«Διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε» δηλαδή διαχωρισθήτε «λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε, καγώ εισδέξομαι υμάς» (Β’ Κορ.στ’17)
«Να φεύγετε από ποιμένες που διαφθείρουν και να μην λέτε ότι εγώ είμαι πρόβατο κι όχι ποιμένας» (Διαταγαί Αποστόλων 2,19)
«Αν δεις την ευσέβεια να βλάπτεται, μη προτιμάς την ομόνοια αλλά να σταθείς γενναία μέχρι θανάτου, μη προδίδοντας την αλήθεια» (Ιω. Χρ. PG 60,611)
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η εκκλησία» Αγ. Νικηφόρος.
« Ουκ η αρχιεροσύνη τοις ασεβέσι αιδέσιμος» (Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης Ρ. G 99, 1168Β).
«Να ειρηνεύετε με τους έχοντας την ίδια πίστιν, τους δε αιρετικούς να τους αποστρέφεσθε» μας λέει ο Μ. Βασίλειος (Όροι κατά Πλάτος, ΕΠΕ τ.8, σελ. 159)
Όσοι δέχονται τις «ευλογίες» των οικουμενιστών ας μην εξαπατούν τον εαυτό τους , κοινωνούν με τον εχθρό της Εκκλησίας.
Πολλοί λένε: «Δεν πρέπει να κρίνουμε τους Ιερείς και Επισκόπους» Τα παρακάτω στοιχεία της Αγιογραφικής και Πατερικής διδασκαλίας, θα πρέπει να τους πείσουν ότι η άποψη που έχουν δεν είναι βάσιμη (αν βέβαια αναζητούν την αλήθεια).
1. Οι ιερείς και οι Επισκόποι εκλέγονται από τον λαό άρα κρίνονται νομίμως από αυτόν.
2. Στην αρχαία εκκλησία οι πιστοί έλεγξαν τον Απ. Πέτρο (!!!) γιατί συνέφαγε με απερίτμητους (Παρ.11,3).
3. Ο Απ. Παύλος δίνει εντολή στους πιστούς να υπενθυμίζουν στον Άρχιππο – που ήταν Ιερέας - την διακονία του (Κολας 4,17).
4. Ο Δανιήλ ήταν παιδάριον όμως έλεγξε δύο αρχιερείς.
5. «Την δίκαιαν κρίσιν κρίνατε» (Ιωαν. 7,24).
6. Δίκαια κρίνε (Παρ.31,8).
7. Κατάκριση, είναι η κρίση που γίνεται με καλά ελατήρια και σκοπό εμπαθή. Κάθε κρίση δεν είναι κατάκριση, γιατί ο Θεός δεν μας έφτιαξε χωρίς κρίση και λογική. Το δε: «Σκεπάζω τις αμαρτίες του άλλου» σημαίνει μα μην τον διαπομπεύω για προσωπικά αμαρτήματα κι όχι να καλύπτω με σιωπή, την νοθεία του Ευαγγελικού και Αποστολικού λόγου.
8. «Πρέπει οι ακροατές να είναι εκπαιδευμένοι στις γραφές και να κρίνουν αν τα λεγόμενα των διδασκάλων είναι σύμφωνα με τις γραφές. Κι όσα είναι ξένα να τα αποβάλλουν και όσους επιμένουν σε αυτά να τους αποστρέφονται δυνατά» (Μ. Βασίλειος).
9. Τα δημοσίως λεγόμενα και πραπόμενα δημοσίως να ελέγχονται» Ι. Χρυσόστομος.
10. Το μή ενόχους ελέγχειν λοιμώδες, εις πολλούς την νόσον επεκτείνον» Ι. Χρυσόστομος.
11. «Άσπλαχνος εστί ο εφησυχάζον, ουκ ο ελέγχων» Μ. Βασίλειος.
12. «Αν ο προεστός σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν φεύγε και παραίτησε τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος αλλά καν Άγγελος είναι από τον ουρανόν». (Αγ. Νικόδημος «Περί συνεχούς Μεταλήψεως» σελ 175).
13. «Μη υπακούετε εις μοναχούς, ούτε εις Ιερείς, ούτε εις Επισκόπους σε όσα κακώς σας συμβουλεύουν να φρονήτε (να πιστεύεται)» (Αγ. Μελέτιος ο Ομολ.)
14. «Πως γίνεται να μη κολασθεί αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και κανόνες υβρίζονται?» (Ι, Χρυσόστομος, Λόγος εις Βαβύλα).
15. «Πρέπει να δείχνομε για την Αλήθεια θάρρος, ακόμα κι αν σκανδαλίζονται μερικοί» Μ. Βασίλειος.
