ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΟΖΕΒΙΤΗΣ
Π.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ
Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐχάρισεν ἐπὶ τῶν ἐσχάτων τούτων χρόνων τὸν Ὅσιον Ἰωάννην τὸν Ρουμᾶνον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Χοζεβᾶ, ὡς δῶρον πολύτιμον εἰς τὴν γεραρὰν Ἁγιοταφιτικὴν Ἀδελφότητα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, εἰς τὰ πλήθη τῶν εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων προσκυνητῶν, πρωτίστως δὲ εἰς τὴν «ἐπουράνιον Ἱερουσαλήμ, τὴν πανήγυριν καὶ Ἐκκλησίαν τῶν πρωτοτόκων τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων». Οὕτως, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης προσετέθη εἰς τὴν μακρὰν χορείαν τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἁγίας Γῆς, ἡ ὁποία ποτὲ δὲν ἔπαυσε συμπληρουμένη, μέχρι καὶ τῶν ἡμερῶν μας.
Ἡ μαρτυρία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοῦ ἀφθόρου ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου εἶναι δαψιλής, καὶ εἰς ἅπαντας ἡμᾶς δέ, ὅταν ἐπισκεπτώμεθα τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Χοζεβᾶ, ἐκθέτει ὡς περιφανὲς ἀπόκτημά της, τὸν Ὅσιον Ἰωάννην, μαρτυρούμενον ἀπὸ τὴν θέωσιν τοῦ σκηνώματός του! Τί νὰ προσθέσῃ κανεὶς μὲ ἐπαινετικὰ λόγια, ἐκεῖ ὅπου ἡ θεοποιὸς ἄκτιστος δωρεὰ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔχει κάνει ἐμφανῆ τὴν ἐπισκίασίν της καὶ ἔχει ἐπιβραβεύσει τὴν νόμιμον ἄθλησιν τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου μὲ τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῆς ἐντὸς τῶν Ἁγίων «ἐνοικήσεως καὶ ἐμπεριπατήσεως» τοῦ Θεοῦ;
Ὁ Βίος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου τοῦ ἐκ Ρουμανίας, καθὼς καὶ ἄλλων συγχρόνων μας Ἁγίων, τοὺς ὁποίους ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θὰ ἀναδείξῃ ἐν τῷ μέλλοντι, ἀποδεικνύει τὴν ἀδιάσπαστον συνέχειαν μεταξὺ τοῦ ἀρχαίου καὶ τοῦ συγχρόνου παλαιστινοῦ Μοναχισμοῦ· ἡ μοναστικὴ διαγωγή του, ἡ ὁποία ἐξεκίνησεν ἀπὸ τὴν κοινοβιακὴν ζωὴν τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα διὰ νὰ καταλήξῃ εἰς τὴν ἡσυχίαν τῆς κελλιωτικῆς ζωής εἰς τὸ Χοζεβᾶ, θυμίζει τοὺς ἀρχαίους ἀσκητάς. Ἠξιώθημεν τῆς πνευματικῆς χαρᾶς νὰ γνωρίσωμεν μεταξὺ παλαιῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἀρκετοὺς αὐτόπτας καὶ αὐτηκόους τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, μάρτυρας τῆς ἀρετῆς καὶ καλῆς μοναχικῆς βιοτῆς του.
Ἡ μετὰ χεῖρας ἔκδοσις, ἐπιμεληθεῖσα ὑπὸ τοῦ αἰδεσιμωτάτου Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Πετράκη, φέρει εἰς τὸ φῶς τάς, ἀγνώστους μέχρι τώρα διὰ τοὺς Ἕλληνας ἀναγνώστας, προσωπικὰς σημειώσεις τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου καὶ σύντομον σκιαγράφησιν τῆς ἐπιγείου πορείας του. Εἶναι πεποίθησίς μας, ὅτι τὰ κείμενα αὐτὰ θὰ ὠφελήσουν τοὺς ἐντυγχάνοντας, διότι εἰς αὐτὰ μαρτυρεῖται ὄχι μόνον ἡ ἄσκησις καὶ ὁ πρὸς Θεὸν πόθος τοῦ Ὁσίου, ἀλλὰ κυρίως ἡ ἐπιτυχία τῆς νηπτικῆς του διαγωγῆς, ἡ ὁποία φανεροῦται μεταξὺ ἄλλων εἰς τὴν ἁπλότητα τοῦ λογισμοῦ του, εἰς τὴν εἰλικρινῆ καὶ ὄχι ἐπίπλαστον αὐτομεμψίαν του, εἰς τὴν εἰλικρινῆ υἱικὴν ἀφοσίωσιν καὶ εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν πνευματικόν του Πατέρα, τεκμήρια γνησίας ταπεινοφροσύνης, καὶ εἰς τὰς πλήρεις ἀγάπης, ἐλπίδος καὶ παρηγορίας πνευματικάς νουθεσίας τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου πρὸς Μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, διὰ τῶν ὁποίων ἀφ’ ἐνὸς ἐλέγχει τὸ ἀντίχριστον φρόνημα τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπατεῶνος, ἀφ’ ἑτέρου ἀποκαλύπτει καὶ χωρὶς νὰ θέλῃ, τὴν ταύτισίν του μὲ τὸν «νοῦν τῶν Ἁγίων»....
