Ἀπαραίτητος ἡ μνήμη τῆς Μελλούσης κρίσεως
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Και αν θελήσουμε να γίνουμε πλεονέκτες ή άρπαγες ή να κάνουμε κάτι άπρεπο, ας έχουμε συνέχεια στον νου μας την ημέρα εκείνη και ας φανταζώμαστε το δικαστήριο και η σκέψις αυτή θα συγκρατήση την άπρεπη ορμή μας καλύτερα από κάθε χαλινάρι. Και ας λέμε πάντοτε και στους άλλους και στους εαυτούς μας∙ θα γίνη ανάστασις και μας περιμένει φοβερό δικαστήριο.
Και αν δούμε κάποιον να καυχησιολογή και να χαίρεται για τα παρόντα αγαθά, ας του επαναλαμβάνουμε το ίδιο, αποδεικνύοντας σε αυτόν ότι όλα μένουν εδώ∙ και αν δούμε άλλον να βασανίζεται να ταλαιπωρήται ας πούμε το ίδιο και σ’ αυτόν, βεβαιώνοντάς τον, ότι θα τελειώσουν τα λυπηρά∙ και αν δούμε άλλον να αδιαφορή και να χαλαρώνη, ας επαναλάβουμε το ίδιο, αποδεικνύοντάς του, ότι θα δώση λόγο για την αμέλειά του. Αυτός ο λόγος μπορεί καλλίτερα από κάθε άλλο φάρμακο να θεραπεύση την ψυχή μας.
Διότι υπάρχει ανάστασι και ανάστασι πολύ κοντά και δεν βρίσκεται μακριά∙ «Διότι πολύ γρήγορα θα έλθη ο ερχόμενος και δεν θα βραδύνη» ( Εβρ. 10, 37 ) , λέει ο Παύλος. Και ο ίδιος πάλι λέει∙ «Όλοι εμείς πρέπει να εμφανισθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού» ( Β΄ Κορ. 5, 10 ), δηλαδή και κακοί και καλοί∙ οι μεν πρώτοι για να ντρέπωνται για όλα όσα έκαναν, ενώ οι άλλοι για να δοξασθούν περισσότερο για όλα. Διότι, όπως ακριβώς εδώ οι δικαστές και τους κακούς τιμωρούν και τους καλούς τιμούν δημόσια, έτσι γίνεται και εκεί∙ θα συμβή ώστε οι κακοί να ντρέπωνται περισσότερο, ενώ οι καλοί να τιμώνται περισσότερο.
Εάν υπάρχη ανάστασις και κρίσις , πεπρωμένο δεν υπάρχει
Αυτά λοιπόν ας τα θυμούμαστε κάθε ημέρα. Αν αυτά σκεπτώμαστε, κανένα από τα πρόσκαιρα και ρευστά πράγματα δεν θα μπορέση να μας απορροφήση. «Διότι εκείνα που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, εκείνα όμως που δεν βλέπονται είναι αιώνια». Αυτά λοιπόν, ας τα λέμε συχνά και στους εαυτούς μας και στους άλλους.
Υπάρχει ανάστασις και κρίσις και ευθύνες για τις πράξεις μας. Και όσοι νομίζουν, ότι υπάρχει πεπρωμένο, αυτό ας λένε και ας περιμένουν να απαλλαγούν αμέσως από το φθοροποιό νόσημα. Διότι, εάν υπάρχη ανάστασις και κρίσις, δεν υπάρχει πεπρωμένο, όσο κι αν φιλονικούν και φωνάζουν.
Αλλ’ όμως ντρέπομαι να διδάσκω τους Χριστιανούς για την ανάστασι. Διότι εκείνος που έχει ανάγκη να μάθη, ότι υπάρχει ανάστασις και δεν έχει πείσει αρκετά τον εαυτό του, ότι όχι από κάποια ανάγκη, αλλά θεωρεί , ότι απλώς και τυχαίως τα πράγματα φέρονται, δεν μπορεί να είναι χριστιανός. Γι’ αυτό παρακαλώ και εκλιπαρώ, να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από όλες τις κακές πράξεις και ας κάνουμε τα πάντα, ώστε να επιτύχουμε την συγνώμη και την καλή απολογία κατά την ημέρα εκείνη.
