Η ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΖΩΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΖΩΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=qpYiSkCc4ps

Η προσευχή ως εμπειρία του ζώντος Θεού

Η προσευχή ως εμπειρία του ζώντος Θεού Ὁ μεγάλος ρῶσος λογοτέχνης L. Tolstoy στό βιβλίο του Παιδικά, Ἐφηβικά καί Νεανικά χρόνια περιγράφει μιά ἐμπειρία του ἀπό τά παιδικά του χρόνια, πού ἔμεινε βαθειά χαραγμένη στήν ψυχή του. «Φιλοξενοῦσαν συχνά στό σπίτι τους ἕναν ἄνθρωπο πολύ πονεμένο, πού ἐλάχιστες “ἄσπρες” μέρες εἶχε δεῖ στή ζωή του. Σέ μιά ἀπό αὐτές τίς ἐπισκέψεις, ὁ Tolstoy μαζί μέ τά μικρά του ἀδέλφια, παρακολούθησαν κρυφά τό γέροντα πού προσευχόταν στό δωμάτιο τό ὁποῖο τοῦ εἶχαν παραχωρήσει. Καί περιγράφει ὡς ἑξῆς τήν ἀνεξίτηλη σφραγίδα τήν ὁποία ἄφησε πάνω του αὐτή ἡ ἐμπειρία: “Σταυρώνοντας τά μεγάλα του χέρια στό στῆθος, ὁ Γκρίσα, στεκόταν πρῶτα σιωπηλός μέ σκυμμένο τό κεφάλι μπροστά στίς εἰκόνες. Μετά ἔπεσε στά γόνατα καί ἄρχισε νά προσεύχεται. Στήν ἀρχή ἀπάγγειλε σιγαλά γνωστές προσευχές· μετά τίς ἐπανελάμβανε δυνατότερα. Μετά ἄρχισε νά προσεύχεται μέ δικά του λόγια. Προσευχήθηκε γιά ὅλους τούς εὐεργέτες του (ἔτσι ἀποκαλοῦσε αὐτούς πού τόν φιλοξενοῦσαν)· ἀνάμεσα σ᾽ αὐτούς καί γιά τήν μητέρα μας καί γιά μᾶς. Προσευχήθηκε γιά τόν ἑαυτό του, ζητώντας ἀπό τό Θεό νά συγχωρήση τίς προηγούμενες ἁμαρτίες του· καί μετά συνέχισε νά ἐπαναλαμβάνη: Θεέ μου, συγχώρεσε τούς ἐχθρούς μου. Μετά συνέχισε νά ἐπαναλαμβάνη πολλές φορές: Κύριε, ἐλέησέ με· ἀλλά κάθε φορά μέ ἀνανεωμένη δύναμι καί μέ θέρμη. Μετά εἶπε: Συγχώρεσέ με, Κύριε, καί δίδαξέ με, πῶς νά ζῶ. Καί τό εἶπε μέ τόση ἁπλότητα καί πίστι σάν νά περίμενε μιά ἄμεση ἀπάντησι στό αἴτημά του. Καί ἔπειτα τό μόνο τό ὁποῖο μπορούσαμε νά ἀκούσουμε, ἦταν λυπητερά ἀναφυλλητά. Σέ λίγο σηκώθηκε στά γόνατά του, σταύρωσε τά χέρια του στό στῆθος καί ἔμεινε σιωπηλός... Καί ξαφνικά ἀναφώνησε: Γενηθήτω Κύριε, τό θέλημά Σου! Καί πέφτοντας μέ τό μέτωπο στό πάτωμα ἄρχισε πάλι νά κλαίη μέ λυγμούς σάν παιδί...”. Καί συνεχίζει ὁ Tolstoy: “Πολλές ἀναμνήσεις τοῦ παρελθόντος ἔχουν χάσει τή σημασία τους γιά μένα· ἀκόμη καί ὁ Γκρίσα ὁ προσκυνητής ἔχει ἀπό καιρό τελειώσει τό τελευταῖο του ταξίδι. Ἀλλά ἡ ἐντύπωσι, τήν ὁποία μοῦ ἔκανε ἐκείνη ἡ βραδυνή προσευχή του, δέν θά ξεθωριάση ποτέ! Ὠ ἀληθινέ Χριστιανέ Γκρίσα! Ἡ πίστι σου ἦταν τόσο δυνατή πού ἔνοιωθες ζωντανή τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγάπη σου γιά τό Θεό ἦταν τόσο μεγάλη, πού οἱ λέξεις ξεχύνονταν ἀπό τά χείλη σου ἀπό μόνες τους, χωρίς νά τίς μετρᾶς μέ τή λογική σου. Καί τί ὑπέροχη δοξολογία πρόσφερες, γιά νά δοξάσης τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ, ὅταν —μή βρίσκοντας λέξεις μέσα στόν πόνο σου— ἔπεσες κλαίγοντας στό πάτωμα καί φώναξες: Γενηθήτω, Κύριε τό θέλημά σου!”. Αρχιμ.Ιωάννου Κοστώφ«Η Προσευχή.Κομποσχοίνι ''πομπός ασυρμάτου''Αθήνα 2012 Πηγή: http://proskynitis.blogspot.com

Αδελφική κατανόηση

                                    Αδελφική κατανόηση

 

 

Επισκέφθηκαν κάποιοι γέροντες τον Αββά Ποιμένα και του είπαν: Αν δούμε τους αδελφούς να νυστάζουν στη σύναξη νομίζεις ότι πρέπει να τους ξυπνήσουμε για να προσέχουν στην αγρυπνία;

Κι εκείνος τους λέει

-Εγώ πάντως αν δω έναν αδελφό να νυστάζει βάζω το κεφάλι του στα γόνατά μου και τον ξεκουράζω.

Από το Γεροντικό

How Apple Is Invading Our Bodies.......The plan .........

          How Apple Is Invading Our Bodies.......The plan .........


How Apple Is Invading Our Bodies


Lev Grossman @leverus  Matt Vella @mattvella Sept. 10, 2014   

Apple Watch Cover



The Silicon Valley giant has redrawn the line that separates our technology and ourselves. That may not be a good thing


With the unveiling of the Apple Watch Tuesday in Cupertino, California, Apple is attempting to put technology somewhere where it’s never been particularly welcome. Like a pushy date, the Apple Watch wants to get intimate with us in a way we’re not entirely used to or prepared for. This isn’t just a new product, this is technology attempting to colonize our bodies.
The Apple Watch is very personal—“personal” and “intimate” were words that Apple CEO Tim Cook and his colleagues used over and over again when presenting it to the public for the first time. That’s where the watch is likely to change things, because it does something computers aren’t generally supposed to: it lives on your body. It perches on your wrist, like one of Cinderella’s helpful bluebirds. It gets closer than we’re used technology getting. It gets inside your personal bubble. We’re used to technology being safely Other, but the Apple Watch wants to snuggle up and become part of your Self.

This is new, and slightly unnerving. When technologies get adopted as fast as we tend to adopt Apple’s products, there are always unintended consequences. When the iPhone came out it was praised to the skies as a design and engineering marvel, because it is one, but no one really understood what it would be like to have it in our lives. Nobody anticipated the way iPhones exert a constant gravitational tug on our attention. Do I have e-mail? What’s happening on Twitter? Could I get away with playing Tiny Wings at this meeting? When you’re carrying a smartphone, your attention is never entirely undivided.

The reality of living with an iPhone, or any smart, connected device, is that it makes reality feel just that little bit less real. One gets over-connected, to the point where the thoughts and opinions of distant anonymous strangers start to feel more urgent than those of your loved ones who are in the same room as you. One forgets how to be alone and undistracted. Ironically enough experiences don’t feel fully real till you’ve used your phone to make them virtual—tweeted them or tumbled them or Instagrammed them or YouTubed them, and the world has congratulated you for doing so. Smartphones create needs we never had before, and were probably better off without.

The great thing about the Apple Watch is that it’s always there—you don’t even have to take it out of your bag to look at it, the way you would with an iPhone. But unlike an iPhone you can’t put the Apple Watch away either. It’s always with you. During the company’s press event the artist Banksy posted a drawing to his Twitter feed of an iPhone growing roots that strangle and sink into the wrist of the hand holding it. You can see where he was coming from. This is technology establishing a new beachhead. To wear a device as powerful as the Apple Watch makes you ever so slightly post-human.

What might post-humanity be like? The paradox of a wearable device is that it both gives you control and takes it away at the same time. Consider the watch’s fitness applications. They capture all data that your body generates, your heart and activity and so on, gathers it up and stores and returns it to you in a form you can use. Once the development community gets through apping it, there’s no telling what else it might gather. This will change your experience of your body. The wristwatch made the idea of not knowing what time it was seem bizarre; in five years it might seem bizarre not to know how many calories you’ve eaten today, or what your resting heart rate is.

But wearables also ask you to give up control. Your phone will start telling you what you should and shouldn’t eat and how far you should run. It’s going to get in between you and your body and mediate that relationship. Wearables will make your physical self visible to the virtual world in the form of information, an indelible digital body-print, and that information is going to behave like any other information behaves these days. It will be copied and circulated. It will go places you don’t expect. People will use that information to track you and market to you. It will be bought and sold and leaked—imagine a data-spill comparable to the recent iCloud leak, only with Apple Watch data instead of naked selfies.


The Apple Watch represents a redrawing of the map that locates technology in one place and our bodies in another. The line between the two will never be as easy to find again. Once you’re OK with wearing technology, the only way forward is inward: the next product launch after the Apple Watch would logically be the iMplant. If Apple succeeds in legitimizing wearables as a category, it will have successfully established the founding node in a network that could spread throughout our bodies, with Apple setting the standards. Then we’ll really have to decide how much control we want—and what we’re prepared to give up for it.

http://time.com/3318655/apple-watch-2/

Αὐτὸ εἶναι τὸ “Θηρίον” ποὺ δημιούργησαν οἱ σύγχρονοι Βασιλεῖς

Αὐτὸ εἶναι τὸ “Θηρίον” ποὺ δημιούργησαν οἱ σύγχρονοι Βασιλεῖς

Posted: Σεπτεμβρίου 26, 2014 at 10:39 πμ

Φρίκη: Τα «ξαναμμένα» κτήνη της ISIS βιάζουν χιλιάδες γυναίκες για να δημιουργήσουν τη νέα γενιά του Χαλιφάτου

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της New York Post οι ισλαμιστές δολοφόνοι της ISIS τρέχουν ξαναμμένοι ​​στη Μέση Ανατολή, βιάζοντας χιλιάδες γυναίκες προκειμένου να δημιουργήσουν τη νέα γενιά του Χαλιφάτου.

Το κίνητρο των ισλαμιστών βιαστών είναι διττό: Αφενός θέλουν να αποκτήσουν απογόνους για να στελεχώσουν το Χαλιφάτο και αφετέρου θέλουν να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένες ορέξεις τους.Οι τζιχαντιστές έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, φτάνοντας στο σημείο να προκαλούν τη δυσαρέσκεια των διοικητών τους, ανέφερε ένας ιρακινός αξιωματούχος στην Post.
Οι διοικητές της ISIS τους διέταξαν να περιορίσουν τους βιασμούς, αλλά αυτοί αρνούνται να υπακούσουν, πρόσθεσε.Μάλιστα όταν τους επικρίνουν, εκείνοι απαντούν ότι το κάνουν γιατί το επιτάσσει το θέλημα του Αλλάχ.