16. «Κάθε ένας που λέει πράγματα διαφορετικά από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν είναι αξιόπιστος ή νηστευτής ή και κάνει θαύματα και ασκητεύει και προφητεύει, ας σου φαίνεται ως ένας λύκος, ο οποίος ενδεδυμένος με δέρμα προβάτου φθείρει και αφανίζει τα πρόβατα» (Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
17. «Εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντως οφθαλμοί της εκκλησίας κακώς αναστρέφονται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρή τούτους εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, παρά μετ’ αυτών εμβληθήναι όπως με Άννα και Καιάφα εις την γέεναν του πυρός» (Μ. Αθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33,199).
Τον παραπάνω λόγο του Μ. Αθανασίου κατοχυρώνει και ο 31ος Ι. Κανών των Αγίων Αποστόλων, και ο 15ος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου του 861 επί Μ. Φωτίου. «Δια της απωλείας της Ορθοδόξου Πίστεως τα μέλη της εκκλησίας αποκόπτονται εθελοκάκως του σώματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εξέρχονται της εκκλησίας και εκπίπτουν της εν Χριστώ σωτηρίας. Η παραδοχή αιρέσεως είναι όντος η έσχατη πτώση της ψυχής.» (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης) PG 44, 504)
Στις 28 Μαΐου 1453 παραμονή της Αλώσεως Ορθόδοξοι και Παπικοί έψελναν ύμνους μαζί. Είχαν ξεχαστεί οι λόγοι της Αγ. Γραφής και των Πατέρων που τόνιζαν ότι η αποστασία από την αληθινή πίστη εμποδίζει την ενέργεια της Θ. Χάριτος. (Ης 1,15 και 21).
Το βράδυ πριν την άλωση ο λαός ήρθε να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει αδιαφορώντας αν την Κοινωνία θα του την έδινε ορθόδοξος ή καθολικός ιερέας. Η σφαγή των αποστατών χριστιανών από τις ορδές του Αλλάχ, άρχισε την επόμενη ημέρα (Σ.Ράινσμαν, «Η Άλωση της Κων/πολεως» σ.182). Δικαιώθηκε απόλυτα ο Ομολογητής Πατριάρχης Ιωσήφ που είπε: «Εάν συγκαταβήτε Λατίνοις, Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει» (L.Darruzes Dossier grec σ. 253).
Πολλοί πιστοί, βλέποντας πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η σήψη στο χώρο της Εκκλησίας είναι πιθανό να χάσουν το θάρρος τους και να δειλιάσουν στον προσωπικό τους αγώνα και στον αγώνα για τη διατήρηση της ανόθευτης πίστης που μας μετέδωσαν οι Απόστολοι και οι άγιοι Πατέρες. Ας μη γίνουν τα αίσχη των άλλων πρόφαση για χαλάρωση και αμαρτία. Ο κάθε ένας θα δώσει λόγω εκείνη την φοβερή ημέρα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΖΩΗ. Δικαιολογίες και επίρριψη ευθυνών σε τρίτους, δεν θα έχουν κανένα όφελος. Θυμηθείτε τον Αδάμ. Ο Θεός δεν έκανε δεκτή την δικαιολογία του ότι τον εξαπάτησε η Εύα. Κι όταν διαπιστώσετε πως λίγοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την Αλήθεια, τότε μη χάσετε το θάρρος σας και θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού.: «Ο Θεός θα δώσει την Βασιλεία σε μικρό ποίμνιο» (Λουκ.ιβ’32) και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο να λέει:
«Εσύ μετράς τα πλήθη που είναι πολλά σαν χώμα, ο Θεός όμως μετράει τους σωζόμενους που είναι λίγοι, σαν σκεύη εκλεκτά». Κι ακόμα τον Απ. Παύλο να λέει στον Τιμόθεο: «Στους έσχατους καιρούς θα αποστατήσουν πολλοί πιστοί, γιατί θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων» (Α’ Τιμ.δ’1).
Αδελφοί, «Δεν είναι στα λόγια ο αγώνας, αλλά στην πράξη, ούτε για ρητά και για αποδείξεις είναι η ώρα, αλλά πρέπει αυτοί που αγαπούν τον Θεό, με έργα γενναία να παραταχθούν και για κάθε κίνδυνο να είναι έτοιμοι να πάθουν υπέρ της ευσεβείας και να μην έχουν κοινωνία με τους ασεβείς « (Α. Μάρκος ο Ευγενικός).
Μη φοβάσθε αφορισμούς και αναθέματα ιερέων ασεβών.
Η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος διακήρυξε ότι.....
Τα αναθέματα και οι αφορισμοί κακόδοξων επισκόπων με τα οποία πολεμούν ευσεβείς εργάτες της αλήθειας, μένουν στα κεφάλια τους. «Άρα ούν αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δια επιστολής ημών». (Β’ Θες. Β’ 15).
http://agiooros.org/viewtopic.php?f=14&t=8468
