Ἀπό τοῦ ἔτους 1902! ΜΑΣΩΝΙΚΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ!

Ἀπό τοῦ ἔτους 1902!

ΜΑΣΩΝΙΚΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ!

Πολλές φορές ἔχει γραφεῖ καί λεχθεῖ ὅτι ἡ Μασωνία κυβερνάει τόν κόσμο, ἀλλά, ἐπειδή τά διακηρυσσόμενα δέν συνοδεύονται μέ ἐπαρκῆ ἀποδεικτικά στοιχεῖα, θεωροῦνται ἀπό τούς πολλούς ὡς συνωμοσιολογία καί κινδυνολογία, γιά αὐτό καί δέν λαμβάνονται σοβαρά ὑπ’ ὄψει.

Στό ἄρθρο μας αὐτό, ὅμως, θά προσκομίσουμε ὄχι μόνο ἀποδεικτικά ἀλλά καί ἀποκαλυπτικά στοιχεῖα, τά ὁποῖα μέ σαφήνεια ἀναντίρρητη μᾶς ἐξηγοῦν τό πῶς καί τό γιατί ἔφθασε ἡ Πατρίδα μας σέ αὐτό τό ἐλεεινό κατάντημα, πῶς ἀποχριστιανίσθηκε καί ἔχασε ὅλες τίς Ἀξίες πού τήν ἔκαναν νά ξεχωρίζη γιά τό ἦθος καί τήν Πνευματικότητά της ὑπέρ πάντα τά Ἔθνη.

Μελετῶντας αὐτόν τόν καιρό ἰδιαιτέρως προσεκτικά τό ἀρχειακό μου ὑλικό μέ ἄγνωστα στούς πολλούς κείμενα τῆς Μασωνίας, παρακινηθείς καί ἀπό τήν προκλητικά ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Φίλη, διεπίστωσα ὅτι ὅλες οἱ πολιτειακές ἀντιχριστιανικές μεταρρυθμίσεις, πού ἔγιναν στήν Πατρίδα μας ἀπό τό 1890 μέχρι σήμερα, ὑλοποιήθηκαν καί ἔγιναν νόμοι τοῦ Κράτους, συμφώνως πρός τίς ἐπιταγές τῶν Ὑπάτων Μασώνων τῆς Ἀμερικῆς καί τῶν Ἑλλήνων μαθητῶν καί ὑποτακτικῶν τους! Εἶναι δέ ἐκπληκτική ἡ ἀκρίβεια τῆς ὑπακοῆς τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν στήν ἐφαρμογή τῶν Μασωνικῶν προσταγμάτων, δεδομένου ὅτι ὄχι μόνο τήρησαν πιστά τίς Μασωνικές ἐντολές, κάνοντάς τις νόμους τοῦ Κράτους, ἀλλά υἱοθέτησαν πρός ὑποστήριξή τους ἀκέραιο καί τό Μασωνικό σκεπτικό!

Ἡ Μασωνία ἐπιδιώκει νά ὑποκαταστήση τήν Ἐκκλησία σέ ὅλη τήν Ὑφήλιο

Ἡ μελέτη τῶν κειμένων φανερώνει εὐθύς, ὅτι ἡ Μασωνία ἐξ ἀρχῆς ἐπεδίωξε καί ἐπιδιώκει νά ὑποκαταστήση τήν Ἐκκλησία σέ ὅλη τήν Ὑφήλιο. Οἰκειοποιήθηκαν πλήρως τόν σκοπό καί τήν ἐπί γῆς ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας καί ὑπαγόρευσαν στά μέλη τους ὅτι ἡ Μασωνία εἶναι τό πᾶν καί ἡ Ἐκκλησία ἕνας ἁπλός φορέας τοῦ Κράτους, ὁ ὁποῖος, μάλιστα, πρέπει συνεχῶς νά συρρικνώνεται ἕως ὅτου ἀφανισθεῖ ἐντελῶς.

Διδάσκονται οἱ πολιτικοί μας ἀπό τήν Μασωνική τους πηγή

ὅπως διαβάζουμε στό ἔντυπό τους «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ» (τεῦχος 8ον, Αὔγουστος 1931), ὅτι: «Ἀπέραντος εἶναι ἡ εὐρύτης καί ἡ γενικότης τοῦ προορισμοῦ καί τῆς ἀποστολῆς τῆς ἐλευθέρας Τεκτονικῆς. Περιλαμβάνει τήν ἀνθρωπίνη ζωή ἐν γένει, ἀτομικήν καί κοινωνικήν, καθ’ ὅλας τάς ἐκδηλώσεις καί ἐκφάνσεις αὐτῆς. Σκοπεῖ τήν τελειοποίησιν τοῦ ἀνθρώπου ἐν γένει ὡς ζωϊκοῦ καί πνευματικοῦ ὄντος. Ἑπομένως ἐπιζητεῖ τήν πνευματικήν ἀνύψωσιν, ἠθικήν διάπλασιν καί σωματικήν εὐρωστίαν τῶν ὀπαδῶν αὑτῆς καί μετά τοῦτο πάντων τῶν ἀνθρώπων τῆς περιβαλλούσης κοινωνίας καί πάντων τῶν λαῶν τῆς γῆς, ἐγγύτερον ἤ ἀπώτατα εὑρισκομένων....».