«Οι τζιχαντιστές λέγουν ότι έχουν διαταχθεί να βιάζουν από έναν κληρικό στη Σαουδική Αραβία», δήλωσε ο ιρακινός αξιωματούχος. «Είναι πραγματικά απλά μια δικαιολογία. Θέλουν να γίνουν μέρος του ιστού των πόλεων που ελέγχουν, ώστε να μπορούν να ζήσουν σε αυτές για πολλά χρόνια», συμπλήρωσε.

olympia.gr

ΞΥΛΟΝ ΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΥΨΟΥΜΕΝΟΝ ΟΡΩΝΤΕΣ, ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗΝ ΔΩΜΕΝ

ΞΥΛΟΝ ΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΥΨΟΥΜΕΝΟΝ ΟΡΩΝΤΕΣ, ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗΝ ΔΩΜΕΝ

Ξύλον τὸ τοῦ Σταυροῦ, ὑψούμενον ὁρῶντες, μεγαλωσύνην δῶμεν Θεῷ τῷ σταυρωθέντι, σαρκὶ δι' ἀγαθότητα.

Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ.

Ὕδατι θεουργῷ, καὶ αἵματί σου Λόγε, λαμπρῶς ἡ Ἐκκλησία, στολίζεται ὡς νύμφη, Σταυροῦ τὴν δόξαν μέλπουσα.
Ὁ δὲ Θεὸς Βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς.

Ὕλην φθοροποιόν, ἐξαίρει ἁμαρτίας, τὸ τοῦ Σταυροῦ σου ξύλον, ὑψούμενον Σωτήρ μου, λαμπρύνει δὲ τὰ σύμπαντα.

Ἡ φωνὴ τοῦ Προφήτου σου Μωϋσέως ὁ Θεός, πεπλήρωται ἡ λέγουσα· Ὄψεσθε τὴν ζωὴν ἡμῶν κρεμαμένην, ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν. Σήμερον Σταυρὸς ὑψοῦται, καὶ κόσμος ἐκ πλάνης ἠλευθέρωται. Σήμερον τοῦ Χριστοῦ ἡ ἀνάστασις ἐγκαινίζεται, καὶ τὰ πέρατα τῆς γῆς ἀγάλλονται, ἐν κυμβάλοις Δαυϊτικοῖς, ὕμνον σοι προσφέροντα καὶ λέγοντα· Εἰργάσω σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς ὁ Θεός, Σταυρὸν καὶ τὴν ἀνάστασιν, δι' ὧν ἡμᾶς ἔσωσας, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, Παντοδύναμε Κύριε, δόξα σοι.

ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ–ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΥΠΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΕΩΤOY

ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ–ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΥΠΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΕΩΤOY
Ἐν Μεγίστῃ Λαύρᾳ τῇ 15-8-2014

Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα
Ἁγίου Ὄρους
Ἄθω


Σεβαστοί Πατέρες

Σέ πρόσφατη τακτική σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, στήν ὁποίαν ἀνήκω, ἀναγνώσθηκε γράμμα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος πού ἀφοροῦσε στήν ἐλαχιστό-τητά μου. Μέ τό γράμμα αὐτό, ἀφοῦ ἐξεφράζετο ἡ λύπη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ἐζητεῖτο ἀπό τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς Ἀρχιμ. Πρόδρομο νά ἐπιληφθεῖ ἑνός σοβαροῦ θέματος.

Ποιό ἦταν τό σοβαρό αὐτό θέμα; Τό ὅτι ὁ ὑπογραφόμενος Γέρων Λαυριώτης Μοναχός Σάββας ἔγραψε ἀγωνιστικό ἄρθρο, τό ὁποῖο ἐδημοσιεύθη στήν ἀγωνιστική καί ὁμολογητική ἐφημερίδα « Ὀρθόδοξος Τύπος» μέ τίτλο « Ἡ στάσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔναντι τῶν φιλοπαπικῶν Πατριαρχῶν καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (6.6.2014).

Στό ἱστορικό αὐτό ἔντυπο, πού ἵδρυσαν καί διηύθυναν ἐπί μισόν αἰώνα διαδοχικά οἱ μακαριστοί Γέροντες Χαράλαμπος Βασιλόπουλος καί Μᾶρκος Μανώλης ἀπέστειλαν ἀγωνιστικά ἄρθρα πλειάς Ἁγιορειτῶν Μοναχῶν καί Ἡγουμένων, ὡς καί διαβιούντων ἐν τῷ κόσμῳ κληρικῶν καί λαϊκῶν. Μερικοί μάλιστα ἐξ’ αὐτῶν ἦσαν καί εἷναι τακτικοί συνεργάτες. Μνημονεύω ἐνδεικτικά τούς μακαριστούς ἡγουμένους Γέροντες Γαβριήλ Διονυσιάτην καί Γεώργιον Καψάνην, τούς μοναχούς Θεόκλητον Διονυσιάτην, Μωϋσῆν Ἁγιορείτην, Νικόδημον Μπιλάλην, ἐκ τῶν ἐν τῷ κόσμῳ δέ τούς ἀειμνήστους Γέροντες, ἐπίσκοπον Αὐγουστῖνον Καντιώτην, Φιλόθεον Ζερβάκον, Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον, τούς εὐσεβεῖς λαϊκούς Φώτην Κόντογλου καί Κωνσταντῖνον Μουρατίδην (καθηγητήν Πανεπιστημίου) καί ἐκ τῶν ἐπιζώντων τούς πανεπιστημιακούς καθηγητάς καί ἱερεῖς Γεώργιον Μεταλληνόν, Θεόδωρον Ζήσην, Σαράντην Σαράντον καί πολλούς νεωτέρους.

Ὅλων αὐτῶν καί τῆς ἐφημερίδος στόχος ἦταν καί εἶναι νά ἀφυπνίσουν τούς Ὀρθοδόξους μπροστά στόν ἐμφανέστατο κίνδυνο τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς χειρότερης καί πιό ἐπικίνδυνης αἱρέσεως ὅλων τῶν αἰώνων. Δέν ἐδίστασαν μάλιστα νά ἀποστείλουν καί προσωπικές ἐπιστολές μέ σκληρή ἐλεγκτική γλώσσα, πρός τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ ὁποῖος ἐφούντωσε, ἐνίσχυσε καί ἐπέβαλε τήν αἵρεση στίς ἐκκλησιαστικές ἡγεσίες.

Μετά τόν Πατριάρχη Δημήτριο πού ἐσυνέχισε στά βήματα τοῦ Ἀθηναγόρα, ὁ σημερινός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος προχώρησε πολύ περισσότερο τόν συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό μέ τολμηρά θεολογικά καί λειτουργικά ἀνοίγματα πρός ὅλες τίς αἱρέσεις, Μονοφυσιτισμό, Παπισμό, Προτεσταντισμό, ἀκόμα καί πρός ἄλλες θρησκεῖες, ὅπως ὁ Ἰουδαϊσμός καί τό Ἰσλάμ. Θά χρειαζόταν πολύς χῶρος γιά νά ὑπομνήσω αἱρετικές γνῶμες καί ἀντικανονικές πράξεις τοῦ Πατριάρχου, τίς ὁποῖες ἐλπίζω νά γνωρίζετε. Ἁπλῶς σημειώνω ἐνδεικτικά ὅτι ἔπαυσε νά πιστεύει ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἷναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως. Δέχεται ὅτι καί οἱ αἱρέσεις εἷναι ἐκκλησίες, ἔχουν ἔγκυρο βάπτισμα και ἔγκυρα μυστήρια, ἀποδεχθείς καί ἐπαινέσας τίς ἐπαίσχυντες ἀποφάσεις γιά μέν τούς Παπικούς τοῦ Μπαλαμάντ (1993), γιά τούς Προτεστάντες τίς ἀποφάσεις τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν στό Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας (2006) καί στό Πουσάν τῆς Ν. Κορέας (2013), καί γιά τούς Μονοφυσίτες τίς ἀποφάσεις τῆς Γενεύης (1990). Τίς ἀπαράδεκτες ἀποφάσεις γιά τούς Μονοφυσίτες, τούς ὁποίους πλέον ἀναγνωρίζουμε ὡς Ὀρθοδόξους, ἤλεγξε μέ σειρά δημοσιευμάτων ὁ ἀείμνηστος Γέροντας π. Γεώργιος Καψάνης, τίς κραυγαλέες δέ γιά αἱρετική ἀπόκλιση ἀποφάσεις τοῦ Πουσάν ἐστηλίτευσαν μέ κοινό ὑπόμνημά τους πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο ἐσχάτως (2014) οἱ Μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας, Γλυφάδας Παῦλος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλοακαρνανίας Κοσμᾶς καί Γόρτυνος Ἰερεμίας, ζητώντας νά συζητήσει ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόν προσεχῆ Ὀκτώβριο τίς αἱρετικές ἐκτροπές τοῦ κειμένου τοῦ Πουσάν.

Χειρότερη γιά τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο εἷναι ἡ εἰκόνα ἀπό τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς, γιά τίς ὁποῖες οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐπιβάλλουν τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, ἀλλά καί ἀπό ἄλλες πράξεις, ὅπως ἡ προσφορά τοῦ ἀντίχριστου Κορανίου σέ Μουσουλμάνους, ἐνέργεια πού ἐμιμήθησαν κατόπιν καί οἱ Πατριάρχες Ἀλεξανδρείας καί Ἱεροσολύμων. Σαλεύθηκαν καί ταράχθηκαν οἱ Ὀρθόδοξες συνειδήσεις καί ἐσκανδαλίσθηκαν πολλοί ἀπό τήν ἐπίσκεψη τοῦ πάπα Βενεδίκτου στήν Κωνσταντινούπολη τόν Νοέμβριο τοῦ 2006, ὅπου ἔλαβαν χώρα ὄχι μόνον συμπροσευχές, ἀλλά καί λειτουργικός ἀσπασμός, ἀπαγγελία τοῦ « Πάτερ ἡμῶν » ἀπό τόν πάπα κατά τήν διάρκεια τῆς Θ. Λειτουργίας, θυμίαση τοῦ πάπα ἀπό ὀρθοδόξους διακόνους, ἀκόμη καί ψαλμωδία ἀπολυτικίων πρός τιμήν τοῦ αἱρεσιάρχη καί τοῦ ψαλμικοῦ στίχου « Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Πολλοί Γέροντες Ἁγιορεῖτες τότε δέν ἄντεξαν αὐτόν τόν ἐμπαιγμό καί τόν ἐξευτελισμό τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Πατερικῶν Παραδόσεων καί πρίν ἡ Ἱερά Κοινότης ἀντιδράσει, ἐνισχύοντες τούς ἀντιπροσώπους πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση, ἔστειλαν «Ἀνοικτή Ἐπιστολή πρός τήν Ἱερά Κοινότητα» ὑπογραφόμενη ἀπό ἐξήντα (60) καί πλέον ἱερομονάχους καί μοναχούς, γνωστούς καί ἐναρέτους Γέροντες, στήν ὁποία, ἀφοῦ ἐξέφραζαν τήν βαθύτατη λύπη καί ἀνησυχία τους γιά ὅσα καταλυτικά τῆς διδασκαλίας τῶν Ἀποστόλων και Πατέρων συμβαίνουν, ἔγραφαν: « Ἐκτιμοῦμε μέ πολύ μεγαλύτερη λύπη, ὅτι ἡ πνευματική ἡγεσία τοῦ Ἁγίου Ὄρους τά τελευταῖα ἔτη δέν ἀντιμετωπίζει μέ σθένος καί γενναιότητα ὁμολογητική τά φαινόμενα αὐτά τῆς ἀποστασίας, ὅπως ἔπρατταν παλαιότερα οἱ Ἁγιορεῖται Πατέρες. Ὁ Πατριάρχης ἔχει μετρήσει τίς ἀντιδράσεις μας· καί ἐπειδή εἷναι χλιαρές καί πολλές φορές ἀνύπαρκτες, προχωρεῖ χωρίς ἐμπόδια στήν ἕνωση μέ τόν ἀμετανόητο καί παραμένοντα στίς αἱρέσεις του πάπα. Μᾶς ἐμέτρησε καί χάρηκε σφόδρα καί κατά τήν τελευταία ἐπίσκεψή του στό Ἅγιον Ὄρος, στό ὁποῖο λές καί ἤλθε γιά νά πάρει τήν συγκατάθεση καί εὐλογία τῶν Ἁγιορειτῶν γιά ὅσα εἶχε σχεδιάσει νά πράξει μέ τόν πάπα λίγες ἡμέρες ἀργότερα. Ἐμεῖς ταπεινοί ἱερομόναχοι καί μοναχοί, ἐξομολογητικά σᾶς ἀποκαλύπτουμε ὅτι ἔχουμε σκανδαλισθῆ ἀπό τήν σιωπή καί ἀπραξία τῆς πνευματικῆς μας ἡγεσίας στό Ἅγιον Ὄρος καί μαζί μέ μᾶς καί τό ἁπανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Οἰκουμένης Ὀρθόδοξο καί φιλομόναχο πλήρωμα. Περιμένουν ὅλοι νά ἀκούσουν τήν φωνή τοῦ Ἁγίου Ὄρους». Διερωτώμενος τί περισσότερο ἔγραψα ἐγώ στό ταπεινό μου δημοσίευμα, προσθέτω ὅτι λίγες ἡμέρες ἀργότερα (30-12-2006) ἡ Ἱερά Κοινότης δέν ἔλαβε ἀπόφαση νά ἐλέγξει τόν Πατριάρχη γιά ὅσα συνέβησαν, ἀλλά, ἐπιβεβαιώνοντας ὅσα οἱ ἑξήντα Ἁγιορεῖτες κατελόγιζαν γιά ἔλλειψη σθένους καί ὁμολογητικῆς γενναιότητος, ἀρκέσθηκε στήν ἔκδοση μιᾶς Ἀνακοινώσεως πρός τόν τύπο, μέ τήν ὁποία ἀποδοκίμαζαν τά συμβάντα.

Τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί ὡς πρός τήν πρόσφατη συνάντηση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τόν πάπα Φραγκῖσκο στά Ἱεροσόλυμα, τόν περασμένο Μάϊο, ἡ ὁποία ἀποδοκιμάσθηκε καί μέ θεϊκά σημεῖα. Ὅσα ἐλέχθησαν καί ὅσα ἐπράχθησαν ἔθλιψαν καί κατετάραξαν τούς Ὀρθοδόξους. Γιά πολλοστή φορά ὁ Πατριάρχης « λίαν ηὔφρανε τούς κακοδόξους καί κατήσχυνε τού Ὀρθοδόξους». Πολλοί καί πάλι διηρωτῶντο: Γιατί σιωπᾶ τό Ἅγιον Ὄρος; Γιατί παραμένει ἄφωνο; Ἔπαυσαν νά ἰσχύουν ὅσα οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί ἡ Μοναστική Παράδοση θεσπίζουν ὅτι οἱ μοναχοί κυρίως δέν πρέπει νά ἀνέχονται καμμία καινοτομία εἰς τά τῆς πίστεως καί ὅτι πάντοτε ἦσαν πρωτοπόροι στούς ἀγῶνες γιά τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία; Δέν ἐδίστασαν, νά ἐλέγξουν Βασιλεῖς, Πατριάρχες, Ἐπισκόπους ἀκόμη καί συνόδους, θυσιάζοντες μαρτυρικά καί τήν ζωή τους ἤ διωκόμενοι καί φυλακιζόμενοι, ὅπως συνέβη μέ τούς Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες ἐπί πατριάρχου λατινόφρονος Βέκκου (1274) καί μέ τούς Ἁγιορεῖτες τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ἐπί λατινόφρονος πατριάρχου Καλέκα (1341-1351). Ὅπως συνέβη καί στήν δική μας ἐποχή, ὅταν ὁμοφώνως ἀποφάσισε τό Ἅγιον Ὄρος τήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ Ἀθηναγόρα. Ἀκόμη καί ὅταν ἐπιέζοντο οἱ Ἱερές Μονές νά ἐπαναφέρουν τό μνημόσυνο τοῦ νέου πατριάρχου Δημητρίου μέ ἀπειλές γιά τιμωρίες ἀπό τό πατριαρχικό ἔξαρχο, δέν ὑποχώρησαν. Μέ ἔγγραφά τους πρός τήν Ἱερα Κοινότητα οἱ Μονές Καρακάλου, Σίμωνος Πέτρας, Ἁγίου Παύλου, Ξενοφῶντος, Κωνσταμονίτου καί Ὁσίου Γρηγορίου διεμήνυσαν ὅτι ἔμμένουν στήν ἀμετάθετη ἀπόφασή τους νά συνεχίσουν τήν διακοπή τοῦ πατριαρχικοῦ μνημοσύνου « εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας, ἐφ’ ὅσον ὁ νέος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Δημήτριος ὁ Α’ θά συνεχίση τήν τηρουμένην ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γραμμήν, τήν ὁποίαν εἷχε χαράξει ὁ Ἀθηναγόρας». Ἐσημείωναν μάλιστα ὅτι ὑπάρχει ἀπόφαση τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως ( συνεδρία ΝΒ’ τῆς 13-11-71) ἡ ὁποία ὁρίζει ὅτι « ἐπαφίεται εἰς τήν συνείδησιν ἑκάστης Μονῆς ἡ διαμνημόνευσις τοῦ ὀνόματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, διότι δέν δυνάμεθα νά καταπατήσωμεν τούς Ἱερούς Κανόνας, οὕς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐλάλησεν εἰς αὐτούς παρά ταῖς Ἱεραῖς Συνόδοις. Θά πειθώμεθα εἰς τόν νέον πατριάρχην, ὅταν διαπιστώσωμεν ὅτι οὗτος θά ἀναθεωρήση τάς αἱρετικάς ὁμολογίας τοῦ προκατόχου του καί δέν θά συνεχίση τήν φιλοπαπική γραμμήν.»

Ἡ Ἱερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, μάλιστα, ἔγραφε στήν ἀπαντητική της ἐπιστολή πρός τήν Ἱερά Κοινότητα ὅτι « ἡ συνεδρία τῆς ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως (ΝΒ’ τῆς 13-11-1971) φέρει τόν τύπο ἐθνοσυνελεύσεως συμφώνως τῷ 1ῳ ἄρθρῳ τοῦ ἐσωτερικοῦ κανονισμοῦ τῆς ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως, καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ Ἱερᾶ Κοινότης δέν δύναται νά ἀκυρώση τάς ληφθείσας ἀποφάσεις αὐτῆς.»
Σεβαστοί Πατέρες

Αὐτήν τήν Μοναστική καί Ἁγιορειτική Παράδοση γνωρίζοντας καί ἐγώ ὁ ἐν μοναχοῖς ἐλάχιστος, ὡς καί τήν συνοδική δομή τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ὅλα τά μέλη, ἀκόμη καί οἱ λαϊκοί, ὀφείλουν νά ὁμιλοῦν, ὅταν κινδυνεύει ἡ πίστις, ἐδημοσίευσα τό σχετικό μου ἄρθρο στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο». Αὐτό ἔπρεπε νά τό ἐπαινέσετε καί νά μέ συγχαρῆτε καί ὄχι νά ζητεῖτε ἀπό τήν Μονή μου νά λάβει μέτρα ἐναντίον μου. Γιατί δέν ἐπράξατε τό ἴδιο, ὅταν ἑξήντα καί πλέον Ἱερομόναχοι καί Μοναχοί Ἁγιορεῖτες, τόν Δεκέμβριο τοῦ 2006 ἤλεγχαν τήν Ἱερά Κοινότητα γιά ἀπαράδεκτη ἀφωνία καί ἀπραξία; Ἄν ὅσα λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τούς αἱρετικούς καί τούς αἱρετίζοντες, γιά τούς παπικούς καί τούς φιλοπαπικούς, ἄν ὅσα εἶπε ἡ Παναγία μας γιά τούς ἐχθρούς τοῦ Υἱοῦ της καί δικούς της ἐχθρούς στούς Ζωγραφίτες Ὁσιομάρτυρες, εἶναι «ἀνοίκειοι καί ἀπαράδεκτοι χαρακτηρισμοί,» ὅπως θέλει καί ὁ νεοεποχίτικος ἀντιρατσιστικός νόμος, γιά τόν ὁποῖον τό Ἅγιον Ὄρος καί πάλιν ἐσιώπησε, τότε μέ χαρά νά τιμωρηθῶ γιά τήν συμφωνία μου μέ τούς Ἁγίους καί τήν Ἁγιορειτική Παράδοση, μέ λύπη ὅμως γιά ὅσους Ἁγιορεῖτες ἀδελφούς μου ἐπέλεξαν νά εἷναι μέ τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως. Σύγχυση καί σκανδαλισμό στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν δέν προκαλοῦν οὔτε οἱ μαρτυρήσαντες ἐπί Βέκκου Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες, οὔτε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί οἱ σύν αὐτῷ, πού ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τοῦ πάπα καί τῶν ἰδικῶν μας λατινοφρόνων, οὔτε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες πού διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα, οὔτε τό πτωχό καί ἀσήμαντο δημοσίευμά μου, πού τοῦ δώσατε τόσο μεγάλη σημασία.
Σύγχυση καί σκανδαλισμό προκαλοῦν ὅσα ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἀθηναγόρα συμβαίνουν στήν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας, αὐξημένα καί προκλητικά τώρα ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Ἐγώ, ὡς ὄφειλα, κατά τήν ἀναλογία τῆς εὐθύνης μου, ἔπραξα τό καθῆκον μου, χωρίς νά διεκδικῶ « ἡρωϊσμούς,» ὅπως ἰσχυρίζεσθε οὔτε νά συνιστῶ ἀποκοπή ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ἀποκοπή ρητῶς ἀποδοκιμάζω, γι’ αὐτό καί μέ θλίβει ἡ παραποίηση καί κακοποίηση τῶν γραφομένων μου.

Πολλοί χαρήκαμε γιά τόν ἡρωϊσμό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωγράφου, ἀκολουθούσης τό παράδειγμα τῶν Ζωγραφιτῶν Ὁσιομαρτύρων, ἡ ὁποία ἐζήτησε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα νά καταδικάσει ὅσα εἷπε καί ἔπραξε ὁ πατριάρχης στά Ἱεροσόλυμα κατά τήν συνάντηση μέ τόν πάπα, διότι διαφορετικά θά προχωρήσει μονομερῶς στήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου. Χαρήκαμε καί γιά τήν ἀπόφαση τῆς πλειοψηφίας τῶν ἀντιπροσώπων στήν Ἱερά Κοινότητα νά σταλεῖ στόν πατριάρχη ἔγγραφο διαμαρτυρίας καί ἐλέγχου. Μέ ἀγαθές ἐλπίδες περιμένουμε, μετά ἀπό τρεῖς μῆνες, νά δημοσιοποιηθοῦν τά ἔγγραφα καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωγράφου καί τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ὥστε τώρα ὅπως ἁρμόζει, νά εὐφρανθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι καί νά καταισχυνθοῦν οἱ κακόδοξοι, καί νά παύσει ὁ σκανδαλισμός γιά τήν ἀφωνία καί ἀπραξία τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Αὐτό εἷναι ὄντως σοβαρό ζήτημα καί ὄχι ἡ λήψη μέτρων ἐναντίον ἑνός ἀσήμου μοναχοῦ μέ ἀδύναμη καί ἰσχνή φωνή.

