Ο ΔΟΞΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΉΡΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ.
Ὃταν ἡ εὐχή γίνεται ὁλόκληρη, δηλαδή καί μέ τήν φράση "ἐλέησόν με τόν (τήν) ἁμαρτωλόν (ήν)", σημαίνει πώς ὁ εὐχόμενος ζῆ μιά διαρκῆ μετάνοια, πού εἶναι ἰσόβια. Ἡ μετάνοια ὃμως αὐτή δέν ἒχει μόνο ἠθικό νόημα, ἀλλά καί, κυρίως, ἀφύπνιση τῆς συνειδήσεως ἀπό τόν ὒπνο τῶν παθῶν καί ἐπιστροφή ἀπό τήν πλάνη τῆς ἡδονῆς, ἀπό τά ὂνειρα τῆς δυνάμεως, τοῦ πλούτου, τῆς δόξας κλπ., δηλαδή ἀπό φανταστικέςς καταστάσεις, στήν ἀνθρωπολογική πραγματικότητα. Αὐτό σημαίνει φυγή ἀπό τόν κόσμο.Ὂχι τ ο π ι κ ά γιατί ἀπό μόνη της δέν εἶναι ἀποτελεσματική, ἀφοῦ ὁ ἲδιος ὁ ἂνθρωπος εἶναι φορεύς τῶν ἀσθενειῶν, πού ἀποστρέφεται, ἀλλά τ ρ ο π ι κ ά, φυγή δηλαδή ἀπό τό πνεῦμα τοῦ κόσμου, πού δημιουργεῖ τό πλέγμα τῶν παθῶν, πού πραγματικά βρυκολακιἀζει τόν \σνθρωπο. Φυγή ἀπό τόν κόσμο,Ὃταν ἡ εὐχή γίνεται ὁλόκληρη, δηλαδή καί μέ τήν φράση "ἐλέησόν με τόν (τήν) ἁμαρτωλόν (ήν)", σημαίνει πώς ὁ εὐχόμενος ζῆ μιά διαρκῆ μετάνοια, πού εἶναι ἰσόβια. Ἡ μετάνοια ὃμως αὐτή δέν ἒχει μόνο ἠθικό νόημα, ἀλλά καί, κυρίως, ἀφύπνιση τῆς συνειδήσεως ἀπό τόν ὒπνο τῶν παθῶν καί ἐπιστροφή ἀπό τήν πλάνη τῆς ἡδονῆς, ἀπό τά ὂνειρα τῆς δυνάμεως, τοῦ πλούτου, τῆς δόξας κλπ., δηλαδή ἀπό φανταστικέςς καταστάσεις, στήν ἀνθρωπολογική πραγματικότητα. Αὐτό σημαίνει φυγή ἀπό τόν κόσμο. Ὂχι τ ο π ι κ ά γιατί ἀπό μόνη της δέν εἶναι ἀποτελεσματική, ἀφοῦ ὁ ἲδιος ὁ ἂνθρωπος εἶναι φορεύς τῶν ἀσθενειῶν, πού ἀποστρέφεται, ἀλλά τ ρ ο π ι κ ά, φυγή δηλαδή ἀπό τό πνεῦμα τοῦ κόσμου, πού δημιουργεῖ τό πλέγμα τῶν παθῶν, πού πραγματικά βρυκολακιἀζει τόν ανθρωπο. Φυγή ἀπό τόν κόσμο, πού ἀπολυτοποιεῖ τά κτιστά δημιουργήματα καί "λατρεύει τῆ κτίσει παρά τόν κτίσαντα". Αὐτή ἡ λατρεία ὁδηγεῖ τόν ἂνθρωπο στόν αὐτοεκμηδενισμό, γιατί τά "ὀψώνια", ὁ μισθός αὐτῆς τῆς εἰδωλολατρείας εἶναι ὁ θάνατος. Ἱερομ. Εὐσεβίου, Ὁ δοξολογικός χαρακτήρας τῆς καρδιακῆς προσευχῆς. πού ἀπολυτοποιεῖ τά κτιστά δημιουργήματα καί "λατρεύει τῆ κτίσει παρά τόν κτίσαντα". Αὐτή ἡ λατρεία ὁδηγεῖ τόν ἂνθρωπο στόν αὐτοεκμηδενισμό, γιατί τά "ὀψώνια", ὁ μισθός αὐτῆς τῆς εἰδωλολατρείας εἶναι ὁ θάνατος.
Ἱερομ. Εὐσεβίου, Ὁ
δοξολογικός χαρακτήρας τῆς καρδιακῆς προσευχῆς.