Ὅσοι, λοιπόν, μετά τό κείμενο αὐτό πιστεύουν ὅτι ἡ Μασωνία

εἶναι ἁπλῶς μία φιλανθρωπική ὀργάνωση, εἶναι πολύ μακριά νυχτωμένοι! Αὐτό πού ἔπρεπε νά συνειδητοποιοῦν καί νά κηρύσσουν συνεχῶς οἱ Κληρικοί μας, τό κηρύσσουν οἱ Μασῶνοι, πού ὑποκαθιστοῦν τούς Ποιμένες, ἀφοῦ οἱ Ποιμένες ξέχασαν ὅτι ἡ Ἐκκλησία «ἔχει ἐπαγγελίαν ζωῆς καί τῆς Νῦν καί (ὄχι μόνο) τῆς Μελλούσης» καί ὅτι ἡ κατά Θεόν βίωση τῆς ἐπί γῆς ζωῆς εἶναι πρόκριμα γιά τήν Μέλλουσα!

Οἱ Μασῶνοι διεκδίκησαν ἀπό τό 1902 τήν πλειοψηφία στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο.

Οἱ Μασῶνοι κατάλαβαν πολύ ἐνωρίς –ἀπό τό 1902(!)– αὐτό πού ἐμεῖς φωνάζουμε μέ κάθε τρόπο ἀπό τό 2007 καί οἱ Κληρικοί καί οἱ Χριστιανοί μας ἀκόμη δέν ἐννοοῦν νά τό καταλάβουν. Ὅτι, δηλαδή, ἡ ζωή καί τό ἦθος πού ἐπιβάλλουν οἱ πολιτικοί εἶναι αὐτά πού θά κυριαρχήσουν στή ζωή καί στήν ψυχή τῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ, καθ’ ὅσον ἡ καθημερινή κοινωνική καί ἐπαγγελματική ζωή καί τά “ἰδανικά” πού διαμορφώνονται ἀπό τήν πολιτική, εἶναι αὐτά πού θά ὑπερισχύσουν στήν τελική διαμόρφωση τῆς προσωπικότητος τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων, ἀφοῦ εἶναι λίγοι οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν τόσο στέρεες πνευματικές βάσεις ὥστε νά μήν ἐπηρεάζονται ἀπό τίς συνθῆκες τοῦ περιβάλλοντός τους.

Ἐμεῖς οἱ ὑποτιθέμενοι χριστιανοί ἀποκοιμηθήκαμε, ἐνῶ οἱ

Μασῶνοι ἀγρυπνοῦσαν. Ἀφοῦ οἱ ἄνθρωποί τους δολοφόνησαν τόν Καποδίστρια, πού προέταξε τήν Χριστιανική Πίστη καί διαπότισε μέ Αὐτήν τήν Πολιτική του, φρόντισαν ἐγκαίρως ὥστε νά μήν παρουσιασθῆ ξανά στό πολιτικό προσκήνιο ἄνθρωπος ἀληθινά καί βαθειά θρησκευόμενος.

Ἔστειλαν, λοιπόν, τήν ὑπ. ἀριθ. 1473 Ἐγκύκλιο, στίς 11 Δεκεμβρίου 1902 στά μέλη τους, ξεσηκώνοντάς τους νά διεκδικήσουν δυναμικά τήν πλειοψηφία στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο. Μέ τήν ὑπογραφή τοῦ Ν. Δαμασκηνοῦ, πού ἦταν Μασῶνος 33ου βαθμοῦ, Μέγας Διδάσκαλος Ὕπατος Μ. Ταξιάρχης καί συγχρόνως Πρύτανης τοῦ Ἑλληνικοῦ Πανεπιστημίου(!), ἡ ἀνωτέρω Ἐγκύκλιος διέτασσε:

«Φίλτατοι Ἀδελφοί,

Ἐπικειμένων τῶν Βουλευτικῶν ἐκλογῶν...ὀφείλομεν πάντες

ἀνεξαρτήτως παντός πολιτικοῦ φρονήματος καί παντός κομματισμοῦ, (περί οὗ ὁ τεκτονισμός δέν μεριμνᾶ ἀφίνων ἐλευθέρους τούς ἀδελφούς τέκτονας ν’ ἀνήκωσιν εἰς ὅποιον κόμμα θέλουσι) νά ψηφίσωμεν ὑπέρ ἐκείνων τῶν ὑποψηφίων ἀδελφῶν τεκτόνων οἵτινες ἔ μ ε ι ν α ν π ι σ τ ο ί εἰς τό ἡμέτερον Σῶμα καί νά τούς ὑποστηρίξωμεν πάσαις δυνάμεσι καί διά τῶν βεβήλων οὕς δυνάμεθα νά ἐπιρρεάσωμεν. Τοῦτο δέ ὀφείλομεν νά πράξωμεν καί ἐκ καθήκοντος καί διότι φρονοῦμεν, ὅτι ἦλθεν ὁ καιρός νά δοκιμάσωμεν τήν ἰσχύν ἡμῶν.

Πεποιθότες ὅτι θέλετε ἐννοήσει τήν σοβαρότητα καί τήν ὠφέλειαν τῆς ἡμετέρας παραγγελίας διατελοῦμεν μετά τοῦ ἀδελφικοῦ ἀσπασμοῦ»

Οἱ Μασῶνοι ἐννόησαν τήν σοβαρότητα καί τήν ὠφέλεια τοῦ νά δοθῆ ἐντολή νά ψηφίζουν οἱ μασῶνοι ψηφοφόροι μασώνους ὑποψηφίους καί, μάλιστα, ὄχι ὁποιουσδήποτε μασώνους ἀλλά ἐκείνους «οἵτινες ἔμειναν πιστοί εἰς τό μασωνικόν Σῶμα» καί, ἐν συνεχείᾳ νά προσπαθήσουν νά ἐπηρεάζουν καί τούς «βεβήλους», ὅπως ἀποκαλοῦν ὅλους ἐμᾶς πού δέν εἴμαστε μασῶνοι!

Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ Χριστιανοί, δέν ἔχουμε καταλάβει ἀκόμη τήν

σοβαρότητα καί τήν ὠφέλεια πού θά προέκυπτε ἄν ὅλοι οἱ Κληρικοί συνιστοῦσαν στούς τακτικά ἐκκλησιαζομένους νά ψηφίζουν μόνο ἐκείνους πού τεκμηριωμένα εἶναι ἀπολύτως συνεπεῖς μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί τήν πνευματική ζωή. Οἱ μασῶνοι κατάλαβαν ἀπό τό 1902 καί εἶπαν ὅτι «ἦλθεν ὁ καιρός νά δοκιμάσωμεν τήν ἰσχύν ἡμῶν»,

ἐμεῖς οἱ ἐκκλησιαζόμενοι Χριστιανοί, οὔτε σήμερα, τό 2016, μετά ἀπό τέτοιον ἀποχριστιανισμό τῆς Πατρίδος μας καί τέτοιον ἠθικό ξεπεσμό, δέν ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι  πρέπει νά μετρηθοῦμε καί νά διεκδικήσουμε τήν διακυβέρνηση τῆς Πατρίδος μας ἀπό τούς Ἑλληνοφώνους ξένους καί μασώνους εἰσβολεῖς!

Εἶναι ἀξιοπρόσεκτη ἡ ὑποκριτική παρένθεση τοῦ κειμένου, ἀναφορικά μέ τήν ἀπουσία ἐνδιαφέροντος ἐκ μέρους τῶν μασώνων ὡς πρός τά «πολιτικά φρονήματα καί παντός κομματισμοῦ (περί οὗ ὁ τεκτονισμός δέν μεριμνᾶ ἀφίνων ἐλευθέρους τούς ἀδελφούς τέκτονας ν’ ἀνήκωσιν εἰς ὅποιον κόμμα θέλουσι)». Βεβαίως ἀδιαφοροῦν γιά τά πολιτικά φρονήματα τοῦ λαοῦ, γιατί δέν ἐπιδιώκουν τήν διαπαιδαγώγηση τῶν ἀνθρώπων σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιον,

οὔτε ἐνδιαφέρονται γιά τήν καλλιέργεια τοῦ Ἀληθινοῦ Χριστοειδοῦς Ἤθους τους, ἀλλά ἐνδιαφέρονται μόνο καί μόνο νά ἐλέγχουν ὅλο τό φάσμα τοῦ πολιτικοῦ χώρου, οὕτως ὥστε σέ ὅλες τίς ἱστορικές συγκυρίες καί σέ ὅλες τίς ἀλλαγές τῶν πολιτικῶν φρονημάτων τῶν ἀνθρώπων, δηλαδή σέ ὅλες τίς κατά καιρούς ἀναδεικνυόμενες κυβερνήσεις, νά καταλαμβάνουν τήν ἐξουσία οἱ μασῶνοι!

Τά βήματα τῆς Νέας Μασωνικῆς Ἐποχῆς

προϋποθέτουν καί πολιτικές σκοπιμότητες

Γι’ αὐτόν τους τόν σκοπό οἱ μασῶνοι ἐργάζονται συστηματικά

ἀπό τό 1893 καί προχωροῦν μεθοδικά, γνωρίζοντες ὅτι

«ταῦτα πάντα δέν δύνανται νά ἐπιτευχθῶσι ἐν βραχείᾳ προσπαθείᾳ», ἀλλά –ὅπως γράφουν στό μηνιαῖο τεκτονικό περιοδικό σύγγραμμά τους «ΑΘΗΝΑ» (ἐν Ἀθήναις, Μάρτιος 1893, σελ. 43) – γιά νά «φθάσωμεν εἰς τόν σκοπόν τοῦτον, ὦ Ἀδελφοί, εἶναι μακρός ὁ δρόμος»! Μέ μεθοδικότητα, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἰωσήφ Γαριβάλδη, πού ὑπῆρξε –κατά τά γραφόμενα τοῦ Τέκτονος G. Leti– ἀπό γεννησιμιοῦ του μασῶνος (σημ.: γεννήθηκε τό 1807), οἱ Τέκτονες ἑτοιμάζουν

τήν ὁλοκληρωτική ἀνατροπή καί ἀντικατάσταση τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τήν «Νέα Ἐποχή»! Αὐτό τεκμηριώνεται ἐκτός τῶν ἄλλων καί ἀπό τόν τίτλον «The New Age» τοῦ ἐπισήμου ὀργάνου τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τῆς Νοτίου Δικαιοδοσίας τῶν Ἡνωμ. Πολιτειῶν, τό ὁποῖο μασωνικό

Ἔντυπο μνημονεύεται ἤδη ἀπό τό Μάρτιο τοῦ 1933 στό ἐπίσης ἐπίσημο ὄργανο τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου-καί  τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς τῆς Ἑλλάδος «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ-ΓΝΩΜΩΝ». Νά ὑπογραμμίσουμε ὅτι περί τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀκούσαμε νά γίνεται δημόσιος λόγος μόνο κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες, οἱ μασῶνοι ὅμως ἑτοιμάζουν καί μιλοῦν μεταξύ τους γιά τήν

«Νέα Ἐποχή» ἀπό τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος! Τά βήματα τῆς

Νέας Μασωνικῆς Ἐποχῆς προϋποθέτουν καί πολιτικές σκοπιμότητες, ἀντίθετες πολλές φορές ἀπό τίς πεποιθήσεις τῶν μασώνων πολιτικῶν πού ἀσκοῦν τήν συγκεκριμένη

πολιτική. Αὐτό δέν τό ἰσχυριζόμεθα ἐμεῖς γιά νά συκοφαντήσουμε τούς Μασώνους, ἀλλά τό ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι!

