«Κοσμικοί»
ἢ
λαϊκοί;
Λέγει ὁ Κύριος: «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν» [1].
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν ἀλλά καί πρέπει νά γίνουν τέλειοι, νά ἁγιασθοῦν. Ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι πρός όλους καί εἶναι σαφής: «Τέλειοι γίνεσθε», δηλαδή «γίνεσθε τέλειοι» συνεχῶς, ὅλο καί περισσότερο· διότι ἡ πορεία πρός τήν τελειότητα δέν ἔχει τέλος. Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐφ’ ὅσον τηρηθοῦν, κάνουν τόν ἄνθρωπο δεκτικό τῆς Θείας Χάρης καί τόν ὁδηγοῦν στήν τελειότητα, εἴτε εἶναι ἔγγαμος, εἴτε ἄγαμος, εἴτε μοναχός.
Συχνά ἐπικρατεῖ μία σύγχυση.
Μερικοί ὀρθόδοξοι πιστοί, πού ζοῦν στόν κόσμο, θεωροῦν ὅτι δέν ἔχουν τίς ἴδιες ὑποχρεώσεις μέ τούς μοναχούς, ὡς πρός τήν πνευματική ζωή. Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ λαϊκοί δέν ἀπαιτεῖται να τηρήσουν πλήρως ὅλες τις ἐντολές τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ συνήθης δικαιολογία εἶναι ὅτι ζοῦν μέσα στόν κόσμο καί εἶναι «κοσμικοί».
Κοσμικός ὅμως σημαίνει ὅτι ἀνήκει στόν κόσμο καί εἶναι ὁπαδός τοῦ κόσμου. Ὁ κόσμος, σύμφωνα μέ τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, εἶναι ἐχθρός τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ «…ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» [2].
Οἱ Χριστιανοί πού ζοῦν στόν κόσμο δέν εἶναι «κοσμικοί», ὅπως λανθασμένα ἀποκαλοῦνται· δέν ἀνήκουν στόν κόσμο, ἀλλά στόν Θεό. Ὁ ὅρος «λαϊκός» ἀποδίδει καλλίτερα τήν ἰδιότητα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Οἱ λαϊκοί δέν εἶναι βέβαια μοναχοί, ἀλλά εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι τοῦ κόσμου.
[1] Ματθ. 5, 48.
[2] Ἰω. Α’, 5, 19.
Λέγει ὁ Κύριος: «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν» [1].
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν ἀλλά καί πρέπει νά γίνουν τέλειοι, νά ἁγιασθοῦν. Ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι πρός όλους καί εἶναι σαφής: «Τέλειοι γίνεσθε», δηλαδή «γίνεσθε τέλειοι» συνεχῶς, ὅλο καί περισσότερο· διότι ἡ πορεία πρός τήν τελειότητα δέν ἔχει τέλος. Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐφ’ ὅσον τηρηθοῦν, κάνουν τόν ἄνθρωπο δεκτικό τῆς Θείας Χάρης καί τόν ὁδηγοῦν στήν τελειότητα, εἴτε εἶναι ἔγγαμος, εἴτε ἄγαμος, εἴτε μοναχός.
Συχνά ἐπικρατεῖ μία σύγχυση.
Μερικοί ὀρθόδοξοι πιστοί, πού ζοῦν στόν κόσμο, θεωροῦν ὅτι δέν ἔχουν τίς ἴδιες ὑποχρεώσεις μέ τούς μοναχούς, ὡς πρός τήν πνευματική ζωή. Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ λαϊκοί δέν ἀπαιτεῖται να τηρήσουν πλήρως ὅλες τις ἐντολές τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ συνήθης δικαιολογία εἶναι ὅτι ζοῦν μέσα στόν κόσμο καί εἶναι «κοσμικοί».
Κοσμικός ὅμως σημαίνει ὅτι ἀνήκει στόν κόσμο καί εἶναι ὁπαδός τοῦ κόσμου. Ὁ κόσμος, σύμφωνα μέ τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, εἶναι ἐχθρός τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ «…ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» [2].
Οἱ Χριστιανοί πού ζοῦν στόν κόσμο δέν εἶναι «κοσμικοί», ὅπως λανθασμένα ἀποκαλοῦνται· δέν ἀνήκουν στόν κόσμο, ἀλλά στόν Θεό. Ὁ ὅρος «λαϊκός» ἀποδίδει καλλίτερα τήν ἰδιότητα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Οἱ λαϊκοί δέν εἶναι βέβαια μοναχοί, ἀλλά εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι τοῦ κόσμου.
[1] Ματθ. 5, 48.
[2] Ἰω. Α’, 5, 19.
Πηγή: Από το βιβλίο «Τα Ασκητικά της ενορίας Α'»
Μοναχισμός και έγγαμος βίος
Κεφάλαιο 3ο - Ο «κοσμικός» - Έγγαμος βίος
