Η ανίερη σχέση Θεολογίας και Καπιταλιστικής Οικονομίας







 Ένα από τα ζητήματα που αποτελεί για την εποχή μας ταμπού, σχεδόν για όλες τις χριστιανικές εκκλησίες γενικά, αλλά και για την ορθόδοξη εκκλησία ειδικά, είναι οι  σχέσεις θεολογίας και καπιταλιστικής οικονομίας. Ένα επίκαιρο, όσο ποτέ θέμα στις μέρες μας, που αρνούνται όλοι να αγγίξουν, αφού εμπεριέχει σχέσεις διαχρονικής διαπλοκής και ενοχικής συναλλαγής.
Το πολιτικό νεωτερικό δόγμα «ανήκουμε στη δύση», έγινε απόλυτα ανεκτό και αποδεκτό τόσο από τη συστημική εκκλησία, όσο και από την ορθόδοξη θεολογία. Το δόγμα αυτό φυσικά, δεν μπορεί να αντέξει στη μετανεωτερική εποχή την οποία διάγουμε, γι’ αυτό και «οι τριγμοί» του εθνικού σκάφους και «οι βρυγμοί των οδόντων» των επιβατών του, ως συνέπειες μιας τέτοιας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πρακτικής.

Δεν υπήρξε μεγαλύτερη αυταπάτη και τραγικότερο ψέμα στην μεταπολιτευτικής ζωή των 40 σχεδόν τελευταίων χρόνων, από την ανιστόρητη ρήση, του «ανήκουμε στη δύση». Ποτέ δεν ανήκαμε, ούτε πρόκειται να ανήκουμε, ιδεολογικά, βιωματικά, θεολογικά, φιλοσοφικά. Αφού απλά πρόκειται για έναν άλλο κόσμο από τον δικό μας, που δεν μας αφορά, όπως συμπεραίνεται εκ του αποτελέσματος, η Κοραϊκή θεωρία περί «μετακαίνωσης» απέτυχε τραγικά και το πείραμα κατέληξε σε σχεδόν θάνατο του «ασθενούς». Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε ΑΝΑΤΟΛΗ, αυτή είναι η πραγματικότητα, σε όσους δεν ταιριάζει, δεν είναι sicκαι τους «προσβάλλει» αυτή η πραγματικότητα προτείνεται από εμάς τους υπόλοιπους «ανατολίτες», να πάνε να ζήσουν στην εσπερία, όχι ως τουρίστες αλλά ως πολίτες της, ως αρνησιπάτρηδες και αρνησίθρησκοι (άλλωστε και δω το ίδιο κάνουν).

Από την στιγμή που αλλάξαμε αφέντες, το 1821, και την θέση των τούρκων πήραν οι άγγλοι, οι γάλλοι, οι αυστριακοί, οι ρώσοι και οι βαυαροί, μετ’ επιτάσεως πέσαμε με τα μέτρα να εξευρωπαϊστούμε, στο ντύσιμο, στο φέρσιμο, στην γλώσσα, στη κουλτούρα, ακόμη και στη θρησκεία. Ο Θ. Φαρμακίδης σε αγαστή συνεργασία με τους νέους κατακτητές βαυαρούς και συγκεκριμένα την αντιβασιλεία, κατεργάζεται σχέδια και προγράμματα «εκσυγχρονισμού», της εκβαρβαρισμένης ορθόδοξης ελλαδικής εκκλησίας. Χωρίζοντάς της με τους συνοδικούς τόμους, από το οικουμενικό πατριαρχείο, παίρνει μια τραγική διαχρονική απόφαση που οι αρνητικές της συνέπειες, μας ταλαιπωρούν ακόμη μέχρι σήμερα.
Η στάση της συστημικής ορθόδοξης εκκλησίας και της ομογάλακτης θεολογίας της, υπήρξαν στο σύνολό τους εκτός ελαχίστων ιστορικών εξαιρέσεων, οι οποίες δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, απόλυτα ευθυγραμμισμένες σε αυτό το κλίμα και το πνεύμα σύμπλευσης και αρραγούς συνεργασίας, με τον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό, κατεστημένο ντόπιο και ξένο καπιταλισμό.

Θα περίμενε κανείς σήμερα μετά τα όσα έχουν συμβεί, να υψωθούν φωνές μεμονωμένες ή μαζικές, διαφοροποίησης, από αυτή τη θανατηφόρα πορεία, μα ούτε και τώρα «κουνιέται φύλλο» συνεχίζεται η «σιωπή ιχθύος».