Ἔτσι, ὅπως ἀναφέρει ὁ G. Leti στό ἄρθρο του «Ἰωσήφ Γαριβάλδης, Ἐλεύθερος Τέκτων», ὁ Γαριβάλδης,

«ἀποσπάσας ἀπό τούς Βουρβώνους τήν Νότιον Ἰταλίαν καί τή Σικελίαν ἐδώρησε ταύτας, δημοκράτης αὐτός, εἰς τόν βασιλέα τῆς Ἰταλίας, διά λόγους πολιτικῆς σκοπιμότητος» (Πυθαγόρας-Γνώμων, Τεῦχος 3, Μάρτιος 1933, σελίς 73)!

Ἀκολουθῶντας μέχρι σήμερα καί οἱ μασῶνοι πολιτικοί μας

τήν ἴδια τακτική, ἔκαμαν καί κάνουν πάμπολλες παλινῳδίες λόγῳ, ἀκριβῶς, τῶν ἀναγκαίων κατ’ αὐτούς πολιτικῶν σκοπιμοτήτων, μέ τελευταῖο παράδειγμα τόν σημερινό Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, ὁ ὁ ποῖος ἀπό υἱός μονίμου ἐργολήπτου Δημοσίων Ἔργων κατά τήν περίοδο τῆς Ἑπταετίας (!), μετεστράφη σέ ἀκροαριστερό ἰδεολόγο

πολιτικό καί, ἐν συνεχείᾳ, καί σέ χρόνο ρεκόρ ἐξελέγη ἀρχηγός Ἀριστεροῦ Κόμματος. Τελικά, ἀφοῦ ἔγινε Πρωθυπουργός, παρουσιάζεται σήμερα, ἀπό τήν μιά μεριά ὡς ἐφαρμογέας ἐντελῶς ἀντίθετης, δηλαδή Κεντροδεξιᾶς φιλελεύθερης Οἰκονομίας(!), κατά τίς ἐπιταγές τῆς Ἀμερικῆς, τῆς μητέρας τῆς μασωνίας καί, ἀπό τήν ἄλλη μεριά,

συμπεριφέρεται ἐπιβάλλοντας τήν πολιτική του μέ φασιστικότητα ἀκροδεξιοῦ, καί μάλιστα σέ τέτοιον βαθμό, ὥστε, κατά τήν ὁμολογία τῶν πρώην συντρόφων του, νά ἔχει γίνει ἀγνώριστος! Ἴδιος ὁ κ. Τσίπρας μέ τόν Γαριβάλδη! Καί ὁ Γαριβάλδης ἄν καί «δημοκράτης καί Σοσιαλιστής... κατεσίγασε πολλά σχετικά αἰσθήματά του καί ηὐνόησε τήν βασιλικήν πολιτικήν τοῦ Οἴκου τῆς Σαβοΐας»(!), ὅπως καί πάλι μᾶς πληροφορεῖ ὁ Leti. Τί σοῦ εἶναι ἡ Μασωνία!

Ἡ «Νέα Ἐποχή» σφυρηλατήθηκε ἰδιαιτέρως ἀπό τόν Γαριβάλδη, ἀκολουθήθηκαν δέ οἱ “Ὁδηγίες” του μέ θρησκευτική εὐλάβεια ἀπό τούς μασώνους πολιτικούς τοῦ μέλλοντος. Ὁ Leti γράφει στό ἄρθρο του ὅτι ὁ Γαριβάλδης

«ἐπροφήτευε τόν σοσιαλισμόν, τόν ὁποῖον ὠνόμαζεν “ἥλιον τοῦ μέλλοντος”». Βεβαίως, δέν πρόκειται γιά προφητεία ἀλλά γιά ὑπαγόρευση “Ὁδηγίας”, τήν ὁποία –πάντοτε κατά τόν Γαριβάλδη– «οἱ μεταγενέστεροι ἡμῶν, ἐάν κατά καλήν των τύχην καί πρός δόξαν ἡμῶν θά ἐπιτύχωσι τῶν σκοπῶν

οὕς ἡμεῖς διαγράφομεν σήμερον,δέν θά αἰσθανθῶσιν διά τοῦτο ἐλαττουμένην τήν σπουδαιότητα τῆς ἀποστολῆς των. Θ’ ἀντικρύσωσιν εὐρυτέρους ὁρίζοντας, θά ἔχωσι τήν συνείδησιν ἄλλων ἀναγκῶν καί λαμβάνοντες ὑπ’ ὄψει τούς καιρούς καί τάς διαφόρους περιστάσεις, θά καθιερώσωσι προγράμματα νέα, στρεφόμενοι, ὅπως ἡμεῖς στρέφομεν πρός τό φῶς καί τάς ἐπαγγελίας ἐνδοξοτέρου μέλλοντος. Διότι –ἄν δέν ἀπατῶμαι– θά συμβῆ τοῦτο ὥστε αἱ μελέται καί τό ἔργον τῶν φιλανθρώπων (δηλ. τῶν μασώνων) μέ τήν πάροδο οὐχί

τῶν αἰώνων ἀλλά τῶν ἐτῶννά ἐναγκαλισθῶσι τάς ἀνάγκας καί τάς ἐπιθυμίας ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τότε τό ἰδεῶδες τοῦ Τεκτονισμοῦ θά πραγματοποιηθῆ» (Τεκτονικό Περιοδικό «ΑΘΗΝΑ», Μάρτιος 1893, σελ. 43)!

