Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Θεία Εὐχαριστία

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

«..."Καὶ καθὼς  ἔτρωγαν αὐτοί, ἐπῆρεν ἄρτον καί τὸν ἔκοψεν". Διατὶ ἄρα γε ἔκαμε τὸ μυστήριο αὐτὸ τότε, κατὰ τὴν περίοδον του Πάσχα; Διὰ νᾷ μάθῃς ἀπὸ παντού, ὅτι καί τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης αὐτὸς ἦτο ὁ νομοθέτης καὶ ὅτι ὅσα περιλαμβάνονται εἰς ἐκείνην δι' αὐτὰ ἔχουν προδιαγραφή. Δι' αὐτὸ ἀκριβῶς ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἡ προτύπωσις προσθέτει καί τὴν ἐπαλήθευσίν τῆς. Ἡ δὲ ἐσπέρα ἦτο ἀπόδειξις ὅτι εἶχεν ἔλθει τὸ πλήρωμα του χρόνου καὶ ὅτι τὰ πράγματα φθάνουν πρός τὸ τέλος τούς.

Καὶ εὐχαριστεῖ, διὰ νᾷ μας διδάξῃ πὼς πρέπει νᾷ τελοῦμεν τὸ μυστήριον καὶ διὰ νᾷ δείξῃ ὅτι δὲν ἐπήγαινεν εἰς τὸ πάθος χωρὶς τὴν θέλησὶν Του, ἀλλὰ καὶ διὰ νᾷ μας διδάξῃ ὅτι πρέπει νᾷ ὑπομένωμεν εὐχαρίστως ,τι καὶ ἂν πάσχωμεν, ἐνισχύων ἔτσι τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας μας. Διότι, ἐὰν τὸ τυπικὸν πάσχα ἀπήλλαξε τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τόσον σκληρὰν δουλείαν, πολὺ περισσότερον τὸ ἀληθινὸν Πάσχα θὰ ἐλευθερώσῃ τὴν οἰκουμένην καὶ θὰ παραδοθῇ πρὸς εὐεργεσίαν τῆς ἁμαρτωλῆς φύσεώς μας. Δι' αὐτὸ ἀκριβῶς δὲν μᾶς παρέδωσε τὸ μυστήριον πρὶν ἀπό τὸ Πάσχα, ἀλλά τὸ παρέδωσε τότε, ὅταν ἔπρεπε νᾷ παύσουν αἱ νομικαὶ προτυπώσεις.

Καταργεῖ λοιπὸν τὴν κυριωτέραν ἀπὸ τὰς ἑορτὰς ἐκείνας, μεταφέρων τοὺς μαθητὰς εἰς ἄλλην τράπεζαν περισσότερον φρικώδη καὶ λέγει· "λάβετε, φάγετε, αὐτὸ εἶναι τὸ σῶμα μου ποὺ θυσιάζεται πρὸς χάριν πολλῶν". Πὼς ὅμως δὲν ἀνησύχησαν ὅταν ἄκουσαν αὐτὸ; Διότι καὶ εἰς τὸ παρελθὸν τοὺς εἶχε προείπει πολλὰ καὶ σπουδαῖα διὰ τὸ θέμα αὐτὸ. Διὰ τοῦτο, ἐκεῖνο μὲν δὲν τὸ ἀποδεικνύει, διότι εἴχαν ἀκούσει ἀρκετὰ περὶ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναφέρει τὴν αἰτίαν του πάθους, τήν κατάργησιν τῶν ἁμαρτημάτων. Καὶ ὀνομάζει τὸ αἷμα Του αἷμα τῆς Νέας Διαθήκης, δηλαδὴ τῆς ὑποσχέσεως, τῆς προσφορᾶς, του νέου νόμου. Διότι αὐτὸ ὑπέσχετο παλαιότερα καὶ αὐτὸ διαφυλάσσει τὴν συμφωνίαν τῆς Νέας Διαθήκης. Καὶ ὅπως ἡ Παλαιὰ Διαθήκη περιεῖχε πρόβατα καὶ μόσχους,  ἔτσι καὶ αὐτὴ περιέχει τὸ αἷμα του Δεσπότου. Καί μὲ αὐτὸ δείχνει ὅτι πρόκειται νᾷ ἀποθάνῃ, δι' αὐτὸ ἐνθυμεῖται τὴν Διαθήκην καὶ ἐνθυμεῖται τὴν προηγουμένην Διαθήκην, διότι καὶ ἐκείνη εἶχεν ἐγκαινιασθῆ με αἷμα.

Καὶ πάλιν ἀναφέρει τὴν αἰτίαν του θανάτου Του· "αὐτὸ ποὺ χύνεται πρὸς χάριν πολλῶν, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν" καὶ λέγει· "αὐτὸ τὸ κάνετε διὰ νᾷ με ἐνθυμῆσθε". Εἶδες πὼς τοὺς βγάζει ἀπό τὰ ἰουδαϊκὰ ἔθιμα καί τοὺς ἀπομακρύνει; Ὅπως ἐκάνατε ἐκεῖνο, τούς λέγει, διὰ νᾷ ἐνθυμῆσθε τὰ θαύματα τῆς Αἰγύπτου, ἔτσι νᾷ κάνετε καὶ αὐτὸ διὰ νᾷ ἐνθυμῆσθε ἐμενα. Τὸ αἷμα ἐκεῖνο εἶχε χυθῇ διὰ νᾷ σωθοῦν τὰ πρωτότοκα. Αὐτὸ χύνεται διὰ νᾷ συγχωρηθοῦν αἱ ἁμαρτίαι ὁλοκλήρου τῆς οἰκουμένης. Διότι "αὐτὸ εἶναι τὸ αἷμα μου, λέγει, τό ὁποῖον χύνεται διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν". Τὸ ἔλεγε δὲ αὐτὸ διὰ νᾷ δείξῃ καί με αὐτὸ ταυτοχρόνως, ὅτι τὸ πάθος καὶ ἡ σταύρωσις εἶναι μυστήριον, καὶ νᾷ παρηγορήσῃ πάλιν μὲ αὐτὸ τοὺς μαθητάς...».

(Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία ΠΒ', ἘΠΕ, 1979, 192 - 197.)