Ἐπί δέ τούτοις διατελῶ μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί φιλαδελφίας.

Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

14 Σεπτεμβρίου· Ἡ Παγκόσμιος Ύψωσίς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

14 Σεπτεμβρίου· Ἡ Παγκόσμιος Ύψωσίς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

21 Σεπτεμβρίου· Η απόδοσις της εορτής της Υψώσεως.

7 Μαρτίου· «Του εν ουρανώ φανέντος σημείου τού Τιμίου Σταυρού, ώρα τρίτη της ημέρας...».

31 Ιουλίου· Προεόρτια της προελεύσεως τού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.

1 Αυγούστου· Η πρόοδος τού τιμίου και ζωοποιού Σταυρού.

Η Γ΄ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη στην προσκύνηση τού Σταυρού, γι’ αυτό και λέγεται «της Σταυροπροσκυνήσεως». Και φυσικά, αφιερωμένη στο Σταυρό και τη Σταύρωση τού Κυρίου είναι Η Μεγάλη Παρασκευή και κάθε Παρασκευή τού έτους, καθώς και η Τετάρτη.


Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’.

Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ
τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

Κοντάκιον Ἦχος δ’. Αὐτόμελον.

Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινὴ πολιτεία, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός, Εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου,
τοὺς πιστοὺς Βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς, κατὰ τῶν πολεμίων, τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.

Κάθισμα Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.

Ἐν Παραδείσῳ με τὸ πρίν, ξύλον ἐγύμνωσεν, οὗπερ τῇ γεύσει, ὁ ἐχθρὸς εἰσφέρει νέκρωσιν, τοῦ Σταυροῦ δὲ τὸ ξύλον, τῆς ζωῆς τὸ ἔνδυμα, ἀνθρώποις
φέρον, ἐπάγη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ κόσμος ὅλος ἐπλήσθη πάσης χαρᾶς· ὃν ὁρῶντες ὑψούμενον, Θεῷ ἐν πίστει λαοί, συμφώνως ἀνακράξωμεν·
Πλήρης δόξης ὁ οἶκός σου. (Δίς)

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.

Προδιετύπου μυστικῶς πάλαι τῷ χρόνῳ, ὁ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυῆ, Σταυροῦ τὸν τύπον, ὡς τὰς χεῖρας ἐξέτεινε σταυροφανῶς Σωτήρ μου· καὶ ἔστη ὁ ἥλιος
ἕως ἐχθρούς, ἀνεῖλεν, ἀνθισταμένους σοι τῷ Θεῷ· νῦν δὲ οὗτος ἐσκότισται, ἐπὶ Σταυροῦ σε ὁρῶν, θανάτου κράτος λύοντα, καὶ τὸν ᾍδην σκυλεύοντα.

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. β’.

Μόνον ἐπάγη τὸ ξύλον Χριστὲ τοῦ Σταυροῦ σου, τὰ θεμέλια ἐσαλεύθη τοῦ θανάτου Κύριε· ὃν γὰρ κατέπιε πόθῳ ᾍδης, ἀπήμεσε τρόμῳ· ἔδειξας ἡμῖν
τὸ σωτήριόν σου Ἅγιε, καὶ δοξολογοῦμέν σε, Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς. (Δίς)

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Τοῦ Σταυροῦ σου τὸ ξύλον προσκυνοῦμεν Φιλάνθρωπε, ὅτι ἐν αὐτῷ προσηλώθης ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων· Παράδεισον ἠνέῳξας Σωτήρ, τῷ πίστει
προσελθόντι σοι Ληστῇ· καὶ τρυφῆς κατηξιώθη, ὁμολογῶν σοι, Μνήσθητί μου Κύριε. Δέξαι ὥσπερ ἐκεῖνον καὶ ἡμᾶς, κραυγάζοντας· Ἡμάρτομεν,
πάντες τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, μὴ ὑπερίδῃς ἡμᾶς. (Δίς)

Ὁ Οἶκος

Ὁ μετὰ τρίτον οὐρανὸν ἀρθεὶς ἐν Παραδείσῳ, καὶ ῥήματα τὰ ἄρρητα καὶ θεῖα, ἃ οὐκ ἐξὸν γλώσσαις λαλεῖν, τὶ τοῖς Γαλάταις γράφει, ὡς ἐρασταὶ τῶν Γραφῶν, ἀνέγνωτε καὶ ἔγνωτε. Ἐμοί, φησί, καυχᾶσθαι μὴ γένοιτο, πλὴν εἰ μὴ ἐν μόνῳ τῷ Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου, ἐν ᾧ παθών, ἔκτεινε τὰ πάθη. Αὐτὸν οὖν καὶ ἡμεῖς βεβαίως κρατῶμεν τοῦ Κυρίου τὸν Σταυρὸν καύχημα πάντες· ἔστι γὰρ σωτήριον ἡμῖν τοῦτο τὸ ξύλον, ὅπλον εἰρήνης ἀήττητον τρόπαιον.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΑΓΙΟΣ ΣΟΥ;

Πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ προσκύνημα μας στο Ἅγιον Ὅρος ἐπισκεφθήκαμε ἕνα ἁγιασμένο Γέροντα.

Κάθιδροι ἀπὸ τὰ ἀνηφορικὰ μονοπάτια μας δέχτηκε μὲ ἀγάπη καὶ ἀνάμεσα στα οὐσιώδη καὶ ὠφέλιμά που μας μίλησε μας εἶπε καὶ τὰ ἑξῆς:

Να ἐπιλέξουμε ἔναν Ἅγιο ἢ μία Ἁγία που τὸν ἀγαπάμε ἰδιαίτερα καὶ να τὸν καταστήσουμε Προστάτη τοῦ σπιτιοὺ μας.

Να ἀποκτήσουμε μία εἰκόνα τοῦ , να ἀναβουμε τὸ καντηλκάκι καθημερινά, να κάνουμε κάθε ἔτος στην ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Θ.Λειτουργία, ἀλλὰ καὶ να ἔχουμε ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἀργία για ὅλη τὴν οἰκογένεια.

Σεαυτὸν τὸν Ἅγιο ἂς στρέφουμε καθημερινὰ ὄλες τις προσευχὲς καὶ αἰτήσεις μας καὶ θὰ λαμβάνουμε κάθε εὐχερῆ βοήθεια , θεῖα προστασία καὶ γαλήνη Χριστοῦ στην ζωὴ μας.

Ἐσένα ποῖος εἲναι ὁ Ἅγιος σοῦ;

π.Διονύσιος Ταμπάκης -Ναύπλιον

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΣΕ ΑΠΛΟ ΙΕΡΕΑ: «Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…»

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΣΕ ΑΠΛΟ ΙΕΡΕΑ: «Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…» 

 

Πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ προσκύνημα μας στο Ἅγιον Ὅρος ἐπισκεφθήκαμε ἕνα ἁγιασμένο Γέροντα.
 

Κάθιδροι ἀπὸ τὰ ἀνηφορικὰ μονοπάτια μας δέχτηκε μὲ ἀγάπη καὶ ἀνάμεσα στα οὐσιώδη καὶ ὠφέλιμά που μας μίλησε μας εἶπε καὶ τὰ ἑξῆς:

Να ἐπιλέξουμε ἔναν Ἅγιο ἢ μία Ἁγία που τὸν ἀγαπάμε ἰδιαίτερα καὶ να τὸν καταστήσουμε Προστάτη τοῦ σπιτιοὺ μας.

Να ἀποκτήσουμε μία εἰκόνα τοῦ , να ἀναβουμε τὸ καντηλκάκι καθημερινά, να κάνουμε κάθε ἔτος στην ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Θ.Λειτουργία, ἀλλὰ καὶ να ἔχουμε ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἀργία για ὅλη τὴν οἰκογένεια.

Σεαυτὸν τὸν Ἅγιο ἂς στρέφουμε καθημερινὰ ὄλες τις προσευχὲς καὶ αἰτήσεις μας καὶ θὰ λαμβάνουμε κάθε εὐχερῆ βοήθεια , θεῖα προστασία καὶ γαλήνη Χριστοῦ στην ζωὴ μας.

Ἐσένα ποῖος εἲναι ὁ Ἅγιος σοῦ;

π. Διονύσιος Ταμπάκης -Ναύπλιον

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Π. Σταύρου Βαίου Προς Ιερομόναχον πατέρα Εὐθύμιον Χαραλαμπίδην

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Π. Σταύρου Βαίου Προς Ιερομόναχον πατέρα Εὐθύμιον Χαραλαμπίδην   Λαμία, 27/08/2014 (π.η.) Κατά τον μήνα Ιούλιο πληροφορηθήκαμε από τον ηλεκτρονικό τύπο ότι ο σεβαστός και αγαπητός εν τη πίστη Του Χριστού, των Αποστόλων, των Πατέρων και των Συνόδων της Ορθοδοξίας, Ιερομόναχος πατέρας Ευθύμιος Χαραλαμπίδης της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου νήσου Άνδρου, απεφάσισε και κοινοποίησε στον οικουμενιστή Επίσκοπο Σύρου του νέου ημερολογίου την διακοπή μνημονεύσεως του ονόματός του. Επειδή ο κ. Δωρόθεος παρέστη, κατά την επιστολή του πατρός Ευθυμίου, στην χειροτονία παπικού επισκόπου αποδεχόμενος αυτόν όχι ως αιρετικόν αλλά ως αδελφόν – ως επίσκοπον της παπικής εκκλησίας και ως έχοντες την ίδιαν πίστην του προσέφερε αρχιεράτικην μίτραν, ανεφώνησε «άξιος» ως να απευθυνόταν ως εις ορθόδοξον κληρικόν. Το δικός μας «εύγε» δια την ορθόδοξον στάσιν και την ακριβή τήρηση της ορθοδόξου πίστεως από μέρους του πατρός Ευθυμίου είναι το ελάχιστον, αποδεικνύοντας την πίστην του και τον ζήλον του ίνα μη νοθευθεί η ορθόδοξος πίστης. Ως αποτειχισμένοι και ημείς από την από την αίρεση του οικουμενισμού (της τελευταίας αιρέσεως του κόσμου τούτου), και τις προδοσίες των ποιμένων του περασμένου αιώνα έως και σήμερα, του απευθύνουμε το «άξιος» και τον ασπάζομαι προσωπικά αδελφικώς, μπορεί δε, να θεωρεί ημάς από τούδε και στο εξής ομόφρονας στην ορθόδοξο πίστην και συνοδοιπόρους στον ανηφορικό δρόμο της αποτειχίσεως και των συνεπειών αυτής που διάγουμε ημείς εδώ και οκτώ έτη. Είθε η Χάρις Του Θεού όπως ενδυναμώνει υμάς κατά την τήρηση των κανόνων των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και οδηγεί υμάς κατά τα πρότυπα των Πατέρων σε εποχές αιρέσεως και αποστασίας από το πνεύμα της Εκκλησίας Του Χριστού. Αδελφέ θάρσει και ανδρίζου. Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν Αληθείας και Δικαιοσύνης. Δια των ευχών των Αγίων Πατέρων υμών. Πρεσβύτερος Σταύρος Βάϊος και οι συν εμοί αποτειχισμένοι αδελφοί http://opoimhnokalos.blogspot.gr/

ΓΝΩΣΤΟΣ ΡΟΚΑΣ ΣΧΙΖΕΙ,ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΚΑΙΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ !!!