Πράγματι, ὄχι μετά ἀπό αἰῶνες ἀλλά πολύ σύντομα, μετά ἀπό

δεκαετίες ἔλαβε ἐντολή ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἀπό τό Ὕπατο Συμβούλιο τῆς Ἀμερικῆς νά ἐφαρμόση μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια στήν Πατρίδα μας τόν Γαριβάλδειο Σοσιαλισμό, ὅπερ καί ἔπραξε μέχρι κεραίας σάν φρόνιμος μαθητής, βάζοντας, μάλιστα, σάν ἔμβλημα τοῦ Κόμματός του, τοῦ ΠΑΣΟΚ, τόν Ἥλιο τοῦ Γαριβάλδη!

Προϋπόθεση τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἡ Παγκοσμιοποίηση

Προϋπόθεση τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἡ Παγκοσμιοποίησις.

Ὁ Γαριβάλδης, τό 1867, μέ τήν ἰδιότητα τοῦ Μεγάλου Διδασκάλου ὁλοκλήρου τοῦ Ἰταλικοῦ Τεκτονισμοῦ ἔγραφε στούς Σικελούς Τέκτονες:

«Ἀνήκει εἰς τόν τεκτονισμόν νά ὠθήσει πρός τά ἐμπρός τήν Ἀνθρωπότητα, διά τῆς διδασκαλίας καί τοῦ παραδείγματος,

τῇ ἀντιλήψει καί ὁδηγίᾳ τοῦ Μ...Α...Τ...Σ...» (=Ὁ θεός τῶν Μασώνων, ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος). Καί προσέθετεν ὅτι οἱ Τέκτονες ὀφείλουσι ν’ ἀποβλέπωσι πρός

“τήν παγκόσμιον ἀδελφοποίησην τῶν ἐθνῶν”» (βλ. ἄρθρο Leti, ὅ.ἀ. σελ. 76)!

Γιά τήν ἐπίτευξη τῆς Παγκοσμιοποιήσεως ἔπρεπε νά ληφθοῦν

σειρά ἀντιχριστιανικῶν μέτρων, τά ὁποῖα ἔλαβαν διαδοχικά ὅλα τά πολιτικά μορφώματα καί κόμματα ἀπό τῆς δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια μέχρι σήμερα. Διαβάζοντας τό περιοδικό τῶν Τεκτόνων «ΑΘΗΝΑ», τοῦ Μαρτίου 1893, νομίζει κανείς πώς ἀκούει τούς σημερινούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πάψει πρό πολλοῦ νά σκέπτονται ἀλλά μόνο παπαγαλίζουν τό  “εὐαγγέλιον” τοῦ Γαριβάλδη ἀλλά καί τῶν ἄλλων κατά πνεῦμα συγγενῶν του. Γι’ αὐτό καί ἡ Φωλιά πού ἐκτρέφει τά σημερινά κολοβά φίδια τῆς πολιτικῆς δέν ἐνδιαφέρεται

πλέον γιά τήν πνευματική καί ἐπιστημονική κατάρτιση τῶν ἑκάστοτε Ὑπουργῶν, ὅπως τοῦ σημερινοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, ὁ ὁποῖος στερεῖται Πανεπιστημιακῆς μορφώσεως!

Οἱ Μασωνικές Μεταρρυθμίσεις: Πολιτικός Γάμος καί Διαζύγιο!

Δέν θέλω νά κουράσω ἄμετρα τούς φίλους ἀναγνῶστες καί γι’ αὐτό θά ἀπαριθμήσω ἁπλῶς τά ὅσα διέταξαν οἱ Τέκτονες καί πραγματοποίησαν καί πραγματοποιοῦν μέχρι σήμερα οἱ πολιτικοί μας, μέ τό ἀποκλειστικά μασωνικό προσωνύμιο «μεταρρυθμίσεις», τό ὁποῖο εἶναι ὁ ἀναιρέτης τῶν ρυθμίσεων τοῦ Θεοῦ μας. Ὡστόσο, αὐτοί, γιά νά ἐξαπατοῦν τόν λαό, ἐξωραΐζουν τό νόημα τῆς λέξεως αὐτῆς σάν νά πρόκειται γιά πορεία σέ μιά ἀληθινή πρόοδο! Ἄς θυμηθοῦμε γιά παράδειγμα τήν διαβόητη «Ἐκπαιδευτική Μεταρρύθμισις» τοῦ ἀθεϊστῆ Παπανούτσου, ἡ ὁποία ἦταν ἡ ἀπαρχή γιά τήν ἀπορρύθμιση καί τό κατρακύλισμα τῆς Παιδείας μας.

Διαβάζουμε στό περιοδικόν «ΑΘΗΝΑ»:

1. «Ὁ γάμος ἐν ταῖς σχέσεσι αὐτοῦ μετά τοῦ λαϊκοῦ καθεστῶτος, οὐδέν ἔδει νά περιβάλληται θρησκευτικόν κῦρος καί ὡς πόρισμα τῆς μεταρρυθμίσεως ταύτης, ὡς προπύργιον κατά τῆς φρικώδους ἀπάτης, ὡς ἐγγύησιν τῆς ἠθικῆς ὑπεστήριζα ὅτι ἔπρεπε νά καθιερωθῆ νομοθετικῶς ἡ ὑπεροχή τοῦ πολιτικοῦ ἀπέναντί του θρησκευτικοῦ γάμου καί τό Διαζύγιον»! Δηλαδή ἡ εἰσαγωγή τοῦ Πολιτικοῦ Γάμου ἔγινε σαφῶς μἐ τήν ὑπαγόρευση τῆς Μασωνίας, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖ, μάλιστα, τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας «φρικώδη ἀπάτην»!