(Εις Ιωάννην ΜΕ΄, ΕΠΕ 13, 558-560. PG 59, 256)
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Και αν θελήσουμε να γίνουμε πλεονέκτες ή άρπαγες ή να κάνουμε κάτι άπρεπο, ας έχουμε συνέχεια στον νου μας την ημέρα εκείνη και ας φανταζώμαστε το δικαστήριο και η σκέψις αυτή θα συγκρατήση την άπρεπη ορμή μας καλύτερα από κάθε χαλινάρι. Και ας λέμε πάντοτε και στους άλλους και στους εαυτούς μας∙ θα γίνη ανάστασις και μας περιμένει φοβερό δικαστήριο.
Και αν δούμε κάποιον να καυχησιολογή και να χαίρεται για τα παρόντα αγαθά, ας του επαναλαμβάνουμε το ίδιο, αποδεικνύοντας σε αυτόν ότι όλα μένουν εδώ∙ και αν δούμε άλλον να βασανίζεται να ταλαιπωρήται ας πούμε το ίδιο και σ’ αυτόν, βεβαιώνοντάς τον, ότι θα τελειώσουν τα λυπηρά∙ και αν δούμε άλλον να αδιαφορή και να χαλαρώνη, ας επαναλάβουμε το ίδιο, αποδεικνύοντάς του, ότι θα δώση λόγο για την αμέλειά του. Αυτός ο λόγος μπορεί καλλίτερα από κάθε άλλο φάρμακο να θεραπεύση την ψυχή μας.
Διότι υπάρχει ανάστασι και ανάστασι πολύ κοντά και δεν βρίσκεται μακριά∙ «Διότι πολύ γρήγορα θα έλθη ο ερχόμενος και δεν θα βραδύνη» ( Εβρ. 10, 37 ) , λέει ο Παύλος. Και ο ίδιος πάλι λέει∙ «Όλοι εμείς πρέπει να εμφανισθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού» ( Β΄ Κορ. 5, 10 ), δηλαδή και κακοί και καλοί∙ οι μεν πρώτοι για να ντρέπωνται για όλα όσα έκαναν, ενώ οι άλλοι για να δοξασθούν περισσότερο για όλα. Διότι, όπως ακριβώς εδώ οι δικαστές και τους κακούς τιμωρούν και τους καλούς τιμούν δημόσια, έτσι γίνεται και εκεί∙ θα συμβή ώστε οι κακοί να ντρέπωνται περισσότερο, ενώ οι καλοί να τιμώνται περισσότερο.
Εάν υπάρχη ανάστασις και κρίσις , πεπρωμένο δεν υπάρχει
Αυτά λοιπόν ας τα θυμούμαστε κάθε ημέρα. Αν αυτά σκεπτώμαστε, κανένα από τα πρόσκαιρα και ρευστά πράγματα δεν θα μπορέση να μας απορροφήση. «Διότι εκείνα που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, εκείνα όμως που δεν βλέπονται είναι αιώνια». Αυτά λοιπόν, ας τα λέμε συχνά και στους εαυτούς μας και στους άλλους.
Υπάρχει ανάστασις και κρίσις και ευθύνες για τις πράξεις μας. Και όσοι νομίζουν, ότι υπάρχει πεπρωμένο, αυτό ας λένε και ας περιμένουν να απαλλαγούν αμέσως από το φθοροποιό νόσημα. Διότι, εάν υπάρχη ανάστασις και κρίσις, δεν υπάρχει πεπρωμένο, όσο κι αν φιλονικούν και φωνάζουν.
Αλλ’ όμως ντρέπομαι να διδάσκω τους Χριστιανούς για την ανάστασι. Διότι εκείνος που έχει ανάγκη να μάθη, ότι υπάρχει ανάστασις και δεν έχει πείσει αρκετά τον εαυτό του, ότι όχι από κάποια ανάγκη, αλλά θεωρεί , ότι απλώς και τυχαίως τα πράγματα φέρονται, δεν μπορεί να είναι χριστιανός. Γι’ αυτό παρακαλώ και εκλιπαρώ, να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από όλες τις κακές πράξεις και ας κάνουμε τα πάντα, ώστε να επιτύχουμε την συγνώμη και την καλή απολογία κατά την ημέρα εκείνη.
(Εις Ιωάννην ΜΕ΄, ΕΠΕ 13, 558-560. PG 59, 256)
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»