Η ένοχη και δοσιλογική αυτή συνεργασία της συστημικής εκκλησίας και της θεολογίας της, που τόσα χρόνια υπηρέτησαν πιστά αυτό το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σάπιο σύστημα, παρατείνεται και η αστική τάξη αποτελεί τη «γαλακτοφόρο αγελάδα», του προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου της, διανέμοντας ταυτόχρονα «συγχωροχάρτια» σε αυτούς που «χορηγούν» αφού προηγουμένως έχουν πιει το αίμα των συνανθρώπων τους, μέσα από καταστάσεις εκμετάλλευσης, τοκογλυφίας, κερδοσκοπίας και προδοσίας.

Κάποια στιγμή η ορθόδοξη θεολογία πρέπει να αρθρώσει ένα έντιμο, καθαρό και διάφανο λόγο, δίχως να δραπετεύει ευκαίρως – ακαίρως σε μεταφυσικές κρυψώνες, με συνέπεια και συναίσθηση, του ευαγγελίου και της ορθόδοξης παράδοσης όπου εδράζεται και ανατροφοδοτείται. Να αφήσει στην άκρη τα μισόλογα, τις υπεκφυγές, τα μεγάλα αδάπανα λόγια και τα άλλοθι, τελικά να αποφασίσει σε ποιες ιστορικές συντεταγμένες θα προσδιοριστεί ως οντολογικό στίγμα αν αποδέχεται τις ιστορικές ανθρωπολογικές προϋποθέσεις καλώς, αν όχι ας κλειστεί στους τέσσερις τοίχους της ιδεοληπτικής της αυτάρκειας – ψευδαίσθησης, εντρυφούσα σε ζητήματα που δεν αφορούν κανένα, ας αποσυρθεί αυτάρεσκα, τελικά από το γίγνεσθαι, της ανθρώπινης ιστορικότητας.
Ο καπιταλισμός αποτελεί το όνειδος της ανθρωπότητας, είναι το πλέον απάνθρωπο και κανιβαλικό κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό σύστημα που επινόησε ο άνθρωπος στην εκτροπή του, από το καλό και την αλήθεια, της όντως ζωής. Ο καπιταλιστικός βαρβαρισμός στην εποχή μας αποτελεί ένα διαστροφικό στρέβλωμα, που έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής και αντοχής, και αυτό συμβαίνει επειδή ακριβώς ο καπιταλισμός πεθαίνει, αφού έκανε τον ιστορικό ματωμένο κύκλο του, από το 1789 έως σήμερα, πεθαίνει και επιδιώκει να πάρει όλη την ανθρωπότητα, αν είναι δυνατόν, μαζί του.
Η εκκλησία και η ορθόδοξη θεολογία, κατόπιν όλων αυτών των εξελίξεων, καλούνται με σαφήνεια, αλήθεια και εντιμότητα να πάρουν θέση, με ποιον είναι και με ποιον δεν είναι, οι εποχές των συμψηφισμών, των συνεργασιών και των μισόλογων πέρασαν οριστικά, ο χρόνος πιέζει οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν τώρα.
Όσοι επίμονα συνεχίσουν να είναι δεμένοι πίσω από το καπιταλιστικό άρμα στις διάφορες εκδοχές, είναι καταδικασμένοι να χαθούν μαζί του.
Ο Χριστός και το ευαγγέλιό του, δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο, για φλερτάρισμα με τον καπιταλισμό, ο Χριστός προβάλλει την κοινότητα απέναντι στο άτομο, τον αλτρουισμό και τη θυσία απέναντι στο συμφέρον, τη δωρεά και τη προσφορά απέναντι στο κέρδος, πόσο τυφλοί και κωφοί μπορεί να υπήρξαμε όλα αυτά τα χρόνια, συνεργαζόμενοι με το μαμωνά ο οποίος αποτελεί τον θεό, του καπιταλισμού, και:

με ιερατείο, τους αστούς, τους χρηματιστές, και τους τραπεζίτες,
με καντηλανάφτες – νεωκόρους τους πολιτικούς, δικαστές και οικονομολόγους,
με φύλακες ασφαλείας στη φυσική εκδοχή, το στρατό και την αστυνομία, στη δε μεταφυσική τους, τα διάφορα θρησκευτικά ιερατεία, συστημικών ά-Χριστών εκκλησιών.
____________________

Σημείωση Amen.gr: Σύμφωνα με τους Όρους Χρήσης της παρούσας ενημερωτικής ιστοσελίδας και ιδιαιτέρως για τα άρθρα γνώμης, τα αφιερώματα και τις απόψεις που γράφονται ειδικά για το Amen.gr, υπενθυμίζεται ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ολική ή έστω η μερική αναδημοσίευσή τους ή η καθοιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγή τους χωρίς την έγγραφη άδεια των διαχειριστών της Πύλης Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Amen.gr