2. «Ἡ ἄλλη μεταρρύθμισις, τό Διαζύγιον, ἐπολεμήθη τά μάλιστα πεισμόνως ὑπό τῶν κληρικοφρόνων. Μόνω ἐν τούτῳ ἡμεῖς θά δυνηθῶμεν νά εὕρωμεν τό μέγιστον τῶν πρός ὑποστήριξιν αὐτῆς ἐπιχείρημα»! Παρακινοῦνται, λοιπόν, οἱ πολιτικοί ἀπό τούς Μασώνους νά κατηγοροῦν τούς Κληρικούς ὅταν ἐπιχειρηματολογοῦν κατά τοῦ Διαζυγίου, ἐνῷ οἱ Μασῶνοι ὑποκριτικά συνεχῶς ἐπαναλαμβάνουν ὅτι ἐργάζονται ὑπέρ τοῦ ἀγαθοῦ καί τῆς ἀρετῆς, σάν νά εἶναι τό Διαζύγιο ἡ ὁδός γιά τήν ἀπόκτηση τῆς ὑπερτάτης ἀρετῆς, τήν ὁποία ἀρετή πολεμοῦν οἱ Κληρικοί!

Μέ ἐντολή τῆς Μασωνίας ἀπομακρύνθηκε ἡ Ἐκκλησία ἀπό τήν ἐποπτεία τῆς Παιδείας. Γιά νά φιμωθοῦν οἱ Κληρικοί καί νά ἐκδιωχθοῦν ἀπό τά Σχολεῖα, ἐντέλλονται οἱ Πολιτικοί ὅτι πρέπει νά νομοθετοῦν, τάχα «ἐκ σεβασμοῦ πρός τήν ἐλευθερίαν τῆς συνειδήσεως», ὅτι «δέν πρέπει εἰς τάς Δημοσίας Σχολάς νά διδάσκηται οὐδεμία κατήχησις»!

Αὐτή τήν μασωνική “ὁδηγία” ἀκολούθησαν καί οἱ Ὑπουργοί τῆς Ν. Δημοκρατίας, τοῦ ΠΑΣΟΚ καί ὁ σημερινός ἀνεκδιήγητος Ὑπουργός Παιδείας καί γι’ αὐτό ἀρνεῖται, μέ πρωτοφανές ἀλλά εὐεξήγητο, λόγῳ τῆς μασωνικῆς “ὁδηγίας”, πάθος, ὁποιαδήποτε Ὀρθόδοξη Κατήχηση τῶν Νέων μας μέσῳ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν! Ὅμως –γιά νά εἴμαστε ἀκριβοδίκαιοι– τοῦ σημερινοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας προηγήθηκαν ἄλλοι, ὅλων τῶν κομματικῶν ἀποχρώσεων, πού κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, ἰδίως τῶν λεγομένων Δεξιῶν, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ σφετερίσθηκαν ἐκλογικά τούς ἐκκλησιαζομένους καί τούς Ποιμένες τους, ἔβλαψαν καίρια τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μας!

Ὅλοι αὐτοί οἱ Πολιτικοί, ἔγιναν πιστοί ἀκόλουθοι καί “εὐλαβικοί” ὑπηρέτες τῶν κελευσμάτων τοῦ «Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ Ἀρχαίου καί Ἀποδεδεγμένου Σκωτικοῦ Δόγματος τῆς Νοτίου Δικαιοδοσίας τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν», τό ὁποῖο μέ ἀπόλυτον τρόπο διεσάλπισε urbi et orbi τά ἑξῆς:

«Ἀρνούμεθα νῦν, ὡς πάντοτε ἠρνήθημεν, τό δικαίωμα εἰς οἱανδήποτε ἐκκλησίαν ἤ ἐκκλησιαστικήν ἀρχήν, ξένην ἤ ἡμεδαπήν, νά ἐλέγχη ἤ νά ἐπιβλέπη τό ἐλεύθερον Δημόσιον Ἐκπαιδευτικόν Σύστημα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, εἴτε τό Ἐκπαιδευτικόν Σύστημα οἱουδήποτε κράτους ἤ ἔθνους ὁπουδήποτε γῆς εὑρισκομένου» (ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, Μηνιαῖον Ὄργανον τῆς Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς, τεῦχος Αὐγούστου 1931, σέλ. 306-307)!

Μιλοῦν οἱ Τέκτονες ὡς παντοδύναμοι δικτάτορες, ἀσάλευτοι καί ἰσόβιοι κυβερνῆτες τῆς ἀνθρωπότητος. Μιλοῦν σάν νά ἀντλοῦν ἀπό τόν Οὐρανό τίς ὁδηγίες, τίς ὁποῖες εἴτε θέλουν εἴτε δέν θέλουν οἱ ἄνθρωποι, θά ὑποχρεωθοῦν νά τίς ὑποστοῦν, καί, κατόπιν, ἔχουν τό θράσος νά μιλοῦν καί περί τῶν ἰδεωδῶν τῆς θρησκευτικῆς καί πολιτικῆς ἐλευθερίας, τά ὁποῖα ἰδεώδη τάχα ὑπηρετοῦν!

