Διδάγματα Ἁγίων

Ἅγιος Νήφων
 

• Γιατί, πάτερ, ο ιερέας λέει «Τα άγια τοις αγίοις»;
• Για μας όλους το λέει, παιδί μου. Και σημαίνει: Στα άγια μέλη του Χριστού να προσέλθει όποιος είναι
άγιος!
• Και τι είναι αγιοσύνη πάτερ;
• Να… ’Αν είσαι ακόλαστος, μην τολμήσεις να γίνεις μέτοχος σε τόσο μεγάλο μυστήριο. ’Αν έχεις έχθρα με κάποιον, μην πλησιάσεις. ’Αν περιγελάς ή βρίζεις ή κατακρίνεις το συνάνθρωπό σου, στάσου μακριά από τη θεία Κοινωνία. Πρώτα εξέτασε τον εαυτό σου, κι άν είσαι ενάρετος πλησίασε. ’Αν όμως δεν είσαι, φύγε!…

Μέγας Αντώνιος:
 

«Οι πάντες σώζονται, εγώ δε μόνος απόλλυμαι».
«Εγώ ουκέτι φοβούμαι τον Θεόν, αλλ’ αγαπώ Αυτόν».
«Ο Θεός δεν επιτρέπει, μεγαλύτερους πειρασμούς στους σημερινούς ανθρώπους, γιατί είναι ασθενέστεροι
από τους παλαιότερους και δεν κάνουν υπομονή».
«Αν θέλη ο άνθρωπος, μπορεί από την ανατολή ως τη δύσι του ηλίου να φθάση στην αγιότητα». (διδάσκοντας τους μαθηράς του την δύμανι της μετανοίας.

 

Ἅγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος:

 
«Λοιπόν δεν πρέπει να προσεύχεται τινάς εις τον Θεόν χωρίς φόβον, και ευλάβειαν. Και εκείνος οπού δεν έχει φόβον και ευλάβειαν, άς ζητήση πρώτον φώς φόβου Θεού, διά να γνωρίση εις ποίον φοβερόν Θεόν παραστέκεται και προσεύχεται, διά να λάβη εκείνα οπού τον παρακαλεί. Εκείνα δε οπού πρέπει να ζητή κάθε
πιστός χριστιανός από τον Θεόν, είναι η πραότης της καρδίας, και η ταπεινοφροσύνη της ψυχής».
 

«Πως μπορεί να δακρύση εκείνος που υπηρετεί πάντοτε την κοιλία του και που φροντίζει πάντοτε σαν ειδωλολάτρης τι να φάγη και τι να πιή και υποτάσσεται στην κοιλία του σαν σε δέσποινα;»
 

«Το λοιπόν, εκείνοι, που λέγουν πως δεν είναι δυνατόν να κλαίη και να πενθή κάποιος καθ’ εκάστην νύκτα και ἡμέρα, βεβαιώνουν και ομολογούν πως είναι γυμνοί από κάθε αρετή. Διότι, αν ίσως οι Ἅγιοι Πατέρες μας λέγουν αποφασιστικά ότι εκείνος που θα κόψη τα πάθη, με κλαυθμό και δάκρυα μπορεί να τα κόψη. Και εκείνος που θέλει να αποκτήση αρετές, με κλαυθμό μπορεί να αποκτήση, είναι φανερό πως εκείνος, που δεν κλαίει κάθε ημέρα, ούτε πάθη μπορεί να κόψη, ούτε αρετές να κατορθώση, και αν τις μεταχειρίζεται, καθώς νομίζει.»
 

«Το λοιπόν άς μη λέγη κανείς πως είναι αδύνατο να κλαίη κάθε ημέρα. Διότι εκείνος που λέγει πως είναι αδύνατον τούτο, λέγει πως είναι αδύνατον και να μετανοή κανείς κάθε ημέρα.»
«Ειδέ και δεν προετοιμάση αυτά καλώς, είναι φανερόν ότι δεν είναι δυνατόν να κοινωνήση τα άχραντα μυστήρια, ούτε με δάκρυα, ούτε αξίως, και καθώς πρέπει, ούτε να δεχθή μέσα εις τον εαυτόν του τον Βασιλέα και Θεόν και αν μεταλάβη μία φορά τον χρόνον, διότι τα Ἅγια δίδονται τοίς αγίοις, καθώς το λέγουν και το κηρύτουν κάθε ημέρα εις τους άλλους οι ιερείς, φωνάζοντες με μεγάλη φωνή.»
 