ΓΝΩΣΤΟΣ ΡΟΚΑΣ ΣΧΙΖΕΙ,ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΚΑΙΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ !!! 

https://www.youtube.com/watch?v=vYfGmAIUWuo

Η ανάβασις προς την κορυφή - Η ζωή και το μαρτύριο του π. Igor Rozin (γ')

Η ανάβασις προς την κορυφή - Η ζωή και το μαρτύριο του π. Igor Rozin (γ') Ὁ πνευματικὸς τοῦ Igor, ὁ π. Vyacheslav, ἦταν αὐτὸς ποὺ πρότεινε νὰ χειροτονηθῇ ἱερέας. Ἡ πρότασι αὐτὴ ἦταν τελείως ἀπροσδόκητη γιὰ τὸν Igor καὶ ἔτσι δίσταζε γιὰ πολὺ καιρὸ νὰ τὴν δεχθῇ. Αἰσθανόταν πὼς ἐμπόδια ἦταν ἡ προχωρημένη ἡλικία του –ἦταν ἤδη σαρανταδύο χρονῶν–, ἡ πτωχὴ μνήμη του καὶ ἡ ἔλλειψι μορφώσεώς του. Ὅμως ὁ π. Vyacheslav ἐπέμενε καὶ μάλιστα θεωροῦσε τὸν Igor κατάλληλο γιὰ ἐφημέριο σὲ ἕνα ναὸ ποὺ μόλις ἄρχισε νὰ ξαναλειτουργῇ στὸ Tyrnyauz μετὰ τὴν πτῶσι τοῦ κομμουνισμοῦ. Παρ᾽ ὅλο τὸ δισταγμό του ὁ Igor ἔδειξε ὑπακοὴ καὶ συμφώνησε. Στὶς 19 Ἰουλίου, στὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ, ὁ Igor χειροτονήθηκε διάκονος. Τρεῖς ἡμέρες ἀργότερα, τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, ἔγινε ἡ χειροτονία του σὲ ἱερέα ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Γεδεών. Ἡ πρεσβυτέρα Αἰκατερίνη παρατήρησε πώς, μετὰ ἀπὸ τὴν χειροτονία του, ὁ π. Igor ἔγινε ἤρεμος, πρᾶος καὶ χαρούμενος καὶ ἡ χάρις τὸν ἐπισκίασε. Ὁ ναὸς στὸ Tyrnyauz ἦταν σὲ ἀθλία κατάστασι. Εἶχαν σαπίσει οἱ τοῖχοι καὶ ἡ σκεπὴ ἔσταζε ἀπὸ παντοῦ. Ὡστόσο ὁ π. Igor ἀγάπησε τὸ ναὸ καὶ τοὺς ἐνορῖτες πραγματικά. Πῆρε τὰ ἐργαλεῖα στὰ χέρια του καὶ ἀνακαίνισε τὸ ναό. Ὅλη ἡ οἰκογένεια τὸν βοήθησε. Κουβάλησαν τὰ ξύλα ἀπὸ τὸ κοντινὸ δάσος, ἔβαψαν καὶ ἀσβέστωσαν τὸ ναὸ καὶ ἔχτισαν τὴν ἁγία τράπεζα μόνοι τους. Ὅπως προαναφέρθηκε, τὸ 90% τῶν κατοίκων τοῦ Tyrnyauz ἦταν μουσουλμᾶνοι. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἦταν ἐμπόδιο γιὰ τὸν π. Igor. Πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἤθελε νὰ ὑπηρετήσῃ τὸ Θεό. Ἡ πρώτη θ. λειτουργία ἔγινε κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Πολλοὶ συμμετεῖχαν• ἄλλοι γιὰ νὰ προσευχηθοῦν καὶ ἄλλοι γιὰ νὰ δοῦν τὸν καινούργιο ἱερέα. Ὁ π. Igor τοὺς δέχθηκε ὅλους μὲ ἀγάπη. Ὁ π. Igor λειτουργοῦσε κάθε Σάββατο καὶ Κυριακὴ καὶ στὶς ἑορτές. Κάθε Τετάρτη διάβαζαν τὸ Ἀκάθιστο Ὕμνο μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Πάντα ἔλεγε ὁ π. Igor• «Καὶ ἕνας μόνο νὰ ἔρθῃ νὰ λειτουργηθῇ, ἐγὼ θὰ λειτουργήσω». Λειτουργοῦσε χωρὶς βιασύνη, μὲ προσοχὴ καὶ κατάνυξι. Ὅταν τὸν ρωτοῦσαν γιὰ διάφορα πράγματα τὴν ὥρα τῆς ἀκολουθίας, συνήθιζε νὰ λέῃ• «Δὲν καταλαβαίνετε; Ὑπηρετῶ τὸν Θεὸ καὶ δὲν μπορεῖτε νὰ μὲ περισπᾶτε μὲ ἕνα σωρὸ ἄλλα πράγματα. Αὐτὰ μποροῦν νὰ ἀποφασισθοῦν μετὰ τὴν ἀκολουθία». Ὁ π. Igor ντρεπόταν γιὰ τὴν ἀγραμματωσύνη του καὶ πολλὲς φορὲς ζήτησε εὐλογία νὰ παρακολουθήσῃ κάποιο θεολογικὸ σεμινάριο. Ἀλλὰ ὁ ἐπίσκοπος τοῦ εἶπε• Θὰ ἦταν καλύτερα νὰ διαβάζῃς περισσότερα βιβλία. Ὅλα ὅσα χρειάζεσαι θὰ τὰ βρῇς ἐκεῖ. Ἔτσι ὁ π. Igor ἀφιέρωσε ὅλο τὸν ἐλεύθερο χρόνο του στὴ μελέτη. Ἡ πρεσβυτέρα θυμᾶται, πὼς ὁ π. Igor εἶχε βιβλία παντοῦ καὶ συνεχῶς διάβαζε. Ἰδιαίτερα ἀγαποῦσε τοὺς βίους τῶν γερόντων τῆς Ὄπτινα καὶ τοῦ Βαλαάμ• τὰ ἔργα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ καὶ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Στὸ ἐπισκοπεῖο δὲν ὑπῆρχαν ἀρκετὰ βιβλία καὶ ζητοῦσε ἀπὸ τοὺς φίλους του νὰ τοῦ στείλουν. Στὸ σπίτι του εἶχε ξεχωρίσει ἕνα μικρὸ κελλὶ –χωρισμένο μὲ σανίδα– γιὰ νὰ προσεύχεται καὶ νὰ διαβάζῃ. Ποτέ δὲν ἔτρωγε πρὶν τὶς 3 μ.μ., κι ὅμως ἤξερε νὰ οἰκονομῇ τὰ πνευματικά του παιδιὰ στὸ θέμα τῆς νηστείας ἀνάλογα μὲ τὶς δυνάμεις τους. Σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα οἱ ἄνθρωποι ἄρχισαν νὰ προσέρχωνται στὸν π. Igor καὶ δημιουργήθηκε μιὰ ζωντανὴ ἐνορία. Ὑπῆρχε καὶ κατηχητικὸ σχολεῖο γιὰ τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς ἐνηλίκους. Φύτευε μέσα στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὶς ἀκολουθίες της μὲ ἕνα διακριτικὸ τρόπο. Χάρι στὴ δραστηριότητα τοῦ π. Igor πολλοὶ Balkars (ἄνθρωποι μιᾶς τουρκικῆς φυλῆς ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Καυκάσου) ἔγιναν ὀρθόδοξοι. Ἐπίσης πολλοὶ μουσουλμᾶνοι ἄρχισαν νὰ τὸν συμβουλεύωνται καὶ μερικοὶ βαπτίσθηκαν κρυφά. Γιατὶ σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τους ὅποιος γινόταν «προδότης» τοῦ Ἀλλάχ, διωκόταν ἀπὸ τὴν κοινότητα τῶν μουσουλμάνων ἢ καταδικαζόταν σὲ θάνατο. Οἱ πιὸ τολμηροὶ ὅμως ἀπὸ αὐτούς, ὅταν μάθαιναν τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως, προχωροῦσαν στὸ βάπτισμα. Συνήθως αὐτοὶ ἦταν οἱ ἀπόβλητοι τῆς κοινωνίας – ἀλκοολικοὶ καὶ ἀλῆτες. Σὲ μία τέτοια περίπτωσι ἕνας βαπτίστηκε δεκαπέντε λεπτὰ πρὶν πεθάνῃ. Ὁ  π. Igor παρακολουθοῦσε τὸν κάθε ἐνορίτη καὶ ἂν δὲν παρουσιαζόταν γιὰ πολὺ καιρὸ τὸν ἐπισκεπτόταν. Δὲν τὸν ἐνδιέφεραν καθόλου τὰ λεφτὰ καὶ ποτέ δὲν ἔπαιρνε χρήματα γιὰ τὰ μυστήρια ποὺ τελοῦσε. Εἴτε λόγῳ τοῦ αἰφνιδίου θανάτου τοῦ υἱοῦ του (γιὰ τὸν ὁποῖο θὰ γίνῃ λόγος σὲ ἑπόμενο ἄρθρο) εἴτε λόγῳ τῶν ἐπανειλημμένων ἀπειλῶν τῶν μουσουλμάνων εἴτε λόγῳ τοῦ ὀνείρου ποὺ εἶχε δεῖ ὡς νέος, ὁ π. Igor ἄρχισε νὰ ἀλλάζῃ καὶ νὰ γίνεται πιὸ σκεπτικός. Μιλοῦσε ὅλο καὶ πιὸ συχνὰ γιὰ τὸ θάνατο, γιὰ τὴ μεταθανάτια ζωὴ καὶ γιὰ τὸ μαρτύριο. Ἐκλιπαροῦσε τὰ πνευματικά του παιδιὰ νὰ διαβάζουν τὰ ἔργα τῶν Πατέρων, νὰ ἐργάζωνται τὴν σωτηρία τους διὰ μέσου τῶν θλίψεων καὶ τῆς βίας. Δυνάμωνε τὴν πίστι τους, τοὺς παρηγοροῦσε καὶ τοὺς ἐνθάρρυνε. Τοὺς προέτρεπε νὰ μὴ φοβοῦνται τοὺς ἀνθρώπους τῶν ἄλλων θρησκειῶν ἀλλὰ νὰ θέσουν ὅλες τὶς ἐλπίδες τους στὸ Θεό. Ἀγαποῦσε ὅλους ἀνεξαιρέτως, ἀκόμα κι αὐτοὺς ποὺ τὸν μισοῦσαν ὑπερβαλλόντως. Εἶχε πολὺ πόνο καὶ θλῖψι γιατὶ οἱ γονεῖς του δὲν συμφωνοῦσαν μὲ τὸ δρόμο ποὺ εἶχε πάρει καὶ οἱ ἴδιοι δὲν ἦταν βαπτισμένοι. Μὲ τὸν διακριτικὸ ὅμως τρόπο καὶ τὴν ὑπομονή του κατάφερε νὰ δῇ τὴ μητέρα του βαπτισμένη ὀρθόδοξη. Ἡ πρεσβυτέρα του θυμᾶται πὼς σπάνια χαμογελοῦσε ὁ π. Igor, ἀλλὰ στὴ βάπτισι τῆς μητέρας του ἕνα χαμόγελο κοσμοῦσε συνεχῶς τὸ στόμα του. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ π. Igor βαπτίστηκε καὶ ὁ πατέρας του. Ὁ π. Igor εἶχε ἀντιληφθῆ τὶς ἀπειλὲς γιὰ τὴ ζωή του, ἀλλὰ δὲν παραπονιόταν σὲ κανέναν. Μία παράταξι φανατικῶν μουσουλμάνων συνεχῶς παρακολουθοῦσε τί γινόταν στὸ ναὸ καὶ φύτευαν μῖσος γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς στὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς. Τὸ 2001, στὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ἕνας μεγάλος ἀριθμὸς μουσουλμάνων μαζεύτηκε ἔξω ἀπὸ τὸ ναὸ καὶ ἄρχισαν νὰ φωνάζουν• «Θὰ τινάξουμε στὸν ἀέρα τὴν ἐκκλησία σας καὶ θὰ σκοτώσουμε τὸν ἱερέα σας». Μετὰ τὴν θεία λειτουργία ὁ π. Igor καὶ οἱ πιστοὶ ἔκαναν λιτανεία γύρω ἀπὸ τὸ ναὸ μὴ δίνοντας καμμιά σημασία στὶς φωνές τους. Μάλιστα ὁ π. Igor τοὺς ῥάντισε ὅλους μὲ ἁγιασμό. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες ἡ πρεσβυτέρα βρῆκε ἕνα σκοτωμένο σκυλὶ ἔξω στὴν αὐλή τους (κάτι ποὺ συνηθίζουν νὰ κάνουν στὸν Καύκασο γιὰ νὰ προειδοποιήσουν τὸν ἐχθρό τους γιὰ ἕναν ἐπικείμενο θάνατο). Ἡ πρεσβυτέρα φοβήθηκε καὶ ἔτρεξε νὰ τὸ πῇ στὸν π. Igor, ὁ ὁποῖος δικαιολόγησε τὸ γεγονὸς ὡς τυχαῖο καὶ τῆς πρότεινε νὰ μὴ δώσῃ σημασία. Ἤξερε ὅμως πολὺ καλὰ τί σήμαινε αὐτὸ καὶ αὔξησε τὴν προσευχή του στὸ Θεό. Τρεῖς φορὲς οἱ μουσουλμᾶνοι ρήμαξαν τὸ φράχτη τοῦ ναοῦ, κι ὅμως ὁ π. Igor καθησύχασε τοὺς πιστοὺς λέγοντας• Τί μουσουλμᾶνοι; Φύσηξε δυνατὸς ἀέρας καὶ ἔπεσε ὁ φράχτης. Ἕνα πρωί, δύο ἑβδομάδες πρὶν τὸ μαρτύριο τοῦ π. Ιgor, ἕνας μουσουλμᾶνος ἔτρεξε στὸ σπίτι τοῦ π. Igor ἀγχωμένος κι ἄρχισε νὰ χτυπάῃ ὅλα τὰ παράθυρα καὶ τὶς πόρτες. Ἡ πρεσβυτέρα ἔτρεξε ἔξω καὶ τὸν ρώτησε τί συμβαίνει. Ἤθελε νὰ μιλήσῃ μὲ τὸν π. Ιgor. Ἦταν πολὺ νωρὶς καὶ ἡ πρεσβυτέρα δὲν ἤθελε νὰ ξυπνήσῃ τὸν σύζυγό της. Τὸν ρώτησε τί τὸν θέλει καὶ γιατί εἶνε τόσο ἀναστατωμένος. «Συμβαίνει κάτι;» τὸν ρώτησε. Καὶ αὐτὸς ἀπάντησε• «Τὸ ξέρω• τὸ ἄκουσα μὲ τὰ ἴδια μου τὰ αὐτιά• θέλουν νὰ σκοτώσουν τὸν μπάτιουσκα». Καὶ σ᾽ αὐτὴ τὴν περίπτωσι ὁ π. Igor ἔμεινε ἤρεμος… [ἀπὸ τὸ περιοδικὸ Orthodox Word, τ. 291• μτφρ. ἱ. μονῆς Ἁγ. Αὐγουστίνου Φλωρίνης] Πηγή: Χριστιανική Σπίθα