Διαβάστε: «Πιστεύομεν νῦν, ὡς πάντοτε ἐπιστεύομεν, εἰς τά ἰδεώδη τῆς ἐλευθερίας, τῆς τε θρησκευτικῆς καί πολιτικῆς, ὡς διετυπώθησαν ὑπό τῶν ἀρχῶν, ἅς ἐξήνεγκεν ἡ Προκήρυξις τῆς Ἀνεξαρτησίας καί ἀνέγραψεν ὁ Καταστατικός Χάρτης τῆς Δημοκρατίας ἡμῶν... Τιμῶμεν νῦν, ὡς ἐτιμήσαμεν ἀείποτε, τήν ἀφοσίωσιν τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ πρός τά ἰδεώδη τῆς ἀγωγῆς, ἐκπαιδεύσεως καί διαφωτίσεως τῶν μαζῶν, διότι θεωροῦμεν τά ἰδεώδη ταῦτα ὡς τούς θανασίμους ἐχθρούς τοῦ φανατισμοῦ ἐκείνου καί τῆς θρησκοληψίας, ἥτις καταδιώκει διά πεποιθήσεις καί διεγείρει σταυροφορίας κατά παντός, ὅν θεωρεῖ ἀντίθετον πρός τόν νόμον τοῦ Θεοῦ καί πρός τήν ἀλήθειαν τοῦ δόγματος» (βλ. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, ὅ. ἀ.)!

Μέ ἄλλα λόγια, ἀπαγορεύουν οἱ Μασῶνοι “μέ τό ἔτσι θέλω” τήν Διδασκαλία τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ στήν Δημόσια Ἐκπαίδευση καί τήν ἀντικαθιστοῦν μέ τήν διδασκαλία τῶν ἰδεωδῶν τῆς ἀγωγῆς, ἐκπαιδεύσεως καί διαφωτίσεως τῶν μαζῶν, πού διδάσκει ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός! Καί γιά ὅλα αὐτά ποιόν ρώτησαν; Ποιός τούς ἐξουσιοδότησε νά γίνουν θεοί στή θέση τοῦ Θεοῦ, νά ἀποφασίζουν καί νά διατάζουν τούς λαούς; Ποιός τούς ἐπέλεξε γιά νά κρίνουν τί εἶναι σωστό καί τί λάθος; Πότε ἔκαμαν δημοψήφισμα ὥστε νά ἀποφανθῆ ἐπ’ αὐτοῦ ὁ λαός;

Καί ὅμως! Οἱ Πολιτικοί μας, ὄχι μόνο δέν ἀντετάχθησαν σ’ αὐτές τίς ἀντίθεες αὐθαιρεσίες, ἀλλά ὡς γνήσιοι καί πιστοί Μασῶνοι φρόντισαν νά ἐγκαινιασθῆ καί νά παγιωθῆ καί στήν Ἑλληνική Βουλή ὁ ἐξοβελισμός τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν Παιδεία τοῦ Ἔθνους μας, τήν Ὁποία, μάλιστα, Εὐεργέτιδα τοῦ Ἔθνους μας Ἐκκλησία, ὑπεβίβασαν τά τελευταῖα χρόνια καί σέ ἁπλό φορέα(!), τόν ὁποῖον –ὅπως ἀναίσχυντα ἐπαναλαμβάνουν– ἐρωτοῦν γιά ἐκπαιδευτικά ζητήματα, ὅπως ἐρωτοῦν καί τούς ἄλλους φορεῖς τοῦ Κράτους!

Τεκτονικό Μανιφέστο:

«Ἀντιτιθέμεθα καί θά χρησιμοποιήσωμεν πάντα τὰ νόμιμα μέσα, ὅπως παρακωλύσωμεν τήν διάθεσιν τοῦ Δημοσίου χρήματος, πρός ἐνίσχυσιν ἤ συντήρησιν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων»!

Οἱ Πολιτικοί μας προχωροῦν συνεχῶς ὅλο καί σέ νέες ἐχθροπραξίες κατά τῆς Ἐκκλησίας. Τόν τελευταῖο χρόνο ἔσβησαν παντελῶς ἀπό τόν Κρατικό Προϋπολογισμό τήν Πίστωση γιά τήν λειτουργία ὅλων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολείων, τά ὁποῖα εἶχε συστήσει καί πιστώσει ὁ μαρτυρικός Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας, γιατί ὡς ἀληθινά πιστός, ἐγνώριζε τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς κατά Θεόν μορφώσεως!  

Αὐτή τήν ἀπάλειψη τῆς Πιστώσεως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολῶν ἀπό τόν Κρατικό Προϋπολογισμό τήν ἔκαμαν οἱ σήμερον κρατοῦντες εἰς ἐφαρμογήν τῆς μασωνικῆς προσταγῆς τοῦ Τεκτονικοῦ μανιφέστου, πού προαναφέραμε, καί, μάλιστα, ἐφαρμόζοντες αὐτολεξεί τήν ἑξῆς παράγραφο:

«Ἀντιτιθέμεθα καί θά χρησιμοποιήσωμεν πάντα τα νόμιμα μέσα, ὅπως παρακωλύσωμεν τήν διάθεσιν τοῦ Δημοσίου χρήματος, εἴτε ἐκ Πολιτειακοῦ εἴτε ἐκ τοῦ Ὁμοσπονδιακοῦ Ταμείου πρός ἐνίσχυσιν ἤ συντήρησιν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων» (βλ.ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, ὅ. ἀ.)!