«Το λοιπόν, όταν η σάλπιξ σαλπίση και μας αναστήση από τα μνήματα, εάν δεν έχωμε από την παρούσα ζωή τις ψυχές μας, σαν λαμπάδες αναμμένες προτήτερα, αλλά, ως βρεθούν, ή εντελώς σβησμένες ή να φέγγουν ολίγον και να μέλλουν να σβήσουν κατά τον λόγον του Ευαγγελίου, που μπορούμε να βρούμε τότε
έλαιον ή να αναψωμε τις λαμπάδες, που είναι παντελώς σβησμένες ή να προσθέσωμε κάτι σ’ εκείνες, που θα σβήσουν γρήγορα με το να μήν έχουν λάδι; Αλήθεια δεν είναι δυνατόν τότε να βρούμε πουθενά τίποτε. Γι’ αυτό άς επιμεληθούμε από εδώ να ανάψουμε λαμπρώς τις λαμπάδες, δια μέσου της μετανοίας και των δακρύων, για να προϋπαντήσωμε λαμπροί λαμπρώς τον Νυμφίον μας Χριστόν εις την Ανάστασι.»

’Οσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός
«όσα τώ Θεώ πρέπουσι, διδάσκει η αγία Βίβλος τώ ανθρώπω ίνα θέσει θεός αυτός γένηται».
«Οφείλομεν να ευχαριστούμεντον Θεό διότι έδωσε την ασθένεια σαν ένα στεφάνι της υπομονής».
«Ουδέν κρείττον του γνώναι την οικείαν ασθένειαν και αγνωσίαν, ουδέ χείρον του ταύτα αγνοείν»

ΠΕΡΙ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ
«Kανένας δεν είναι αίτιος της απώλειας, παρά το θέλημα του ανθρώπου. O Θεός είναι αίτιος της σωτηρίας, ο
οποίος μας χάρισε τη ζωή και τη μακαριότητα, τη γνώση και τη δύναμη, τον ίδιο τον Eαυτό Tου. Aλλά ούτε και
ο διάβολος μπορεί να οδηγήσει με τη βία τον άνθρωπο στην απώλεια, παρά μόνο βάζει στο νού ενθύμηση
του κακού. Eμείς όμως, θεληματικά, και με τη γνώμη μας προτιμούμε να κάνουμε το κακό, και δεν μας βιάζει
ο υπεράγαθος Θεός, για νά μήν παρακούουμε παρά τη βία και έχουμε βαρύτερη τιμωρία. Oύτε και το αυτεξούσιο μας αφαιρεί, το οποίο καλώς μας χάρισε. Ώστε στο χέρι του ανθρώπου είναι η σωτηρία ή η απώλειά του».
 

Είναι μέγα φάρμακο σέ παρόμοιες περιστάσεις (Αθυμίας) η προσευχή. Προσπάθησε αδελφέ, έστω και πιέζοντας τον εαυτό σου να τό δοκιμάσης. Βρές κάποιον ήσυχο τόπο. Παραδώσου σέ προσευχή και θά νοιώσεις αμέσως ψυχική αλλαγή.
Αλλά σέ παρόμοιες στιγμές και μία επίσκεψη σέ ένα ερημοκκλήσι μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα.
Στην μόνωση και τήν περισυλλογή η ψυχή ξαναβρίσκει τον εαυτό της, ξεκουράζεται, δοκιμάζει γλυκύτητα εσωτερική, ανακουφίζεται. Φάρμακον της ψυχής είναι η μυστική συνομιλία με τον Κύριον. Κάμε το αγαπητέ αναγνώστα και θά γευθείς τους γλυκείς καρπούς.
Αλλά και η μελέτη της Καινής Διαθήκης ή κάποιου πνευματικού βιβλίου μπορεί να αποβεί θεραπευτική της αθυμίας. Οταν προσευχόμεθα, μιλούμε εμείς στο Θεό. Οταν μελετούμε τον λόγο Του, μιλάει ο Θεός σέ εμάς.
Μέ τη προσευχή και τή μελέτη γίνεται η πλήρης συνομιλία μας με τον Κύριον.
 

