαζόμαστε αθόρυβα με τους Τούρκους αυτή τη στιγμή.
Καραμανλής: (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ) αλλά νομίζω ότι πρέπει να τους πείσεις για...
Κίσιγκερ: Κάνουμε ότι μπορούμε.
Καραμανλής: Αχ, κ. Κίσιγκερ. Νομίζω ότι οι ευχές (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ) δεν είναι αρκετές. Πρέπει να κάνεις κάτι για να εμποδίσεις (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Κίσιγκερ: Γράφω ένα... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά
Καραμανλής: Θα το κάνεις; Οι Τούρκοι θα παραβιάσουν... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Σημείωση Ε. Μπίλλη: Εννοεί κάποια συμφωνία αφού λέει θα. Δεν εννοεί την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας
Κίσιγκερ: Το καταλαβαίνω. Κύριε πρωθυπουργέ, σας στέλλω επιστολή στην οποία σας εξηγώ τί κάνουμε.
Καραμανλής: Ευχαριστώ. Η κοινή γνώμη εδώ. Ο στρατός είναι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Είναι ανήσυχοι, στενοχωρεμένοι και πολύ επικίνδυνοι.
Κίσιγκερ: Το καταλαβαίνω.
Καραμανλής: Οπως ξέρεις, είμαι ένας γέρος άνθρωπος. Και επιθυμώ μία ειρηνική λύση, αλλά... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Αυτή είναι προβοκάτσια... ;;;;;;Κίσιγκερ: Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά εδώ και τώρα.Καραμανλής: Εν πάση περιπτώσει, σε παρακαλώ προσπάθησε να τους ελέγξεις (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Να σταματήσει αυτή η παρανομία.
Κίσιγκερ: Θα το κάνω αμέσως.Καραμανλής: Διαφορετικά, εάν δεν το πράξεις εσύ, έχω υποχρέωση να το κάνω εγώ.
Κίσιγκερ: Οχι, θα... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Μπορείς να συγκρατηθείς για μία ημέρα; Είμαι αυτή τη στιγμή σε επαφή με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας. Αυτή την στιγμή... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ).
Καραμανλής: Νομίζω ότι ξέρεις τί είναι... (ΔΙΑΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ). Σημείωση Ε. Μπίλλη: εννοεί μάλλον η συμφωνία (γι αυτό είναι διαγραμμένο)
Κίσιγκερ: Ναι, τους τηλεφωνώ τώρα.
Καραμανλής: Συνεχίζουν να παραβιάζουν (την εκεχειρία) και να επεκτείνουν τον έλεγχο (εδαφών) στην Κύπρο. Τέλος πάντων, πίεσέ τους να σταματήσουν.
Κίσιγκερ: Θα τους πιέσουμε.Καραμανλής: Αλλά εάν δεν το κάνεις, έχω υποχρέωση να το κάνω από μόνος μου.
Κίσιγκερ: Οχι, όχι. Θα τους πιέσουμε. Θα κάνουμε ότι προτείνατε εσείς.
Καραμανλής: Ευχαριστώ.
Κίσιγκερ: Θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου.
Καραμανλής: Θα περιμένω να ακούσω τα νέα που θα μου φέρεις.
Κίσιγκερ: Καλά, χάρηκα που σας μίλησα κύριε πρωθυπουργέ.
Καραμανλής. Ναι. Καλά.
Κίσιγκερ: Θα είμαι σε επαφή μαζί σας.
Καραμανλής: Ευχαριστώ.
Κίσιγκερ: Γειά σας.
2.Από το άρθρο του Νεοκλή Σαρρή «Αναζητώντας διάλογο με την τουρκία»
ΠΑΡΟΝ, 7 Φεβρουαρίου 2010
http://www.paron.gr/v3/articles/digital/2010-02-07/pdf/26.pdf
.............
Ο Τριανταφυλλίδης ήταν προσωπικός φίλος του Καραμανλή, άλλωστε με το όνομα του ο τελευταίος ταξίδεψε για το Παρίσι (Σημ. το 1963 όταν έχασε τις εκλογές), ο οποίος μετά τη Μεταπολίτευση παρέμεινε στο περιθώριο εξομολογούμενος σε φίλους «ότι γνώριζε με ποιες δεσμεύσεις ήλθε ο Καραμανλής», υπονοώντας ότι είχε αποδεχθεί να μην αντιδράσει στον Αττίλα (Σημειώση Ε. Μπίλλη: Στην εισβολή των τούρκων το 1974)
3. Ο Αβέρωφ προτείνει διχοτόμηση το 1956. Μέρος Γ
Λεωνίδα Λεωνίδου*
Ο τότε υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελος Αβέρωφ, το Σεπτέμβριο του 1956 πρότεινε τη διχοτόμηση ως την καλύτερη λύση του Κυπριακού.
ΜΕΡΟΣ Γ: Δηλώνει στον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα Ικσέλ ότι η Ελλάδα θα εγκατέλειπε το αίτημα για αυτοδιάθεση και θα αποδεχόταν τη διχοτόμηση
Το φθινόπωρο του 1956 στην Κύπρο συνεχιζόταν με σθένος ο αγώνας της ΕΟΚΑ. Εκατοντάδες Κυπρίων νέων έπαιρναν καθημερινά τον όρκο της ΕΟΚΑ έτοιμοι να πεθάνουν για το σύνθημα Αυτοδιάθεση - Ένωση. Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος βρισκόταν εξόριστος στις Σεϋχέλλες ενώ ο Διγενής είχε εγκαταλείψει το κρησφύγετό του στην κυπριακή πρωτεύουσα και βρισκόταν στα βουνά του Τροόδους εκπαιδεύοντας τις ανταρτικές ομάδες.
Ενώ λοιπόν η Κύπρος διεξήγαγε ένα σκληρό και άνισο αγώνα ο τότε υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελος Αβέρωφ, πρότεινε στο Νορβηγό ομόλογό του στο Παρίσι τη διχοτόμηση της Κύπρου ως τη λύση του Κυπριακού. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας H. M. Lange ενημέρωνε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1956 το Βρετανό υπουργό εξωτερικών Selwyn Lloyd για τις θέσεις του κ. Αβέρωφ. Ο Lloyd έσπευσε αμέσως να ενημερώσει το Βρετανό πρωθυπουργό Anthony Eden για τη συνταρακτική αυτή εισήγηση του Αβέρωφ.
Δυο περίπου βδομάδες αργότερα ο Αβέρωφ ανάπτυξε στον Τούρκο πρέσβη Ικσέλ στην Αθήνα τις ιδέες του για το Κυπριακό και του αποκάλυψε ότι σε τελευταία ανάλυση η Ελλάδα θα έβαζε το αίτημα για αυτοδιάθεση στο ράφι και θα αποδεχόταν τη διχοτόμηση της Κύπρου. Σε δύο συναντήσεις που είχαν στις 6 και 7 Οκτωβρίου συζήτησαν το Κυπριακό και το σχετικό έγγραφο παρέχει τις εξής λεπτομέρειες:
2. Αφού περίμενε μία βδομάδα μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ο (Τούρκος) πρέσβης επισκέφθηκε τον κ. Αβέρωφ ο οποίος τον δέχτηκε εγκάρδια και τον ρώτησε αν ήταν διατεθειμένος να συζητήσουν τις Τουρκο-Ελληνικές σχέσεις. Ο πρέσβης είπε ότι δεν είχε εντολή να το κάνει αλλά ήταν διατεθειμένος να ακούσει. Ο κ. Αβέρωφ τότε είπε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έχει φτάσει σε αδιέξοδο σχετικά με την Κύπρο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν αναγκαίο να βάλουν το αίτημα της αυτοδιάθεσης στο ράφι για ένα χρονικό διάστημα. Αδημονούσαν όμως απελπιστικά να βρουν κάποια λύση. Ήταν υποχρεωμένοι να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να εγγράψουν το θέμα της Κύπρου στην ημερήσια διάταξη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και αν ακόμα το πετύχαιναν δεν ήταν καθόλου βέβαιοι για το αποτέλεσμα της συζήτησης. Αν η συζήτηση στρεφόταν εναντίον της Ελλάδας η παρούσα Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να βρίσκεται στην εξουσία. Η εναλλακτικές πιθανότητες ήταν είτε στρατιωτική δικτατορία ή εκλογές με την πιθανότητα μίας νίκης της αριστεράς. Σε όποια περίπτωση η διάδοχος της παρούσης Ελληνικής Κυβέρνησης θα αναθεωρούσε την εξωτερική της πολιτική και ίσως να αποχωρούσε από το ΝΑΤΟ. Αναφέρθηκε στις εκθαμβωτικές προσφορές για βοήθεια τις οποίες ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών είχε κάνει όταν βρισκόταν στην Αθήνα νωρίτερα αυτή τη χρονιά.
Στο μέρος αυτό της συζήτησης ο Αβέρωφ αποκαλύπτει στον πρέσβη της Τουρκίας, της χώρας που ήταν ο ένας από τους δύο βασικούς αντιπάλους της Ελλάδας στο Κυπριακό, τα πιο αδύνατα σημεία της ελληνικής στρατηγικής. 1) Του δηλώνει ότι η Ελλάδα ήταν διατεθειμένη να βάλει στο ράφι το βασικό αίτημα Ελλήνων της Κύπρου για πάνω από ένα αιώνα για αυτοδιάθεση και το οποίο αποτελούσε την πνοή και τον τελικό στόχο του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Εγκαταλείπει δηλαδή χωρίς κανένα προβληματισμό το αίτημα για Αυτοδιάθεση. 2) Αποκαλύπτει στον Τούρκο πρέσβη το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο βρισκόταν η κυβέρνησή του, γνωρίζοντας βέβαια ότι η αποκάλυψη αυτή θα οδηγούσε την Τουρκία σε πιο αδιάλλακτες θέσεις στο Κυπριακό. 3) Σχεδόν απολογείται προς τον Τούρκο πρέσβη γιατί η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να προσπαθήσει να εγγράψει το Κυπριακό ζήτημα στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και του αποκαλύπτει ότι και αν ακόμα πετύχαινε κάτι τέτοιο το αποτέλεσμα θα ήταν μηδέν.