«Τί χρείαν ἔχομεν μαρτύρων», ὅταν ὁμολογοῦν οἱ Μασῶνοι;

Τί χρείαν ἔχομεν ἄλλων μαρτύρων; Ὅπως διεπίστωσε, πιστεύω, ὁ ἀναγνώστης, ἀπό τά λίγα παραθέματά μας, οἱ ἴδιοι οἱ Μασῶνοι ἀποκαλύπτουν στά μέλη τους τό Πρόγραμμα, τό ὁποῖο ἔχουν δρομολογήσει ἀπό τόν προπερασμένο αἰῶνα. Ὡστόσο, λόγῳ τῆς ἀντιστάσεως τοῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Πατρίδος μας δέν κατώρθωσαν μέχρι σήμερα νά τό ἐφαρμόσουν πλήρως. Γι’ αὐτό ἐργάζονται πυρετωδῶς νά ἀλλοιώσουν πρῶτα τό Χριστιανικό φρόνημα τῶν Ποιμένων καί ὕστερα τοῦ Ποιμνίου. Τό προσπαθοῦν μέ ὅλα τά Μέσα Ἐνημερώσεως. Στίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνος κατώρ θωσαν νά ἁλώσουν τόν Παπισμό, καί, ἐνῷ μέχρι τότε κατεφέροντο ἐναντίον του (ὑπάρχουν συγκεκριμένα κείμενα ἀλλά δέν τά παραθέτω γιατί ἤδη μακρηγόρησα), τώρα πιά τόν ἔχουν σύμμαχο, ἀφοῦ οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ Παπισμοῦ –καί ὄχι

μόνο– εἶναι πλέον Μασῶνοι καί, συνεπῶς, ἐργάζονται γιά τόν ἴδιο Ἀντίχριστο σκοπό γιά τήν Παγκοσμιοποίηση, τήν προετοιμασία τῆς «Νέας Ἐποχῆς»!

Τό ἴδιο ἄρχισε καί στόν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ πρώτου Μασώνου Πατριάρχου Ἰωακείμ τοῦ Γ ́, δηλαδή ἀπό τό 1878, καί συνεχίζεται, δυστυχῶς μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, σέ σημεῖο νά μήν γνωρίζουμε ποιοί Ἱεράρχες καί Κληρικοί μας εἶναι Μασῶνοι καί ποιοί ὄχι. Βεβαίως κάποιοι Μασῶνοι Ἱεράρχες ξεχωρίζουν, ἐκτός τῶν πολλῶν ἄλλων καί ἀπό τούς διθυράμβους πού τούς ἀπευθύνουν οἱ Μασῶνοι τῆς Πολιτικῆς καί ἀπό τή συνεργασία τους μαζί τους.  Ὡστόσο, γιά νά καθαρίση τό θολό καί πνευματικά ἐπικίνδυνο τοπίο

εἶναι ἐπιβεβλημένο νά ὑποχρεώνονται πλέον οἱ ὑποψήφιοι Κληρικοί, ἰδιαιτέρως δέ οἱ Ἀρχιερεῖς νά δηλώνουν γραπτῶς ὅτι ἀποκηρύσσουν τήν Μασωνία καί κάθε μορφῆς ἀποκρυφισμό.

Αὐτή ἡ γραπτή δήλωση θά τερματίση τήν εἴσοδο στήν Ἱερωσύνη «Δουρείων Ἵππων» τῆς Μασωνίας Κληρικῶν, δεδομένου ὅτι εἶναι ἀπαγορευμένο στούς Μασώνους νά ἀποκηρύσσουν γραπτῶς τήν Μασωνία. Εἶναι ἀπαράδεκτο καί, συνάμα, ὕποπτο γιά τήν ὑπόληψη τῶν Κληρικῶν μας νά ὑπάρχη στήν Πατρίδα μας καί νά πολιτεύεται στίς ἡμέρες μας Πολιτική Παράταξη ἀμιγῶς εὐσεβῶν καί πιστῶν Χριστιανῶν, ἡ ὁποία ὑποχρεώνει τά ὑποψήφια μέλη της νά ἀποκηρύξουν τήν Μασωνία καί νά μήν τίθεται αὐτή ἡ προϋπόθεση ὡς ἀπαραίτητη γιά τήν εἴσοδο στήν Ἱερωσύνη!

Τελικά, ἐμεῖς οἱ ὑποτιθέμενοι χριστιανοί, θέλουμε νά ἀνήκουμε στή «μικρά ζύμη», πού μέ τίς Ὁδηγίες τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει τήν δύναμη νά ἀναπλάση κατά Θεόν «ὅλον τό φύραμα» τοῦ πάλαι ποτέ εὐσεβοῦς Ἔθνους

μας, ἤ θά ἀρκεσθοῦμε σέ ἕνα συνεχές καί ἀτελέσφορο θρησκευτικό κοσκίνισμα;  Ἄν ἰσχύση τό δεύτερο, τότε πολύ σύντομα θά δοῦμε, ὄχι μόνο τόν χωρισμό τοῦ Κράτους ἀπό τήν Ἐκκλησία –κάτι πού ἀπό θεολογική ἄγνοια ἤ καί ἀπό σκοπιμότητα φαίνεται νά ἀποδέχονται καί κάποιοι δικοί

μας Ἀρχιερεῖς– ἀλλά θά δοῦμε νά καθιερώνεται ἀπό τό Κράτος καί ἡ Πολιτική Βάπτιση (!), πού ἐμπνεύσθηκε ὁ Μασῶνος Γαριβάλδης, ὁ ὁποῖος, ὅπως σημειώνει ὁ βιογράφος του, βάπτιζε «πλεῖστα παιδία ἐκ τῆς Σαρδηνίας, τῆς ἠπειρωτικῆς Ἰταλίας καί τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀκόμη — ἰδίως ἐξ Ἀγγλίας καί Νοτίου Ἀμερικῆς– τά ὁποῖα ἤχθησαν εἰς τόν ἱερόν βράχον καί ἐβαπτίσθησαν οὕτω μέ καμπανίτην (δηλαδή μέ...σαμπάνια!) ἐν ὀνόματι τοῦ Μ.Α.Τ.Σ!

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης