Κύριε, δέν γνωρίζω τί ὀφείλω νά ζητήσω παρά Σοῦ. Σύ μέ ἀγαπᾶς πλέον ἤ ὅσον ἐγώ αὐτός ἀγαπῶ ἐμαυτόν. Δός τῷ δούλῳ Σου ὅ,τι ἐγώ δέν γνωρίζω νά ζητήσω παρά Σοῦ. Δέν τολμῶ νά ζητήσω παρά Σοῦ οὔτε σταυρόν οὔτε παραμυθίαν. Μόνον παρίσταμαι πρό Σοῦ. Ἡ καρδία μου εἶναι ἀνοικτή εἰς Σέ. Σύ βλέπεις τάς ἀνάγκας μου, τάς ὁποίας ἐγώ δέν γνωρίζω. Ἴδε καί ποίησον κατά τό ἔλεός Σου.
Πλῆξόν με καί θεράπευσον, κατάρριψον καί ἀνύψωσον. Μή γνωρίζων τάς βουλάς Σου, σιγῶ ἐνώπιόν Σου. Παραδίδομαί Σοι. Δέν ἔχω ἄλλην ἐπιθυμίαν ἐκτός τῆς ἐπιθυμίας νά ἐκπληρῶ τό θέλημά Σου τό Ἅγιον. Δίδαξόν με νά προσεύχωμαι. Σύ αὐτός ἐν ἐμοί προσεύχου.
Ἀμήν.