Πάλεψα πενήντα χρόνια με το διάβολο. Μην φοβάσαι, στροφή και καταφυγή στον Κύριον

Πάλεψα πενήντα χρόνια με το διάβολο. Μην φοβάσαι, στροφή και καταφυγή στον Κύριον Βλέποντας κανείς τον Γέροντα να έχει φθάση σε υψηλά μέτρα αρετής, δεν μπορούσε να φαντασθεί τον μαρτυρικό δρόμο πού είχε διανύσει, μέχρι να γίνει δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Οι ομολογίες του είναι αποκαλυπτικές: «Ο αγώνας κατά των παθών είναι οδυνηρός και χρειάζεται αιματηρή προσευχή. Διάβασα κάποτε ότι ένας μοναχός είχε πειρασμό τριάντα χρόνια. Πω! πω! λέω, τριάντα χρόνια! Ε! Ήλθα στο Μοναστήρι και βασανίσθηκα περισσότερα χρόνια από εκείνον, παρακαλώ... Κι όταν λέμε πειρασμό, εννοούμε σκληρή δοκιμασία, βαρύτατο αγώνα. Όλη μου την ζωή πάλεψα σκληρά, για ν' απαλλαγώ των παθών μου. Επάλειψα πενήντα χρόνια! Ειδικότερα στο Μοναστήρι. Πενήντα χρόνια! Πότε τον ένα, πότε τον άλλο... Α! και σήμερα... ά! και αύριο... πάλι τον ίδιο... πάλι τον ίδιο... Τίποτε! Τελείωσε!... Την άλλη μέρα πάλι... πάλι τον είπα... Είπα να μην ομιλήσω. Και πάλι μίλησα... Άντε πάλι αγώνα από την αρχή και δός του αγώνα! Γιατί ό ψιθυριστής μας παίρνει συνέχεια από κοντά. Και τί τεχνίτης είναι! Μου κάνει εντύπωση! Ε! τον καμπούρη, λέω, από κοντά έρχεται συνεχώς! Που τα μαζεύει όλα αυτά και τα προσφέρει μπουκέτα; Μην φοβάσαι, όμως αμέσως περιφρόνηση, στροφή και καταφυγή στον Κύριο!.. Χρόνια τον πολεμούσα κατά μέτωπο. Κι επάνω του... και ά!! Μετά είπα: Για στάσου! Γιατί να τον πολεμώ εγώ και να τρώω και τα μούτρα μου καμία φορά, εδώ που τα λέμε; Δεν είναι καλύτερα να τον πολεμά ο Κύριος; Περιφρόνηση, λοιπόν... Γι' αυτό σε κάθε επίθεση, σε κάθε προσβολή, τρεχάλα, καταφεύγω στον Κύριο με την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ... Άφαντος γίνεται εκείνος... μπουχός... Λοιπόν, μην κάθεσαι να τον κουβεντιάζεις. Περιφρόνηση μόνο και στροφή... τρεχάλα στον Θεό. Χρειάζεται αμέσως να φεύγεις από τον παρόν και να ζεις στον ουράνιο χώρο... Εκεί, δεν έχει πρόσβαση ο διάβολος. Δεν έχει δικαίωμα να πλησίαση... Αφού ρίξεις, λοιπόν, τον βέλος... τον όνομα του Χριστού... δρόμο με τις γνωστές πτέρυγες... στον χώρο του Θεού... »Πολλά μέσα δοκίμασα για να βρω τρόπο να απαλλαγώ. Και αυτός είναι ο καλύτερος. Επάλειψα πενήντα χρόνια! Όχι ότι τώρα απηλλάγην... Ο Θεός να με φυλάξη... να με βοηθήση να βγω πέρα και να με ελεήσει! Όχι! Ακόμη ψάχνω να βρω καλύτερο τρόπο ν' αναπαύσω την ψυχή μου». «Με την περιφρόνηση το βάζει στα πόδια» Οι τιτάνιοι αγώνες του Γέροντος ήσαν παρόμοιοι με τις πνευματικές μάχες των Οσίων Πατέρων. Έλεγε ο Μέγας Αντώνιος: «Πάντα γάρ ποιούσιν (οι δαίμονες) και λαλούσι και θορυβούσι και υποκρίνονται και ταράττουσι προς απάτην των ακεραίων. Και κτύπους γούν ποιούσι και γελώσιν αφρόνως και συρίττουσιν αν δεν μην τις αυτοίς προσέχη, λοιπόν κλαίουσι και Θρηνούσιν ως ηττηθέντες». Πόσο μάς θυμίζουν οι λόγοι του καθηγητού της ερήμου τις εμπειρίες του Παππού! «Πολλοί τσακώνονται στα χέρια με τον διάβολο. Κι εγώ σας έχω ειπεί μερικά γεγονότα από την ζωή μου. Τί απαίσιος είναι όταν τον ακούσης! Δεν ξέρω εσείς πώς τα περνάτε τον βράδυ... Καμία φορά έχομε από' έξω και τα «ταγκαλάκια» -που λέει και ο πατήρ Παΐσιος. Τώρα σταμάτησαν να με ενοχλούν! Μου κτυπούσαν κάθε βράδυ στις 2.30 μ.μ Τάκ!-τάκ!-τάκ!, πολύ δυνατά!... ένα γνωστό κτύπημα... Μια φορά -σας τον λέω τώρα έτσι... για να γελάσετε, αλλά μην με παρεξηγήσετε- αυτός ο γελοίος χάλαγε τον κόσμο: Ά! άαα... ουουου... ά... ά... ου... ου... άου... άου... άναρθρες κραυγές. Σιχαμάρα ήταν... απαίσιος... Εγώ, την δουλειά μου! Περιφρόνηση! Με την περιφρόνηση τον βάζει στα πόδια... Με λίγα λόγια, δεν σας κρύβω τίποτε από την ζωή μου. Σας τα λέω για να προσευχηθείτε για μένα. Γι' αυτό σας τα λέω όλα... Και αναρωτιέμαι καμιά φορά: Με θυμάται άραγε και εμένα κανένας στην προσευχή του;». Ο Πάππους μέχρι τον γήρας του ήταν ακατάβλητος στον αγώνα και κατατρόπωνε τον εχθρό, με την δύναμη του Σταυρού. Τον κελί του πολλές φορές γινόταν πεδίον μάχης και μέσα στην ησυχία τής νύκτας ακούγονταν οι διαπληκτισμοί του με τα πονηρά πνεύματα, καθώς τα επιτιμούσε φωνάζοντας: «Έξω!.. Έξω!..». - Παππού, τί συμβαίνει τις νύκτες και σας ακούμε να φωνάζετε μέσα στην ησυχία; - Δεν σας τα λέω, για να μην φοβηθείτε... Ο διάβολος μας πειράζει, αλλά και εμείς τον «πειράζομε» διά τής προσευχής. Έτσι είναι... Εάν δεν φεύγεις ο νους μας από την προσευχή και δεν ελαττούται η πίστις μας, φεύγει ο πειρασμός. Δεν χρειάζεται δειλία, αλλά περιφρόνησις και ταπείνωσις... - Πάντως είναι δύσκολο να πολεμά κανείς με τον πονηρό... είναι πολλές οι παγίδες του. - Και δύσκολο... και εύκολο... Εξαρτάται από τα όπλα που έχομε και πώς από την αρχή αντιμετωπίζομαι ένα πειρασμό. Του δίνομε μία... και πέρα... ή λέμε: Για να σε δώ λιγάκι- πώς είσαι; Έτσι;., αλλιώς;.. αλλιώς; Πάντως αν είμαστε οπλισμένοι με την ευχή «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ» και την μετάνοια, τον κρατάμε πέρα τον διάβολο. Εγώ λέω και τον «Θεοτόκε Παρθένε» και εξαφανίζεται αμέσως... Να έχετε υπ' όψιν σας ότι έχει φάει και από πολλούς ξύλο ο διάβολος... Βεβαίως!.. Με τον μαστίγιο του ονόματος του Χριστού... «Ιησού ονόματι μάστιζε πολεμίους»1. »Μια φορά στον ύπνο μου κόντευε να με σκάση... Ε,., λοιπόν, συγχύστηκα πάρα πολύ και του λέω: Καταραμένε, να εξαφανισθής κάτω στον άδη!.. Ούτε φάνηκε που πήγε... Αυτό παθαίνουν εκείνοι που αγωνίζονται και πολλές φορές πάει να τους σκάση τους ανθρώπους... Μην φοβάσθε... Ο Θεός δεν παραχωρεί τέτοια πράγματα σε όσους δεν ημπορούν να τα σηκώσουν. Εμείς, όμως, θα κάνωμε διαρκώς προσευχή να μας λυτρώνη ο Κύριος από τον πειρασμό. Μην φοβάσθε- δεν έρχεται σε σας». Αλλά ο Πάππους δεν δεχόταν μόνο την νύκτα επιθέσεις από τον πονηρό. Πολλές φορές, και κατά την ώρα της ακολουθίας, τον άκουγαν οι αδελφές να επιτιμά τον διάβολο με δυσφορία λέγοντας: «Χάσου από 'δώ!». Κάποτε ζήτησε επειγόντως να μεταβή στην Άρτα, για να δη τον Πνευματικό του (τον μακαριστό Μητροπολίτη Άρτης Ιγνάτιο). Τί είχε συμβή; Την προηγουμένη νύκτα είχε παλαίψει σώμα με σώμα με τον διάβολο, που προσπαθούσε να τον πνίξει, και χρησιμοποιώντας την ιερατική του εξουσία τον έστειλε στα τάρταρα. Την ίδια στιγμή, όμως, προβληματίστηκε γι' αυτό που είχε κάνει και ένιωσε την ανάγκη να εξομολογηθεί. «Ο πατήρ Δαμασκηνός»

Επιστολή 31 Πανελληνιων συλλόγων προς τον κ. Πρωθυπουργό.

Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου 2014

Επιστολή 31 Πανελληνιων συλλόγων προς τον κ. Πρωθυπουργό.

Προς τον εξοχότατον Πρωθυπουργό της Ελλάδος,

κ.κ. Αντώνιον  Κων. Σαμαρά

Αθήνα, 19/09/2014

Κοινοποίησις:

I.        Βουλή των Ελλήνων

II.    Υπουργόν των Εξωτερικών,

III.  Διοικητήν του Αγίου Όρους (κ.κ. Αρίστον Κασμίρογλου)

IV.  Ιεράν Επιστασίαν Αγίου Όρους,

V.     Ελληνικόν και Ξένον Τύπον,

ΘΕΜΑ:  Ο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ», η κατά σχέδιον αδικία εις βάρος της Πατροπαραδότου  Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Άρθρο από την εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”
Πέμπτη 18.09.2014

Θέμα:
Στο αντιπροσωπεία της Θεσσαλονίκης μεταφέρεται η αντιπαράθεση

Εσφιγμένου Νέα ένταση με κλητήριο εκκένωσης.

Νέα ένταση παρατηρείται στις σχέσεις των ζηλωτών μοναχών της Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος και των μοναχών που απαρτίζουν τη νέα αδελφότητα. Αφορμή στάθηκε μία νέα απόφαση που κοινοποι­ήθηκε στους ζηλωτές με την απαίτηση να εκκενώσουν αυτήν τη φορά το κονάκι του μοναστηριού, που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη, 16 Σεπτεμβρίου 2014

Επιστολή προς κ. Πρωθυπουργό της Ελλάδος και πολιτική ηγεσία της χώρας.‏

Δικαστικός επιμελητής μας ανακοίνωσε (Αρ. Απόφασης 1228/2014) ότι εντός τριημέρου θα πρέπει να εκκενώσουμε το κονάκι μας.

Ιερά Μονή Εσφιγμένου

Άγιο Όρος

16 Σεπ. 2014 (ν.ημ.)

Εξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,

Σήμερα δικαστικός επιμελητής μας ανακοίνωσε (Αρ. Απόφασης 1228/2014) ότι εντός τριημέρου θα πρέπει να εκκενώσουμε το κονάκι μας που βρίσκεται στην οδό Βενιζέλου, στην Θεσαλλονίκη.

Για μία ακόμη φορά η δικαιοσύνη είναι με τους ισχυρούς και παραδίδει περουσιακά στοιχεία που με κόπο απέκτησε η αδελφότητά μας, στους Κατσουλιέρηδες που βαπτίστηκαν εν μία νυκτί Νέοεσφιγμενίτες (με εντολή του Οικουμενικού Πατριάρχη).

Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή, 15 Αυγούστου 2014

Ελληνορθόδοξος Σύλλογος

«Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος»

ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ - ΑΘΩ

Πλ. Οπλαρχηγού Ι. Δάβαρη 8

19002 Παιανία, τηλ. 210-6642641

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Την  Τρίτη   6 (19 ν.ημ.)  Αυγούστου 2014  το πρωί, στο Ιστορικό Εκκλησάκι «Μεταμόρφωσεως του Σωτῆρος» της Χούσμουζας Παιανίας, θα τελεστεί πανηγυρική Αγιορείτικη Θεία Λειτουργία. Όπως κάθε χρόνο,

- ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΟΝ -

Ο Σύλλογος «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» Παιανίας προσκαλεί όλους τους δημότες Παιανίας και των ομόρων δήμων όπως τιμήσουν και τιμηθούν δια της παρουσίας των. Η παρουσία του Χριστεπωνύμου πληρώματος ΕΔΩ, είναι εξόχως ομολογιακή.

Το εορτάζον, θρυλικό πλέον Εκκλησάκι της «Μεταμορφώσεως του Σωτῆρος», που εκτόπισε το Tέμεvoς του Ισλάμ, γράφει Ιστορία και συνδαιτυμόνες αυτής είμαστε όλοι οι Έλληνες Ορθόδοξοι. Θεωρείται σταθμός στην ιστορία του τόπου και μας θυμίζει από το όνομα του το ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!

Εφέτος θα τιμηθούν:

1.  Η Μεταμόρφωσις του Σωτῆρος σύμφωνα με το Αγιορείτικο τυπικό.

         2.  Τα επινίκια από τη θεόσταλτη απαλλαγή και αθώωση από το         

              εδώλιο του κατηγορουμένου, επί βαρυτάτων κατηγοριών για το                 

             μουσουλμανικό Τέμενος (του επιβαλλομένου με προδοσία).

  

To σύνθημα μας είναι και παραμένει:

«ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ» - και σε κάθε Τέμενος που προηγείται της λαθρομετανάστευσης…

«ΝΑΙ ΣΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» - που το περιμένουμε 193 χρόνια…

         Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                 ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

   Αθανάσιος Ν. Παπαγεωργίου

        Ιατρός – Χειρουργός

 

Σάββατο, 5 Ιουλίου 2014

Δημοσίευμα εφημερίδας "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" - 5 Ιουλίου 2014

Μεθόδιος: «Δεν θα προσκυνήσουμε Τούρκο Πατριάρχη»

"Δεν προσκυνάμε Τούρκο Πατριάρχη όσες μηνύσεις και αν κάνουν εναντίον μας!
 Από το μοναστήρι θα βγούμε μόνο νεκροί. Ας το καταλάβουν όσοι μας κατηγορούν ως καταληψίες». Με αυτά τα λόγια απαντά στον νέο κύκλο διώξεων που ανοίγει εναντίον των 120 μοναχών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Ορους, ο ηγούμενος αρχιμανδρίτης Μεθόδιος.

Πταισματοδίκης καλεί με δικαστικό έγγραφο τον ηγούμενο να παρουσιαστεί στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, προκειμένου να εξεταστεί στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης. Η διαδικασία κινήθηκε έπειτα από μήνυση που υποβλήθηκε εναντίον του από τη νέα αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου, τα μέλη της οποίας ζουν στις Καρυές.

«Δεχθήκαμε συνολικά 12 δικαστικές κλήσεις. Ζητούν να πάμε στα δικαστήρια, έχοντας απώτερο σκοπό να μας απελάσουν από το Αγιον Ορος. Μας κατηγορούν υποστηρίζοντας ότι είμαστε καταληψίες. Από 19 χρονών ζω στο μοναστήρι, πώς είμαι καταληψίας;» αναρωτιέται ο γέροντας.

Εξηγεί ότι «το Οικουμενικό Πατριαρχείο επιχειρεί να μεταφέρει τη διαμάχη που υπάρχει γύρω από τη Μονή Εσφιγμένου σε ποινικό επίπεδο. Μας καταδιώκουν επειδή δεν μνημονεύουμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αυτό δεν είναι ποινικό αδίκημα» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Μεθόδιος.

Ο ηγούμενος της Εσφιγμένου εξαπολύει πυρά κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου: «Η στάση του είναι απαράδεκτη. Δεν μπορεί Ελληνας Πατριάρχης να φιλά το χέρι του Πάπα, αυτό είναι απαράδεκτο και για αυτό αντιδρούμε. Εμείς υποταγή σε Τούρκους Πατριάρχες δεν κάνουμε, προσκυνάμε μόνο Ελληνες και ορθόδοξους Πατριάρχες".

Ο κ. Μεθόδιος επισημαίνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο διάλυσης του Αγίου Ορους. «Θέλουν να ξεπουλήσουν το Περιβόλι της Παναγίας. Σχεδιάζουν τη διεθνοποίηση και τη διάλυσή του. Είμαστε Ελληνες, ορθόδοξοι μέχρι το κόκαλο. Υπερασπιζόμαστε το Αγιον Ορος και το Πατριαρχείο μας στην Κωνσταντινούπολη, άσχετα με το αν διαφωνούμε με τα πρόσωπα. Δεν θα αφήσουμε να διαλυθεί το Αγιον Ορος όσες διώξεις κι αν μας κάνουν. Θα πολεμήσουμε κι αν χρειαστεί θα πεθάνουμε για την Παναγία» τονίζει.Καταγγέλλει ότι «η νέα αδελφότητα αριθμεί τέσσερα μέλη που δεν αρκούν για να γίνει καν σύναξη μονής» και αναφέρει ότι «διεκδικούν τους αμπελώνες και τους ελαιώνες, που οι ζηλωτές μοναχοί με τα χέρια τους φροντίζουν, με σκοπό να πάρουν παράνομα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Επιπλέον, αναρωτιέται «πού πηγαίνουν τα χρήματα από επιδοτήσεις, ενοίκια και άλλα εισοδήματα που παλιότερα ανήκαν στην Εσφιγμένου και πλέον διαχειρίζεται η νέα αδελφότητα. Ελπίζουμε», καταλήγει, «να βρεθεί ένας Ελληνας δικαστής που θα σταθεί ψηλά στο ύψος των περιστάσεων για να λάμψει η δικαιοσύνη».

Θάνος Χερχελετζής



ΠΗΓΗ:
http://www.dimokratianews.gr/content/26343/%CE%BC%CE%B5%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82-%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%C2%BB

Παρασκευή, 4 Ιουλίου 2014

Δήλωση συμπαράστασης της Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου σε επιστολή διαμαρτυρίας Αγιορειτών Πατέρων εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κ. Ιωάννη Μπουτάρη.

Η Ιστορική Ιερά Μονή Εσφιγμένου μοιράζεται τις ανησυχίες των Αγιορειτών Πατέρων που συνέταξαν και υπέγραψαν την κάτωθι επιστολή. Έτσι λοιπόν Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, Αρχιμανδρίτης κ.κ. Μεθόδιος και οι συν αυτοί αδελφοί, συνυπογράφουν το κείμενο αυτό και τάσσονται υπέρ όλων όσων οι Αγιορείτες Πατέρες στηλιτεύουν.