Κάθισε αδελφέ σέ στιγμές αθυμίας, αν μπορείς μόνος σου στο δωμάτιό σου. Ανοιξε την Καινή Διαθήκη και διάβασε το κομμάτι, που τυχαία θα πέσει στα μάτια σου. Πολλές φορές μια τέτοια τακτική έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Μπορεί το κομμάτι, που τυχαία θα πέσει στα μάτια σου, να δίδει απάντηση στο πρόβλημα της στιγμής σου και νά βρείς αμέσως το φάρμακο της αθυμίας σου.
Γενικότερα η μελέτη της αγίας Γραφής ή ενός πνευματικού βιβλίου έχει συχνά πολύ θεραπευτικά αποτελέσματα για τήν απόκτηση καλής ψυχικής διαθέσεως. Αλλά και η επίσκεψη, σέ παρόμοιες στιγμές, σέ κάποιο πνευματικό πρόσωπο μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική και πολύ ωφέλιμη.

 

Ἅγιος Φιλόθεος στην φιλοκαλία
«Μνήμη θανάτου είναι μητέρα της προσευχής και των δακρύων.»

 

Ἅγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
«’Ενα από τα πιο παράξενα … εις τους τωρινούς Χριστιανούς είναι, το να εξομολογούνται τόσες φορές και
έπειτα να πίπτουν πάλιν εις τόσας αμαρτίας. Εις το μυστήριον της μετανοίας άν ίσως και είμεθα καλώς
διαθετειμένοι και ετοιμασμένοι, όχι μόνον λαμβάνομεν εξ αυτού την αγιαστικήν και καθαρτικήν χάριν…, αλλ’
ακόμη λαμβάνομεν και ενεργητικήν χάριν και δύναμιν και βοήθειαν διά να νικώμεν… εκείνας τας αμαρτίας
όπου εξομολογούμεθα με αληθινόν πόνον και συντριβήν της καρδίας μας. ’Οθεν άν οι Χριστιανοί δεν
λαμβάνουν καμμίαν ωφέλειαν από το μυστήριον της μετανοίας, τούτο ακολουθεί, διότι αυτοί είναι πολύ
ελλειπείς από μίαν τοιαύτην διάθεσιν και ετοιμασίαν».
«Και πριν ή μεταλάβη ο Χριστιανός, και όταν μεταλαμβάνη και ύστερον αφ’ ού μεταλάβη, μεγάλην ωφέλειαν
λαμβάνει από τα θεία μυστήρια και εις την ψυχήν και εις το σώμα. Πριν μεταλάβη τις πρέπει να κάμνη την
πρέπουσαν προετοιμασίαν, ήτοι, εξομολογείται εις τον πνευματικόν, συντρίβεται, διορθούται, κατανύγεται,
αποκτά προσοχήν εις τον εαυτόν του, φυλάττεται από τους εμπαθείς λογισμούς, όσον το δυνατόν, και από
πάσαν άλλην κακίαν».
Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (1ος αιώνας)
«Καλόν το διδάσκειν, εάν ο λέγων ποιεί».
«Καλόν μοι αποθανείν εις Χριστόν Ιησούν ή βασιλεύειν των περάτων της γης».
 

Ἅγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
 

«Είναι πιο εύκολο να επηρεασθείς από την κακία παρά να μεταδώσεις αρετή».
«Ας γίνουμε όπως ο Χριστός, εφόσον και ο Χριστός έγινε όπως εμείς. Ας γίνουμε θεοί γι’αυτόν, όπως κι
Εκείνος έγινε άνθρωπος για μας. Πήρε το χειρότερο, για να δώσει το καλύτερο. Φτώχεψε, για να
πλουτίσουμε εμείς με τη δική Του φτώχεια. Έλαβε μορφή δούλου, για να απολαύσουμε εμείς την ελευθερία.
Κατέβηκε για να υψωθούμε. Πειράσθηκε, για να νικήσουμε». 

 

Ἅγιος Νεκτάριος:
 

’Εν ακάθαρτο πνεύμα με μορφή σκύλου, εν άλλο με μορφή γάτας κι ένα τρίτο με μορφή πιθήκου, ήρθαν.
Ταλαιπωρήθηκα, αλλά νικήθηκαν εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
«Πρόσεξε, παιδί μου, διότι στο δρόμο υπάρχοι τρίβολοι και άκανθαι…».
«Να φτιάξετε (σπανακόπιτα). ’Ομως θέλει τόσο λάδι, τόσο αλεύρι, τόσο υλικό. Μ’ αυτό το υλικό γίνονται τρία
φαγητά, με τα οποία περνάμε 3 ημέρες. ’Ας λείπει λοιπόν η σπανακόπιτα».
«Σαν κοπέλα που είσαι, να προσέχεις τα πάντα».