Η συζήτηση μεταξύ Αβέρωφ και Τούρκου πρέσβη συνεχίστηκε ως εξής:
3. Ο κ. Αβέρωφ στη συνέχεια είπε ότι η ελάχιστη λύση που θα ήταν αποδεκτή στην Ελληνική κοινή γνώμη ήταν η αυτοκυβέρνηση για την Κύπρο με ένα φιλελεύθερο σύνταγμα και αναβολή του αιτήματος για αυτοδιάθεση. Ο ίδιος προσωπικά πίστευε ότι ακόμα και η εφαρμογή της αυτοδιάθεσης δεν θα οδηγούσε στην ένωση με την Ελλάδα, αλλά και αν ακόμη γινόταν κάτι τέτοιο η Ελληνική Κυβέρνηση φυσικά θα ήταν έτοιμη να προσφέρει κάθε είδους εγγυήσεις προς την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους. Έδωσε μερικά παραδείγματα.
4. Ο Τούρκος Πρέσβης απάντησε ότι οι απόψεις της Κυβέρνησής του τόσο στο ζήτημα της αυτοδιάθεσης όσο και της αυτοκυβέρνησης για την Κύπρο ήταν πολύ γνωστές και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να αλλάξουν στο ζήτημα της αυτοδιάθεσης και ότι σχετικά με την αυτοκυβέρνηση οι αναγκαίες προϋποθέσεις για οποιαδήποτε αλλαγή στην Τουρκική θέση ήταν ότι έπρεπε πρώτα να επιτευχθεί η τάξη και ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει οριστικά και αμετάθετα να αποκηρύξει τις επιδιώξεις της προσάρτησης. Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει επίσης να καταλάβει ότι το μέλλον της Κύπρου ήταν υπόθεση τόσο της Τουρκίας όσο της Ελλάδας και του Ηνωμένου Βασιλείου.
5. Ο κ. Αβέρωφ στη συνέχεια αναφέρθηκε σε ομιλία που έγινε τελευταία από μέλος της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο στην οποία η διχοτόμηση αναφέρθηκε ως μία δυνατή λύση. Η διχοτόμηση ασφαλώς θα ήταν η τελευταία θέση (υποχώρησης) από πλευράς της Ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά ίσως να παράσχει διέξοδο από το παρόν αδιέξοδο. Ζήτησε τη γνώμη της Τουρκικής Κυβέρνησης γι' αυτή την ιδέα. Ο Τούρκος Πρέσβης είπε ότι προσωπικά ο ίδιος ουδέποτε μελέτησε την ιδέα αυτή, αλλά ήταν πρόθυμος να υποβάλει την ερώτηση του κ. Αβέρωφ στην Κυβέρνησή του.
Ο κ. Αβέρωφ λοιπόν το φθινόπωρο του 1956 πρότεινε τη διχοτόμηση της Κύπρου ως λύση του Κυπριακού απ' ευθείας στον ίδιο τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα και ζητούσε από την Τουρκική Κυβέρνηση να απαντήσει εάν την αποδεχόταν!
Όπως θα ανέμενε κανείς, ο Τούρκος Πρέσβης, μετά τα όσα του αποκάλυψε ο κ. Αβέρωφ, έβγαλε το συμπέρασμα ότι αν η προσφυγή της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη αποτύχαινε τότε η Ελληνική Κυβέρνηση ίσως επίσημα να πρότεινε τη διχοτόμηση ως μέσο τερματισμού του αδιεξόδου!
Χωρίς να γνωρίζει τις συνταρακτικές αυτές λεπτομέρειες και τις ενέργειες του Αβέρωφ ο Διγενής σε επιστολή του στο μητροπολίτη Κιτίου Άνθιμο στις 3 Δεκεμβρίου 1956 έγραφε:
Η στάσις της Ελληνικής Κυβερνήσεως με απεγοήτευσε,
ιδία ο λόγος του Πρωθυπουργού ήτο κενός. Εάν σκοπός της Ελληνικής Κυβερνήσεως είναι η επίτευξις οπωσδήποτε συμφωνίας, αδιάφορον εάν αύτη είναι σύμφωνος με τους πόθους μας, τότε νομίζω ότι είναι προτιμότερον να πέση το συντομώτερον. Διότι οι αγώνες και αι τόσαι θυσίαι μας, αλλά και το δίκαιόν μας δεν δύναται να επιστεφθούν με ένα ψευδοσύνταγμα.
Όπως είναι φανερό η στάση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελου Αβέρωφ κάθε άλλο παρά διεκδικητική ήταν ως προς το δίκαιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κύπρου για αυτοδιάθεση.
*Λ.Λεωνίδου, συγγραφέας και ερευνητής στο Λονδίνοemail: erevna@nostos.com
4. Πρέσβης Α. Βλάχος