Πρός τήν Ἱεράν Κοινότητα 
τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω
Ἐνταῦθα

Καρυαί, 5 Ἰουνίου 2014

Ὁσιολoγιώτατοι καί σεβαστοί Πατέρες,

Κατά τήν πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἀλλαγή τῆς Ἱερᾶς Ἑπιστασίας καί ἐγκατάστασι τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Μοναχοῦ Γέροντος Συμεών Διονυσιάτου ὡς Πρωτεπιστάτου, στόν ὁποῖον εὐχόμεθα εἰλικρινῶς καί ταπεινῶς τά βέλτιστα, σημειώθηκε ἕνα πολύ δυσάρεστο γεγονός, ἡ σκιά τοῦ ὁποίου δέν βάρυνε μόνον  τήν τελετή, ἀλλά θίγει καιρίως καί τήν πνευματική αἴγλη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ ἱεροῦ Περιβόλου τῆς Θεοτόκου, καθώς μάλιστα δέν διέλαθε καί τῆς προσοχῆς τῶν εὐσεβῶν πιστῶν καί προσκυνητῶν τοῦ Περιβόλου τῆς Παναγίας μας, πού πάντοτε ἀτενίζουν μέ πνευματική προσμονή πρός τό παράδειγμα καί τίς ἐμπνευσμένες κατευθύνσεις τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Μοναχισμοῦ καί τῶν θεσμῶν του.
Ἡ παρουσία τοῦ Δημάρχου τῆς Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη, ὡς Προέδρου τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἑστίας, στήν τελετή ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων τοῦ νέου Πρωτεπιστάτου, κρίνεται παντελῶς ἀπαράδεκτη καί ἀνεπίτρεπτη. Τόν ἴδιο καιρό πού ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης προσπαθεῖ καί πάλι νά παγιώσει τόν αἰσχρό θεσμό τῆς ἐτησίου δημοσίας θριαμβεύσεως τῆς σοδομιτικῆς ἁμαρτίας στίς «παρελάσεις ὁμοφυλοφιλικῆς» λεγομένης «ὑπερηφανείας», εἰς πεῖσμα καί πένθος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Θεσσαλονίκης, καί μέ σκανδαλισμό τῆς νεολαίας καί τοῦ πληθυσμοῦ τῆς ἁγιοτόκου πόλεως, ἦλθε λοιπόν καί εἰς τό Ἁγιώνυμον  Ὄρος, ὥστε νά ἀποπλύνει προσωρινῶς τίς δίκαιες ἐπικρίσεις ἐναντίον του καί μετά νά περιφέρει νοητῶς κατά πρόσωπον τῶν ἀντιδρώντων Θεσσαλονικέων Χριστιανῶν τήν «ἐν φαιδραῖς ταῖς λαμπάσι» καί μέ χαμόγελα ἁγιορειτική ἀποδοχή του.

Λυπούμεθα, διότι ὁ Δήμαρχος τῶν Θεσσαλονικέων, δέν ἔχει ἐπίγνωσι τοῦ ρόλου του στήν «Ἁγιορειτική Ἑστία» καί τῶν λόγων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι συνετέλεσαν στό νά εἶναι ὁ ἑκάστοτε Δήμαρχος, καί Πρόεδρός της θεσμικῶς. Ποιούς πνευματικούς δεσμούς τοῦ Ἄθωνος μέ τήν Συμβασιλίδα Θεσσαλονίκη μπορεῖ ὁ κ. Μπουτάρης νά ἐκπροσωπήσει, κρινόμενος καί μόνον ὑπό τό φῶς (μᾶλλον τό σκότος) τῶν βακχικῶν ὁμοφυλοφιλικῶν πομπῶν πού ἐμφανέστατα ἐνθαρρύνει καί χρηματοδοτεῖ ;  Πῶς ἡ θητεία του ἐπιβεβαιώνει τήν ἐκτίμησί του πρός τούς «Θησαυρούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους», χάρη στούς ὁποίους δημιουργήθηκε ἡ «Ἁγιορειτική Ἑστία» πρό 14 ἐτῶν; Ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ «Θησαυροί τοῦ Ἁγίου Ὄρους»; Τί εἴδους εἶναι ἡ «πνευματική καί πολιτιστική παρακαταθήκη καί ἡ σύγχρονη ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Ὄρους», τήν ὁποίαν ἀναφέρει ἡ τρίτη ἀρχή τοῦ Καταστατικοῦ τῆς «Ἑστίας»; Εἶναι ἡ ἀδιαμαρτύρητη ἐκ μέρους τοῦ  Ἁγίου Ὄρους ἐποπτεία τοῦ ἐκμαυλισμοῦ τοῦ Γένους μας ἀπό πλευρᾶς τοῦ Δημάρχου;
Δυστυχῶς, τό νά ἔλθει ὁ κ. Δήμαρχος σέ αἴσθησι τοῦ «πτώματός» του, μολονότι μετρίως ἐλεγχθείς ἀπό τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, εἶναι ἀπίθανο, ἰδίως μετά τήν πρόσφατη ἐπανεκλογή του. Ἄν ὅμως δέν μπορεῖ ἐκεῖνος νά ἀρθεῖ στό ὕψος τῶν ἀπαιτήσεων τοῦ ρόλου του, διατί νά κατάγεται ἡ Ἱερά Κοινότης, καί στό πρόσωπο αὐτῆς καί σύμπαν τό Ἁγιώνυμον Ὄρος, στό ἐπίπεδο τῆς σιωπηλῆς μέν, ἀλλά θεσμικῆς καί ἐνόχου, ἀποδοχῆς τῆς σοδομιτικῆς, κιναιδικῆς («κινούσης τήν αἰδώ») διαστροφῆς καί ἁμαρτίας; Εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ Ἱερά Κοινότης ἐγνώριζε τήν πρόθεσι τοῦ κ. Δημάρχου νά παραστεῖ, ἀλλά καί στήν ἀντίθετη περίπτωσι, τίποτε δέν ἐμποδίζει ποτέ τόν λόγο τῆς ἀληθείας καί ἀγάπης ἀπό τό καθῆκον τοῦ ἐλέγχου: «οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ»· ἤ μήπως ὁ Κύριος δέν μᾶς τό ἔδωκε, λόγῳ ἀπροθυμίας ;

Παρακαλοῦμε εὐσεβάστως καί υἱικῶς τήν Ἱερά Κοινότητα, ἔστω καί κατόπιν τῆς τελετῆς, νά διακόψει κάθε ἐπικοινωνία μέ τόν κ. Δήμαρχο, εἰς ἔνδειξι διαμαρτυρίας, μέχρι νά καταργηθεῖ τό «αἶσχος ἰδέσθαι» τῶν διονυσιακῶν πανηγύρεων· καί νά ἀναμνησθοῦμε τῆς παρακαταθήκης τοῦ ἀειμνήστου Ἁγίου Πατριάρχου ΚΠόλεως Νήφωνος Β΄ τοῦ Διονυσιάτου, ὁ ὁποῖος κατεκρίθη καί ἐκδιώχθηκε ἀπό τόν Ἡγεμόνα τῆς Βλαχίας Ράδουλο, γιά τήν ἐπίσημη (καί μέ ἀφορισμό) ἀντίδρασί του σέ ἀθεμιτογαμία τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡγεμόνος, γεγονός πού τόν ὁδήγησε καί στό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας. Ἕτερος Ἁγιορείτης «οὐρανώσας τό Ὄρος» Πατήρ, καί κλέος τοῦ Ἄθωνος, ὁ Ἅγιος Νικόδημος, σαφῶς ἀναπτύσσει στήν «Χρηστοήθειά» του τό καθῆκον νά ἐλέγχουμε μέ ἀγάπη καί ἀποφασιστικότητα τούς ἁμαρτάνοντας, ὅπως ἄλλωστε δεχόμεθα καί οἱ ἴδιοι τούς ἐλέγχους τῶν ἄλλων. Εἶναι κρῖμα νά ὑστερήσουμε σέ συνέπεια μεταξύ βίου καί ὁμολογίας ἔναντι τῶν ὁπαδῶν τῆς πολιτικῆς, τῶν ψευδο-ἰδεολογημάτων καί θρησκειῶν· εἶναι φοβερόν, μέ αἰώνιες προεκτάσεις, τό νά γίνουμε συμμέτοχοι διά τῆς σιωπῆς στὴν ἀναίσχυντη διείσδυση τῆς ἁμαρτητικῆς διαστροφῆς στό Γένος μας:  «εἰδόσιν οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦσιν, ἁμαρτία αὐτοῖς ἐστιν».

Μετά πλείστης τιμῆς, ἐν Χριστῷ φιλαδελφίας καί ταπεινῶν προσρήσεων καί εὐχῶν,

(ἀκολουθοῦν ἐνδεικτικές ὑπογραφές)

1.    Γέρων Γαβριήλ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Χριστοδούλου, Καρυαί
2.    Γέρων Ἱλαρίων Μοναχός, Ξεροκάλυβο πλησίον Ἀρσανᾶ Ἱ.Μ. Κωνσταμονίτου
3.    Γέρων Σάββας Μοναχός, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
4.    Χρυσόστομος Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Σπυρίδωνος
5.    Γέρων Ἀρσένιος Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Παναγούδα)
6.    Ἠσαΐας Μοναχός,        (αὐτόθι)
7.    Γέρων Εὐφρόσυνος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
8.    Χρύσανθος Μοναχός,          (αὐτόθι)
9.    Μεθόδιος Ἱερομόναχος,     (αὐτόθι)
10.    Ἰσαάκ Μοναχός,         (αὐτόθι)
11.    Ἰσαάκ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Γενέσεως τῆς Θεοτόκου, Καψάλα 
12.    Χαρίτων Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
13.    Γέρων Θωμᾶς Ἱερομόναχος, Ἱ.Κ. Ἀποστόλου Θωμᾶ (Θωμάδες)
14.    Φίλιππος Ἱερομόναχος,        (αὐτόθι)
15.    Θεολόγος Μοναχός,        (αὐτόθι)
16.    Παχώμιος Ἱερομόναχος, Καψάλα
17.    Γέρων Μελέτιος Μοναχός, Ἱ. Καλύβη Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου
18.    Ἰγνάτιος Ἱερομόναχος,        (αὐτόθι)
19.    Συνοδία «Βολιωτῶν», Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Πάντων, Ἱ. Σκήτη Ἁγίας Ἄννης
20.    Γέρων Συμεών Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ποφήτου Ἠλιού, Αἰγυπτάδικα
21.    Δαμασκηνός Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Ἱ. Μ. Καρακάλλου
22.    Δοσίθεος Μοναχός, Κάθισμα Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου
23.    Βλάσιος Μοναχός, περιοχή Βίγλας
24.    Γέρων Ὀνούφριος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Γενεσίου τῆς Θεοτόκου
25.    Γέρων Ἀντώνιος, Ἱ. Κελλίον Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
26.    Συμεών Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Παναγίας τοῦ Καζάν, Καψάλα
27.    Σπυρίδων Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νικολάου, Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου
28.    Νικόδημος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Καρυαί
29.    Θεόφιλος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νικολάου, Ἱ.Μ. Κωνσταμονίτου
30.    Χερουβείμ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγ. Ἀρχαγγέλων καἰ Ἁγίου Ἰωάννου Κουκουζέλη, Ἱ.Μ. Μ. Λαύρας
31.    Εὐστάθιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Εὐσταθίου, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
32.    Νικόδημος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νεκταρίου
33.    Παΐσιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Χαραλάμπους, Καρυαί
34.    Παΐσιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων»
35.    Ἀντώνιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Κοιμήσεως Θεοτόκου
36.    Ζηνόβιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Ἀναργύρων
37.    Ἀρσένιος Μοναχός, Ἱ. Καλύβη Ὁσίου Γερασίμου, Σκήτη Κουτλουμουσίου

Πηγή Επιστολής  http://www.impantokratoros.gr/c3fd4108.el.aspx